Οι αποσπώντες από «σπόντα» ή οι 117 βεβλαμμένοι»

Πρώην βουλευτές, με αγωγές τους στα διοικητικά δικαστήρια, διεκδικούν αναδρομικά εκατομμύρια ευρώ με το νόμιμο τόκο και χρηματική ικανοποίηση για ηθική βλάβη από το ελληνικό δημόσιο. Μια κίνηση τουλάχιστον προκλητική. 

Ο Θαν. Τζήμερος, στο άρθρο του που ακολουθεί, ασκεί δριμεία κριτική όχι μόνο στο συγκεκριμένο γεγονός, αλλά και στο γενικότερο "βίο και πολιτεία" των βουλευτών και πολιτικών μας. Διατυπώνει επίσης αρκετές εποικοδομητικές προτάσεις. Με την έννοια αυτή και παρά τις κάποιες επιφυλάξεις μου σε ορισμένους ακραίους χαρακτηρισμούς του, καθώς και με την ελπίδα να μην μας προκύψει ένας ακόμη "λαϊκιστής μεσσίας", καθόσον από όσα γνωρίζω προτίθεται να πολιτευτεί ως επικεφαλής(;) μάλιστα νέου κόμματος, αναδημοσιεύω το άρθρο του.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ      

«Οι αποσπώντες από «σπόντα» ή οι 117 βεβλαμμένοι»

Του Θάνου Τζήμερου

Βγες και πες το ξεκάθαρα. Κοτζάμ πρόεδρος του Αρείου Πάγου, ο κατά τεκμήριο κορυφαίος νομικός της χώρας, δεν μπορεί να παίρνει λιγότερα από ένα μεσαίο στέλεχος μιας πολυεθνικής που πουλάει σαμπουάν. Όταν επιβλέπει ένα σύστημα απονομής δικαιοσύνης που κρίνει υποθέσεις δισεκατομμυρίων πρέπει να έχει την ανάλογη οικονομική θωράκιση. Ακόμα κι αν είναι η μετενσάρκωση του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης. Πες ακόμα, ότι αν θέλουμε οι επικεφαλής των Δημόσιων Οργανισμών να είναι έμπειροι managers θα πρέπει να έχουν τις αμοιβές που δίνει ο ιδιωτικός τομέας για θέσεις αντίστοιχης ευθύνης. Αλλιώς θα βαφτίζουμε προέδρους αποτυχημένους πολιτευτές με τις γνωστές συνέπειες...

Πες το! Να το ακούσω, να συμφωνήσω. Και να ορίσουμε τον μισθό του προέδρου του Αρείου Πάγου, αναλόγως προσόντων, που λένε και οι αγγελίες.

Όμως, αυτό το εφεύρημα της σύνδεσης των μισθών σαν να είναι χάντρες κομπολογιού, τι νόημα έχει, πέρα από την μεθόδευση αυξήσεων μέσω καραμπόλας, την κοροϊδία, λαïκιστί, των πολιτών; Από πού κι ως πού ο Ανατολάκης η Τόνια Αντωνίου ή ο... ετεροδημιούργητος Ρέππας θα πρέπει να παίρνουν την αμοιβή του προέδρου του Αρείου Πάγου; Κι αν δεχτούμε ότι, για κάποιον... μεταφυσικό λόγο, έτσι πρέπει, γιατί να συνδέεται με όλα αυτά η αμοιβή του προέδρου της Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών (ΕΕΤΤ);

Η κυβέρνηση Σημίτη λοιπόν έδωσε στον πρόεδρο της ΕΕΤΤ περίπου 10.500 ευρώ τον μήνα, τη στιγμή που ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου έπαιρνε περίπου τα μισά. Κάθε λογικός άνθρωπος ρωτάει:

Πρώτον: αυτός που υπέγραψε τον μισθό του προέδρου της ΕΕΤΤ δεν ήξερε την δέσμευση του Δημοσίου για «ταβάνι» αμοιβών ίσο με τον μισθό του προέδρου του Αρείου Πάγου; Αυτοί που ενέκριναν τον μισθό, αυτοί που έδωσαν την εντολή πληρωμής δεν ήξεραν; Κανένας; Από τόσα χέρια που πέρασε αυτό το νούμερο, δεν βρέθηκε ένας να πει «βρε παιδιά πόσα λεφτά παίρνει αυτός;» Θα μου πείτε, αν ήξερε πόσα έπαιρναν ήδη οι καθαρίστριες στον ΟΠΑΠ και οι ελεγκτές στον ΟΣΕ, μπορεί να τα εύρισκε και λίγα.

Δεύτερον: ας πούμε ότι όλοι αυτοί δεν το ήξεραν. Όταν το ανακάλυψε ο πρώτος δικαστικός που – επί τέλους - ήξερε τη δέσμευση, τι θα έπρεπε να κάνει; Η κοινή λογική λέει: να καταγγείλει τη σύμβαση του προέδρου της ΕΕΤΤ, να ζητήσει την επιστροφή των χρημάτων ως αχρεωστήτως καταβληθέντων και να στείλει στο εδώλιο όλους τους μανδαρίνους που υπέγραψαν, για απιστία κατά του Δημοσίου. Όμως, τι περίεργο! Έκανε ακριβώς το αντίθετο: τόσα αυτός; - άλλα τόσα εμείς!  Το μάθαν κι οι βουλευτές και τρέξαν να εξισωθούν – μη μείνουν έξω από το τσιμπούσι. Τόσα ο πρόεδρος; Τόσα κι εμείς! Και αναδρομικά! Και άλλα 10.000 για ηθική βλάβη! 117 λοιπόν βεβλαμμένοι (μετοχή Παρακειμένου του βλάπτομαι – για να μην παρεξηγηθούμε!) διεκδικούν μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια, από αυτά που κόβονται από τους συνταξιούχους των 500 ευρώ για να μην νιώσουν «παρακατιανοί» από τους δικαστικούς.

Αλλά οι απορίες δεν σταματούν εδώ. Μάθαμε, από τη δημοσιοποίηση της υπόθεσης ότι οι «νονοί» των συμμοριών στις οποίες ανήκουν οι βουλευτές, οι αρχηγοί δηλαδή των κομμάτων συμφώνησαν οι αυξήσεις των δικαστών να μην δοθούν στους βουλευτές. Συμφώνησε μαζί τους κι ο άλλος μεγάλος αστέρας της διαφάνειας, ο πρόεδρος Σιούφας. Παρένθεση: πόσους υπαλλήλους από την ιδιαίτερη πατρίδα σας έχετε διορίσει κε Σιούφα στη Βουλή; Κλείνει η παρένθεση. Φυσικά, οι βουλευτές, που όταν είναι να ψηφίσουν ό,τι πιο βλακώδες προστάζει ο εγκέφαλος (;) των αρχηγών τους, το κάνουν σαν πειθήνια στρατιωτάκια, εδώ επαναστάτησαν! Και κάθε λογικός άνθρωπος ξαναρωτάει:

Πρώτον: από πότε η προφορική συμφωνία των αρχηγών των κομμάτων έχει ισχύ νόμου; Αν συμφώνησαν να μην δοθεί η αύξηση, φρόντισαν να συμφωνήσουν μαζί τους και οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, οι βουλευτές τους; Τους δέσμευσαν σ’ αυτό; Ζήτησαν ας πούμε, μια υπεύθυνη δήλωση με τη οποία κάθε βουλευτής να παραιτείται, εις το διηνεκές, από το δικαίωμα της αύξησης; Κι όταν διαπίστωσαν ότι οι βουλευτές πέφτουν στο μέλι γιατί, δεν έτρεξαν να συνετίσουν την Ανουσάκη, ας πούμε, θυμίζοντάς της το μεγαλειώδες πέρασμά της από τα κοινοβουλευτικά έδρανα και την υστεροφημία της που απειλείται;

Προφανώς δεν έκαναν τίποτε, 3 χρόνια τώρα. Αλλά και οι προσφεύγοντες βουλευτές δεν έκαναν τίποτε, 3 χρόνια τώρα, για να διασώσουν το τελευταίο ίχνος αξιοπρέπειας που τους απέμεινε. Προφανώς, επίσης, κανένας βουλευτής από όσους σπεύδουν τώρα να δηλώσουν ότι παραιτούνται δεν έδωσε – και μάλιστα από καιρό - τέτοια εντολή στον δικηγόρο του. Δηλαδή, ο δικηγόρος είχε την εντολή να αποσυρθεί η προσφυγή αλλά έκανε του κεφαλιού του, επιμένοντας και εκθέτοντας τον άνθρωπο;

Το σπιθαμιαίο ηθικό τους ανάστημα φυσικά δεν προέκυψε τώρα. Η σύνδεση με τους μισθούς των δικαστικών ήταν πρόβλεψη του Συντάγματος του 1975, αυτού του εκτρώματος που ακόμα μας καταδυναστεύει. Από τότε ήταν «κιοτήδες». Αντί να ορίζουν οι ίδιοι τον μισθό τους και να τον υπερασπίζουν με τις πράξεις και τις ικανότητές τους τον συνέδεσαν με τον μισθό του προέδρου του Αρείου Πάγου. Κουτοπονηριές, τα λαμόγια, μια ζωή: δεν αυξάνω τον μισθό μου – αυξάνω τον μισθό του δικαστή και – τι να κάνουμε – συμπαρασύρομαι! Καημένα, ανυπεράσπιστα, βουλευτάκια που σας παρέσυρε το ρέμα των αυξήσεων!

Πόσο ηλίθιους μας περνούν! Πόσο ξεδιάντροποι μπορούν να είναι!

Κι επειδή δεν υπάρχει περίπτωση να πάψουν να είναι – διότι έτσι εγεννήθησαν, όπως ομολογεί μία «συνάδελφός» τους – ας μιλήσουμε εμείς ξεκάθαρα ζητώντας τα αυτονόητα που αφορούν όχι μόνο τους συγκεκριμένους βουλευτές αλλά ολόκληρη την κεντρική «φαμίλια» της συμμορίας, δηλαδή την Βουλή και τους ανθρώπους που διόριζε, γιατί στη δική μας τσέπη θα μπει το μακρύ χέρι της προσφυγής:

-         Ζητάμε έλεγχο στα περιουσιακά στοιχεία των Πρωθυπουργών, Υπουργών, Βουλευτών, των Γ.Γ Υπουργείων και των Προέδρων των ΔΕΚΟ, από το 1974 μέχρι σήμερα. Ζητάμε πριν από τον έλεγχο, όλοι οι ελεγχόμενοι να υπογράψουν υπεύθυνη δήλωση ότι σε περίπτωση που τα περιουσιακά τους στοιχεία, των ίδιων και των συγγενών τους πρώτου βαθμού ή οι κινήσεις των  τραπεζικών τους λογαριασμών δεν συμφωνούν με τα εισοδήματά τους, το επιπλέον ποσό θα παραχωρείται υπό μορφή δωρεάς στο Δημόσιο, για την αντιμετώπιση του χρέους.

-         Ζητάμε να καταργηθεί, αμέσως, οποιαδήποτε σύνταξη χορηγείται λόγω θητείας σε αιρετό αξίωμα.  Η ρύθμιση να περιλαμβάνει συντάξεις Προέδρων Δημοκρατίας, Πρωθυπουργών, Βουλευτών, Δημάρχων, Νομαρχών, Συνδικαλιστικών στελεχών. Πολιτικός δεν γίνεσαι για να εξασφαλίσεις εισόδημα, αλλά για να προσφέρεις στη χώρα – άλλωστε η ενασχόληση με την πολιτική είναι προαιρετική!

-         Ζητάμε να καταργηθεί, αμέσως, η αμοιβή των βουλευτών για συμμετοχή σε επιτροπές. Αυτή είναι η δουλειά τους.

-         Ζητάμε κανένας να μην μπορεί να είναι υποψήφιος βουλευτής αν δεν έχει συμπληρώσει τουλάχιστον 10 χρόνια εργασίας σε οποιονδήποτε – μη πολιτικό – χώρο. Ακόμα και στη φουφού του καστανά. Να έχει μάθει πώς βγάζει ο πολίτης τα 240.196 ευρώ που ζητάει ένας «εκπρόσωπος του λαού» με 37 μόνο μήνες παρουσία στο κοινοβούλιο.

-         Ζητάμε κατά τη διάρκεια της θητείας, ο εκλεγμένος λειτουργός να συνεχίζει να είναι ασφαλισμένος στον φορέα που ήταν και πριν να εκλεγεί. Και να συνταξιοδοτείται από τον φορέα του στο προβλεπόμενο όριο ηλικίας όπως  όλοι οι Έλληνες, χωρίς τα χρόνια του αξιώματος να προσθέτουν κάτι.

-         Ζητάμε να καθιερωθεί χρονικός  περιορισμός -  ανώτατο όριο θητείας 12 ετών. Μετά την συμπλήρωση 12ετούς θητείας κανένας να μην μπορεί να συμπεριληφθεί ως υποψήφιος σε οποιαδήποτε αιρετή θέση.

-         Ζητάμε να καθιερωθεί το ασυμβίβαστο της βουλευτικής και της υπουργικής ιδιότητας, ώστε επί τέλους η νομοθετική και η εκτελεστική εξουσία να αποκτήσουν ανεξαρτησία.

-         Ζητάμε να καταργηθεί η βουλευτική ασυλία. (Για να μην εμπλέκονται οι βουλευτές σε δικαστικές διαμάχες από π.χ. δικομανείς πολιτικούς τους αντιπάλους, η Βουλή θα έχει τη δυνατότητα να δώσει ασυλία σε βουλευτή κατόπιν αιτήσεώς του, εάν η δικαστική διένεξη έχει πολιτικό χαρακτήρα, ο οποίος θα πρέπει να υποστηριχθεί και να αποδειχθεί από τον αιτούντα βουλευτή και να ψηφιστεί από τα 2/3 του σώματος.)

-         Ζητάμε οι υπάλληλοι της Βουλής να μπουν, όπως όλοι οι κρατικοί υπάλληλοι, στο ενιαίο μισθολόγιο. Ο αριθμός τους και τα καθήκοντα του καθενός να κριθούν από ανεξάρτητη διεθνή – μη ελληνική -  εταιρεία συμβούλων, η οποία να σχεδιάσει εκ του μηδενός το οργανόγραμμα της Βουλής, με βάση τις λειτουργικές της ανάγκες,

-         Ζητάμε να κλείσει αμέσως το κανάλι της Βουλής με τα σκανδαλώδη έξοδα λειτουργίας και τον αδιαφανή προϋπολογισμό. Αναγνωρίζουμε πάντως πως η λειτουργία του υπήρξε ιδιαίτερα χρήσιμη σε όσους από μας είχαν τη διαστροφή να παρακολουθούν τις συνεδριάσεις της, ειδικά των επιτροπών: αποκάλυψε την ανοησία, την κενότητα, το στείρο μυαλό και τον εξαθλιωμένο λόγο των «εκλεκτών του λαού».

-         Ζητάμε να γίνει αναδρομικός οικονομικός έλεγχος σε όλες τις αναθέσεις της Βουλής σε εξωτερικούς συνεργάτες. Έτσι για να μάθουμε, μεταξύ των άλλων, πώς ένα πρωτόλειο τεχνικά και κωμικό, εικαστικά, site που δεν κοστίζει πάνω από 20.000 ευρώ τιμολογήθηκε 1.200.000 ευρώ.

Και πάνω απ’ όλα:

-         Ζητάμε να γίνει – εδώ και τώρα, όπως έλεγε και ο αλήστου... – έλεγχος στα οικονομικά όλων των κομμάτων που εισέπραξαν κρατική επιχορήγηση – κοινοβουλευτικών ή μη.

-         Ζητάμε να επιστραφούν όσα δάνεια πήραν τα κόμματα με εγγύηση την κρατική επιχορήγηση μέχρι το 2020, διότι τους διαβεβαιώνουμε ότι τότε το μόνο που θα υπάρχει από αυτά θα είναι η θλιβερή ανάμνηση της έσχατης παρακμής και καταισχύνης στην οποία οδήγησαν την Ελλάδα.

Δεν ζητάμε να παραιτηθούν. Ξέρουμε ότι δεν πρόκειται να το κάνουν ποτέ. Καμία Μαφία δεν αποφάσισε ποτέ, οικεία βουλήσει, να γίνει ηθική. Διαβεβαιώνουμε όμως, ότι όλα τα παραπάνω ζητούμενα, ένα προς ένα, η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, ΞΑΝΑ! θα τα κάνει πράξη, αν στις επόμενες εκλογές οι πολίτες αυτής της χώρας της δώσουν τη δυνατότητα.

Εκ μέρους της Συντονιστικής Ομάδας της ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΞΑΝΑ!

Θάνος Τζήμερος

Πηγή: www.dimiourgiaxana.gr