Μετά τους δυο Παγκόσμιους πολέμους που η ίδια προκάλεσε, αλλά και πιο πρόσφατα μετά την επανένωσης των δύο Γερμανιών, οπότε θα έπρεπε να τεθούν υπό επαναδιαπραγμάτευση οι γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις, κάτι που δεν έγινε.
Ειδικότερα ο καθηγητής στη συνέντευξή του μεταξύ των άλλων αναφέρει: «Η δημοκρατία της Βαϊμάρης κατόρθωσε να επιζήσει από το 1924 μέχρι το 1929 αποκλειστικά με δανεικά. Μάλιστα για τις αποζημιώσεις του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου δανείστηκε από τις ΗΠΑ. Επρόκειτο για μια «δανειακή Πυραμίδα», η οποία κατέρρευσε με την κρίση του 1931. Τα χρήματα των δανείων των ΗΠΑ είχαν εξαφανιστεί, η ζημιά για τις ΗΠΑ ήταν τεράστια, οι συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία καταστροφικές».
«Αναλογικά τα γερμανικά χρέη της δεκαετίας του ‘30 ισοδυναμούν με το κόστος της κρίσης του 2008. Αν τα συγκρίνουμε λοιπόν με τα ελληνικά χρέη, τότε, τα χρέη της Ελλάδας είναι μηδαμινά».
«Μετά την τελευταία στάση πληρωμών στη δεκαετία του ‘30, ανακουφίστηκε η Γερμανία από τις ΗΠΑ με το γνωστό πλέον haircut, σαν να μετατρέπεις ένα afro look σε φαλάκρα».
«Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο οι ΗΠΑ φρόντισαν να μην θέσει κανείς από τους συμμάχους αξιώσεις για αποζημίωση. Εκτός από μερικές εξαιρέσεις, ματαιώθηκαν όλες οι αξιώσεις μέχρι μια μελλοντική επανένωση της Ανατολικής με τη Δυτική Γερμανία. Αυτό ήταν πολύ ζωτικό για την Γερμανία. Στην ουσία πάνω σε αυτό στηρίχθηκε το περίφημο γερμανικό μεταπολεμικό θαύμα!»
«Κι ακόμη το 1990 είχαμε επίσης μια "στάση πληρωμών".Ήταν όταν ο τότε καγκελάριος Kohl αρνήθηκε να υλοποιήσει τη Συμφωνία του Λονδίνου, του 1953. Η συμφωνία έλεγε ότι οι γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις στην περίπτωση της επανένωσης των δύο Γερμανιών, θα πρέπει να τεθούν υπό επαναδιαπραγμάτευση. Η Γερμανία όμως πλήρωσε ελαχιστότατες αποζημιώσεις μετά το 1990, ούτε τα αναγκαστικά δάνεια που είχε συνάψει, ούτε τα έξοδα κατοχής. Η Ελλάδα είναι ένα από τα κράτη, που δεν πήραν δεκάρα».
Στη συνέχεια ο καθηγητής τονίζει ότι: «Η Γερμανία στον 20ο αιώνα άρχισε δυο πολέμους, ο δεύτερος μάλιστα ήταν πόλεμος αφανισμού και εξολόθρευσης. Στη συνέχεια οι εχθροί της αποποιήθηκαν το δικαίωμά τους εν μέρει ή και καθολικά για αποζημιώσεις. Το περίφημο "γερμανικό θαύμα" συντελέστηκε πάνω στις πλάτες άλλων Ευρωπαίων».
Ειδικότερα ο καθηγητής στη συνέντευξή του μεταξύ των άλλων αναφέρει: «Η δημοκρατία της Βαϊμάρης κατόρθωσε να επιζήσει από το 1924 μέχρι το 1929 αποκλειστικά με δανεικά. Μάλιστα για τις αποζημιώσεις του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου δανείστηκε από τις ΗΠΑ. Επρόκειτο για μια «δανειακή Πυραμίδα», η οποία κατέρρευσε με την κρίση του 1931. Τα χρήματα των δανείων των ΗΠΑ είχαν εξαφανιστεί, η ζημιά για τις ΗΠΑ ήταν τεράστια, οι συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία καταστροφικές».
«Αναλογικά τα γερμανικά χρέη της δεκαετίας του ‘30 ισοδυναμούν με το κόστος της κρίσης του 2008. Αν τα συγκρίνουμε λοιπόν με τα ελληνικά χρέη, τότε, τα χρέη της Ελλάδας είναι μηδαμινά».
«Μετά την τελευταία στάση πληρωμών στη δεκαετία του ‘30, ανακουφίστηκε η Γερμανία από τις ΗΠΑ με το γνωστό πλέον haircut, σαν να μετατρέπεις ένα afro look σε φαλάκρα».
«Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο οι ΗΠΑ φρόντισαν να μην θέσει κανείς από τους συμμάχους αξιώσεις για αποζημίωση. Εκτός από μερικές εξαιρέσεις, ματαιώθηκαν όλες οι αξιώσεις μέχρι μια μελλοντική επανένωση της Ανατολικής με τη Δυτική Γερμανία. Αυτό ήταν πολύ ζωτικό για την Γερμανία. Στην ουσία πάνω σε αυτό στηρίχθηκε το περίφημο γερμανικό μεταπολεμικό θαύμα!»
«Κι ακόμη το 1990 είχαμε επίσης μια "στάση πληρωμών".Ήταν όταν ο τότε καγκελάριος Kohl αρνήθηκε να υλοποιήσει τη Συμφωνία του Λονδίνου, του 1953. Η συμφωνία έλεγε ότι οι γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις στην περίπτωση της επανένωσης των δύο Γερμανιών, θα πρέπει να τεθούν υπό επαναδιαπραγμάτευση. Η Γερμανία όμως πλήρωσε ελαχιστότατες αποζημιώσεις μετά το 1990, ούτε τα αναγκαστικά δάνεια που είχε συνάψει, ούτε τα έξοδα κατοχής. Η Ελλάδα είναι ένα από τα κράτη, που δεν πήραν δεκάρα».
Στη συνέχεια ο καθηγητής τονίζει ότι: «Η Γερμανία στον 20ο αιώνα άρχισε δυο πολέμους, ο δεύτερος μάλιστα ήταν πόλεμος αφανισμού και εξολόθρευσης. Στη συνέχεια οι εχθροί της αποποιήθηκαν το δικαίωμά τους εν μέρει ή και καθολικά για αποζημιώσεις. Το περίφημο "γερμανικό θαύμα" συντελέστηκε πάνω στις πλάτες άλλων Ευρωπαίων».
Και αναφερόμενος στην κρίση χρέους της Ελλάδας σημειώνει: «Οι χρεοκοπίες της Γερμανίας τα περασμένα χρόνια δείχνουν τη λύση (για την Ελλάδα): πρέπει τώρα να συμφωνηθεί μια μείωση του χρέους. Όποιος δάνεισε λεφτά στην Ελλάδα, πρέπει να χάσει ένα μεγάλο μέρος τους!»
Σημείωση: Η σχετική συνέντευξη του Γερμανού καθηγητή Albrecht Ritschl στο Spiegel, δόθηκε τον περασμένο χρόνο, αλλά παραμένει πάντα επίκαιρη.
Πηγές: Spiegel
http://www.iskra.gr/
http://www.notospress.gr/
Δυστυχώς τώρα αποκαλύπτεται πόσο έντονος είναι ο λαϊκισμός στην Ευρώπη. Όλα τα ιστορικά παραδείγματα και η ταχύτατη μετάδοση της ιστορική γνώσης από τηλεοράσεις και internet δεν αρκούν για να μεταπίσουν τους λαϊκιστές πολίτες όλων των ευρωπαϊκών κρατών - και φυσικά τα κόμματα σπεύδουν να ανταποκριθούν στις προτιμήσεις τους. Πόσο εύκολα ξεχνά ο Γερμανός πόσα χρέη δεν πλήρωσε, ο Ολλανδός πόσο έχει οφεληθεί η εξαγωγική του οικονομία αποκλειστικά από τη συμμετοχή στο ευρώ κ.ο.κ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς φίλε μου, θα συμφωνήσω μαζί σου.
ΑπάντησηΔιαγραφή