Ερχόμενος στην Αθήνα, από τη Ζάκυνθο όπου έζησε τα παιδικά του χρόνια, έφερε μαζί του την ιδέα του ανθρωπιστικού σοσιαλισμού. Στην Αθήνα ήρθε σε επαφή με τον Δρακούλη και τους άλλους επικεφαλής του σοσιαλιστικού κόμματος, ενώθηκε με αυτούς και βοήθησε στην έκδοση των σοσιαλιστικών εφημερίδων «Άρδην» και «Κοινωνία». Το 1885 έγινε μάλιστα συντάκτης του «Άρδην».
Τις θέσεις του για το σοσιαλισμό μπορούμε να τις δούμε καλύτερα στο έργο του «Πλούσιοι και Φτωχοί». Σιγά-σιγά οι άνθρωποι θα καταλάβαιναν το συμφέρον τους, οι πλούσιοι και οι φτωχοί θα έρχονταν σε συνεννόηση χωρίς βία. Μόνο ο σοσιαλισμός θα μπορούσε να βάλει τέλος στο διαχωρισμό των 2 φυλών. Το ιδανικό του σοσιαλισμού θα εξασφάλιζε σε κάθε άνθρωπο οποιασδήποτε ράτσας τροφή, κατοικία και ενδυμασία, αλλά δεν θα μπορούσε ποτέ να καταλήξει σε μία τέλεια ισότητα. Αρχικά ο Ξενόπουλος θεώρησε τις σοσιαλιστικές ιδέες τις μόνες που θα μπορούσαν να διορθώσουν την ανισότητα μεταξύ πλούσιων και φτωχών. Ωστόσο, την εφαρμογή των σοσιαλιστικών ιδεών δεν την ήθελε βίαια με ανατροπές και επαναστάσεις που θα δημιουργούσαν θύματα.
Με την άνοδο του πνευματικού επιπέδου του λαού - πίστευε - θα καταλάβαιναν οι άνθρωποι το πραγματικό τους συμφέρον. Για το λόγο αυτό θεωρούσε το γράψιμο ως οφειλή διαπαιδαγώγησης και έργο ευθύνης υπέρ του συνόλου.
Και δυο λόγια για τη ζωή και το έργο του Γρηγόριου Ξενόπουλου:
Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 9 Δεκεμβρίου 1867. Ο πατέρας του καταγόταν από τη Ζάκυνθο και η μητέρα του από την Πόλη. Ο Γρηγόριος έζησε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια στη Ζάκυνθο, μέχρι που γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών για να σπουδάσει Φυσικομαθηματικά χωρίς όμως ποτέ να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Τον είχε κερδίσει η λογοτεχνία, η οποία ήταν και η μοναδική πηγή εσόδων του. Παντρεύτηκε δυο φορές και απέκτησε τρεις κόρες.
Συνεργάστηκε με πλήθος εφημερίδων και περιοδικών (Εικονογραφημένη Εστία, Έθνος, Παναθήναια κλπ) όπου δημοσίευε μελέτες, άρθρα, διηγήματα και μυθιστορήματα. Διετέλεσε αρχισυντάκτης στο θρυλικό περιοδικό "Η Διάπλασις των Παίδων" κατά την περίοδο 1896 – 1948, ενώ το 1927 ίδρυσε το περιοδικό Νέα Εστία.
Ο Ξενόπουλος ήταν πολυγραφότατος συγγραφέας. Έγραψε πάνω από 80 μυθιστορήματα και πλήθος διηγημάτων. Τα έργα του διαδραματίζονται στην Αθήνα και τη Ζάκυνθο. Θεωρείται ο εισηγητής του "αστικού μυθιστορήματος", ενώ βασικό θέμα στα έργα του είναι ο έρωτας, κυρίως έρωτας μεταξύ ατόμων από διαφορετικές τάξεις. Η πιο φιλόδοξη συγγραφική του απόπειρα ήταν η κοινωνική τριλογία "Πλούσιοι και φτωχοί" (1919), "Τίμιοι και άτιμοι" (1921), "Τυχεροί και άτυχοι" (1924) με τα δύο πρώτα να αναγνωρίζονται ως τα καλύτερα και πιο ώριμα έργα του. Επίσης έγραψε συνολικά 46 διαφορετικά θεατρικά έργα, με σπουδαιότερα να θεωρούνται: "Το μυστικό της κοντέσσας Βαλέραινας", η "Στέλλα Βιολάντη" και το "Φοιτηταί".
Το 1931 έγινε ακαδημαϊκός. Μαζί με τους Παλαμά, Σικελιανό και Καζαντζάκη ίδρυσε την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών.
Κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940 ο Γρηγόριος Ξενόπουλος μαζί με άλλους Έλληνες λογίους προσυπέγραψε την Έκκληση των Ελλήνων Διανοουμένων προς τους Διανοούμενους ολόκληρου του Κόσμου, με την οποία αφενός μεν καυτηριάζονταν η κακόβουλη ιταλική επίθεση, αφετέρου δε διέγειρε την παγκόσμια κοινή γνώμη σε επανάσταση συνειδήσεων για κοινό νέο πνευματικό Μαραθώνα.
Πέθανε στην Αθήνα στις 14 Ιανουαρίου 1951 και κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη.
Πηγή: http://el.wikipedia.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου