Σκουριές Χαλκιδικής: Τι δεν καταλαβαίνεις;

Δεδομένου ότι, η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου, σωστά και δίκαια, είναι αφ' ενός μεν υπέρ των εκδηλώσεων διαμαρτυρίας για την προάσπιση των συμφερόντων του κοινωνικού συνόλου και την προστασία του περιβάλλοντος, αφ' εταίρου δε κατά των απόψεων και καταστροφικών ενεργειών που συμβάλλουν στην υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου, αναρωτιέμαι:

Πως είναι δυνατόν κάποιοι, τι μια στιγμή να διαμαρτύρονται για την ανεργία και την άλλη στιγμή να συμπαρίστανται σε όσους προσπαθούν να καταστρέψουν ένα μεγάλο αριθμό θέσεων εργασίας; 

Πως είναι δυνατόν κάποιοι, να επιζητούν την ανάπτυξη της χώρας, συμβάλλοντας ταυτόχρονα με λόγια ή και έργα στην καταστροφή των όποιων επενδύσεων έχουν γίνει ή σχεδιάζονται να γίνουν; 

Πως είναι δυνατόν ορισμένοι, που θεωρούν πως έχουν προοδευτικές και δημοκράτες ιδέες, να ηρωποιούν συγχρόνως ενέργειες ακραίων ομάδων που άμεσο στόχο έχουν την καταστροφή επενδύσεων (των μεταλλείων στην περίπτωση), αδιαφορώντας μάλιστα αν θέτουν σε σοβαρό κίνδυνο  τη ζωή εργαζόμενων;

Τονίζουν διαμαρτυρόμενοι την καταστροφή ενός αρχέγονου δάσους από την εταιρεία εξόρυξης χρυσού (και μέχρι εδώ πολύ καλά κάνουν), παραβλέποντας όμως την υποχρέωση της ίδιας εταιρείας να φυτέψει διπλάσιο αριθμό δέντρων σε σχέση με εκείνα που θα καταστρέψει και επιπρόσθετα να προσφέρει πόρους για την ουσιαστική προστασία ολόκληρου του δάσους. Γιατί μόνο μερική πληροφόρηση; Παράλληλα, δεν ακούω από όσους αντιδρούν στις Σκουριές, κάποια φωνή διαμαρτυρίας και για εκείνους που φέτος το Χειμώνα κόβουν χιλιάδες δέντρα στα δάση και τα πάρκα χρησιμοποιώντας τα σαν καυσόξυλα στα τζάκια. Οι ευαισθησίες για την προστασία του περιβάλλοντος είναι επιλεκτικές;   

Ακούω, ότι το ελληνικό δημόσιο δώρησε ένα πραγματικό χρυσωρυχείο έναντι "συμβολικού τιμήματος", ότι δεν διεκδίκησε "μεταλλευτικά δικαιώματα" από το ορυχείο. Αν είναι έτσι, υπάρχουν κάποιες σοβαρές προτάσεις ή εναλλακτικές λύσεις (όχι αοριστολογίες) από αρμόδιους φορείς για αναθεώρηση και βελτίωση των όρων της σύμβασης υπέρ του δημοσίου; Ας μας τις πουν, θέλουμε να τις ακούσουμε, τα συνθήματα δεν φτάνουν. 

Συντελείται τελικά ένα "τεράστιο οικονομικό και περιβαλλοντικό σκάνδαλο", όπως κάποιοι το χαρακτήρισαν, στην περιοχή ή μήπως έχουν αναγάγει το θέμα των μεταλλείων σε γενικότερο πολιτικό ζήτημα σύγκρουσης με το κράτος;  

Ήταν μερικές σκόρπιες σκέψεις με αφορμή το ερώτημα "τι δεν καταλαβαίνεις;" που βλέπω γραμμένο στο πανό που έχουν στήσει κάτοικοι και φορείς της περιοχής, κατά τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας τους, για την επένδυση εξόρυξης χρυσού στις Σκουριές Χαλκιδικής, χθες την Κυριακή.  

Takis Ant Για το afirimeno.com