9 Αυγούστου 2013

Η ΕΡΓΟΣΕ πωλεί 17.500 ελαιόδεντρα

Οι ελαιώνες έχουν απαλλοτριωθεί σε Κορινθία και Αχαΐα απ’ όπου θα διέλθει η νέα σιδηροδρομική γραμμή Αθήνας – Πάτρας. Και η ΕΡΓΟΣΕ, η εταιρεία που κατασκευάζει το σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας, πωλεί 17.500 δέντρα.

Η πώληση των δέντρων, κατά προτίμηση για μεταφύτευση ή, αν δεν βρεθεί αγοραστής, για καυσόξυλα αποφασίστηκε προκειμένου να μην καταλήξει το πολύτιμο αυτό απόθεμα δένδρων απλά... σε όποιον προλάβει. Ο διαγωνισμός προκηρύχθηκε για δεύτερη φορά, καθώς την πρώτη δεν υπήρξε ενδιαφέρον.

Τα 17.500 ελαιόδεντρα βρίσκονται σε δύο σημεία της βόρειας Πελοποννήσου: στην περιοχή του Ελαιώνα του Δήμου Διακοφτού και στην περιοχή Ροδοδάφνης - Ερινέου - Παναγοπούλας - Ψαθόπυργου - Ρίου.

Το μεγαλύτερο μέρος των ελαιόδεντρων που πωλεί η ΕΡΓΟΣΕ βέβαια είναι μεγάλης ηλικίας. «Οι τιμές ελαιόδεντρων τέτοιας ηλικίας στην αγορά, για παράδειγμα από φυτώρια, είναι από 400 ευρώ έως 1.500 ευρώ η καθεμία. Εμείς ξεκινάμε με μια αρχική τιμή 10 ευρώ/δέντρο και ελπίζουμε ότι θα υπάρξει αρκετός ανταγωνισμός ώστε η τιμή αυτή να ανέβει», λέει στην «Καθημερινή» ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΕΡΓΟΣΕ, Κωνσταντίνος Σπηλιόπουλος. «Είναι η πρώτη φορά που γίνεται ανάλογος διαγωνισμός. Μέχρι σήμερα απλά οι εργολάβοι έκοβαν τα δέντρα και τα πετούσαν. Είναι όμως κρίμα να χαθούν τόσες πολλές ελιές και μάλιστα κάποιας ηλικίας. Ιδανικά, θα επιθυμούσαμε να τα πωλήσουμε για μεταφύτευση, σε φυτώρια ή για έργα ανάπλασης».

Ας θυμηθούμε όμως και μια ιδανική περίπτωση εκρίζωσης και μεταφύτευσης ακόμη και αιωνόβιων ελαιοδέντρων. Εκείνη της "Costa Navarino" στην περιοχή της Πυλίας στη Νοτιοδυτική Μεσσηνία.

Τότε που 4500 ελαιόδεντρα και 1000 οπωροφόρα δέντρα απομακρύνθηκαν από τις αρχικές τους θέσεις και φυτεύτηκαν προσωρινά σε παρακείμενες εκτάσεις, για τις ανάγκες υλοποίησης της πρώτης φάσης του έργου. Στη συνέχεια, μετά την ολοκλήρωση των κτιριακών και λοιπών εγκαταστάσεων της τουριστικής μονάδας, τα ελαιόδεντρα και λοιπά οπωροφόρα δέντρα μεταφυτεύτηκαν στις τελικές τους θέσεις, εντός του χώρου της Costa Navarino. Η δαπάνη μεταφύτευσης κάθε ελαιόδεντρου ξεπέρασε τότε τα 400 ευρώ. Χάρις στο μοναδικό αυτό έργο μεταφοράς και μεταφύτευσης των δέντρων, κατέστη δυνατό να διατηρηθεί αναλλοίωτο το όμορφο μεσσηνιακό τοπίο. 

Ας έχει λοιπόν υπόψη της η ΕΡΓΟΣΕ ότι τα όποια εργοτάξια οφείλουν να σέβονται το περιβάλλον. Ας κάνει τουλάχιστον πράξη εκείνο που ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας είπε : "Είναι κρίμα να χαθούν τόσες πολλές ελιές και μάλιστα κάποιας ηλικίας. Ιδανικά, θα επιθυμούσαμε να τα πωλήσουμε για μεταφύτευση, σε φυτώρια ή για έργα ανάπλασης".  Εξ’ άλλου ανάγκες, για μεγάλης ηλικίας ελαιόδεντρα στη χώρα μας, υπάρχουν. Και δεν είναι ανάγκη αυτά να εισάγονται από την Ιταλία και την Ισπανία. 

Όσο για το προηγούμενο, εκείνο της Costa Navarino, είναι "κατανοητό" ότι από κρατικό φορέα είναι απλώς αδύνατο να επαναληφθεί.

_________
Πηγές (στοιχείων) από:http://www.kathimerini.gr 09.08.2013 και http://kpylos.blogspot.gr






yle="text-align: center;">

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου