Και όμως, το αποτέλεσμα της συνάντησης Σαμαρά - Ομπάμα, συνολικά αποτιμούμενο ήταν ένα και μόνο. Και αυτό δεν ήταν ούτε η απόλυτη επιτυχία, ούτε η παταγώδης αποτυχία. Στα επιμέρους ζητήματα που συζητήθηκαν, σε κάποια σημεία υπερέβη τις προσδοκίες της κυβέρνησης, ενώ σε κάποια άλλα υστέρησε από αυτές.
Η αμερικανική προτροπή αντιμετώπισης της κρίσης με την αναθέρμανση της ανάπτυξης και απασχόλησης, σε αντιδιαστολή με τη γερμανική θέση της απόλυτης δημοσιονομικής προσαρμογής και της λιτότητας, μόνο θετική μπορεί να χαρακτηρισθεί για τη χώρα μας. Βέβαια η αμέριστη πολιτική συμπαράσταση των ΗΠΑ δικαιολογείται από την αναβαθμισμένη πλέον γεωπολιτική σημασία της Ελλάδας (ύπαρξη υδογονανθράκων, αγωγός ΤΑΡ, ενεργειακή συμμαχία Ισραήλ-Κύπρου-Ελλάδος, σχετική πολιτική σταθερότητα), στην ασταθή περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Αναμένεται δε το αμερικανικό ενδιαφέρον να ενισχυθεί περαιτέρω, όσο τουλάχιστον η αστάθεια επικρατεί τις χώρες γύρω από την Ελλάδα. Τώρα, αν η χώρα μας κατορθώσει να αξιοποιήσει το γεωπολιτικό αυτό πλεονέκτημα, μόνο από εμάς εξαρτάται.
Αντίθετα δεν φαίνεται να υπήρξε κάποια ουσιαστική στήριξη από την αμερικάνικη πλευρά, στην κατά καιρούς φημολογούμενη περαιτέρω αναδιάρθρωση του χρέους που επιδιώκει η χώρα μας.
Δεν ήταν λοιπόν το αποτέλεσμα της συνάντησης Σαμαρά – Ομπάμα ούτε ελληνικός θρίαμβος ούτε υποταγή στα σχέδια του "αμερικανικού ιμπεριαλισμού» όπως διακήρυξαν κάποιοι.
Σίγουρα δεν ήταν όλα άσπρα ή όλα μαύρα, είχαν μια κάποια απόχρωση. Ας την αναγνωρίσουν οι πολιτικοί μας με την οφειλόμενη σοβαρότητα. Και ας πάψει η επικοινωνιακή μικροπολιτική και το κομματικό όφελος να αποτελούν προτεραιότητα και να σκιάζουν σημαντικά και κρίσιμα ζητήματα για τον τόπο μας.
_____________
Ήταν: Μια "Αφηρημένη" Άποψη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου