Τρεις τύποι δουλεύουν μαζί σε ένα εργοστάσιο. Σχεδόν κάθε μέρα, διαπιστώνουν ότι το αφεντικό τους φεύγει νωρίς από το εργοστάσιο, αφήνοντάς τους μόνους να συνεχίσουν την δουλειά.
Κάποια μέρα, αποφασίζουν να φύγουν κι αυτοί πιο νωρίς από τη δουλειά, αφού το αφεντικό ήδη είχε φύγει νωρίτερα όπως συνήθως.
Ο πρώτος πηγαίνει στο σπίτι του και μετά από ένα πρόχειρο φαγητό πέφτει νωρίς-νωρίς για ύπνο. Ευκαιρία για ξεκούραση σκέφτεται.
Ο δεύτερος εκμεταλλεύεται την ευκαιρία και μαγειρεύει φαγητό για την γυναίκα και τα παιδιά του, που θα γύριζαν αργότερα και έτσι θα τους έκανε μια ευχάριστη έκπληξη.
Κάποια μέρα, αποφασίζουν να φύγουν κι αυτοί πιο νωρίς από τη δουλειά, αφού το αφεντικό ήδη είχε φύγει νωρίτερα όπως συνήθως.
Ο πρώτος πηγαίνει στο σπίτι του και μετά από ένα πρόχειρο φαγητό πέφτει νωρίς-νωρίς για ύπνο. Ευκαιρία για ξεκούραση σκέφτεται.
Ο δεύτερος εκμεταλλεύεται την ευκαιρία και μαγειρεύει φαγητό για την γυναίκα και τα παιδιά του, που θα γύριζαν αργότερα και έτσι θα τους έκανε μια ευχάριστη έκπληξη.
Ο τρίτος πηγαίνει σπίτι του και προχωράει προς την κρεβατοκάμαρα. Ανοίγει σιγά την πόρτα και βλέπει την γυναίκα του στο κρεβάτι μαζί με το αφεντικό του. Κλείνει την πόρτα ακόμη πιο προσεκτικά και φεύγει.
Την επόμενη μέρα, οι άλλοι δύο σχεδιάζουν να ξαναφύγουν νωρίς αν το αφεντικό αποχωρήσει νωρίτερα. Ρωτάνε τον τρίτο τύπο, αν θα γίνει η δουλειά όπως την προηγούμενη, και εκείνος απαντά:
- Όχι, όχι ... Με τίποτα.
Απορημένοι εκείνοι, τον ρωτούν:
- Γιατί όχι βρε σύ;
- Γιατί εχτές που έφυγα, παραλίγο να με πιάσει...
- Όχι, όχι ... Με τίποτα.
Απορημένοι εκείνοι, τον ρωτούν:
- Γιατί όχι βρε σύ;
- Γιατί εχτές που έφυγα, παραλίγο να με πιάσει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου