Ας είμαστε ειλικρινείς, δεν μπορούμε να κάνουμε λόγο για πραγματική προοπτική ανάπτυξης. Διότι μέχρι τώρα δεν είδαμε άλλη λογική, άλλη φιλοσοφία από αυτήν που καταλήγει στην εύκολη λύση να τα παίρνουν οι κυβερνήσεις από την τσέπη του λαού για να συντηρούν το σπάταλο κράτος. Διότι το κόστος της κρίσης πάει στους εργαζόμενους και οι φόροι επιβαρύνουν, αντί να ενθαρρύνουν την οικονομική δραστηριότητα και εξανεμίζουν, αντί να ενισχύουν το εισόδημα τον πολιτών. Αυτά μεταξύ άλλων τονίζει ο Άριστος Μιχαηλίδης σε άρθρο του στο "Φιλελεύθερο" και φυσικά αναφέρονται στην Κύπρο. Θυμίζουν όμως και κάτι από Ελλάδα.
Διαβάστε το άρθρο του στη συνέχεια:
Σε μια εμπνευσμένη ομιλία (πάντα είναι εμπνευσμένες όταν επίκεινται εκλογές) στη Βουλή, κατά τη συζήτηση των προϋπολογισμών του 2012, ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας και τότε πρόεδρος της αντιπολίτευσης, Νίκος Αναστασιάδης, είπε σοφές κουβέντες. «Ας είμαστε ειλικρινείς, δεν μπορούμε να κάνουμε λόγο για πραγματική προοπτική ανάπτυξης όταν έχουμε επιβάλει 13 νέους φόρους μέσα σε ένα χρόνο, που αναπόφευκτα θα επιβαρύνουν αντί να ενθαρρύνουν την οικονομική δραστηριότητα και που εξανεμίζουν, αντί να ενισχύουν το εισόδημα τον πολιτών» (Αναστασιάδης - 13/12/2011). Είχε απόλυτο δίκαιο. Απαντούσε στην πολιτική των φορολογιών με τις οποίες η λαϊκή κυβέρνηση Χριστόφια είχε κάνει τον γονατισμένο λαό να παραμιλά. «Δεν μπορούμε να κάνουμε λόγο για δίκαιο καταμερισμό του κόστους της κρίσης όταν αναπόφευκτα αυτοί που καλούνται να πληρώσουν την κρίση είναι οι εργαζόμενοι του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα αλλά και οι επιχειρήσεις», έλεγε τότε ο εμπνευσμένος Αναστασιάδης.
Ήρθε η σειρά του όμως να κάνει τον δικό του προϋπολογισμό. Φυσικά η οικονομική κατάσταση που παρέλαβε του καθορίζει εν πολλοίς και τις αποφάσεις του, αλλά δεν μπορεί να του καθορίζει και τη φιλοσοφία του. Διότι μέχρι τώρα δεν είδαμε άλλη λογική, άλλη φιλοσοφία από αυτήν που καταλήγει στην εύκολη λύση να τα παίρνουν οι κυβερνήσεις από την τσέπη του λαού για να συντηρούν το σπάταλο κράτος. Γίνονται προσπάθειες, για να είμαστε δίκαιοι, ας μην μηδενίζουμε τα πάντα. Και οι προσπάθειες για μειώσεις ενοικίων των κρατικών υπηρεσιών είναι σημαντικές και η πρώτη μείωση στην τιμή του ηλεκτρισμού ήταν σημαντική, αλλά στην πράξη συμβαίνει αυτό που συνέβαινε πάντα. Ένα χρόνο ο Χριστόφιας επέβαλε δέκα φορολογίες, έξι μήνες ο Αναστασιάδης επιβάλλει δύο σημαντικές φορολογίες. Στα ακίνητα και στα αυτοκίνητα. Ήταν προγραμματισμένα και προσυμφωνημένα, θα μας πουν, δεν μπορούσε καμιά Κυβέρνηση να τα αποφύγει. Ναι, αλλά η βασική λογική παραμένει: Ότι το κόστος της κρίσης πάει στους εργαζόμενους και οι φόροι «επιβαρύνουν, αντί να ενθαρρύνουν την οικονομική δραστηριότητα και εξανεμίζουν, αντί να ενισχύουν το εισόδημα τον πολιτών». Η Κυβέρνηση, με την μεγαλύτερη ευκολία, πάει με νομοσχέδιο στη Βουλή, που επιβαρύνει όλους τους ιδιοκτήτες αυτοκινήτων με δύο ευρώ έξτρα στις άλλες αυξήσεις των αδειών κυκλοφορίας για να μην αυξηθούν τα τέλη στα τουριστικά λεωφορεία και στα απούλητα μεταχειρισμένα. Μα, τι είναι δύο ευρώ, όπως θα έλεγε κι ο Χάσικος. Όπως είπε και για το φόρο των ακινήτων. Μα, τι είναι €200, €300, €400 το χρόνο; Αλλά, αυτά προστίθενται σε όλα τα άλλα (κουρέματα, μειώσεις μισθών κ.λπ.) και γίνονται ασήκωτα. Για να μην υπολογίσουμε και τις επόμενες μειώσεις που θα γίνουν την πρώτη του χρόνου ή και τον ΦΠΑ, που θα αυξηθεί άλλο 1%, όπως αυξήθηκε άλλο 1% το Μάρτιο. Αλλά, όταν έχεις δηλωμένο εισόδημα άνω του μισού εκατομμυρίου το χρόνο, όπως έχει ο Πρόεδρος ή όταν έχεις περιουσία εκατομμυρίων, όπως έχουν οι υπουργοί, είναι δύσκολο να αντιληφθείς πραγματικά ότι υπάρχει κόσμος που μετρά τα κέρματα για να πάει στο φούρνο. Ας είμαστε ειλικρινείς, λοιπόν. Μπορούμε «να κάνουμε λόγο για δίκαιο καταμερισμό του κόστους της κρίσης», μόνο στα λόγια, όχι στην πράξη.
Άριστος Μιχαηλίδης
Παρασκευή, 06 Σεπτεμβρίου 2013
Πηγή:
http://www.philenews.com/el-gr/arthra-apo-f-a-michailidis/85/160566/as-eimaste-eilikrineis-pou-elege-ki-o-proedros
Διαβάστε το άρθρο του στη συνέχεια:
Ας είμαστε ειλικρινείς, που έλεγε κι ο Πρόεδρος
Σε μια εμπνευσμένη ομιλία (πάντα είναι εμπνευσμένες όταν επίκεινται εκλογές) στη Βουλή, κατά τη συζήτηση των προϋπολογισμών του 2012, ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας και τότε πρόεδρος της αντιπολίτευσης, Νίκος Αναστασιάδης, είπε σοφές κουβέντες. «Ας είμαστε ειλικρινείς, δεν μπορούμε να κάνουμε λόγο για πραγματική προοπτική ανάπτυξης όταν έχουμε επιβάλει 13 νέους φόρους μέσα σε ένα χρόνο, που αναπόφευκτα θα επιβαρύνουν αντί να ενθαρρύνουν την οικονομική δραστηριότητα και που εξανεμίζουν, αντί να ενισχύουν το εισόδημα τον πολιτών» (Αναστασιάδης - 13/12/2011). Είχε απόλυτο δίκαιο. Απαντούσε στην πολιτική των φορολογιών με τις οποίες η λαϊκή κυβέρνηση Χριστόφια είχε κάνει τον γονατισμένο λαό να παραμιλά. «Δεν μπορούμε να κάνουμε λόγο για δίκαιο καταμερισμό του κόστους της κρίσης όταν αναπόφευκτα αυτοί που καλούνται να πληρώσουν την κρίση είναι οι εργαζόμενοι του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα αλλά και οι επιχειρήσεις», έλεγε τότε ο εμπνευσμένος Αναστασιάδης.
Ήρθε η σειρά του όμως να κάνει τον δικό του προϋπολογισμό. Φυσικά η οικονομική κατάσταση που παρέλαβε του καθορίζει εν πολλοίς και τις αποφάσεις του, αλλά δεν μπορεί να του καθορίζει και τη φιλοσοφία του. Διότι μέχρι τώρα δεν είδαμε άλλη λογική, άλλη φιλοσοφία από αυτήν που καταλήγει στην εύκολη λύση να τα παίρνουν οι κυβερνήσεις από την τσέπη του λαού για να συντηρούν το σπάταλο κράτος. Γίνονται προσπάθειες, για να είμαστε δίκαιοι, ας μην μηδενίζουμε τα πάντα. Και οι προσπάθειες για μειώσεις ενοικίων των κρατικών υπηρεσιών είναι σημαντικές και η πρώτη μείωση στην τιμή του ηλεκτρισμού ήταν σημαντική, αλλά στην πράξη συμβαίνει αυτό που συνέβαινε πάντα. Ένα χρόνο ο Χριστόφιας επέβαλε δέκα φορολογίες, έξι μήνες ο Αναστασιάδης επιβάλλει δύο σημαντικές φορολογίες. Στα ακίνητα και στα αυτοκίνητα. Ήταν προγραμματισμένα και προσυμφωνημένα, θα μας πουν, δεν μπορούσε καμιά Κυβέρνηση να τα αποφύγει. Ναι, αλλά η βασική λογική παραμένει: Ότι το κόστος της κρίσης πάει στους εργαζόμενους και οι φόροι «επιβαρύνουν, αντί να ενθαρρύνουν την οικονομική δραστηριότητα και εξανεμίζουν, αντί να ενισχύουν το εισόδημα τον πολιτών». Η Κυβέρνηση, με την μεγαλύτερη ευκολία, πάει με νομοσχέδιο στη Βουλή, που επιβαρύνει όλους τους ιδιοκτήτες αυτοκινήτων με δύο ευρώ έξτρα στις άλλες αυξήσεις των αδειών κυκλοφορίας για να μην αυξηθούν τα τέλη στα τουριστικά λεωφορεία και στα απούλητα μεταχειρισμένα. Μα, τι είναι δύο ευρώ, όπως θα έλεγε κι ο Χάσικος. Όπως είπε και για το φόρο των ακινήτων. Μα, τι είναι €200, €300, €400 το χρόνο; Αλλά, αυτά προστίθενται σε όλα τα άλλα (κουρέματα, μειώσεις μισθών κ.λπ.) και γίνονται ασήκωτα. Για να μην υπολογίσουμε και τις επόμενες μειώσεις που θα γίνουν την πρώτη του χρόνου ή και τον ΦΠΑ, που θα αυξηθεί άλλο 1%, όπως αυξήθηκε άλλο 1% το Μάρτιο. Αλλά, όταν έχεις δηλωμένο εισόδημα άνω του μισού εκατομμυρίου το χρόνο, όπως έχει ο Πρόεδρος ή όταν έχεις περιουσία εκατομμυρίων, όπως έχουν οι υπουργοί, είναι δύσκολο να αντιληφθείς πραγματικά ότι υπάρχει κόσμος που μετρά τα κέρματα για να πάει στο φούρνο. Ας είμαστε ειλικρινείς, λοιπόν. Μπορούμε «να κάνουμε λόγο για δίκαιο καταμερισμό του κόστους της κρίσης», μόνο στα λόγια, όχι στην πράξη.
Άριστος Μιχαηλίδης
Παρασκευή, 06 Σεπτεμβρίου 2013
Πηγή:
http://www.philenews.com/el-gr/arthra-apo-f-a-michailidis/85/160566/as-eimaste-eilikrineis-pou-elege-ki-o-proedros
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου