«Ο μικρός δικομματισμός ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ είναι πολιτικά στείρος, προγραμματικά οπισθοδρομικός και ιδεολογικά συντηρητικός - εγκλωβίζει, δεν απελευθερώνει τις δυνάμεις της χώρας. Η τερατογένεση της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής εξελίχτηκε σε σαράκι της δημοκρατίας», υπογραμμίζουν στο κείμενο τους 58 πανεπιστημιακοί, επαγγελματικά και πολιτικά στελέχη, κλπ.
Το κείμενο «διακήρυξης - πρόσκλησης» σε Ιδρυτική Συνέλευση για μια Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη αποτελεί «πυξίδα» και πρόταση για τη δημιουργία ενός κοινού πολιτικού φορέα που «θα συστεγάσει όλους, χωρίς να απαιτήσει τη διάλυση των υπαρχόντων κομμάτων και συλλογικοτήτων».
Οι υπογράφοντες την πρωτοβουλία εκτιμούν ότι ο φορέας μπορεί να συσταθεί μέσα στους προσεχείς μήνες με την Ιδρυτική Συνέλευση, συμφωνημένες διαδικασίες, συγκεκριμένο Σχέδιο Εθνικής Συγκρότησης και προτεραιότητα στο πρόγραμμα για τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές.
«Αυτό διευκολύνει τις κινήσεις που κάνουν ξεχωριστά το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ στο να συγκλίνουν και να συναντηθούν στο άμεσο μέλλον. Η κοινή αναφορά τους στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα διευκολύνει τη διαδικασία», τονίζουν χαρακτηριστικά στο κείμενο οι «58», αναγνωρίζοντας την πρωτοβουλία των «5» δημάρχων (Μπουτάρη, Καμίνη, Σκοτινιώτη, Φίλιου και Δημαρά) και άλλων αυτoδιοικητικών που δείχνουν τον δρόμο της συνεργασίας στη βάση κοινών αξιών.
Επισημαίνουν δε ότι η πρωτοβουλία τους, εφόσον εξασφαλίσει συνέχεια, διάρκεια και συνέπεια, θα οδηγήσει στη νέα προοδευτική παράταξη που είναι αναγκαία για την πολιτική σταθερότητα και την πολιτική ανανέωση.
Τη «διακήρυξη» για την κοινή κάθοδο υπογράφουν στελέχη προερχόμενα από τη ΔΗΜΑΡ, όπως είναι οι: της Εκτελεστικής Γραμματείας της ΔΗΜΑΡ, Γ. Αντωνίου, Στ. Λιβαδάς, Γ. Γεωργάτος και Δώρα Τσικαρδάνη, ο Γ. Μεϊμάρογλου (υπεύθυνος του Γραφείου Φ. Κουβέλη Ευρωπαϊκών Σχέσεων), ο υπεύθυνος Περιβάλλοντος Σ. Κουρουζίδης, Μ. Ματσαγγάνης (παραιτήθηκε από την ΚΕ της ΔΗΜΑΡ πρόσφατα), Γ. Καούνης, Γ. Μπέζος, Τέλης Σαμαντάς (μέλος της ΚΕ), Λ. Καστανάς (αποχώρησε πρόσφατα) και Κ. Δέλκος (ΚΕ της ΔΗΜΑΡ από την Ξάνθη).
Επίσης την υπογράφουν στελέχη προερχόμενα από το χώρο του ΠΑΣΟΚ, όπως: οι Ν. Χριστοδουλάκης, Ν. Μπίστης, ο Δ. Ασημακόπουλος (τ. πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ), Ηλίας Βλαχάκης (ΠΑΣΟΚ) και στελέχη του ΠΑΣΟΚ-συνεργάτες του Ευ. Βενιζέλου, όπως οι Χρ. Δερβένης (ΙΣΤΑΜΕ), Αθηνά Δρέττα, Γ. Βερνίκος.
Τη «σφραγίδα» τους έχουν βάλει πανεπιστημιακοί όπως ο Γ. Βούλγαρης (όχι μόνο ως συγγραφέας του κειμένου...), Ν. Μουζέλης, Γ. Γραμματικάκης, Χρ. Ροζάκης, Μ. Ματσαγγάνης, Λ. Μήτρου, Π. Παναγιωτόπουλος, Ν. Αλιβιζάτος και άλλοι, ενώ από τον χώρο της Οικολογίας, οι κ. Ευθυμιόπουλος, Χατζημπίρος, Ράπτης και των καλλιτεχνών ο κ. Πορτοκάλογλου κ.ά.
Αναλυτικότερα για την κίνηση των "58" (από χθεσινό δημοσίευμα στην εφημερίδα το "Έθνος"):
Για μια δημοκρατική προοδευτική παράταξη
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ
1. Εκκληση - πρόσκληση
Αυτό δεν είναι Διακήρυξη δημιουργίας νέου κόμματος. Είναι έκκληση και πρόσκληση.
Απευθύνεται στους πολίτες, στα κόμματα, στις συλλογικότητες, στα πολιτικά πρόσωπα, στις συνδικαλιστικές, τις αυτοδιοικητικές και τις πνευματικές δυνάμεις που κινούνται στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, της δημοκρατικής Αριστεράς, του φιλελεύθερου κέντρου, της πολιτικής οικολογίας, του προοδευτικού ευρωπαϊσμού.
Προσκαλεί όλους να συνεργαστούν για την ανασυγκρότηση του χώρου. Χωρίς αποκλεισμούς. Χωρίς ηγεμονισμούς. Υπάρχουν στιγμές στην πορεία ενός έθνους που οι ιστορικές πολιτικές παρατάξεις είναι υποχρεωμένες να επαναθεμελιωθούν, να ορίσουν ξανά την παρουσία τους στην πολιτική ζωή του τόπου. Αλλιώς παρακμάζουν και εξαφανίζονται.
Η επαναθεμελίωση δεν γίνεται μόνο με προτάσεις, τεχνοκρατική επάρκεια, στόχους και εργαλεία. Χρειάζεται μια στρατηγική που να προβάλλει τους εαυτούς μας στο μέλλον. Σε έναν Κόσμο που μεταβάλλεται, σε έναν χαοτικό καπιταλισμό και μιαν Ευρώπη που αναζητά την προοπτική της. Χρειάζεται μια εικόνα της Ελλάδας στο μέλλον, βγαλμένη από την ιστορία της, που θα προσανατολίζει και θα συνθέτει όσες κοινωνικές και πνευματικές δυνάμεις κινούνται σε αυτή την κατεύθυνση.
2. Στην εποχή της εθνικής ανασυγκρότησης
Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια τέτοια στιγμή. Η κρίση εξακολουθεί να είναι βαθιά, όμως αλλάζει φάση και χαρακτήρα. Οι οικονομικοί κίνδυνοι παραμένουν, αλλά οι πολιτικοί παράγοντες από τους οποίους εξαρτάται η υπέρβαση της κρίσης έρχονται σε πρώτο πλάνο.
Η εποχή των μνημονίων φαίνεται να φτάνει στο τέλος της. Το τραύμα της εθνικής πόλωσης δεν θα σβήσει εύκολα, θα χρειαστεί μάλιστα πολύ κουράγιο και συμφιλιωτική επιμονή απ' όλες τις πλευρές για να ξεπεραστεί. Ομως, η πολιτική δραστηριότητα δεν θα περιορίζεται στην αντίθεση μνημόνιο-αντιμνημόνιο.
Μετά από μια καταστροφή, η Ελλάδα ξαναποκτά τη δυνατότητα και τα μέσα να σχεδιάσει το μέλλον της. Να ορίσει ρεαλιστικά τη μελλοντική θέση που θέλει να καταλάβει στον παγκόσμιο ανταγωνισμό και να κινηθεί δυναμικά για να την κατακτήσει. Η Εθνική Ανασυγκρότηση είναι το ζητούμενο της νέας φάσης στην οποία έχουμε ήδη μπει. Και είναι ένα πρόβλημα πολιτικό, παραγωγικό και πολιτισμικό.
3. Ποια ανάπτυξη θέλουμε; Δικαιούμαστε να αποφασίσουμε
Η αλλαγή του κράτους και του παραγωγικού μοντέλου απαιτεί τη μέγιστη διανοητική και συναισθηματική προσπάθεια σε συνδυασμό με την τεχνοκρατική και διοικητική γνώση. Πρωτίστως όμως χρειάζεται να γίνει έργο και κτήμα ευρύτερων κοινωνικών δυνάμεων, στις οποίες θα έχουν κεντρικό ρόλο η μισθωτή εργασία του ιδιωτικού τομέα ώστε να ενισχυθεί ξανά η διαπραγματευτική της δύναμη...
4. Χωρίς ντροπή γι' αυτό που είμαστε
Η κρίση μπορεί να οδηγήσει σε μια νέα εθνική αυτογνωσία και σε μια νέα πατριωτική υπερηφάνεια. Χωρίς την κομπλεξική εθνικιστική αλαζονεία γι' αυτό που νομίζουμε ότι είμαστε ενώ δεν είμαστε. Χωρίς ντροπή γι' αυτό που είμαστε. Στην κρίση οι Ελληνες δεν είναι ούτε αμαρτωλοί ούτε θύματα. Είναι υπεύθυνοι και άτυχοι. Υπεύθυνοι για τις εθνικές ολιγωρίες, άτυχοι γιατί στη δύσκολη στιγμή βρήκαν απέναντί τους μια Ευρωπαϊκή Ενωση αιφνιδιασμένη, μυωπική, συντηρητική, διαιρεμένη και αναδιπλωμένη στους εθνικισμούς της...
...Για μια Ενωμένη Ευρώπη που δεν θα είναι, γιατί δεν μπορεί πια να είναι, πολιτικό σχέδιο των ελίτ, αφού η κρίση πολιτικοποίησε στο έπακρο τη διαδικασία ενοποίησης. Για έναν ευρωπαϊσμό, όχι μόνο προοδευτικό αλλά και λαϊκό. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να περιορίσουμε στην αρχή και να αντιστρέψουμε αργότερα τον διαχεόμενο ευρωσκεπτικισμό.
5. Ούτε Δεξιά ούτε νεοκομμουνιστική Αριστερά
Αυτός είναι ο νέος ρόλος της ιστορικής παράταξης της σοσιαλδημοκρατίας, της δημοκρατικής Αριστεράς, του φιλελεύθερου κέντρου, όλου του κεντροαριστερού χώρου: Εθνική Ανασυγκρότηση - αλλαγή του κράτους και του παραγωγικού μοντέλου - νέα συμπόρευση της εθνικής αυτογνωσίας με τον προοδευτικό λαϊκό ευρωπαϊσμό.
Ορος για την εκπλήρωσή του είναι η σύγκλιση και η συνεργασία όλων εκείνων των συλλογικών μορφών και των πολιτών που δεν αναγνωρίζονται ούτε στη Δεξιά ούτε στη νεοκομμουνιστική-εθνολαϊκιστική Αριστερά.
Η σύγκλιση πρέπει να γίνει με τρόπο που να διασφαλίζει την πολιτική σταθερότητα από την οποία πρωτίστως πλέον εξαρτάται η ανάκαμψη της οικονομίας, η διασφάλιση του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της χώρας και η ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων.
Η συγκρότηση της νέας προοδευτικής δημοκρατικής παράταξης θα συμβάλει στη σταθερότητα και την πολιτική ανανέωση. Η κατάρρευση του μεταπολιτευτικού κομματικού συστήματος έχει οδηγήσει σε ένα ασταθές ακόμα κομματικό σκηνικό, με ανησυχητικά χαρακτηριστικά. Ο μικρός δικομματισμός ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ είναι πολιτικά στείρος, προγραμματικά οπισθοδρομικός και ιδεολογικά συντηρητικός. Εγκλωβίζει, δεν απελευθερώνει τις δυνάμεις της χώρας, δεν οδηγεί σε βιώσιμη ανάπτυξη. Η τερατογένεση της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής εξελίχτηκε σε σαράκι της δημοκρατίας. Η αποτρόπαιη δολοφονία του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι έκρουσε τον κώδωνα ενός κινδύνου που ήταν εδώ και καιρό προφανής. Η άμυνα της Πολιτείας έναντι της εγκληματικής οργάνωσης είναι επιβεβλημένη.
Η ισχυροποίηση της ευρύτερης κεντροαριστερής παράταξης θα αποσυμπιέσει τη σημερινή αίσθηση της εμφύλιας αντιπαράθεσης. Θα συμβάλει στην αποκατάσταση μιας ελάχιστης εθνικής συναίνεσης ώστε ο πολιτικός αντίπαλος να μη γίνει πάλι εσωτερικός εχθρός. Θα επαναφέρει την πολιτική και κοινωνική δυναμική στον αστερισμό της δημοκρατίας και του πλουραλισμού. Θα συνδέσει την εθνική ανασυγκρότηση με ένα προοδευτικό και ρεαλιστικό πρόγραμμα αλλαγών στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Θα ενισχύσει τις φιλελεύθερες εκσυγχρονιστικές φωνές στη ΝΔ και τις δημοκρατικές φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις στον ΣΥΡΙΖΑ.
Η κοινωνία αρχίζει να αισθάνεται το κενό. Γι' αυτό υπάρχει μια ρητή αλλά και μια σιωπηλή ζήτηση των πολιτών για κάτι καινούργιο στον ευρύτερο δημοκρατικό προοδευτικό χώρο. Γι' αυτό δημιουργείται η κοινή συνείδηση ότι κάτι μπορεί να γίνει τώρα, σύντομα.
6. Πρόσκληση για Ιδρυτική Συνέλευση
Με αυτή την αγωνία απευθύνουμε έκκληση στις δυνάμεις της ευρύτερης δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης, στο ΠΑΣΟΚ, τη ΔΗΜΑΡ, τις δυνάμεις της οικολογίας, της αυτοδιοίκησης, τις πολιτικές και κοινωνικές συλλογικότητες και προσωπικότητες, να συνεργαστούν για την ανασυγκρότηση του χώρου.
Η ανασυγκρότηση δεν θα είναι μόνο οργανωτική, αλλά βαθιά πολιτική. Θα είναι αυτοκριτική για την ως τώρα πορεία, προγραμματική για το μέλλον, και κυρίως θα στοχεύσει στην ανάδειξη νέων ανθρώπων που θα ανανεώσουν την πολιτική ηγεσία της παράταξης και της χώρας.
Προτείνουμε τη δημιουργία ενός κοινού πολιτικού φορέα που θα συστεγάσει όλους, χωρίς να απαιτήσει τη διάλυση των υπαρχόντων κομμάτων και συλλογικοτήτων. Ο φορέας μπορεί να συσταθεί τους προσεχείς μήνες μέσα από μια Ιδρυτική Συνέλευση, με συμφωνημένες διαδικασίες και να εξελιχθεί στο κέντρο των κοινών επεξεργασιών για το σχέδιο εθνικής ανασυγκρότησης, με προτεραιότητα στο πρόγραμμα για τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Παρακολουθούμε με ενδιαφέρον τις κινήσεις που κάνουν ξεχωριστά το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ, θεωρώντας όμως ότι αυτές πρέπει να συγκλίνουν και να συναντηθούν στο άμεσο μέλλον. Η κοινή αναφορά στο Κόμμα των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, η ανταπόκριση στο ενωτικό τους κάλεσμα, διευκολύνει τη διαδικασία.
Χαιρετίζουμε την πρωτοβουλία των «5 δημάρχων» και άλλων αυτοδιοικητικών φορέων του ίδιου χώρου, που δείχνουν έναν δρόμο συνεργασίας στη βάση αξιών που συμμεριζόμαστε.
Δεν είναι δικιά μας δουλειά να προκαταλάβουμε τους τρόπους και τις διαδικασίες της ανασυγκρότησης. Υπάρχουν πολλές διεθνείς και ελληνικές εμπειρίες και υπάρχουν πολλοί που τις ξέρουν καλύτερα από εμάς. Το μόνο που θέλουμε είναι να καλέσουμε τους ενδιαφερόμενους επιτέλους να προχωρήσουν. Προτάσσοντας την κοινή μοίρα, όχι την ιδιοτέλεια. Αναλαμβάνοντας αποφασιστικά την ευθύνη, όχι απαριθμώντας τις δυσκολίες του εγχειρήματος.
Και υπογράφουμε την πρόσκληση αυτή, πολίτες με διαφορετικές εμπειρίες και αφετηρίες αλλά με κοινές αγωνίες, με μόνο το δικαίωμα που μας δίνει η πολύχρονη παρουσία και έγνοια μας γι' αυτόν τον ευρύτερο πολιτικό χώρο και αυτόν τον τόπο.
Οι 58 που υπογράφουν τη διακήρυξη:
Οι υπογράφοντες την πρωτοβουλία εκτιμούν ότι ο φορέας μπορεί να συσταθεί μέσα στους προσεχείς μήνες με την Ιδρυτική Συνέλευση, συμφωνημένες διαδικασίες, συγκεκριμένο Σχέδιο Εθνικής Συγκρότησης και προτεραιότητα στο πρόγραμμα για τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές.
«Αυτό διευκολύνει τις κινήσεις που κάνουν ξεχωριστά το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ στο να συγκλίνουν και να συναντηθούν στο άμεσο μέλλον. Η κοινή αναφορά τους στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα διευκολύνει τη διαδικασία», τονίζουν χαρακτηριστικά στο κείμενο οι «58», αναγνωρίζοντας την πρωτοβουλία των «5» δημάρχων (Μπουτάρη, Καμίνη, Σκοτινιώτη, Φίλιου και Δημαρά) και άλλων αυτoδιοικητικών που δείχνουν τον δρόμο της συνεργασίας στη βάση κοινών αξιών.
Επισημαίνουν δε ότι η πρωτοβουλία τους, εφόσον εξασφαλίσει συνέχεια, διάρκεια και συνέπεια, θα οδηγήσει στη νέα προοδευτική παράταξη που είναι αναγκαία για την πολιτική σταθερότητα και την πολιτική ανανέωση.
Οι υπογραφές της «διακήρυξης» παραπέμπουν σε μια ενδιαφέρουσα «ανθρωπογεωγραφία»:
Τη «διακήρυξη» για την κοινή κάθοδο υπογράφουν στελέχη προερχόμενα από τη ΔΗΜΑΡ, όπως είναι οι: της Εκτελεστικής Γραμματείας της ΔΗΜΑΡ, Γ. Αντωνίου, Στ. Λιβαδάς, Γ. Γεωργάτος και Δώρα Τσικαρδάνη, ο Γ. Μεϊμάρογλου (υπεύθυνος του Γραφείου Φ. Κουβέλη Ευρωπαϊκών Σχέσεων), ο υπεύθυνος Περιβάλλοντος Σ. Κουρουζίδης, Μ. Ματσαγγάνης (παραιτήθηκε από την ΚΕ της ΔΗΜΑΡ πρόσφατα), Γ. Καούνης, Γ. Μπέζος, Τέλης Σαμαντάς (μέλος της ΚΕ), Λ. Καστανάς (αποχώρησε πρόσφατα) και Κ. Δέλκος (ΚΕ της ΔΗΜΑΡ από την Ξάνθη).
Επίσης την υπογράφουν στελέχη προερχόμενα από το χώρο του ΠΑΣΟΚ, όπως: οι Ν. Χριστοδουλάκης, Ν. Μπίστης, ο Δ. Ασημακόπουλος (τ. πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ), Ηλίας Βλαχάκης (ΠΑΣΟΚ) και στελέχη του ΠΑΣΟΚ-συνεργάτες του Ευ. Βενιζέλου, όπως οι Χρ. Δερβένης (ΙΣΤΑΜΕ), Αθηνά Δρέττα, Γ. Βερνίκος.
Τη «σφραγίδα» τους έχουν βάλει πανεπιστημιακοί όπως ο Γ. Βούλγαρης (όχι μόνο ως συγγραφέας του κειμένου...), Ν. Μουζέλης, Γ. Γραμματικάκης, Χρ. Ροζάκης, Μ. Ματσαγγάνης, Λ. Μήτρου, Π. Παναγιωτόπουλος, Ν. Αλιβιζάτος και άλλοι, ενώ από τον χώρο της Οικολογίας, οι κ. Ευθυμιόπουλος, Χατζημπίρος, Ράπτης και των καλλιτεχνών ο κ. Πορτοκάλογλου κ.ά.
Αναλυτικότερα για την κίνηση των "58" (από χθεσινό δημοσίευμα στην εφημερίδα το "Έθνος"):
Για μια δημοκρατική προοδευτική παράταξη
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ
1. Εκκληση - πρόσκληση
Αυτό δεν είναι Διακήρυξη δημιουργίας νέου κόμματος. Είναι έκκληση και πρόσκληση.
Απευθύνεται στους πολίτες, στα κόμματα, στις συλλογικότητες, στα πολιτικά πρόσωπα, στις συνδικαλιστικές, τις αυτοδιοικητικές και τις πνευματικές δυνάμεις που κινούνται στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, της δημοκρατικής Αριστεράς, του φιλελεύθερου κέντρου, της πολιτικής οικολογίας, του προοδευτικού ευρωπαϊσμού.
Προσκαλεί όλους να συνεργαστούν για την ανασυγκρότηση του χώρου. Χωρίς αποκλεισμούς. Χωρίς ηγεμονισμούς. Υπάρχουν στιγμές στην πορεία ενός έθνους που οι ιστορικές πολιτικές παρατάξεις είναι υποχρεωμένες να επαναθεμελιωθούν, να ορίσουν ξανά την παρουσία τους στην πολιτική ζωή του τόπου. Αλλιώς παρακμάζουν και εξαφανίζονται.
Η επαναθεμελίωση δεν γίνεται μόνο με προτάσεις, τεχνοκρατική επάρκεια, στόχους και εργαλεία. Χρειάζεται μια στρατηγική που να προβάλλει τους εαυτούς μας στο μέλλον. Σε έναν Κόσμο που μεταβάλλεται, σε έναν χαοτικό καπιταλισμό και μιαν Ευρώπη που αναζητά την προοπτική της. Χρειάζεται μια εικόνα της Ελλάδας στο μέλλον, βγαλμένη από την ιστορία της, που θα προσανατολίζει και θα συνθέτει όσες κοινωνικές και πνευματικές δυνάμεις κινούνται σε αυτή την κατεύθυνση.
2. Στην εποχή της εθνικής ανασυγκρότησης
Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια τέτοια στιγμή. Η κρίση εξακολουθεί να είναι βαθιά, όμως αλλάζει φάση και χαρακτήρα. Οι οικονομικοί κίνδυνοι παραμένουν, αλλά οι πολιτικοί παράγοντες από τους οποίους εξαρτάται η υπέρβαση της κρίσης έρχονται σε πρώτο πλάνο.
Η εποχή των μνημονίων φαίνεται να φτάνει στο τέλος της. Το τραύμα της εθνικής πόλωσης δεν θα σβήσει εύκολα, θα χρειαστεί μάλιστα πολύ κουράγιο και συμφιλιωτική επιμονή απ' όλες τις πλευρές για να ξεπεραστεί. Ομως, η πολιτική δραστηριότητα δεν θα περιορίζεται στην αντίθεση μνημόνιο-αντιμνημόνιο.
Μετά από μια καταστροφή, η Ελλάδα ξαναποκτά τη δυνατότητα και τα μέσα να σχεδιάσει το μέλλον της. Να ορίσει ρεαλιστικά τη μελλοντική θέση που θέλει να καταλάβει στον παγκόσμιο ανταγωνισμό και να κινηθεί δυναμικά για να την κατακτήσει. Η Εθνική Ανασυγκρότηση είναι το ζητούμενο της νέας φάσης στην οποία έχουμε ήδη μπει. Και είναι ένα πρόβλημα πολιτικό, παραγωγικό και πολιτισμικό.
3. Ποια ανάπτυξη θέλουμε; Δικαιούμαστε να αποφασίσουμε
Η αλλαγή του κράτους και του παραγωγικού μοντέλου απαιτεί τη μέγιστη διανοητική και συναισθηματική προσπάθεια σε συνδυασμό με την τεχνοκρατική και διοικητική γνώση. Πρωτίστως όμως χρειάζεται να γίνει έργο και κτήμα ευρύτερων κοινωνικών δυνάμεων, στις οποίες θα έχουν κεντρικό ρόλο η μισθωτή εργασία του ιδιωτικού τομέα ώστε να ενισχυθεί ξανά η διαπραγματευτική της δύναμη...
4. Χωρίς ντροπή γι' αυτό που είμαστε
Η κρίση μπορεί να οδηγήσει σε μια νέα εθνική αυτογνωσία και σε μια νέα πατριωτική υπερηφάνεια. Χωρίς την κομπλεξική εθνικιστική αλαζονεία γι' αυτό που νομίζουμε ότι είμαστε ενώ δεν είμαστε. Χωρίς ντροπή γι' αυτό που είμαστε. Στην κρίση οι Ελληνες δεν είναι ούτε αμαρτωλοί ούτε θύματα. Είναι υπεύθυνοι και άτυχοι. Υπεύθυνοι για τις εθνικές ολιγωρίες, άτυχοι γιατί στη δύσκολη στιγμή βρήκαν απέναντί τους μια Ευρωπαϊκή Ενωση αιφνιδιασμένη, μυωπική, συντηρητική, διαιρεμένη και αναδιπλωμένη στους εθνικισμούς της...
...Για μια Ενωμένη Ευρώπη που δεν θα είναι, γιατί δεν μπορεί πια να είναι, πολιτικό σχέδιο των ελίτ, αφού η κρίση πολιτικοποίησε στο έπακρο τη διαδικασία ενοποίησης. Για έναν ευρωπαϊσμό, όχι μόνο προοδευτικό αλλά και λαϊκό. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να περιορίσουμε στην αρχή και να αντιστρέψουμε αργότερα τον διαχεόμενο ευρωσκεπτικισμό.
5. Ούτε Δεξιά ούτε νεοκομμουνιστική Αριστερά
Αυτός είναι ο νέος ρόλος της ιστορικής παράταξης της σοσιαλδημοκρατίας, της δημοκρατικής Αριστεράς, του φιλελεύθερου κέντρου, όλου του κεντροαριστερού χώρου: Εθνική Ανασυγκρότηση - αλλαγή του κράτους και του παραγωγικού μοντέλου - νέα συμπόρευση της εθνικής αυτογνωσίας με τον προοδευτικό λαϊκό ευρωπαϊσμό.
Ορος για την εκπλήρωσή του είναι η σύγκλιση και η συνεργασία όλων εκείνων των συλλογικών μορφών και των πολιτών που δεν αναγνωρίζονται ούτε στη Δεξιά ούτε στη νεοκομμουνιστική-εθνολαϊκιστική Αριστερά.
Η σύγκλιση πρέπει να γίνει με τρόπο που να διασφαλίζει την πολιτική σταθερότητα από την οποία πρωτίστως πλέον εξαρτάται η ανάκαμψη της οικονομίας, η διασφάλιση του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της χώρας και η ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων.
Η συγκρότηση της νέας προοδευτικής δημοκρατικής παράταξης θα συμβάλει στη σταθερότητα και την πολιτική ανανέωση. Η κατάρρευση του μεταπολιτευτικού κομματικού συστήματος έχει οδηγήσει σε ένα ασταθές ακόμα κομματικό σκηνικό, με ανησυχητικά χαρακτηριστικά. Ο μικρός δικομματισμός ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ είναι πολιτικά στείρος, προγραμματικά οπισθοδρομικός και ιδεολογικά συντηρητικός. Εγκλωβίζει, δεν απελευθερώνει τις δυνάμεις της χώρας, δεν οδηγεί σε βιώσιμη ανάπτυξη. Η τερατογένεση της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής εξελίχτηκε σε σαράκι της δημοκρατίας. Η αποτρόπαιη δολοφονία του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι έκρουσε τον κώδωνα ενός κινδύνου που ήταν εδώ και καιρό προφανής. Η άμυνα της Πολιτείας έναντι της εγκληματικής οργάνωσης είναι επιβεβλημένη.
Η ισχυροποίηση της ευρύτερης κεντροαριστερής παράταξης θα αποσυμπιέσει τη σημερινή αίσθηση της εμφύλιας αντιπαράθεσης. Θα συμβάλει στην αποκατάσταση μιας ελάχιστης εθνικής συναίνεσης ώστε ο πολιτικός αντίπαλος να μη γίνει πάλι εσωτερικός εχθρός. Θα επαναφέρει την πολιτική και κοινωνική δυναμική στον αστερισμό της δημοκρατίας και του πλουραλισμού. Θα συνδέσει την εθνική ανασυγκρότηση με ένα προοδευτικό και ρεαλιστικό πρόγραμμα αλλαγών στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Θα ενισχύσει τις φιλελεύθερες εκσυγχρονιστικές φωνές στη ΝΔ και τις δημοκρατικές φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις στον ΣΥΡΙΖΑ.
Η κοινωνία αρχίζει να αισθάνεται το κενό. Γι' αυτό υπάρχει μια ρητή αλλά και μια σιωπηλή ζήτηση των πολιτών για κάτι καινούργιο στον ευρύτερο δημοκρατικό προοδευτικό χώρο. Γι' αυτό δημιουργείται η κοινή συνείδηση ότι κάτι μπορεί να γίνει τώρα, σύντομα.
6. Πρόσκληση για Ιδρυτική Συνέλευση
Με αυτή την αγωνία απευθύνουμε έκκληση στις δυνάμεις της ευρύτερης δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης, στο ΠΑΣΟΚ, τη ΔΗΜΑΡ, τις δυνάμεις της οικολογίας, της αυτοδιοίκησης, τις πολιτικές και κοινωνικές συλλογικότητες και προσωπικότητες, να συνεργαστούν για την ανασυγκρότηση του χώρου.
Η ανασυγκρότηση δεν θα είναι μόνο οργανωτική, αλλά βαθιά πολιτική. Θα είναι αυτοκριτική για την ως τώρα πορεία, προγραμματική για το μέλλον, και κυρίως θα στοχεύσει στην ανάδειξη νέων ανθρώπων που θα ανανεώσουν την πολιτική ηγεσία της παράταξης και της χώρας.
Προτείνουμε τη δημιουργία ενός κοινού πολιτικού φορέα που θα συστεγάσει όλους, χωρίς να απαιτήσει τη διάλυση των υπαρχόντων κομμάτων και συλλογικοτήτων. Ο φορέας μπορεί να συσταθεί τους προσεχείς μήνες μέσα από μια Ιδρυτική Συνέλευση, με συμφωνημένες διαδικασίες και να εξελιχθεί στο κέντρο των κοινών επεξεργασιών για το σχέδιο εθνικής ανασυγκρότησης, με προτεραιότητα στο πρόγραμμα για τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Παρακολουθούμε με ενδιαφέρον τις κινήσεις που κάνουν ξεχωριστά το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ, θεωρώντας όμως ότι αυτές πρέπει να συγκλίνουν και να συναντηθούν στο άμεσο μέλλον. Η κοινή αναφορά στο Κόμμα των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, η ανταπόκριση στο ενωτικό τους κάλεσμα, διευκολύνει τη διαδικασία.
Χαιρετίζουμε την πρωτοβουλία των «5 δημάρχων» και άλλων αυτοδιοικητικών φορέων του ίδιου χώρου, που δείχνουν έναν δρόμο συνεργασίας στη βάση αξιών που συμμεριζόμαστε.
Δεν είναι δικιά μας δουλειά να προκαταλάβουμε τους τρόπους και τις διαδικασίες της ανασυγκρότησης. Υπάρχουν πολλές διεθνείς και ελληνικές εμπειρίες και υπάρχουν πολλοί που τις ξέρουν καλύτερα από εμάς. Το μόνο που θέλουμε είναι να καλέσουμε τους ενδιαφερόμενους επιτέλους να προχωρήσουν. Προτάσσοντας την κοινή μοίρα, όχι την ιδιοτέλεια. Αναλαμβάνοντας αποφασιστικά την ευθύνη, όχι απαριθμώντας τις δυσκολίες του εγχειρήματος.
Και υπογράφουμε την πρόσκληση αυτή, πολίτες με διαφορετικές εμπειρίες και αφετηρίες αλλά με κοινές αγωνίες, με μόνο το δικαίωμα που μας δίνει η πολύχρονη παρουσία και έγνοια μας γι' αυτόν τον ευρύτερο πολιτικό χώρο και αυτόν τον τόπο.
Οι 58 που υπογράφουν τη διακήρυξη:
Αγανίδης Π., οικονομολόγος
Αγριαντώνη Χρ., καθηγήτρια Παν. Θεσσαλίας
Αλιβιζάτος Ν., καθηγητής Παν. Αθηνών
Αντωνίου Γ., εκπαιδευτικός
Ασημακόπουλος Δ., τ. πρόεδρος ΓΣΕΒΕΕ
Αυγερινός Π.
Βαμβακάς Β., λέκτορας ΑΠΘ
Βασιλάκη Μ., καθηγήτρια Παν. Θεσσαλίας
Βερνίκος Γ., επιχειρηματίας
Βλαχάκης Ηλ., επιχειρηματίας, γ.γ. ΕΣΕΕ
Βούλγαρης Γ., καθηγητής Παντείου
Γεωργάτος Γ., εκπαιδευτικός
Γκορίτσας Σ., κινηματογραφιστής
Γκουρτσογιάννη Μ., αρχιτέκτονας
Γραβάνης Αχ., καθηγητής Παν. Κρήτης
Γραμματικάκης Γ., καθηγητής Παν. Κρήτης
Δέλκος Κ., ηλεκτρολόγος μηχανικός
Δερβένης Χρ., γιατρός
Δοξιάδης Αρ., οικονομολόγος
Δρέττα Αθηνά, οδοντογιατρός
Ευθυμιόπουλος Ηλ., περιβαλλοντολόγος
Θεοδωρόπουλος Κ., κίνημα τυφλών
Καλογήρου Γ., καθηγητής EMΠ
Καλοκαιρινός Αλ., καθηγητής Παν. Κρήτης
Καούνης Γ., δικηγόρος
Καρακωστάκη Χ., κοινωνιολόγος
Καστανάς Λ., εκπαιδευτικός, μπλόγκερ
Αγριαντώνη Χρ., καθηγήτρια Παν. Θεσσαλίας
Αλιβιζάτος Ν., καθηγητής Παν. Αθηνών
Αντωνίου Γ., εκπαιδευτικός
Ασημακόπουλος Δ., τ. πρόεδρος ΓΣΕΒΕΕ
Αυγερινός Π.
Βαμβακάς Β., λέκτορας ΑΠΘ
Βασιλάκη Μ., καθηγήτρια Παν. Θεσσαλίας
Βερνίκος Γ., επιχειρηματίας
Βλαχάκης Ηλ., επιχειρηματίας, γ.γ. ΕΣΕΕ
Βούλγαρης Γ., καθηγητής Παντείου
Γεωργάτος Γ., εκπαιδευτικός
Γκορίτσας Σ., κινηματογραφιστής
Γκουρτσογιάννη Μ., αρχιτέκτονας
Γραβάνης Αχ., καθηγητής Παν. Κρήτης
Γραμματικάκης Γ., καθηγητής Παν. Κρήτης
Δέλκος Κ., ηλεκτρολόγος μηχανικός
Δερβένης Χρ., γιατρός
Δοξιάδης Αρ., οικονομολόγος
Δρέττα Αθηνά, οδοντογιατρός
Ευθυμιόπουλος Ηλ., περιβαλλοντολόγος
Θεοδωρόπουλος Κ., κίνημα τυφλών
Καλογήρου Γ., καθηγητής EMΠ
Καλοκαιρινός Αλ., καθηγητής Παν. Κρήτης
Καούνης Γ., δικηγόρος
Καρακωστάκη Χ., κοινωνιολόγος
Καστανάς Λ., εκπαιδευτικός, μπλόγκερ
Καστρινάκη Αγ., καθηγήτρια Παν. Κρήτης
Κουρουζίδης Σ., δρ. σεισμολόγος
Λιβαδάς Στ., μηχανολόγος - ηλεκτρολόγος
Κουρουζίδης Σ., δρ. σεισμολόγος
Λιβαδάς Στ., μηχανολόγος - ηλεκτρολόγος
Μάρκαρης Π., συγγραφέας
Ματσαγγάνης Μ., καθηγητής Οικονομικού Αθηνών
Μεϊμάρογλου Γ., εκδότης του περιοδικού «Μεταρρύθμιση»
Μήτρου Λίλιαν, καθηγήτρια Παν. Αιγαίου
Μουζέλης Ν., ομότιμος καθηγητής London School of Economics
Μπέζος Γ., ηθοποιός
Ματσαγγάνης Μ., καθηγητής Οικονομικού Αθηνών
Μεϊμάρογλου Γ., εκδότης του περιοδικού «Μεταρρύθμιση»
Μήτρου Λίλιαν, καθηγήτρια Παν. Αιγαίου
Μουζέλης Ν., ομότιμος καθηγητής London School of Economics
Μπέζος Γ., ηθοποιός
Μπένος Στ., πρόεδρος σωματείου ΔΙΑΖΩΜΑ
Μπίστης Ν., δικηγόρος
Μπίστης Ν., δικηγόρος
Παγουλάτος Γ., καθηγητής Οικονομικού Αθηνών
Παναγιωτόπουλος Π., καθηγητής Παν. Αθηνών
Πανταζόπουλος Α., επ. καθηγητής ΑΠΘ
Παπαδάκη Ελίζα, οικονομική αναλύτρια
Παπαδημητρίου - Τσάτσου Αννα,
Παππάς Φ., δρ. φιλολογίας, μπλόγκερ
Παυλίδου Νιόβη, καθηγήτρια ΑΠΘ
Πολίτης Αλ., ομότιμος καθηγητής Παν. Κρήτης
Πορτοκάλογλου Ν., μουσικός
Ράπτης Ν., εκπαιδευτικός, μπλόγκερ
Ρεσβάνης Κ., δημοσιογράφος
Ροζάκης Χρ., ομότιμος καθηγητής Παν. Αθηνών
Σαββάκης Μ., καθηγητής, πρόεδρος του ερευνητικού Κέντρου Φλέμινγκ
Σκάλκος Δ., πολιτικός επιστήμονας - διεθνολόγος
Σαμαντάς Τ., κριτικός κινηματογράφου
Τριανταφύλλου Σώτη, συγγραφέας
Τσικαρδάνη Δώρα, δικηγόρος
Χατζημπίρος Κ., καθηγητής ΕΜΠ
Χειμωνάς Θ., συγγραφέας
Παναγιωτόπουλος Π., καθηγητής Παν. Αθηνών
Πανταζόπουλος Α., επ. καθηγητής ΑΠΘ
Παπαδάκη Ελίζα, οικονομική αναλύτρια
Παπαδημητρίου - Τσάτσου Αννα,
Παππάς Φ., δρ. φιλολογίας, μπλόγκερ
Παυλίδου Νιόβη, καθηγήτρια ΑΠΘ
Πολίτης Αλ., ομότιμος καθηγητής Παν. Κρήτης
Πορτοκάλογλου Ν., μουσικός
Ράπτης Ν., εκπαιδευτικός, μπλόγκερ
Ρεσβάνης Κ., δημοσιογράφος
Ροζάκης Χρ., ομότιμος καθηγητής Παν. Αθηνών
Σαββάκης Μ., καθηγητής, πρόεδρος του ερευνητικού Κέντρου Φλέμινγκ
Σκάλκος Δ., πολιτικός επιστήμονας - διεθνολόγος
Σαμαντάς Τ., κριτικός κινηματογράφου
Τριανταφύλλου Σώτη, συγγραφέας
Τσικαρδάνη Δώρα, δικηγόρος
Χατζημπίρος Κ., καθηγητής ΕΜΠ
Χειμωνάς Θ., συγγραφέας
Χριστοδουλάκης Ν., καθηγ. Οικονομικού Αθηνών
_________________________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου