Είναι επικίνδυνος ο ακραίος πολιτικός λόγος του κ. Τσίπρα;

Αφηρημένες ...Σκέψεις

Είναι τελικά επικίνδυνος για τα συμφέροντα της χώρας ο ακραίος πολιτικός λόγος του κ. Τσίπρα; Το να υπόσχεται, ως ηγέτης του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πολύ περισσότερα από όσα μπορεί να δώσει, το να μοιράζει όνειρα ανέφικτα και ελπίδες που σε καμιά περίπτωση δεν είναι δυνατόν να υλοποιηθούν, αυτό το έχουμε ξαναζήσει πολλές φορές στο παρελθόν από τους περισσότερους προκατόχους του διεκδικητές της εξουσίας. Δικαίωμά του να μη διαφέρει από εκείνους. 

Όμως, όταν είναι γενικά αποδεκτό ότι για την ανάκαμψη της χώρας χρειάζονται επενδύσεις, το να εκτοξεύει ο κ. Τσίπρας απειλές κατά πιθανών επενδυτών, λέγοντας τους ότι "θα χάσουν τα λεφτά τους", αυτό φαίνεται να ξεπερνά τα όποια ανεκτά όρια.

Συνέβη και πάλι, πριν δυο-τρεις μέρες, κατά την επίσκεψή του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στον ΑΔΜΗΕ (Ανεξάρτητο Διαχειριστή Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας). Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας σίγουρα γνώριζε ότι οι ισχύουσες κοινοτικές οδηγίες προβλέπουν τον πλήρη ιδιοκτησιακό διαχωρισμό των συστημάτων μεταφοράς, από την παραγωγή και την προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας. Παρ' όλα αυτά στον ΑΔΜΗΕ δεσμεύτηκε αυτός και το κόμμα του "να ακυρώσουν τέτοιου είδους αποφάσεις" τις οποίες όλως αυθαίρετα χαρακτήρισε ως "μνημονιακές" (δεν προξενεί πλέον εντύπωση, γιατί σχεδόν όλες τις πράξεις των κυβερνητικών του αντιπάλων τις χαρακτηρίζει πλέον ως μνημονιακές). Απείλησε δε όλους όσους σκοπεύουν να έρθουν και να κερδοσκοπήσουν (και πάλι ακραία λόγια αντί του "να επενδύσουν προσδοκώντας κάποιο λογικό κέρδος") ότι όχι μόνο "θα χάσουν τα λεφτά τους", αλλά "θα τεθούν και υπόλογοι έναντι του νόμου".

Ξέρει πολύ καλά ο κ.Τσίπρας ότι καμιά από τις υποσχέσεις του αυτές, καμιά από τις απειλές του, δεν θα μπορέσει να πραγματοποιήσει, αν βέβαια εξακολουθεί να θέλει την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Και τότε θα κριθεί από τον λαό. Από ένα λαό που έχει μια επώδυνη εμπειρία από το πρόσφατο παρελθόν και σίγουρα θα είναι πιο αυστηρός.

Προς το παρόν βέβαια, το μόνο που μπορεί να πετύχει είναι το να αποτρέψει κάποιες από τις προσδοκώμενες επενδύσεις. Και φυσικά η ζημιά δεν θα είναι καθόλου ασήμαντη.

Μήπως λοιπόν πράγματι ο ακραίος πολιτικός του λόγος, όταν συνοδεύεται από απειλές (κυρίως κατά των επενδυτών που τόσο έχει ανάγκη ο τόπος), είναι όχι μόνο ανεύθυνος αλλά και εθνικά επικίνδυνος;

Takis Ant / afirimeno.com