Πρώτον ότι το Εβραϊκό Κράτος έχει κτίσει μία συμμαχία με την Κύπρο, που του δίνει το δικαίωμα να ανασάνει από τον στραγγαλισμό που του έχουν επιβάλει οι γειτονικές του χώρες. Έτσι το Ισραήλ δεν επιθυμεί λύση στο Κυπριακό τέτοια που να επιτρέπει στην Άγκυρα να λαμβάνει αυτή τις αποφάσεις για τη Λευκωσία.
Δεύτερον ότι αυτό που προέχει είναι ο αγώνας για την οικονομία. Πρέπει να στρέψει αποκλειστικά την προσοχή του και τις δυνάμεις του για να ξεπεραστεί η κρίση που δημιούργησαν οι πολιτικοί και οι τραπεζίτες. Η λύση του Κυπριακού μπορεί να περιμένει.
Νομίζω, πως οι Κύπριοι πολιτικοί, αφού εκμεταλλευτούν τα όποια πλεονεκτήματα τους παρέχει η γεωστρατηγική θέση του νησιού, αφού σταθεροποιηθεί και στη συνέχεια ανακάμψει η οικονομία τους, τότε και μόνο, από πιο ισχυρή θέση, θα πρέπει να επιχειρήσουν την οριστική επίλυση του Κυπριακού προβλήματος. Προς το παρόν (θα συμφωνήσω με τον αρθρογράφο) η λύση του Κυπριακού μπορεί να περιμένει.
Αναδημοσιεύω στη συνέχεια ολόκληρο το σχετικό άρθρο του Μιχάλη Ιγνατίου:
Παναΰρκα με τον νουν μας…
Η φράση ότι «κάμνουμε παναΰρκα μόνοι μας» αντικατοπτρίζει τη σημερινή κατάσταση στο νησί αναφορικά με το Κυπριακό και τις προσπάθειες επανάληψης των διαπραγματεύσεων. Ενώ η Τουρκία παραμένει προσηλωμένη στον στόχο της, που είναι ο απόλυτος έλεγχος της Κύπρου και μετά τη λύση, όπως προέβλεπε το φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν, οι πολιτικοί μας «βγάζουν τα μάτια τους μόνοι τους», όπως λέει ο σοφός λαός μας. Καβγαδίζουν καθαρά για κομματικούς λόγους μιας και τον Μάιο θα μετρήσουν τις δυνάμεις τους στις ευρωεκλογές και το θύμα αυτών των καβγάδων είναι η Κύπρος και το εθνικό της θέμα.
Δημόσια ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δείχνει να αντιστέκεται στην «πρόκληση» των διαπραγματεύσεων, αλλά κατά βάθος φοβάμαι πως είναι και δική του επιθυμία η επανέναρξη του διαλόγου με το κατοχικό καθεστώς. Υποψιάζομαι πως ελπίζει ότι θα επιτύχει μία καλύτερη διευθέτηση από το ρατσιστικό σχέδιο Ανάν, διότι προφανώς πιστεύει πως θα εξιλεωθεί για εκείνο το αψυχολόγητο «ναι» του Απριλίου του 2004, που θα τον κυνηγά μέχρι το τέλος της πολιτικής του καριέρας.
Πάντως, όσοι από δημοσιογραφικό καθήκον τον ακολουθήσαμε κατά τις επαφές του στην έδρα του ΟΗΕ και στην Ουάσιγκτον και όσοι είχαμε την ευκαιρία να τον ακούσουμε να ομιλεί δημόσια, μείναμε με την εντύπωση ότι δεν «καίγεται» να καθίσει στο διαπραγματευτικό τραπέζι. Όμως, όντως έτσι έχουν τα πράγματα ή πρέπει να δώσουμε σημασία στους «κινδυνολογούντες», που επιμένουν ότι οι διαπραγματεύσεις έχουν ήδη ξεκινήσει στο παρασκήνιο και όλα τα άλλα είναι «στάκτη στα μάτια του λαού»;
Η Τουρκία βρίσκεται στην πιο κρίσιμη καμπή της νεότερης ιστορίας της, όπως υποστηρίζουν οι σοβαροί αναλυτές. Η οικονομία της έχει πάρει την κατιούσα μετά τη μαζική αποχώρηση των εβραϊκών κεφαλαίων, η υποτίμηση της λίρας αύξησε δραματικά τα κρατικά και ιδιωτικά δάνεια που έχουν ληφθεί στις παλιές καλές εποχές με αμερικανικό δολάριο, το αίμα από την πληγή του Κουρδικού ρέει ασταμάτητα, η συριακή κρίση τής έχει φορτώσει χιλιάδες πρόσφυγες και αύξησε με αρκετά δισεκατομμύρια τα στρατιωτικά κονδύλια και ο Ταγίπ Ερντογάν είναι ένας αμφισβητούμενος ηγέτης. Η παραπάνω κατάσταση δεν επιτρέπει καμία υποχώρηση της Άγκυρας στο Κυπριακό και όλα τα άλλα που σερβίρουν δυστυχώς και κυβερνητικά στελέχη είναι μύθος και ευσεβείς πόθοι.
Οι Τούρκοι παίζουν πολύ έξυπνα το παιγνίδι των δήθεν υποχωρήσεων και παραχωρήσεων στο Κυπριακό. Ούτε την Αμμόχωστο θα παραδώσουν, ούτε θα εγκαταλείψουν τον στρατηγικό στόχο του απόλυτου ελέγχου του νησιού, ούτε θα αποδεχθούν ποτέ τον σεβασμό των στοιχειωδών δημοκρατικών διαδικασιών.
Ο κ. Αναστασιάδης έχει κάθε δικαίωμα αλλά και υποχρέωση να θέσει όρους για να αποδεχθεί την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων. Η παράδοση της Αμμοχώστου είναι ο μικρότερος όρος που πρέπει να θέσει. Διότι, παρά την οικονομική κρίση που επηρέασε καταλυτικά τους πολίτες, η Κύπρος έχει οφέλη και σημαντικά κέρδη από τη στρατηγική συμμαχία της με το Ισραήλ. Το Εβραϊκό Κράτος έκτισε μία συμμαχία με λαμπρό μέλλον, με μία χώρα όπως η Κύπρος, που του δίνει το δικαίωμα να ανασάνει από τον «στραγγαλισμό» που επέβαλαν οι γειτονικές του χώρες. Ο κ. Αναστασιάδης γνωρίζει πως το Ισραήλ δεν επιθυμεί λύση στο Κυπριακό, που θα επιτρέπει στην Άγκυρα να λαμβάνει αποφάσεις για τη Λευκωσία. Και πρέπει να λάβει υπ' όψιν του τις ισραηλινές ανησυχίες...
Αυτό που προέχει είναι ο αγώνας για την οικονομία. Πρέπει να στρέψει αποκλειστικά την προσοχή του και τις δυνάμεις του για να ξεπεραστεί η κρίση που δημιούργησαν σε αγαστή συνεργασία οι πολιτικοί και οι τραπεζίτες. Η λύση του Κυπριακού μπορεί να περιμένει. Διαφορετικά θα μείνει στην ιστορία και για το «κούρεμα» της ...Κύπρου, μία τραγική εξέλιξη την οποία δημόσια δείχνει να επιθυμεί να αποφύγει όπως ο διάολος το λιβάνι...
Μιχάλης Ιγνατίου
___________________
- See more at: http://www.philenews.com/el-gr/arthra-apo-f-m-ignatiou/105/167430/panayrka-me-ton-noun-mas#sthash.WizWjKQn.dpuf
___________________
- See more at: http://www.philenews.com/el-gr/arthra-apo-f-m-ignatiou/105/167430/panayrka-me-ton-noun-mas#sthash.WizWjKQn.dpuf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου