Με αφορμή την ανάληψη της πολιτικής ευθύνης και την εν συνεχεία παραίτηση του Λετονού πρωθυπουργού, μετά την τραγωδία στη Ρίγα, ο Κώστας Βενιζέλος, σε άρθρο του στο "Φιλελεύθερο", αναφέρεται στο πλήθος των ατιμώρητων εγκλημάτων που κατά καιρούς διαπράχθηκαν στην Κύπρο, τα οποία επιβεβαιώνουν τη γύμνια του κράτους και την ανεπάρκεια του συστήματος. Ολόκληρο το άρθρο του στη συνέχεια:
Ευθιξία και εγκλήματα στη χώρα της ατιμωρησίας
ΣΕ μια χώρα που οι παραιτήσεις πολιτικών και άλλων παραγόντων σπανίζουν, είναι φυσιολογικό να προκαλεί την προσοχή μια πράξη ευθιξίας, έστω και εάν αυτή γίνεται μακριά από εμάς. Ο Λετονός πρωθυπουργός παραιτήθηκε μετά την κατάρρευση της οροφής πολυκαταστήματος στη Ρίγα και το θάνατο πενήντα ανθρώπων. Το κτήριο δεν κτίσθηκε επί δικής του διακυβέρνησης, ούτε και ήταν έργο του δημοσίου. Παραιτήθηκε γιατί θεώρησε πως μπροστά σε μια μεγάλη τραγωδία, την οποία ενδεχομένως να μπορούσε να προλάβει το κράτος, η ευθύνη αναλαμβάνεται από τον πρώτο πολίτη της χώρας. Η πολιτική ευθιξία είναι κουλτούρα και νοοτροπία. Αφορά και την αντίληψη που έχουν πολιτικοί για τους λόγους που εμπλέκονται στα κοινά. Είναι ασφαλώς και θέμα χαρακτήρα του κάθε ανθρώπου χωριστά, των ευαισθησιών του και στο τέλος και της ανθρωπιάς του.
Στην Κύπρο, ο κανόνας είναι πως κανείς δεν τιμωρείται και τούτο έχει εδραιωθεί στην πεποίθηση των πολιτών.
Κώστας Βενιζέλος
Πηγή: www.philenews.com 30.11.2013
Ευθιξία και εγκλήματα στη χώρα της ατιμωρησίας
ΣΕ μια χώρα που οι παραιτήσεις πολιτικών και άλλων παραγόντων σπανίζουν, είναι φυσιολογικό να προκαλεί την προσοχή μια πράξη ευθιξίας, έστω και εάν αυτή γίνεται μακριά από εμάς. Ο Λετονός πρωθυπουργός παραιτήθηκε μετά την κατάρρευση της οροφής πολυκαταστήματος στη Ρίγα και το θάνατο πενήντα ανθρώπων. Το κτήριο δεν κτίσθηκε επί δικής του διακυβέρνησης, ούτε και ήταν έργο του δημοσίου. Παραιτήθηκε γιατί θεώρησε πως μπροστά σε μια μεγάλη τραγωδία, την οποία ενδεχομένως να μπορούσε να προλάβει το κράτος, η ευθύνη αναλαμβάνεται από τον πρώτο πολίτη της χώρας. Η πολιτική ευθιξία είναι κουλτούρα και νοοτροπία. Αφορά και την αντίληψη που έχουν πολιτικοί για τους λόγους που εμπλέκονται στα κοινά. Είναι ασφαλώς και θέμα χαρακτήρα του κάθε ανθρώπου χωριστά, των ευαισθησιών του και στο τέλος και της ανθρωπιάς του.
Στην Κύπρο, ο κανόνας είναι πως κανείς δεν τιμωρείται και τούτο έχει εδραιωθεί στην πεποίθηση των πολιτών.
Ποιος τιμωρήθηκε σε αυτή τη χώρα, για να μπορεί κάποιος να επικαλείται την περίπτωση του Λετονού πρωθυπουργού; Τα εγκλήματα σε βάρος της χώρας αποτελούν μόνο εργαλείο για εσωτερική πολιτική αντιπαράθεση. Το θέμα της τιμωρίας δεν απασχολεί κανένα. Διαπράχθηκε ένα διπλό έγκλημα, το πραξικόπημα και η εισβολή και οι ένοχοι έχουν ενταχθεί στο κλαμπ της ατιμωρησίας. Κάποιοι εξ εκείνων που αναμίχθηκαν στο πραξικόπημα διέπρεψαν στη συνέχεια, πολιτικά και επιχειρηματικά. Με την Τουρκία δεν συζητάμε και με τους εγκάθετούς της μιλάμε για τη νομή της εξουσίας. Τιμωρήθηκε κανείς στην Κύπρο για την τραγωδία, που προκάλεσε η πτώση του μοιραίου αεροσκάφους της «Ήλιος»; Για τη φονική έκρηξη στο Μαρί, οι έχοντες το γενικό πρόσταγμα, καλύφθηκαν πίσω από τα νομικίστικα παιχνίδια.
Αλλά και για την κατάρρευση της οικονομίας, τα σπασμένα τα πληρώνει η χώρα και οι πολίτες. Κανείς εκ των πρωταγωνιστών βρίσκεται στη φυλακή και ούτε εξετάστηκε η πιθανότητα δήμευσης της περιουσίας τους.
Πολιτικοί και τραπεζίτες έκαναν πάρτι. Η εξουσία και το χρήμα. Το ρουσφέτι και η καλοπέραση. Με ξένα πάντα λεφτά και χωρίς να υπολογίζουν τις επιπτώσεις.
Η ανοχή και η ασυλία δημιουργεί ένα κέλυφος ατιμωρησίας για πολιτικούς, θεσμικούς, οικονομικούς παράγοντες. Οι εξαρτήσεις, οικονομικές, πολιτικές, δημιουργούν νέες τάξεις εξουσίας και νοθεύουν τη δημοκρατία.
Ο Λετονός Πρωθυπουργός, μπορεί στα μάτια των «δικών μας» πολιτικών να φαίνεται φολκλόρ και οπισθοδρομικός. Μπορεί να σπεύσουν να του εξηγήσουν και τους λόγους που δεν έπρεπε να παραιτηθεί, να του προτείνουν να συστήσει μια επιτροπή διερεύνησης, να μάθει να διαβάζει ανάποδα τα πορίσματα και να βαπτίζει όποιους τον αμφισβητούν «εχθρούς του λαού». Δεν μπήκε, όμως, στον κόπο ο άνθρωπος αυτός να κάνει δεύτερες σκέψεις ή να κρυφτεί στο γυάλινο σπίτι της εξουσίας.
Στην Κύπρο, όλα λειτουργούν στο περίπου και στο κατά τύχη. Γι' αυτό και διαπράττονται συνεχώς εγκλήματα, που επιβεβαιώνουν τη γύμνια του κράτους και την ανεπάρκεια του συστήματος. Εγκλήματα που μένουν ατιμώρητα.
Κώστας Βενιζέλος
Πηγή: www.philenews.com 30.11.2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου