Οράματα χρόνων, που συνοπτικά εκφράστηκαν από τη νεολαία με συνθήματα το Νοέμβρη του 73. Γιατί το Πολυτεχνείο «δεν ήταν σπορά της τύχης, αλλά ώριμο τέκνο της ανάγκης και της οργής» του λαού μας.
Συνθήματα που βροντοφώναξαν οι φοιτητές και ο λαός μαζί τους, τις μέρες εκείνες της κατάληψης του Πολυτεχνείου μέχρι με τη φονική εισβολή του τανκ στις 17 Νοέμβρη του 73.
Συνθήματα που έγιναν ζωγραφιές στους τοίχους ή σ’ ένα κομμάτι χαρτί:
«Απόψε πεθαίνει ο φασισμός», «Δεν περνάει ο Φασισμός»
«Ελλάς Ελλήνων Φυλακισμένων», «Ελευθερία»,
«Κάτω ο Παπαδόπουλος», «Κάτω η Χούντα», «Η Χούντα στο απόσπασμα»,
«Θάνατος στον τύραννο», «Θάνατος στον φασισμό»,
«Εξω οι Αμερικάνοι», «Εξω από το ΝΑΤΟ»,
«Λαέ πεινάς γιατί δεν πολεμάς», «Λαέ, λαέ ή τώρα ή ποτέ»,
«Ελλάς Ελλήνων Φυλακισμένων», «Ελευθερία»,
«Κάτω ο Παπαδόπουλος», «Κάτω η Χούντα», «Η Χούντα στο απόσπασμα»,
«Θάνατος στον τύραννο», «Θάνατος στον φασισμό»,
«Εξω οι Αμερικάνοι», «Εξω από το ΝΑΤΟ»,
«Λαέ πεινάς γιατί δεν πολεμάς», «Λαέ, λαέ ή τώρα ή ποτέ»,
«Λαέ πολέμα σου πίνουνε το αίμα»,
«Ουε! Γραμματείς, Φαρισαίοι, Υποκριταί»,
«Οι φοιτητές δεν βολεύονται, βουλεύονται», «Εργάτες, αγρότες και φοιτητές»,
«Απόψε θα γίνει Ταϊλάνδη»
«Ψωμί, παιδεία, ελευθερία»...«Ουε! Γραμματείς, Φαρισαίοι, Υποκριταί»,
«Οι φοιτητές δεν βολεύονται, βουλεύονται», «Εργάτες, αγρότες και φοιτητές»,
«Απόψε θα γίνει Ταϊλάνδη»
Πολλά από αυτά, που αποτυπώνουν ανεκπλήρωτους πόθους και ελπίδες, προσδοκίες που δεν δικαιώθηκαν, αντηχούν ακόμα στους δρόμους ...40 χρόνια μετά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου