Η ασαφής διατύπωση για «συνεισφορά» όλων των χωρών και η πρόθεση δημιουργίας ενός μηχανισμού για την καταπολέμηση της παγκόσμιας αποδάσωσης, είναι εκείνα που έσωσαν τα προσχήματα.
Βασικό «αγκάθι» στις διαβουλεύσεις: Να γεφυρωθούν οι διαφωνίες μεταξύ φτωχών και πλούσιων χωρών για τους στόχους που θα πρέπει να τεθούν, προκειμένου στην επόμενη διάσκεψη να υπογραφεί μια ιστορική συμφωνία, η οποία θα τεθεί σε εφαρμογή το 2020 και θα διαδεχθεί το Πρωτόκολλο του Κιότο, καθορίζοντας τις μειώσεις που θα πρέπει να γίνουν τα επόμενα 10 χρόνια.
Με βάση το Πρωτόκολλο του Κιότο, μόνο οι πιο αναπτυγμένες χώρες καλούνταν να περιορίσουν τις εκπομπές τους και αυτός ήταν ο βασικός λόγος, για τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες το απέρριπταν, υποστηρίζοντας ότι ραγδαία αναπτυσσόμενα κράτη, όπως η Ινδία και η Κίνα – ο μεγαλύτερος ρυπαντής παγκοσμίως, τα τελευταία χρόνια - θα πρέπει να επωμιστούν το οικονομικό βάρος της μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Το βασικό επιχείρημα των κρατών αυτών είναι ότι οι αναπτυγμένες χώρες απελευθερώνουν τεράστιες ποσότητες αερίων του θερμοκηπίου για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, συνεπώς έχουν μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης.
Τελικά, η διάσκεψη "σώθηκε" την τελευταία στιγμή και αφού είχαν αποχωρήσει σε ένδειξη διαμαρτυρίας μια σειρά περιβαλλοντικών οργανώσεων (όπως η Greenpeace, το WWF, οι Φίλοι της Γης, η Oxfam, κλπ).
Τρία είναι τα σημεία που παρουσιάζονται ως βήματα της Βαρσοβίας:
Το πρώτο είναι ότι υπάρχει μια ασαφής διατύπωση για «συνεισφορά» (και όχι «δέσμευση») όλων των χωρών και όχι μόνο των παραδοσιακά αναφερόμενων ως ανεπτυγμένων, όπως συνέβαινε στο Κιότο.
Δεύτερο, έγινε συζήτηση για έναν μηχανισμό ενίσχυσης χωρών που πλήττονται από φυσικές καταστροφές, λόγω κλιματικής αλλαγής, χωρίς όμως να δοθεί απάντηση για την πηγή χρηματοδότησης.
Τρίτο, αποφασίστηκε η δημιουργία ενός Ταμείου ενάντια στην αποψίλωση των μεγάλων δασών, το οποίο, εάν τελικά προχωρήσει, θα δώσει τη δυνατότητα στις πλούσιες ανεπτυγμένες χώρες να καταβάλλουν εκεί ποσά, «ξεχρεώνοντας» από τις παραβιάσεις τους στα όρια εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.
Πολλοί θεωρούν ότι η δημιουργία του μηχανισμού για την καταπολέμηση της παγκόσμιας αποδάσωσης, παρότι παραμένει ανοικτό το ζήτημα της συνολικής χρηματοδότησης, είναι ότι πιο θετικό έβγαλε η Διάσκεψη στη Βαρσοβία.
_______________
Τρία είναι τα σημεία που παρουσιάζονται ως βήματα της Βαρσοβίας:
Το πρώτο είναι ότι υπάρχει μια ασαφής διατύπωση για «συνεισφορά» (και όχι «δέσμευση») όλων των χωρών και όχι μόνο των παραδοσιακά αναφερόμενων ως ανεπτυγμένων, όπως συνέβαινε στο Κιότο.
Δεύτερο, έγινε συζήτηση για έναν μηχανισμό ενίσχυσης χωρών που πλήττονται από φυσικές καταστροφές, λόγω κλιματικής αλλαγής, χωρίς όμως να δοθεί απάντηση για την πηγή χρηματοδότησης.
Τρίτο, αποφασίστηκε η δημιουργία ενός Ταμείου ενάντια στην αποψίλωση των μεγάλων δασών, το οποίο, εάν τελικά προχωρήσει, θα δώσει τη δυνατότητα στις πλούσιες ανεπτυγμένες χώρες να καταβάλλουν εκεί ποσά, «ξεχρεώνοντας» από τις παραβιάσεις τους στα όρια εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.
Πολλοί θεωρούν ότι η δημιουργία του μηχανισμού για την καταπολέμηση της παγκόσμιας αποδάσωσης, παρότι παραμένει ανοικτό το ζήτημα της συνολικής χρηματοδότησης, είναι ότι πιο θετικό έβγαλε η Διάσκεψη στη Βαρσοβία.
_______________
Πηγές:
portal.kathimerini.gr 30/11/2013 και
www.naftemporiki.gr 25.11.2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου