Είναι αναγκαίο ή όχι για την Ελλάδα ένα νέο, γερμανικό κατά βάση, σχέδιο Μάρσαλ; Απόψεις, πολλές φορές αντίθετες, πάνω στο θέμα αυτό, σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα στο "capital", φαίνεται να εκφράζονται και στη Γερμανία. Και όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για τις υπόλοιπες δοκιμαζόμενες από την κρίση χώρες του ευρωπαϊκού Νότου. Εξάλλου η σύγχρονη Γερμανία οφείλει αρκετά από τη σημερινή της ισχύ στο μεταπολεμικό Σχέδιο Μάρσαλ.
Αντίθετα, ο κ. Σμιντ («Eπιτροπή Σοφών») αυτοχαρακτηρίζεται ως «επιφυλακτικός» σε σχέση με το ενδεχόμενο «ενός είδους σχεδίου Μάρσαλ για την Ευρώπη». Και αυτό γιατί όποιος επεμβαίνει σε μία εθνική πραγματική οικονομία, πρέπει πάντα να αναρωτιέται μήπως θα μπορούσε να υποκαθιστά πιθανόν κάποιον τοπικό παράγοντα.
Ο κ. Τσόινερ (KfW) απαντά στις αιτιάσεις του κ. Σμιντ λέγοντας πως «η χρηματοδότηση που θα χρειαζόταν από τις τράπεζες είναι αυτή τη στιγμή απίθανη», γιατί «υπάρχει πιστωτικό αδιέξοδο σε πολλές χώρες της Ευρώπης» και πως «θα χρειαστεί ορισμένος χρόνος μέχρι να ξεπερασθεί αυτή η κατάσταση». Άποψη του κ. Τσόινερ είναι πως στόχος «δεν είναι η οικοδόμηση διαρθρωτικών δομών, αλλά η συνεργασία με τις ήδη υπάρχουσες δομές»... Ο κ. Τσόινερ, παράλληλα, εκτιμά πως «η ανοικοδόμηση της Γερμανίας και το αναπτυξιακό θαύμα της είναι αξεχώριστα δεμένο με το Σχέδιο Μάρσαλ»...
Αντίθετα ο κ. Σμιντ («Επιτροπή Σοφών») έχει προσέξει πως «οι χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα έχουν μία πρακτική στρατηγική να περιμένουν να λυθούν από κοινού τα δικά τους προβλήματα». «Οι εκπρόσωποι τους είναι βέβαιοι πως όταν προκύψει έκτακτη ανάγκη, θα επέμβει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία θα τους υποκαταστήσει όταν η κατάσταση επιδεινωθεί», συμπληρώνει.
____________
Πηγή (και ολόκληρο το άρθρο στο):
http://www.capital.gr/NewsTheme.asp?id=1925569
Ενδεικτική είναι η "δημόσια κόντρα" μεταξύ του chief economist της γερμανικής κρατικής επενδυτικής τράπεζας KfW (προϊστάμενος της οποίας είναι ο κ. Βόφγκανγκ Σόιμπλε), κ. Γιέργκ Τσόινερ και του προέδρου του Συμβουλίου των Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων (γνωστό και ως "επιτροπή σοφών" της Άνγκελ Μέρκελ), Κρίστοφ Σμιντ, με τον πρώτο να τάσσεται υπέρ ενός "νέου σχεδίου Μάρσαλ" στην Ευρώπη και τον δεύτερο να εμφανίζεται "εξαιρετικά επιφυλακτικός" σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Μερικά αποσπάσματα στη συνέχεια από το σχετικό άρθρο που δημοσιεύει το "capital.gr" με τίτλο: «Το "νέο Σχέδιο Μάρσαλ" σηκώνει νέο... Τείχος στο Βερολίνο».
Οι κ.κ. Τσοινερ και Σμιντ συμφωνούν στο ότι «η κατάσταση» στην Ευρώπη «είναι δύσκολη»...
Από την πλευρά του ο κ. Τσόινερ (KfW) προτείνει «ένα είδος Σχεδίου Μάρσαλ για την Ευρώπη». Ο ίδιος υποστηρίζει πως «η εισαγωγή φρέσκου χρήματος είναι αποφασιστικής σημασίας κίνηση για τον επιχειρηματικό τομέα, προκειμένου να μπορέσουν ξανά να αναπτυχθούν οι χώρες οι οποίες εφαρμόζουν μεταρρυθμίσεις». Παράλληλα ο κ. Τσόινερ πιστεύει πως «μέχρι τώρα χρηματοδοτούμε πάνω απ’ όλα παλιά χρέη, αλλά καθόλου ανάπτυξη και καθόλου επενδύσεις προσανατολισμένες στο μέλλον. Με τις δικές τους δυνάμεις οι χώρες μπορούν να κάνουν κάτι τέτοιο πολύ δύσκολα, επειδή υπάρχει μεγάλο σχετικό έλλειμμα στον οικονομικο-πολιτικό χώρο τους». Αυτός ο χώρος προσδιορίζεται, σύμφωνα με τον κ. Τσόινερ, «από το κράτος, τον προϋπολογισμό του και από τις επιχειρήσεις». Ταυτόχρονα, «οι τράπεζες έχουν εξαντληθεί και δεν μπορούν επίσης να κάνουν κάτι», τονίζει ο κ. Τσόινερ.
Αντίθετα, ο κ. Σμιντ («Eπιτροπή Σοφών») αυτοχαρακτηρίζεται ως «επιφυλακτικός» σε σχέση με το ενδεχόμενο «ενός είδους σχεδίου Μάρσαλ για την Ευρώπη». Και αυτό γιατί όποιος επεμβαίνει σε μία εθνική πραγματική οικονομία, πρέπει πάντα να αναρωτιέται μήπως θα μπορούσε να υποκαθιστά πιθανόν κάποιον τοπικό παράγοντα.
Ο κ. Τσόινερ (KfW) απαντά στις αιτιάσεις του κ. Σμιντ λέγοντας πως «η χρηματοδότηση που θα χρειαζόταν από τις τράπεζες είναι αυτή τη στιγμή απίθανη», γιατί «υπάρχει πιστωτικό αδιέξοδο σε πολλές χώρες της Ευρώπης» και πως «θα χρειαστεί ορισμένος χρόνος μέχρι να ξεπερασθεί αυτή η κατάσταση». Άποψη του κ. Τσόινερ είναι πως στόχος «δεν είναι η οικοδόμηση διαρθρωτικών δομών, αλλά η συνεργασία με τις ήδη υπάρχουσες δομές»... Ο κ. Τσόινερ, παράλληλα, εκτιμά πως «η ανοικοδόμηση της Γερμανίας και το αναπτυξιακό θαύμα της είναι αξεχώριστα δεμένο με το Σχέδιο Μάρσαλ»...
Αντίθετα ο κ. Σμιντ («Επιτροπή Σοφών») έχει προσέξει πως «οι χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα έχουν μία πρακτική στρατηγική να περιμένουν να λυθούν από κοινού τα δικά τους προβλήματα». «Οι εκπρόσωποι τους είναι βέβαιοι πως όταν προκύψει έκτακτη ανάγκη, θα επέμβει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία θα τους υποκαταστήσει όταν η κατάσταση επιδεινωθεί», συμπληρώνει.
____________
Πηγή (και ολόκληρο το άρθρο στο):
http://www.capital.gr/NewsTheme.asp?id=1925569
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου