Ακολουθούν ορισμένα μαθήματα από τον Μαντέλα για πολιτικούς και όχι μόνο, όπως προκύπτουν από τη μελέτη του Τζον Κάρλιν, συγγραφέα του νέου βιβλίου «Knowing Mandela». Είναι ένα απόσπασμα από άρθρο στους Financial Times που δημοσίευσε χθες το euro2day.gr:
Χειρίσου τους εχθρούς σου με σεβασμό και ενσυναίσθηση
Ο σύντροφος του Μαντέλα, Γουόλτερς Σισούλου, είπε κάποτε στον Κάρλιν ότι ο Μαντέλα σε όλη του τη ζωή πάλευε για τον «απλό σεβασμό». Ο Μαντέλα κέρδισε τον σεβασμό σεβόμενος τους άλλους. Συμπεριφερόταν σε όλους με σεβασμό - για παράδειγμα στεκόταν πάντα όρθιος όταν έμπαινε στο δωμάτιο η κυρία που σέρβιρε το τσάι. Η ποιότητά του τον βοήθησε με τους περισσότερους εχθρούς. Πέρασε χρόνια στη φυλακή μελετώντας Αφρικάανς και τους Αφρικάνερς*, οι περισσότεροι εκ των οποίων τον θεωρούσαν τρομοκράτη. Χρησιμοποίησε τη γνώση του για να τους κερδίσει.
Όταν ο Κάρλιν επισκέφθηκε τον Μαντέλα το 2009, ο 91χρονος καθόταν ανέκφραστος σε ένα τραπέζι, παλεύοντας να φάει. Μίλησε μόνο μία στιγμή: «Ο λαός είπε ότι φοβόμουν. Είπαν ότι ήμουν δειλός επειδή προσέγγισα τους Αφρικάνερς… Είδαν όμως, τα αποτελέσματα. Έχουμε ειρήνη».
Αυτό που κατάλαβαινε ο Μαντέλα είναι πως ο ανθρώπινος παράγοντας έχει σημασία. Οι άνθρωποι παίρνουν τις μεγάλες αποφάσεις, στην πολιτική και όχι μόνο. Οι εχθροί είναι άνθρωποι που δεν σε σέβονται και νομίζουν ότι ούτε εσύ τους σέβεσαι. Εάν μπορείς να δείξεις σεβασμό και ενσυναίσθηση, τότε θα εμπιστευθούν ότι θα τους συμπεριφερθείς σωστά.
Οι συζητήσεις που οδήγησαν στον τερματισμό του απαρτχάιντ έχουν παραλληλισμούς με τις σημερινές διαπραγματεύσεις για το Ιράν. Ο Μαντέλα θα ήθελε πολύ να συζητήσει με τον πρόεδρο Χασάν Ρουχανί ή με τον πρόεδρο του Ισραήλ Βενιαμίν Νετανιάχου, να διαισθανθεί τις ελπίδες και τους φόβους τους και να τους καταπραΰνει. Αντιθέτως, είναι εμφανές ότι Μπαράκ Ομπάμα αντιπαθεί τον Νετανιάχου. Αυτή είναι μία πολυτέλεια που ο Μαντέλα δεν θα επέτρεπε ποτέ στον εαυτό του. Η αντιπάθεια είναι ο εύκολος δρόμος να αποφύγεις την εμπλοκή.
Ο σύντροφος του Μαντέλα, Γουόλτερς Σισούλου, είπε κάποτε στον Κάρλιν ότι ο Μαντέλα σε όλη του τη ζωή πάλευε για τον «απλό σεβασμό». Ο Μαντέλα κέρδισε τον σεβασμό σεβόμενος τους άλλους. Συμπεριφερόταν σε όλους με σεβασμό - για παράδειγμα στεκόταν πάντα όρθιος όταν έμπαινε στο δωμάτιο η κυρία που σέρβιρε το τσάι. Η ποιότητά του τον βοήθησε με τους περισσότερους εχθρούς. Πέρασε χρόνια στη φυλακή μελετώντας Αφρικάανς και τους Αφρικάνερς*, οι περισσότεροι εκ των οποίων τον θεωρούσαν τρομοκράτη. Χρησιμοποίησε τη γνώση του για να τους κερδίσει.
Όταν ο Κάρλιν επισκέφθηκε τον Μαντέλα το 2009, ο 91χρονος καθόταν ανέκφραστος σε ένα τραπέζι, παλεύοντας να φάει. Μίλησε μόνο μία στιγμή: «Ο λαός είπε ότι φοβόμουν. Είπαν ότι ήμουν δειλός επειδή προσέγγισα τους Αφρικάνερς… Είδαν όμως, τα αποτελέσματα. Έχουμε ειρήνη».
Αυτό που κατάλαβαινε ο Μαντέλα είναι πως ο ανθρώπινος παράγοντας έχει σημασία. Οι άνθρωποι παίρνουν τις μεγάλες αποφάσεις, στην πολιτική και όχι μόνο. Οι εχθροί είναι άνθρωποι που δεν σε σέβονται και νομίζουν ότι ούτε εσύ τους σέβεσαι. Εάν μπορείς να δείξεις σεβασμό και ενσυναίσθηση, τότε θα εμπιστευθούν ότι θα τους συμπεριφερθείς σωστά.
Οι συζητήσεις που οδήγησαν στον τερματισμό του απαρτχάιντ έχουν παραλληλισμούς με τις σημερινές διαπραγματεύσεις για το Ιράν. Ο Μαντέλα θα ήθελε πολύ να συζητήσει με τον πρόεδρο Χασάν Ρουχανί ή με τον πρόεδρο του Ισραήλ Βενιαμίν Νετανιάχου, να διαισθανθεί τις ελπίδες και τους φόβους τους και να τους καταπραΰνει. Αντιθέτως, είναι εμφανές ότι Μπαράκ Ομπάμα αντιπαθεί τον Νετανιάχου. Αυτή είναι μία πολυτέλεια που ο Μαντέλα δεν θα επέτρεπε ποτέ στον εαυτό του. Η αντιπάθεια είναι ο εύκολος δρόμος να αποφύγεις την εμπλοκή.
Δέξου ότι ποτέ δεν ξεκινάς με λευκή επιταγή
Ο Μαντέλα κατανοούσε ότι οι Αφρικάνερς δεν θα εξαφανίζονταν. Δεν υπήρχε η επιλογή για μια Νότιο Αφρική χωρίς Αφρικάνερς. Έτσι δούλεψε με ό,τι είχε ανά χείρας. Στο Roben Island έλεγε στους συγκρατουμένους του ότι η νέα Νότιος Αφρική έπρεπε να περιλαμβάνει τους Αφρικάνερς. Όταν οι ηγέτες υποκύπτουν στην πλάνη της λευκής επιταγής, τότε πράγματα δεν έχουν αίσιο τέλος. Ο Τζορτζ Μπους φαντάστηκε ότι θα μπορούσε να πετύχει ένα Αφγανιστάν χωρίς τους Ταλιμπάν και ένα Ιράκ χωρίς τους υποστηρικτές του Ba’ath. Ο πατέρας του Μπους πάντα έβρισκε χρόνο να ενημερώσει τον Μαντέλα. Εάν έκανε το ίδιο και ο γιος του το 2001, μπορεί να είχε γλιτώσει πολλά προβλήματα.
Ο Μαντέλα κατανοούσε ότι οι Αφρικάνερς δεν θα εξαφανίζονταν. Δεν υπήρχε η επιλογή για μια Νότιο Αφρική χωρίς Αφρικάνερς. Έτσι δούλεψε με ό,τι είχε ανά χείρας. Στο Roben Island έλεγε στους συγκρατουμένους του ότι η νέα Νότιος Αφρική έπρεπε να περιλαμβάνει τους Αφρικάνερς. Όταν οι ηγέτες υποκύπτουν στην πλάνη της λευκής επιταγής, τότε πράγματα δεν έχουν αίσιο τέλος. Ο Τζορτζ Μπους φαντάστηκε ότι θα μπορούσε να πετύχει ένα Αφγανιστάν χωρίς τους Ταλιμπάν και ένα Ιράκ χωρίς τους υποστηρικτές του Ba’ath. Ο πατέρας του Μπους πάντα έβρισκε χρόνο να ενημερώσει τον Μαντέλα. Εάν έκανε το ίδιο και ο γιος του το 2001, μπορεί να είχε γλιτώσει πολλά προβλήματα.
Μπορείς να έχεις έναν ή δύο πολιτικούς στόχους
Ο Μαντέλα είχε μία αποστολή: Να σταματήσει το απαρτχάιντ και να επιβληθεί η αρχή «ένα άτομο, μία ψήφος». Αυτή η αρχή δεν ήταν διαπραγματεύσιμη. Σε όλα τα άλλα όμως, ήταν ευέλικτος. Αφού βγήκε από τη φυλακή το 1990, σκόπευε να προχωρήσει στην κρατικοποίηση των βασικών βιομηχανιών της Νοτίου Αφρικής. Το 1992 όμως, ταξίδεψε στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ όπου οι συμμετέχοντες από πολλές χώρες του είπαν ότι ήταν τρελός. Γυρνώντας στην πατρίδα του, κάλεσε αξιωματούχους από το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο και είπε: «Παιδιά, χρειάζεται να αλλάξουμε τακτική». Οι επιτυχημένοι πολιτικοί είναι άκαμπτοι μόνο σε πολύ λίγα ζητήματα. Κάθε θέση σε θέματα μικρότερης σημασίας είναι απλώς διαπραγματικό χαρτί. O Ρόναλντ Ρέιγκαν για παράδειγμα, ήθελε να μειώσει τους φόρους. Τα κατάφερε με ευέλικτη τακτική».
«Ο Μανντέλα έκανε συμφωνίες με πολλούς διαβόλους» γράφει ο Κάρλιν. Ακόμη και ως πρόεδρος, ποτέ δεν τιμωρούσε εκείνους τους διαβόλους. Όπως είπε και σε ομιλίες του: «Ξεχάστε το παρελθόν». Συχνά ο κόσμος τιμωρεί για να επιβεβαιώσει τη δική του ανωτερότητα. Ο Μαντέλα επιβεβαίωσε τη δική του ανωτερότητα συγχωρώντας. Ήταν ο μόνος τρόπος για να υπάρξει μία νέα Νότιος Αφρική. Οι Αιγύπτιοι, οι Λίβυοι και οι Σύριοι θα πρέπει να το έχουν αυτό υπόψη».
Πηγές: Financial Times.com και www.euro2day.gr
Ολόκληρο το άρθρο στο: http://www.euro2day.gr/ftcom_gr/article-ft-gr/1162793/osa-mas-emathe-o-nelson-mantela.html
Ο Μαντέλα είχε μία αποστολή: Να σταματήσει το απαρτχάιντ και να επιβληθεί η αρχή «ένα άτομο, μία ψήφος». Αυτή η αρχή δεν ήταν διαπραγματεύσιμη. Σε όλα τα άλλα όμως, ήταν ευέλικτος. Αφού βγήκε από τη φυλακή το 1990, σκόπευε να προχωρήσει στην κρατικοποίηση των βασικών βιομηχανιών της Νοτίου Αφρικής. Το 1992 όμως, ταξίδεψε στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ όπου οι συμμετέχοντες από πολλές χώρες του είπαν ότι ήταν τρελός. Γυρνώντας στην πατρίδα του, κάλεσε αξιωματούχους από το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο και είπε: «Παιδιά, χρειάζεται να αλλάξουμε τακτική». Οι επιτυχημένοι πολιτικοί είναι άκαμπτοι μόνο σε πολύ λίγα ζητήματα. Κάθε θέση σε θέματα μικρότερης σημασίας είναι απλώς διαπραγματικό χαρτί. O Ρόναλντ Ρέιγκαν για παράδειγμα, ήθελε να μειώσει τους φόρους. Τα κατάφερε με ευέλικτη τακτική».
Μην τιμωρείς ανθρώπους όταν δεν το αξίζουν
«Ο Μανντέλα έκανε συμφωνίες με πολλούς διαβόλους» γράφει ο Κάρλιν. Ακόμη και ως πρόεδρος, ποτέ δεν τιμωρούσε εκείνους τους διαβόλους. Όπως είπε και σε ομιλίες του: «Ξεχάστε το παρελθόν». Συχνά ο κόσμος τιμωρεί για να επιβεβαιώσει τη δική του ανωτερότητα. Ο Μαντέλα επιβεβαίωσε τη δική του ανωτερότητα συγχωρώντας. Ήταν ο μόνος τρόπος για να υπάρξει μία νέα Νότιος Αφρική. Οι Αιγύπτιοι, οι Λίβυοι και οι Σύριοι θα πρέπει να το έχουν αυτό υπόψη».
Πηγές: Financial Times.com και www.euro2day.gr
Ολόκληρο το άρθρο στο: http://www.euro2day.gr/ftcom_gr/article-ft-gr/1162793/osa-mas-emathe-o-nelson-mantela.html
______________
*Οι αφρικάνερς, είναι απόγονοι λευκών, Ολλανδών κυρίως αποίκων, που άρχισαν να φτάνουν μαζικά στη Νότια Αφρική από τον 17ο αιώνα. Σήμερα είναι περίπου 4,5 εκατομμύρια επί συνόλου 52 εκατομμυρίων Νοτιοαφρικανών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου