Μια αθώα κλωτσιά
«Είναι παράξενο και άξιο απορίας πώς κάθε φορά έπειτα από μια μεγάλη επιτυχία της Αστυνομίας έρχεται κάποια κλωτσιά από τη Θεσσαλονίκη να μειώσει την επιτυχία».
Η ιερά αγανάκτησή του, ως υπουργού Δημόσιας Τάξης, για τη ζαρντινιέρα που... επιτέθηκε στον κύπριο φοιτητή το 2006, συκοφαντώντας έτσι τους «πραίτορες» (sic) των οποίων προΐστατο πολιτικά.
Η υπομονή του βοδιού
«Η εμπράγματη απόδειξη και εφαρμογή της εθνικής συνείδησης είναι ο τόπος, η γεωγραφία, είναι το έδαφος. Εάν βάλεις τα δέκα εκατομμύρια των ψυχών μας σε δυο πολυκατοικίες ουρανοξύστες έχει πρόβλημα η εθνική συνείδηση. Θέλει τη ματιά του αετού, την υπομονή του βοδιού».
Τάδε έφη σε συγκέντρωση στην Αμφισσα τον Ιούνιο του 2007 για την – sic – «αστυνομία της οικολογίας», την εθνωφελή αγροφυλακή που ανασυστάθηκε επί των ημερών του. Την ίδια ώρα της ομιλίας στην Αμφισσα, μια μεγάλη πυρκαγιά που κατέστρεφε την Πάρνηθα ήταν ήδη εκτός ελέγχου.
Στοιχειά στα χωράφια
«Τα χωράφια των Ελλήνων δεν είναι φορολογητέα ύλη. (…) Είναι “στοιχειό” της ψυχής και λογισμός του νου. Του Ελληνα. Είναι η ίδια η χώρα μας στο χαϊδευτικό υποκοριστικό της: Χωράφι».
Απόσπασμα από άρθρο του που ανέγνωσε από το βήμα της Βουλής στην πρόσφατη συζήτηση για τον φόρο στα ακίνητα. Μαγεμένη από τον βυρωνικό λυρισμό, η Ραχήλ Μακρή ζήτησε την επομένη από τα μίντια «να είναι πιο σοβαρά» και αντί να ασχολούνται μαζί της «να αναμεταδώσουν την ιστορική ομιλία του Πολύδωρα».
Τσουρούφλισμα
«Τσουρουφλίστηκαν μερικά δεντράκια»
Οπου δεντράκια βλέπε Κρόνιος Λόφος στην Αρχαία Ολυμπία. Δυστυχώς η φράση δεν κέρδισε τη θέση που της αναλογεί στα πρακτικά της Ιστορίας του Γένους γιατί ακολούθησαν τα περί «ασύμμετρης απειλής» και «στρατηγού ανέμου».
Συβαρίτες στην Τσακώνα
«Ειλικρινώς σας ζητώ να εκτιμήσετε, ότι πάσχουμε ως κράτος, ως κοινωνία, ως διοικητική δομή, από τους εργάτες του πεδίου. Ποιος θα δει την κομμένη γράνα. Γράνα, που σημαίνει υδραγωγός, που καταστρέφει το νερό... εεε... το έδαφος, και ύστερα κόβει... γλύφει και κόβει την άσφαλτο. Και θα έρθουμε εμείς ύστερα, οι συβαρίτες πολιτικοί, της μαλθακότητας και της τρυφηλότητας, και των σχεδιασμάτων... Εχασαν από τον Κρότωνα... Θα έρθουν οι συβαρίτες πολιτικοί, να πουν: “Εδώ τα δισεκατομμύρια στην Τσακώνα πρέπει να καταβληθούν τάχιστα, γιατί ο δρόμος Τριπόλεως - Καλαμάτας κάνει... εξαιτίας της διακοπής από το νερό”... Αλλά και στη Μαλακάσα το ίδιο έγινε!».
Οι θαυμαστές εκτιμούν ότι η Μούσα του δεν στάθηκε ποτέ τόσο γενναιόδωρη μαζί του όσο σε αυτόν «χείμαρρο», στη Βουλή το 2007.
Εκκλησιαστείτε γιατί χανόμαστε
«Η λύση στο σημερινό και οικονομικό και παραγωγικό αδιέξοδο αν υπάρχει είναι μία: Αλλαγή νοοτροπίας και ήθους. Να κόψουν μικροί - μεγάλοι τις εξόδους κάθε βράδυ. Να ανακαλύψουν και άλλες γωνίες της ζωής και της διαγωγής. Το διάβασμα, τον εκκλησιασμό – μη γελάτε, κοσμικολάγνοι, ανευλαβείς, που εξυπνακίζεσθε επί των θεολογικών, λέγοντες εγωκεντρικά “δεν είμαι βέβαιος αν υπάρχει ή δεν υπάρχει Θεός”, ενώ το ζήτημα είναι άλλο: ή πιστεύεις ή δεν πιστεύεις και αν δεν πιστεύεις σε Θεό, πού πιστεύεις; –, τη βιβλιοθήκη, όχι μόνον το Internet και τις εξαρτήσεις από αυτό, τα σπορ, το σπίτι, τη συμφιλίωση με τους γονείς...».
Μια από τις προτάσεις του για την έξοδο από την κρίση. Από την αυτοέκδοση του πιο πρόσφατου πονήματός του «Και τώρα τι κάνουμε;»
Παρέα με τα κατσικάκια
«Επιτρέψτε μου να μιλήσω λίγο για την εμπειρία, είτε από τον καιρό που ήμουν στην ορεινή Ολυμπία εριφιοτρόφος, φύλαγα κατσικάκια, εισφέροντας στον οικογενειακό προϋπολογισμό ή μπακαλόγατος στο οικογενειακό μπακάλικό μας στον Χολαργό»
Σκηνές από μια μεγάλη αυτοβιογραφία που δεν έχει ακόμη γραφτεί
«Είναι παράξενο και άξιο απορίας πώς κάθε φορά έπειτα από μια μεγάλη επιτυχία της Αστυνομίας έρχεται κάποια κλωτσιά από τη Θεσσαλονίκη να μειώσει την επιτυχία».
Η ιερά αγανάκτησή του, ως υπουργού Δημόσιας Τάξης, για τη ζαρντινιέρα που... επιτέθηκε στον κύπριο φοιτητή το 2006, συκοφαντώντας έτσι τους «πραίτορες» (sic) των οποίων προΐστατο πολιτικά.
Η υπομονή του βοδιού
«Η εμπράγματη απόδειξη και εφαρμογή της εθνικής συνείδησης είναι ο τόπος, η γεωγραφία, είναι το έδαφος. Εάν βάλεις τα δέκα εκατομμύρια των ψυχών μας σε δυο πολυκατοικίες ουρανοξύστες έχει πρόβλημα η εθνική συνείδηση. Θέλει τη ματιά του αετού, την υπομονή του βοδιού».
Τάδε έφη σε συγκέντρωση στην Αμφισσα τον Ιούνιο του 2007 για την – sic – «αστυνομία της οικολογίας», την εθνωφελή αγροφυλακή που ανασυστάθηκε επί των ημερών του. Την ίδια ώρα της ομιλίας στην Αμφισσα, μια μεγάλη πυρκαγιά που κατέστρεφε την Πάρνηθα ήταν ήδη εκτός ελέγχου.
Στοιχειά στα χωράφια
«Τα χωράφια των Ελλήνων δεν είναι φορολογητέα ύλη. (…) Είναι “στοιχειό” της ψυχής και λογισμός του νου. Του Ελληνα. Είναι η ίδια η χώρα μας στο χαϊδευτικό υποκοριστικό της: Χωράφι».
Απόσπασμα από άρθρο του που ανέγνωσε από το βήμα της Βουλής στην πρόσφατη συζήτηση για τον φόρο στα ακίνητα. Μαγεμένη από τον βυρωνικό λυρισμό, η Ραχήλ Μακρή ζήτησε την επομένη από τα μίντια «να είναι πιο σοβαρά» και αντί να ασχολούνται μαζί της «να αναμεταδώσουν την ιστορική ομιλία του Πολύδωρα».
Τσουρούφλισμα
«Τσουρουφλίστηκαν μερικά δεντράκια»
Οπου δεντράκια βλέπε Κρόνιος Λόφος στην Αρχαία Ολυμπία. Δυστυχώς η φράση δεν κέρδισε τη θέση που της αναλογεί στα πρακτικά της Ιστορίας του Γένους γιατί ακολούθησαν τα περί «ασύμμετρης απειλής» και «στρατηγού ανέμου».
Συβαρίτες στην Τσακώνα
«Ειλικρινώς σας ζητώ να εκτιμήσετε, ότι πάσχουμε ως κράτος, ως κοινωνία, ως διοικητική δομή, από τους εργάτες του πεδίου. Ποιος θα δει την κομμένη γράνα. Γράνα, που σημαίνει υδραγωγός, που καταστρέφει το νερό... εεε... το έδαφος, και ύστερα κόβει... γλύφει και κόβει την άσφαλτο. Και θα έρθουμε εμείς ύστερα, οι συβαρίτες πολιτικοί, της μαλθακότητας και της τρυφηλότητας, και των σχεδιασμάτων... Εχασαν από τον Κρότωνα... Θα έρθουν οι συβαρίτες πολιτικοί, να πουν: “Εδώ τα δισεκατομμύρια στην Τσακώνα πρέπει να καταβληθούν τάχιστα, γιατί ο δρόμος Τριπόλεως - Καλαμάτας κάνει... εξαιτίας της διακοπής από το νερό”... Αλλά και στη Μαλακάσα το ίδιο έγινε!».
Οι θαυμαστές εκτιμούν ότι η Μούσα του δεν στάθηκε ποτέ τόσο γενναιόδωρη μαζί του όσο σε αυτόν «χείμαρρο», στη Βουλή το 2007.
Εκκλησιαστείτε γιατί χανόμαστε
«Η λύση στο σημερινό και οικονομικό και παραγωγικό αδιέξοδο αν υπάρχει είναι μία: Αλλαγή νοοτροπίας και ήθους. Να κόψουν μικροί - μεγάλοι τις εξόδους κάθε βράδυ. Να ανακαλύψουν και άλλες γωνίες της ζωής και της διαγωγής. Το διάβασμα, τον εκκλησιασμό – μη γελάτε, κοσμικολάγνοι, ανευλαβείς, που εξυπνακίζεσθε επί των θεολογικών, λέγοντες εγωκεντρικά “δεν είμαι βέβαιος αν υπάρχει ή δεν υπάρχει Θεός”, ενώ το ζήτημα είναι άλλο: ή πιστεύεις ή δεν πιστεύεις και αν δεν πιστεύεις σε Θεό, πού πιστεύεις; –, τη βιβλιοθήκη, όχι μόνον το Internet και τις εξαρτήσεις από αυτό, τα σπορ, το σπίτι, τη συμφιλίωση με τους γονείς...».
Μια από τις προτάσεις του για την έξοδο από την κρίση. Από την αυτοέκδοση του πιο πρόσφατου πονήματός του «Και τώρα τι κάνουμε;»
Παρέα με τα κατσικάκια
«Επιτρέψτε μου να μιλήσω λίγο για την εμπειρία, είτε από τον καιρό που ήμουν στην ορεινή Ολυμπία εριφιοτρόφος, φύλαγα κατσικάκια, εισφέροντας στον οικογενειακό προϋπολογισμό ή μπακαλόγατος στο οικογενειακό μπακάλικό μας στον Χολαργό»
Σκηνές από μια μεγάλη αυτοβιογραφία που δεν έχει ακόμη γραφτεί
Πηγή: από άρθρο της Καρολίνας Παπακώστα στα "Νέα" και συγκεκριμένα στο:
http://www.tanea.gr/news/politics/article/5068855/mikro-anthologio-byrwnikoy-lyrismoy/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου