Η Βιογραφία του Niki Lauda

 Ο Andreas Nikolaus Lauda γεννήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου του 1949 στη Βιέννη, ως υιός μίας εύπορης οικογένειας βιομηχάνων. 

Τον ενθουσιασμό του για το μηχανοκίνητο αθλητισμό μπορούσε κανείς να αναγνωρίσει νωρίς. Μετά την αποφοίτηση από το σχολείο, ολοκλήρωσε μία εκπαίδευση μηχανικού αυτοκινήτων. Αυτή η πρώιμη επαγγελματική επιθυμία προήλθε από την πεποίθηση, πως στο μέλλον θα ήθελε να καταπιαστεί με τα θέματα Αυτοκίνητο και Αεροπλάνο.
Πέρα από αυτό, την ίδια περίοδο ξεκίνησε ο Laude να λαμβάνει μέρος στις πρώτους οργανωμένους αγώνες ανάβασης βουνών. Την πρώτη του επιτυχία πέτυχε ο 18χρονος στις 15 Απριλίου 1968, στη συμμετοχή του στον αγώνα της σειράς Mini Cooper S 1300, στην οποία ο Laude μπόρεσε να καταλάβει τη 2η θέση στο σύνολο. Λίγο αργότερα, στις 28 Απριλίου του ιδίου έτους, κατόρθωσε στην ανάβαση του Dobratsch την πρώτη του νίκη. Το 1971 πέτυχε ο Laude με ένα March Ford το άλμα στην ανώτερη κατηγορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού, την φόρμουλα 1. Γιόρτασε το ντεμπούτο του στο Grand Prix της Αυστρίας. Αλλά το συμβόλαιο του Lauda δεν ήταν ακόμη εξασφαλισμένο.

Στο Grand Prix του Monte Carlo το 1973, όπου μπόρεσε να προστατέψει για μεγάλη χρονική διάρκεια την τρίτη θέση, προτού να τον αναγκάσει σε παραίτηση μία βλάβη, τράβηξε το ταλέντο του την προσοχή του Enzo Ferrari. Το 1974 έλαβε στην κορυφαία ομάδα του Enzo Ferrari το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο. Την ίδια χρονιά γιόρτασε με τη Ferrari στο ισπανικό Grand Prix στη Jarama την πρώτη του νίκη σε Grand Prix. Ύστερα από όλο και βελτιούμενα αποτελέσματα έγινε ο Lauda ήδη από το 1975 με την Ferrari για πρώτη φορά νικητής του παγκοσμίου πρωταθλήματος της Φόρμουλα 1. Το 1976 παντρεύτηκε ο οδηγός αγώνων την μακροχρόνια φίλη του Marlene Knaus. Από τη σχέση προέκυψαν 2 παιδιά. Θρυλικές πάντως έγιναν οι μονομαχίες του κόντρα στον Βρετανό James Hunt.

Κατά τη διάρκεια του Grand Prix της Γερμανίας στο Nürburgring την 1η Αυγούστου 1976, υπέστη ο Lauda ένα δραματικό ατύχημα. Το αυτοκίνητό του άρπαξε φωτιά και ο οδηγός αγώνων έφερε επικίνδυνα για τη ζωή του τραύματα και βαρέα εγκαύματα στο πρόσωπο από αυτή.

Η κοινή γνώμη, καθώς και οι συνάδελφοί του θεωρούσαν σαφές, πως με αυτό η καριέρα του είχε τελειώσει. Για τον Lauda ήταν οι επόμενες εβδομάδες αποφασιστικές για τη ζωή του. Προσωπικά αξιολόγησε το ατύχημα ως μία δοκιμασία. Ήδη μετά από ένα μήνα μπήκε ξανά στο πιλοτήριο ενός αγωνιστικού αυτοκινήτου. Το 1977 κέρδισε ο Lauda εκ νέου με τη Ferrari τον παγκόσμιο τίτλο της φόρμουλα 1.

Στο τέλος της σεζόν αποσύρθηκε προσωρινά από την ενεργό δράση στο μηχανοκίνητο αθλητισμό για να κτίσει μία αεροπορική εταιρεία. Έτσι δημιουργήθηκε στη συνέχεια με μία άδεια για Charter και δύο αεροπλάνα τύπου Fokker 27 μία αεροπορική εταιρεία, η οποία λειτούργησε στις 27 Απριλίου 1979 ως Lauda Air. Η επέκταση της εταιρείας απέτυχε όμως, λόγω της μονοπωλιακής θέσης της αυστριακού εθνικού μεταφορέα Austrian Airlines. Τις χρονιές 1981/82 τον ανάγκασε μία οικονομική κρίση στην επιστροφή του στο μηχανοκίνητο αθλητισμό.

Έτσι επέστρεψε ο Niki Lauda για την σεζόν του 1982 στην φόρμουλα 1, όπου έγινε πρώτος οδηγός στην ομάδα της McLaren-Porsche, με την οποία γιόρτασε το 1984 τον τρίτο του τίτλο ως παγκόσμιος πρωταθλητής της φόρμουλα 1. Στη διάρκεια της σεζόν του 1985, ανακοίνωσε ο Lauda ως τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής μετά από 25 νίκες σε Grand Prix την οριστική του απόσυρση από το μηχανοκίνητο αθλητισμό. Το Δεκέμβριο του 1984 εγκρίθηκε μία διευρυμένη άδεια για την Lauda Air, με την οποία πλέον θα τολμούσε την επιχειρηματική του επιστροφή. Αυτό όχι μόνο στον κλάδο των αεροπλάνων, αλλά και στον τουρισμό. Μετά την επέκταση της αεροπορικής του εταιρείας, αντάλλαξε ο Niki Lauda τα δύο Fokker έναντι δύο BAC 1-11/500 και ξεκίνησε μία συνεργασία με τον Βασίλη Βαρβαρέσσο και την εταιρεία του οργάνωσης ταξιδίων ITAS.

Αυτή η επιτυχής συνεργασία έκανε το 1986 απαραίτητη την αύξηση της μεταφορικής χωρητικότητας κατά δύο Boeing 737-300. O οργανωτής ITAS, ο οποίος σύντομα θα επέκτεινε το ελληνικό του πρόγραμμα με τις προσφορές για Paco Leone (Ισπανία, Κανάρια), Belmondo (ταξίδια μεγάλων αποστάσεων) και Τροπικά (Αίγυπτος, Ισραήλ κλπ) έφερε στην Lauda Air τους διψασμένους για ήλιο επιβάτες. Για την αρχικά καθαρά ως Charter ιδρυμένη εταιρεία ξεκίνησε μία ταχύτατη ανοδική εξέλιξη. Για να είναι εξοπλισμένη για την ερχόμενη απελευθέρωση της αεροπορικής κυκλοφορίας, αναζήτησε η Lauda Air το 1986 την άδεια αερογραμμών. Το Μάιο του 1988 έλαβαν χώρα οι πρώτες πτήσης γραμμής προς Μπανγκοκ, Χονγκ Κονγκ και Σύδνεϊ με το πρώτο Boeing 767-300 ER του στόλου της Lauda Air. Το Νοέμβριο του 1989 παραδόθηκε το δεύτερο Boeing 767-300 ER και από τον Ιούνιο του 1990 ήταν παρούσα στο χρηματιστήριο της Βιέννης η μετοχή της Lauda Air Α.Ε.

Η 26η Μαίου του 1991 έγινε η πιο μαύρη μέρα της Lauda Air και του αυστριακού αεροπορικού κλάδου: Μισή ώρα μετά την εκκίνηση στην Μπανγκόκ, το μόλις λίγους μήνες σε ενεργό δράση Boeing 767-300 «Mozart» της Lauda Air πέφτει. Κανένας από τους 223 επιβάτες και την 18μελή ομάδα δεν επιζεί στο ατύχημα. Ως δείγμα αλληλεγγύης μεταβαίνει ο Niki Lauda, λίγες ώρες μετά την πτώση, στο μέρος του ατυχήματος στην ταϊλανδέζικη ζούγκλα. Οι έρευνες του ατηχήματος καταλήγουν, πως κατά τη διάρκεια της ανοδικής πορείας πτήσης ενεργοποιήθηκε η αντίστροφη ώθηση του αριστερού κινητήρα και με αυτό έγινε αδύνατος ο έλεγχος της μηχανής. Εν γνώσει αυτού, η Boeing αναθεώρησε το σύνολο του συστήματος πέδησης του 767. Το 1992 έγινε ο παθιασμένος πιλότος Lauda, ο οποίος διαθέτει επίσης την άδεια πτήσης για όλα του τα αεροπλάνα, σύμβουλος της ομάδας φόρμουλα 1 της Ferrari.

Το έτος 1996 δημοσίευσε ο Niki Lauda την αυτοβιογραφία του με τίτλο «η τρίτη ζωή». Αφότου η εταιρεία του απορροφήθηκε από την Star Alliance, αποσύρθηκε ο 51χρονος Niki Lauda το Νοέμβριο του 2000 από την διοίκηση της Lauda Air, για να παραμείνει πάντως ως μέτοχος. Στη συνέχεια ασχολήθηκε μεταξύ άλλων ως οικονομικός και τεχνικός σύμβουλος της ομάδας Jaguar Racing της φόρμουλα 1. Αυτή η συνεργασία τελείωσε το Νοέμβριο του 2002. Στις 6 Ιουνίου 2002 έγινε η Lauda Air 100% θυγατρική της Austrian Airlines. Ο πρώην οδηγός αγώνων συνέχισε όμως να δείχνει έτοιμος για επιχειρηματικές πρωτοβουλίες. Έτσι λανσάρει τον Οκτώβριο του 2003 μία εταιρεία ενοικίασης αυτοκινήτων χαμηλού κόστους στη Βιέννη. Αρχές Νοεμβρίου του 2003 ανακοινώθηκε και η επιστροφή του στον κλάδο των αεροπλάνων, όπου ο Lauda ήθελε να αναλάβει μέρη της χρεοκοπημένης Aero Lloyd.

Ο Laude ανέλαβε το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών της Aero Lloyd Austria ΕΠΕ και ίδρυσε τέλη Νοέμβρη του 2003 ξανά μία δική του αερογραμμή. Αρχές του 2004 ορίσθηκε το όνομα των αερογραμμών σε NIKI. Τέλη Ιουνίου 2004 ο Niki Lauda έπρεπε να κάνει μια μεταμόσχευση νεφρού. Το νεφρό το έλαβε από την κατά 30 χρόνια νεότερη φιλενάδα του Birgit Wetzinger. Το πρώτο νεφρό δωρίθηκε το 1997 από τον αδερφό του, Florian Lauda. Μεταξύ των Air Berlin και NIKI εξελίχθηκε μία στενή συνεργασία. Η Air Berlin και η Flyniki, γνωστοποίησαν πως η Air Berlin ανεβάζει τη συμμετοχή της στο 49,9% με τη δυνατότητα επιλογής για πλήρη εξαγορά. Τα 2013, σε μια παραγωγή του Ron Howard, καταγράφηκε σε ταινία η καριέρα του για τον κινηματογράφο. Ο Daniel Brühl ενσαρκώνει τον Lauda κατά την εποχή της δεκαετίας του 1970, ενώ ο Chris Hemsworth παίζει στο δράμα τον Βρετανό James Hunt.

*March = ένας αγγλικός κατασκευαστής αυτοκινήτων αγώνων


Ακολουθεί το πρωτότυπο άρθρο

Niki Lauda Biografie

Andreas Nikolaus Lauda wurde am 22. Februar 1949 in Wien als Sohn einer wohlhabenden Industriellen- Familie geboren.

Seine Rennsportbegeisterung ließ er schon früh erkennen. Nach dem Abschluss der Schule absolvierte er eine Ausbildung zum Kfz-Mechaniker (1). Dieser frühe Berufswunsch rührte aus der Überzeugung, sich in der Zukunft nur mit den Themen Auto und Flugzeug befassen zu wollen. Darüber hinaus begann Lauda zur selben Zeit an ersten organisierten Berg-Rennen teilzunehmen. Erste Erfolge erzielte der 18-Jährige am 15. April 1968 bei der Teilname an Rennen der Mini Cooper S 1300 Serie, bei der Lauda den 2. Platz im Gesamtergebnis belegen konnte. Wenig später, am 28. April des Jahres, errang er beim Bergrennen von Dobratsch seinen ersten Sieg. 1971 gelang Lauda auf einem March-Ford (2) der Sprung in die Königsklasse des Rennsports, die Formel 1. Sein Debüt feierte er beim Grand Prix von Österreich. Laudas Vertrag war jedoch noch nicht gesichert.

Beim Grand Prix von Monte Carlo 1973, wo er lange Platz Drei verteidigen konnte, ehe ihn ein Defekt zur Aufgabe zwang, wurde Enzo Ferrari auf sein Talent aufmerksam. 1974 erhielt er beim Top-Team von Enzo Ferrari seinen ersten Profi-Vertrag. Im selben Jahr feierte er mit Ferrari beim spanischen Grand Prix in Jarama seinen ersten Grand-Prix-Sieg. Nach stetig besseren Ergebnissen wurde Lauda bereits 1975 mit Ferrari erstmals Gewinner der Formel 1 Weltmeisterschaft. 1976 heiratete der Rennfahrer seine langjährige Freundin Marlene Knaus. Aus der Beziehung gingen zwei Kinder hervor. Legendär wurden indes seine Duelle gegen den brieten James Hunt. Während des Grand Prix vom Deutschland auf dem Nürburgring am 1. August 1976 erlitt Lauda einen dramatischen Unfall: Sein Auto fing Feuer und der Rennfahrer trug lebensgefährliche Verletzungen und schwere Brandwunden im Gesicht davon.

Der Öffentlichkeit sowie seinen Kollegen schien klar, dass seine Karriere damit beendet war. Für Lauda waren die nächsten Wochen lebensentscheidend. Persönlich wertete er den Unfall als "Prüfstein". Bereits nach einem Monat stieg er wieder ins Cockpit eines Rennwagens. 1977 gewann Lauda mit Ferrari erneut den Formel 1 Weltmeistertitel. Zum Saisonende zog er sich vorübergehend aus dem aktiven Rennsport zurück, um eine Fluglinie aufzubauen. So entstand zunächst mit einer Charter-Konzession und zwei Flugzeugen vom Typ Fokker 27 eine Fluggesellschaft, die er am 27. April 1979 als Lauda Air firmierte. Der Ausbau der Gesellschaft scheiterte jedoch aufgrund der Monopolstellung des österreichischen National Carriers Austrian Airlines. In den Jahren 1981/82 zwang ihn eine finanzielle Krise zur Rückkehr in den Motorsport.

Daraufhin kehrte Niki Lauda zur Saison 1982 in die Formel 1 zurück, wo er erster Fahrer im Team McLaren-Porsche wurde, mit dem er 1984 seinen dritten Titel als Formel 1 Weltmeister feiern durfte. Zum Ablauf der Saison von 1985 gab Lauda als dreifacher Weltmeister nach 25 Grand-Prix-Siegen seinen endgültigen Rücktritt aus dem Motor-Sport bekannt. Im Dezember 1984 war eine erweiterte Konzession fόr die Lauda Air genehmigt worden, mit der er nun ein unternehmerisches Comeback wagte. Dieses nicht nur im Fluggeschäft, sondern auch in der Touristik. Nach dem weiteren Ausbau seiner Fluggesellschaft tauschte Niki Lauda die beiden Fokker gegen zwei BAC 1-11/500 und begann eine Kooperation mit Basile Varvaressos und dessen Reiseveranstalter ITAS.

Diese erfolgreiche Zusammenarbeit machte 1986 eine Vergrößerung der Transportkapazität um zwei Boeing 737-300 nötig. Der Veranstalter ITAS, der sein Griechenland-Programm bald um die Angebote Paco Leone (Spanien, Kanaren), Belmondo (Fernreisen) und Topic (Ägypten, Israel, etc.) erweiterte, brachte der Lauda Air die sonnenhungrigen Passagiere. Für die ursprünglich als reine Chartergesellschaft gegründete Fluglinie begann eine rasante Aufwärtsentwicklung. Um für die sich anbahnende Liberalisierung des Luftverkehrs gerüstet zu sein, suchte Lauda Air 1986 um die Linienkonzession nach. Im Mai 1988 fanden die ersten Linienflüge nach Bangkok, Hongkong und Sydney mit der ersten Boeing 767-300 ER in der Flotte der Lauda Air statt. Im November 1989 wurde die zweite Boeing 767-300 ER ausgeliefert und seit Juni 1990 war die Aktie der Lauda Air AG an der Wiener Börse präsent.

Der 26. Mai 1991 wurde zum schwärzesten Tag der Lauda Air und der österreichischen Luftfahrt: Eine halbe Stunde nach dem Start in Bangkok stürzte die erst wenige Monate zuvor in Dienst gestellte Boeing 767-300 "Mozart" der Lauda Air ab. Keiner der 223 Passagiere und der 18-köpfigen Besatzung überlebte das Unglück. Aus Solidarität traf Niki Lauda wenige Stunden nach dem Absturz an der Unglückstelle im thailändischen Urwald ein. Die Untersuchungen der Unfallforschung ergaben, dass sich während des Steigfluges der Umkehrschub des linken Triebwerks aktiviert und damit die Maschine unkontrollierbar gemacht hatte. Boeing überarbeitete daraufhin das gesamte Bremssystem der 767. 1992 wurde der leidenschaftliche Pilot Lauda, der auch die Fluglizenz für sämtliche seiner Maschinen hat, Berater des Formel-1-Teams von Ferrari.

Im Jahr 1996 veröffentlichte Niki Lauda seine Autobiografie unter dem Titel "Das dritte Leben". Nachdem seine Gesellschaft der Star Alliance beigetreten war, zog sich der 51-jährige Niki Lauda im November 2000 aus der Geschäftsleitung der Lauda Air zurόck, um jedoch deren Anteilseigner zu bleiben. Im Anschluss daran war Lauda unter anderem als wirtschaftlicher und technischer Berater des Jaguar-Racing-Teams in der Formel-1 tätig. Diese Zusammenarbeit endete im November 2002. Am 6. Juni 2002 wurde Lauda Air eine 100-prozentige Tochtergesellschaft von Austrian Airlines. Der ehemalige Rennfahrer zeigte sich jedoch weiterhin zu unternehmerischen Initiativen bereit. So lancierte Lauda im Oktober 2003 eine Low-cost-Autovermietung in Wien. Anfang November 2003 kündigte sich auch seine Rückkehr in das Fluggeschäft an, wo Lauda Teile der insolventen Aero Lloyd übernehmen wollte.

Lauda übernahm die Mehrheitsanteile der Aero Lloyd Austria GmbH und gründete Ende November 2003 wieder eine eigene Fluglinie. Anfang 2004 wurde der Name der Fluglinie in NIKI festgelegt. Ende Juni 2004 musste sich Niki Lauda einer Nierentransplantation unterziehen. Die Spenderniere erhielt er von seiner 30 Jahre jüngeren Lebensgefährtin Birgit Wetzinger. Die erste Niere wurde 1997 von seinem Bruder Florian Lauda gespendet. Mit Air Berlin und NIKI kam es indes zu einer engen Kooperation. Am 5. Juli 2010 gaben Air Berlin und flyniki bekannt, dass Air Berlin seine Anteile auf 49,9% mit der Option zur vollen Übernahme aufstockt. 2013 wurde unter der Regie von Ron Howard seine Karriere für das Kino verfilmt. Daniel Brühl verkörperte Lauda in der Zeit der 1970er Jahre; Chris Hemsworth spielte in dem Filmdrama den Briten James Hunt.

Πηγή: http://whoswho.de/templ/te_bio.php?PID=148&RID=1