Ο Φρόιντ έβλεπε την ερμηνεία των ονείρων ως έναν ιδιαίτερα καλό τρόπο για να αποκαλύψει και να κατανοήσει το υποσυνείδητο μέρος της ανθρώπινης ψυχής. Ο Φρόιντ υπέθετε πως μέσω των ονείρων αποκτούσε κανείς πρόσβαση στο υποσυνείδητο. Η θεωρία του ήταν πως αυτός που ονειρεύεται ενσωματώνει πράγματι στο όνειρό του εξωτερικά ερεθίσματα, όπως πείνα, δίψα ή ίσως ακόμη και το κουδούνισμα του ξυπνητηριού και εκτός από αυτό παίζουν ρόλο οι εμπειρίες της ημέρας, καθώς και συνειδητές σκέψεις.
Για τον Φρόιντ αποτελούσε το υποσυνείδητο το μεγαλύτερο μέρος στα όνειρα. Υπέθετε πως στα όνειρά μας εκφράζονταν ορμές του λεγόμενου "Αυτό" και επεξεργάζονταν πολλές υποσυνείδητες επιθυμίες και υποκινήσεις. Ο ίδιος ο ασθενής μετά το ξύπνημα δεν γνωρίζει συνήθως τη σημασία των ονείρων του - θυμάται μόνο το "γενικό σενάριο".
Ο Φρόιντ ήθελε μέσω του ελεύθερου συσχετισμού να φτάσει στα κρυμμένα περιεχόμενα των ονείρων των ασθενών του και να κατανοήσει τις εικόνες και τους συμβολισμούς τους - καθώς υπέθετε, πως τα όνειρά μας περιέχουν πολλά μηνύματα τα οποία υφίστανται σε "κρυπτογραφημένη" μορφή. Η εξήγηση του Φρόιντ για αυτό το φαινόμενο ήταν πως όσο μεγαλώνουμε, επιβάλουμε στους εαυτούς μας όλο αυστηρότερους κανόνες και συχνά δεν παραδεχόμαστε τις πραγματικές μας επιθυμίες και φόβους. Στο όνειρο θα εξακολουθούσε μεν να επιδρά αυτός ο "μηχανισμός καταπίεσης", αλλά τώρα σε αποδυναμωμένη μορφή. Για αυτό έπρεπε οι εικόνες των ονείρων μας να ερμηνευθούν πρώτα ως προς το βαθύτερο νόημά τους, για να αποκαλυφθεί το πραγματικό τους μήνυμα.
"Αυτό", "Εγώ" και "Υπέρ-εγώ"
Ο Σίγκμουντ Φρόιντ ανέπτυξε κατά τη διάρκεια της εργασίας του διαφορετικές θεωρίες για τις αιτίες των ψυχικών προβλημάτων και τη φύση της ανθρώπινης ψυχής. Στις γνωστότερες θεωρίες του ανήκει η ιδέα, πως η ψυχή ενός ανθρώπου χωρίζεται σε τρία μέρη: Το Αυτό, το Εγώ και το Υπερ-εγώ. Το Αυτό συμβολίζει την αρχή της επιθυμίας και της ανθρώπινης υποκίνησης - το οποίο για παράδειγμα κυριαρχεί σε ένα μωρό που απλώς φωνάζει, όταν πεινάει ή πονάει. Αργότερα περιλαμβάνει όμως το Αυτό και υποσυνείδητες επιθυμίες και συναισθήματα, όπως ζήλια, αγάπη και μίσος.
Το εμφανώς αντίθετο ως προς αυτό σχηματίζει το Υπερ-εγώ: Ο Φρόιντ εννούσε με αυτό μίας μορφής ελεγκτή, ο οποίος κρατούσε το Αυτό υπό έλεγχο. Αποτελείται από εμφυσημένες κατευθυντήριες γραμμές, ηθικές αξίες και το συνειδητό. Όταν τα παιδιά μεγαλώνουν γίνεται το Υπερ-εγώ όλο και ισχυρότερο. Ακόμη και το Υπερ-εγώ είναι κατά έναν τρόπο υποσυνείδητο. Μεταξύ των δύο αντίθετων μερών της ψυχής στέκεται το Εγώ, το οποίο πρέπει συνεχώς να μεσολαβεί μεταξύ του Αυτό και του Υπερ-εγώ. Το εγώ είναι η συνειδητή μας προσωπικότητα, η οποία σκέφτεται, αισθάνεται και θυμάται. Η ιδέα του Φρόιντ ήταν, πως τα τρία αυτά μέρη της ψυχής βρίσκονται σε συνεχή σύγκρουση και έτσι εξηγούνται τα περισσότερα ψυχικά προβλήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου