Αποσπάσματα από το κείμενο των 58 στη συνέχεια:
Πέντε χρόνια τώρα, κάθε μέρα, οι Έλληνες στηρίζουμε την απόφασή μας να είμαστε στο Ευρώ και στην Ευρώπη. Κανείς δεν μας το επέβαλε. Ούτε οι δανειστές ούτε οι εταίροι. Το θέλαμε, το ψηφίσαμε, το αποφασίσαμε.
Ήταν απόφαση πατριωτικού ρεαλισμού και ιστορικής αυτογνωσίας...
Ήταν απόφαση διεκδίκησης και όχι παθητικής συμμόρφωσης. Η συμμετοχή μας στο Ευρώ και στην Ευρώπη δεν είναι οικονομική επιλογή. Είναι εθνική στρατηγική αδιαπραγμάτευτη...
Στις ευρωεκλογές που έρχονται, εμείς οι έλληνες δεν θα ψηφίσουμε για το αν θέλουμε την Ευρώπη. Για αυτό ψηφίζαμε κάθε μέρα επί πέντε χρόνια. Θα ψηφίσουμε για να αλλάξουμε την Ευρώπη. Θα ψηφίσουμε για την αναγέννηση του αληθινού οράματος της Ευρώπης...
Ο κίνδυνος για την Ευρώπη και τους λαούς της έρχεται από δύο διαφορετικές κατευθύνσεις. Από τη συνεχή λιτότητα και από τον εθνικολαϊκισμό όποιο χρώμα και αν έχει.
Από τη μια, το Ευρωπαϊκό συντηρητικό μπλοκ που επιβάλλει μια λιτότητα χωρίς την προοπτική της ανάπτυξης και της απασχόλησης... Από την άλλη το μέτωπο του λαϊκισμού και του ανορθολογικού αντιευρωπαϊσμού. Αλλού ακροδεξιός, αλλού «αντικαπιταλιστικός», σε ανάμειξη με κινήματα τυφλής αγανάκτησης, με τη συμμετοχή κυνικών επιχειρηματιών, ο ποικιλόχρωμος λαϊκισμός καταγγέλλει αδιάλλακτα, δημαγωγεί ασύστολα, απορρίπτει την ίδια την ύπαρξη της Ενωμένης Ευρώπης.
Ούτε λιτότητα, ούτε λαϊκισμός. Αυτός είναι ο διπλός στόχος, για να αντιστρέψουμε τη διαλυτική πορεία...
Στις επόμενες ευρωεκλογές:
Οι έλληνες και οι ελληνίδες, στις επόμενες ευρωεκλογές θα στηρίξουμε την Ευρώπη. Θέλουμε να αλλάξουμε την Ευρώπη όχι να την καταστρέψουμε είτε στο όνομα του εθνικισμού είτε των ανιστόρητων ιδεοληψιών.
Δεν ψηφίζουμε για να τιμωρήσουμε την Ευρώπη σαν θυμωμένοι παρίες.
Στις ευρωεκλογές που έρχονται, εμείς οι έλληνες δεν θα ψηφίσουμε για το αν θέλουμε την Ευρώπη. Για αυτό ψηφίζαμε κάθε μέρα επί πέντε χρόνια. Θα ψηφίσουμε για να αλλάξουμε την Ευρώπη. Θα ψηφίσουμε για την αναγέννηση του αληθινού οράματος της Ευρώπης...
Ο κίνδυνος για την Ευρώπη και τους λαούς της έρχεται από δύο διαφορετικές κατευθύνσεις. Από τη συνεχή λιτότητα και από τον εθνικολαϊκισμό όποιο χρώμα και αν έχει.
Από τη μια, το Ευρωπαϊκό συντηρητικό μπλοκ που επιβάλλει μια λιτότητα χωρίς την προοπτική της ανάπτυξης και της απασχόλησης... Από την άλλη το μέτωπο του λαϊκισμού και του ανορθολογικού αντιευρωπαϊσμού. Αλλού ακροδεξιός, αλλού «αντικαπιταλιστικός», σε ανάμειξη με κινήματα τυφλής αγανάκτησης, με τη συμμετοχή κυνικών επιχειρηματιών, ο ποικιλόχρωμος λαϊκισμός καταγγέλλει αδιάλλακτα, δημαγωγεί ασύστολα, απορρίπτει την ίδια την ύπαρξη της Ενωμένης Ευρώπης.
Ούτε λιτότητα, ούτε λαϊκισμός. Αυτός είναι ο διπλός στόχος, για να αντιστρέψουμε τη διαλυτική πορεία...
Στις επόμενες ευρωεκλογές:
Οι έλληνες και οι ελληνίδες, στις επόμενες ευρωεκλογές θα στηρίξουμε την Ευρώπη. Θέλουμε να αλλάξουμε την Ευρώπη όχι να την καταστρέψουμε είτε στο όνομα του εθνικισμού είτε των ανιστόρητων ιδεοληψιών.
Δεν ψηφίζουμε για να τιμωρήσουμε την Ευρώπη σαν θυμωμένοι παρίες.
Ψηφίζουμε ως πολίτες και συνιδρυτές, έχοντας την αυτογνωσία των λαθών μας, τη δύναμη των προσπαθειών μας, τη συνείδηση των επιλογών μας.
Λέμε όχι στην αδιαλλαξία της λιτότητας, στον νεοφιλελεύθερο δογματισμό, στις αντιαναπτυξιακές πολιτικές που πνίγουν την πραγματική οικονομία. Η συντηρητική Ευρώπη υπό την ηγεμονία της γερμανικής χριστιανοδημοκρατίας αυξάνει τις εθνικές διαιρέσεις και τις κοινωνικές ανισότητες.
Λέμε όχι στους οπαδούς του αχαλίνωτου εθνικισμού, του ρατσισμού, της μισαλλοδοξίας και στον ευρωσκεπτικισμό. Η αναβίωση της ακροδεξιάς στην Ευρώπη και ακόμα χειρότερα του νεοναζισμού, πρέπει να βρει αντιμέτωπο ένα συμπαγές δημοκρατικό μέτωπο.
Λέμε όχι στην ετερόκλητη συμπόρευση της λαϊκιστικής αριστεράς που δεν έχει αποφασίσει ακόμα αν θέλει ή δεν θέλει την Ευρώπη. Η αλλαγή της Ενωμένης Ευρώπης δεν περνά μέσα από τη διάλυσή της. Δεν είναι λύση η φυγή σε κάποιο «αντικαπιταλιστικό» νεφέλωμα. Λύση είναι ένα τολμηρό πρόγραμμα προοδευτικών μεταρρυθμίσεων που θα καταστήσουν αναπτυξιακή και κοινωνικά δικαιότερη τη λειτουργία του ευρωπαϊκού μοντέλου.
Λέμε όχι στη διστακτικότητα, στην ατολμία των σοσιαλιστών και δημοκρατών της Ευρώπης. Ανέχθηκαν την μετριότητα των Ευρωπαϊκών επιλογών της γερμανικής χριστιανοδημοκρατίας και υποτάχθηκαν σε κακές πολιτικές και επιλογές σε πρόσωπα κλειδιά. Παραμένουν όμως οι εκφραστές της προωθητικής σύνθεσης στην κατεύθυνση της αλλαγής της Ευρώπης.
Συμμετέχουμε διεκδικητικά στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα. Μοιραζόμαστε τις αξίες του. Συμφωνούμε στον προγραμματικό του λόγο. Διαφωνούμε ουσιαστικά με τη στάση του στην περίοδο της κρίσης, με τις θέσεις πολλών στελεχών του για την κατάσταση στην Ελλάδα, για τις πολιτικές στον Νότο. Μαθαίνουμε να συνυπάρχουμε, να συναγωνιζόμαστε, χωρίς να ταυτιζόμαστε.
Ευρώπη της αλληλεγγύης, Ελλάδα της ανάπτυξης
Λέμε όχι στην αδιαλλαξία της λιτότητας, στον νεοφιλελεύθερο δογματισμό, στις αντιαναπτυξιακές πολιτικές που πνίγουν την πραγματική οικονομία. Η συντηρητική Ευρώπη υπό την ηγεμονία της γερμανικής χριστιανοδημοκρατίας αυξάνει τις εθνικές διαιρέσεις και τις κοινωνικές ανισότητες.
Λέμε όχι στους οπαδούς του αχαλίνωτου εθνικισμού, του ρατσισμού, της μισαλλοδοξίας και στον ευρωσκεπτικισμό. Η αναβίωση της ακροδεξιάς στην Ευρώπη και ακόμα χειρότερα του νεοναζισμού, πρέπει να βρει αντιμέτωπο ένα συμπαγές δημοκρατικό μέτωπο.
Λέμε όχι στην ετερόκλητη συμπόρευση της λαϊκιστικής αριστεράς που δεν έχει αποφασίσει ακόμα αν θέλει ή δεν θέλει την Ευρώπη. Η αλλαγή της Ενωμένης Ευρώπης δεν περνά μέσα από τη διάλυσή της. Δεν είναι λύση η φυγή σε κάποιο «αντικαπιταλιστικό» νεφέλωμα. Λύση είναι ένα τολμηρό πρόγραμμα προοδευτικών μεταρρυθμίσεων που θα καταστήσουν αναπτυξιακή και κοινωνικά δικαιότερη τη λειτουργία του ευρωπαϊκού μοντέλου.
Λέμε όχι στη διστακτικότητα, στην ατολμία των σοσιαλιστών και δημοκρατών της Ευρώπης. Ανέχθηκαν την μετριότητα των Ευρωπαϊκών επιλογών της γερμανικής χριστιανοδημοκρατίας και υποτάχθηκαν σε κακές πολιτικές και επιλογές σε πρόσωπα κλειδιά. Παραμένουν όμως οι εκφραστές της προωθητικής σύνθεσης στην κατεύθυνση της αλλαγής της Ευρώπης.
Συμμετέχουμε διεκδικητικά στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα. Μοιραζόμαστε τις αξίες του. Συμφωνούμε στον προγραμματικό του λόγο. Διαφωνούμε ουσιαστικά με τη στάση του στην περίοδο της κρίσης, με τις θέσεις πολλών στελεχών του για την κατάσταση στην Ελλάδα, για τις πολιτικές στον Νότο. Μαθαίνουμε να συνυπάρχουμε, να συναγωνιζόμαστε, χωρίς να ταυτιζόμαστε.
Ευρώπη της αλληλεγγύης, Ελλάδα της ανάπτυξης
Παλεύουμε για να κυριαρχήσει στην Ευρώπη η νέα δημοκρατική προοδευτική πλατφόρμα. Διεκδικούμε την προοπτική και την ισότητα των λαών της Ευρώπης που δοκιμάστηκε σκληρά στη διάρκεια της κρίσης. Αγωνιζόμαστε για μια διαφορετική Ευρώπη, για όλους.
Α. Η παγκοσμιοποίηση και η δημογραφική εξέλιξη πιέζουν την ανταγωνιστικότητα και τα κεκτημένα του ευρωπαϊκού μοντέλου. Η Ευρώπη πρέπει να αλλάξει και όχι να καταργήσει το κοινωνικό της μοντέλο στις νέες συνθήκες...
Β. Η κρίση μας έδειξε ότι χωρίς σταθερότερη Οικονομική, Νομισματική και Δημοσιονομική Διακυβέρνηση, το κόστος που θα πληρώνουν οι ευρωπαϊκοί λαοί θα είναι βαρύ και η ενότητα της ευρωζώνης θα κινδυνεύει. Χρειαζόμαστε ένα τολμηρό άλμα στην τραπεζική, δημοσιονομική, οικονομική και πολιτική ενοποίησή της. Ζητάμε
- Αλλαγή του καταστατικού της ΕΚΤ ώστε να μπορεί να παρεμβαίνει στην πρωτογενή αγορά ομολόγων.
- Δημοκρατικό πολιτικό έλεγχο της ΕΚΤ από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Έχουμε το πιο ισχυρό νόμισμα του κόσμου αλλά δεν επιτρέπεται στην Κεντρική μας Τράπεζα να ασκεί τον ρόλο του δανειστή ύστατης ανάγκης.
- Κατάργηση της τρόικας. Η εποπτεία για την εφαρμογή πολιτικών οικονομικής προσαρμογής να περάσει πλήρως στα θεσμικά όργανα της ΕΕ.
- Δημιουργία κεντρικού προϋπολογισμού της Ευρωζώνης για την σταθεροποίηση και την αντιμετώπιση της ύφεσης σε μεμονωμένα κράτη-μέλη.
- Ενεργοποίηση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και του Ευρωπαϊκού Επενδυτικού Ταμείου στη χρηματοδότηση επενδύσεων και την υποβοήθηση της ανάκαμψης στην περιφέρεια της ευρωζώνης.
- Καταπολέμηση της μεγάλης φοροδιαφυγής και εταιρικής φοροαποφυγής. Ο φόρος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών μπορεί να χρηματοδοτήσει το κράτος πρόνοιας. Η φορολόγηση των εξωχώριων εταιρειών επίσης.
- Συμφωνία για μορφές αμοιβαιοποίησης του χρέους και διασφάλισης του. Οι ευρωπαίοι άνεργοι ακόμα περιμένουν την έκδοση ειδικών αναπτυξιακών ομολόγων με ευρωπαϊκή εγγύηση. Έπρεπε αυτό να έχει ήδη γίνει.
Γ. Η κρίση άνοιξε ένα νέο κοινωνικό ζήτημα καθώς οδήγησε στη φτώχεια και στην ανέχεια πολλούς ανθρώπους ιδίως στον Νότο. Η Ευρώπη, κεντρικά και όχι μόνο μέσω των κρατών – μελών, πρέπει να κηρύξει τον δικό της πόλεμο στην ανεργία, τη φτώχεια, τον αποκλεισμό, να διασφαλίσει το κεκτημένο της ειρήνης και της ευημερίας.
Ζητάμε: Την καθιέρωση ευρωπαϊκού ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος για άπορους και αντίστοιχου επιδόματος ανεργίας. Όταν τα κράτη δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν σε έκτακτες ανάγκες μέσω των προϋπολογισμών τους, όπως συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα, θα πρέπει να μπορεί ο ευρωπαϊκός προϋπολογισμός να συνδράμει απευθείας τους έχοντες ανάγκη. Δεν είναι μόνο υποχρέωση αλληλεγγύης είναι και μέγιστος συμβολισμός μιας κοινωνικής Ευρώπης που ξαναζωντανεύει.
Είναι ώρα να σταλεί μήνυμα αλλαγής στην Ευρώπη και ελπίδας για τις ερχόμενες γενιές...
________________
Πηγή: Το κείμενο με τις θέσεις των «58» το βρήκαμε στο:
http://www.tovima.gr/files/1/2014/02/23/europe%2058.pdf
Για το κείνενο αυτό, σύμφωνα με «Το Βήμα», συνεργάστηκαν οι Π. Ιωακειμίδης, Ι. Βούλγαρης, Γ. Παγουλάτος, Άννυ Ποδηματά, Χρ. Λάζος, Π. Παναγιωτόπουλος και Αχ. Μητσός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου