5 Απριλίου 2014

"Οι Αυστριακοί δεν είναι πιο χαζοί από τους Γερμανούς" (Μέρος 1)

Υψηλή ποιότητα ζωής, η χαμηλότερη ανεργία στην Ευρώπη: Οι Αυστριακοί περνάνε καλά. Παρόλα αυτά η ακροδεξιά FPÖ έγινε τρίτο κόμμα. Ο Dirk Stermann, Γερμανός παρουσιαστής και από το 1987 Βιενέζος, εξηγεί στη συνέντευξη γιατί τόσοι πολλοί Αυστριακοί χαρακτηρίζουν τη ζωή τους "χάλια" και βλέπουν τόσα πολλά αρνητικά στη ζωή τους.
Κύριε Stermann, στη Γερμανία συμπεριφέρονται οι πολιτικοί μεταξύ τους με σχετικό σεβασμό, στη χώρα που ψηφίζετε [ενν. η Αυστρία] είναι τα πράγματα αλλιώς. Εκεί κάνουν πόλεμο και προσβάλλουν. Μπορείτε να εξηγήσετε γιατί είναι τόσο αγενές το κλίμα στην Αυστρία;

Ταραγμένη ήταν η πολιτική εδώ ανέκαθεν. Στο εθνικό συμβούλιο, στο κοινοβούλιο τσακώνονταν ήδη από την εποχή των αυτοκρατόρων και βασιλέων. Ίσως αυτό να οφείλεται στο ότι το κοινοβούλιο δεν θεωρούταν τόπος δημοκρατίας. Ο αυτοκράτορας ήθελε απλώς να δημιουργήσει έναν χώρο, όπου οι βουλευτές θα μπορούσαν να τσακώνονται. Όσο αδύναμοι ήταν εκείνοι, τόσο κατακερματισμένος ήταν ο πολιτικός χάρτης τότε.

Αυτοκράτορας δεν υπάρχει από το 1918.

Αλλά η παράδοση της εναντίωσης φαίνεται να επέζησε τις εποχές. Στην Αυστρία τσακώνονται οι πολιτικοί με τέτοιο τρόπο, που σε εμάς τους Γερμανούς φαίνεται παράξενος. Σε αυτό έρχεται να προστεθεί ακόμη μια πλευρά. Στη Γερμανία λειτουργούν πολλά πουριτανικά, προτεσταντικά-υπερψυγμένα και υποστηριζόμενα με στοιχεία. Η Αυστρία όμως είναι χαρακτηρίζεται από την καθολική θρησκεία. Αυτό σημαίνει επίσης: Barock (1) και πάντα λιγάκι θεατρινίστικα. Σε μερικούς πολιτικούς δε μπορείς να καταλάβεις αν δείχνουν έτσι επειδή έχουν παραφάει ή επειδή έχουν ευθυμήσει.

Διαφορετικά από ότι στη Γερμανία αναδεικνύονται ακροδεξιά κόμματα. η FPÖ βάλει κατά των μεταναστών, το προσωπικό της έχει διασυνδέσεις με νεοναζί. Γιατί απολαμβάνει αυτό το κόμμα  τόσο μεγάλη υποστήριξη στον πληθυσμό;

Αυτό έχει μάλλον να κάνει με την καθυστερημένη αντιμετώπιση του παρελθόντος. Η Αυστρία ξεκίνησε μόλις στα μέσα της δεκαετίας του 80 λόγω του Kurt Waldheim (2) να ασχολείται με την περίοδο της χιτλερικής Γερμανίας.

Πριν την εκλογή του στη θέση του αυστριακού ομοσπονδιακού προέδρου το 1986, έγινε γνωστός στη δημοσιότητα ο ρόλος του Waldheim ως αξιωματικού του γερμανικού Στρατού.

Μέχρι αυτή την αφορμή δεν ήταν καν θέμα η εποχή της χιτλερικής Γερμανίας. Καθησύχαζαν τους εαυτούς τους αισθανόμενοι ως θύματα του Χίτλερ. Όμως ακόμη και τότε απέτυχαν ορισμένα ΜΜΕ οικτρά. Πρωτίστως η εφημερίδα Kronen - μία εφημερίδα τύπου Boulevard (3), το οποίο έχει στην Αυστρία πολύ μεγαλύτερη δύναμη από ότι η Bild στη Γερμανία - ενίσχυσε εν μέρει την FPÖ. Σε αυτά ήρθε να προστεθεί πως υπήρχαν πολλές περιπτώσεις διαφθοράς στα χρόνια διακυβέρνησης του σοσιαλδημοκρατικού SPÖ και του συντηρητικού ÖVP.


(1) Αναφέρεται ενδεχομένως στην πολυπλοκότητα και ασάφεια που έφερε στην τέχνη το Barock μετά την αναγέννηση.

(2) Πρόεδρος της Αυστρίας από το 1986-1992, ο οποίος κατά τη διάρκεια του παγκοσμίου πολέμου υπηρέτησε στις μυστικές υπηρεσίες της Γερμανίας. Ως εκείνη τη στιγμή, οι Αυστριακοί γενικά αρνούνταν οποιαδήποτε ευθύνη για τα εγκλήματα των ναζί (πχ δεν είχαν επιστρέψει τα εβραϊκά έργα τέχνης), κάτι που άλλαξε με την εκλογή του Waldheim.

(3) Εφημερίδες ευρείας κυκλοφορίας με κυρίως μη-σοβαρά θέματα.

Διαβάστε τη συνέντευξη δίπλα στο γερμανικό πρωτότυπο κείμενο:






yle="text-align: center;">

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου