Αφηρημένες ...Σκέψεις
Δέκα χρόνια πριν, τέτοια εποχή, διεξάγονταν στην Αθήνα οι Ολυμπιακούς αγώνες. Με απόλυτη επιτυχία, τόσο από οργανωτική όσο και από αγωνιστική άποψη, όπως μας είπαν τότε οι αρμόδιοι. Είχε προηγηθεί το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου (το Euro 2004), στα γήπεδα της Πορτογαλίας, το τρόπαιο του οποίου είχε κατακτήσει η χώρα μας. Τότε λοιπόν, 10 χρόνια πριν, ζούσαμε το θρίαμβο του 2004, είχαμε δώσει τον καλύτερο εαυτό μας και είχαμε πετύχει, έτσι τουλάχιστον πιστεύαμε.
Τώρα, 10 χρόνια μετά, μέσα στη δίνη της πολύχρονης οικονομικής κρίσης, βλέποντας κάποια απομεινάρια εκείνης της εποχής, όπως τα ολυμπιακά ακίνητα (για τα οποία πολύς λόγος γίνεται στις μέρες μας) να ρημάζουν ακόμη, αναλογιζόμαστε και πάλι το λάθος δρόμο που προ πολλού είχαμε πάρει.
Τότε, το 2004, μας έδωσε την ευκαιρία, μετά από χρόνια πολλά, να νοιώσουμε υπερήφανοι σαν νεοέλληνες, απαγκιστρωμένοι πια από τους αρχαίους προγόνους μας, αφού και εμείς καταφέραμε επιτέλους να δώσουμε στον κόσμο ολόκληρο δείγματα αγωνιστικότητας και πολιτισμού.
Όμως όταν η αυλαία του θριάμβου του 2004 έπεσε, εμείς επαναπαυτήκαμε στις ...δάφνες μας! Μεγαλόπρεπα ζήσαμε την ψευδαίσθηση της επιτυχίας και εφησυχάσαμε. Εξάλλου ήταν ακόμη η εποχή που ότι επιθυμούσαμε το αποκτούσαμε άμεσα, με ...δανεικά φυσικά, υποθηκεύοντας τη ζωή μας, αλλά αυτό ήταν τότε μια ασήμαντη λεπτομέρεια. Ο καταναλωτισμός ήταν τότε κυρίαρχος, το δανεικό χρήμα έρεε άφθονο από τις κάνουλες των τραπεζών μέχρι τη μέρα που η δεξαμενή στέρεψε.
Αλλά και οι κυβερνήτες μας, εκείνοι που λίγους μήνες πριν (στις αρχές της άνοιξης του 2004) είχαμε δημοκρατικά εκλέξει, απολάμβαναν τα θριαμβικά αποτελέσματα της μηδενικής τους προσπάθειας. Σαν να είχαν βάλει σε ενέργεια τον αυτόματο πιλότο και τον είχαν αφήσει να οδηγεί τη χώρα μας στο ...πουθενά! Όσο για τα προγράμματα που είχαν εξαγγείλει, αυτά φάνηκε για μια ακόμη φορά ότι μόνο προεκλογικά ήταν χρήσιμα, μετά απλά σκίζονται και πετιούνται. Και έτσι η χώρα μας πέταξε και αυτή προς την άβυσσο.
Αδράνεια και αδιαφορία, μετά τη λήξη των Ολυμπιακών αγώνων, από τους αρμόδιους πολιτικούς παράγοντες. Όλα τα μεγάλα θέματα στο συρτάρι με τα αζήτητα, όλα τα μεγάλα προβλήματα καλά κρυμμένα κάτω από το χαλί, για να αναζητήσουν τη λύση τους στα επόμενα χρόνια από τις επόμενες κυβερνήσεις. Εξάλλου τα τρέχοντα τότε ζητήματα και απαιτήσεις μπορούσαν να καλυφθούν άνετα με προσφυγή και πάλι στα δανεικά. Και έτσι τα προβλήματα μεγάλωναν και όταν αυτά γιγαντώθηκαν και πουθενά πια δεν χωρούσαν, οι κυβερνώντες είχαν τη λύση έτοιμη. Παρέδωσαν την εξουσία στον επόμενο φιλόδοξο-αφελή κυβερνήτη. Αυτός θα έβγαζε τα κάστανα από τη φωτιά, αυτός θα οδηγούσε τη χώρα στη χρεοκοπία και μάλιστα με δική του ευθύνη, μιας και διαλαλούσε ότι "λεφτά υπάρχουν"...
Και η κατάρρευση, η χρεοκοπία, ο διασυρμός, όπως όλα ήταν προδιαγεγραμμένα, δεν άργησαν να έρθουν. Εξαγγέλθηκαν από τον νεοεκλεγμένο πρωθυπουργό από το ακριτικό Καστελόριζο. Τις καταστροφικές τους επιπτώσεις τις βιώνουμε ακόμη, πέντε χρόνια μετά...
Μπορεί, 10 χρόνια πριν, τα ολυμπιακά ακίνητα (που ήταν και η αφορμή για αυτές τις πρόχειρες σκέψεις) να έβαλαν λουκέτο άμεσα, με τη λήξη των αγώνων, όμως τα πολλά και επώδυνα λουκέτα στα μαγαζιά και τις επιχειρήσεις θα ακολουθούσαν λίγα χρόνια αργότερα. Μπορεί τα ολυμπιακά ακίνητα να λεηλατήθηκαν σε μικρό διάστημα μετά τη λήξη των αγώνων, όμως η λεηλασία της χώρας είχε ήδη προ πολλού ξεκινήσει και θα συνεχιζόταν με ρυθμούς αμείωτους για χρόνια πολλά ακόμη. Μπορεί τα ολυμπιακά ακίνητα να άρχισαν να ρημάζουν λίγα χρόνια μετά τη λήξη των αγώνων, όμως αυτό δεν ήταν τίποτα μπροστά στο φόβο να ρημάξει εντελώς η χώρα ολόκληρη.
Σαν να αποτύπωσε, η τύχη των ολυμπιακών ακινήτων, την πορεία μια ολόκληρης χώρας...
Σημειώσεις:
Υπενθυμίζεται ότι οι Αγώνες της 28ης Ολυμπιάδας, κοινώς γνωστοί ως Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 2004 διοργανώθηκαν στην Αθήνα από τις 13 Αυγούστου έως τις 29 Αυγούστου 2004.
Το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου 2004, ή αλλιώς Euro 2004, διεξήχθη στα γήπεδα της Πορτογαλίας από τις 12 Ιουνίου ως τις 4 Ιουλίου 2004. Πήραν μέρος 16 εθνικές ομάδες. Το τρόπαιο, ενάντια σε όλα τα προγνωστικά, το κατέκτησε η Ελλάδα, υπό την καθοδήγηση του Ότο Ρεχάγκελ.
Οι Βουλευτικές εκλογές του 2004 έγιναν στις 7 Μαρτίου. Η Νέα Δημοκρατία με πρόεδρο τον Κωνσταντίνο Καραμανλή κέρδισε τις εκλογές με ποσοστό 45,36%, έλαβε 165 έδρες και σχημάτισε κυβέρνηση τερματίζοντας την 11χρονη διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Δέκα χρόνια πριν, τέτοια εποχή, διεξάγονταν στην Αθήνα οι Ολυμπιακούς αγώνες. Με απόλυτη επιτυχία, τόσο από οργανωτική όσο και από αγωνιστική άποψη, όπως μας είπαν τότε οι αρμόδιοι. Είχε προηγηθεί το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου (το Euro 2004), στα γήπεδα της Πορτογαλίας, το τρόπαιο του οποίου είχε κατακτήσει η χώρα μας. Τότε λοιπόν, 10 χρόνια πριν, ζούσαμε το θρίαμβο του 2004, είχαμε δώσει τον καλύτερο εαυτό μας και είχαμε πετύχει, έτσι τουλάχιστον πιστεύαμε.
Τώρα, 10 χρόνια μετά, μέσα στη δίνη της πολύχρονης οικονομικής κρίσης, βλέποντας κάποια απομεινάρια εκείνης της εποχής, όπως τα ολυμπιακά ακίνητα (για τα οποία πολύς λόγος γίνεται στις μέρες μας) να ρημάζουν ακόμη, αναλογιζόμαστε και πάλι το λάθος δρόμο που προ πολλού είχαμε πάρει.
Τότε, το 2004, μας έδωσε την ευκαιρία, μετά από χρόνια πολλά, να νοιώσουμε υπερήφανοι σαν νεοέλληνες, απαγκιστρωμένοι πια από τους αρχαίους προγόνους μας, αφού και εμείς καταφέραμε επιτέλους να δώσουμε στον κόσμο ολόκληρο δείγματα αγωνιστικότητας και πολιτισμού.
Όμως όταν η αυλαία του θριάμβου του 2004 έπεσε, εμείς επαναπαυτήκαμε στις ...δάφνες μας! Μεγαλόπρεπα ζήσαμε την ψευδαίσθηση της επιτυχίας και εφησυχάσαμε. Εξάλλου ήταν ακόμη η εποχή που ότι επιθυμούσαμε το αποκτούσαμε άμεσα, με ...δανεικά φυσικά, υποθηκεύοντας τη ζωή μας, αλλά αυτό ήταν τότε μια ασήμαντη λεπτομέρεια. Ο καταναλωτισμός ήταν τότε κυρίαρχος, το δανεικό χρήμα έρεε άφθονο από τις κάνουλες των τραπεζών μέχρι τη μέρα που η δεξαμενή στέρεψε.
Αλλά και οι κυβερνήτες μας, εκείνοι που λίγους μήνες πριν (στις αρχές της άνοιξης του 2004) είχαμε δημοκρατικά εκλέξει, απολάμβαναν τα θριαμβικά αποτελέσματα της μηδενικής τους προσπάθειας. Σαν να είχαν βάλει σε ενέργεια τον αυτόματο πιλότο και τον είχαν αφήσει να οδηγεί τη χώρα μας στο ...πουθενά! Όσο για τα προγράμματα που είχαν εξαγγείλει, αυτά φάνηκε για μια ακόμη φορά ότι μόνο προεκλογικά ήταν χρήσιμα, μετά απλά σκίζονται και πετιούνται. Και έτσι η χώρα μας πέταξε και αυτή προς την άβυσσο.
Αδράνεια και αδιαφορία, μετά τη λήξη των Ολυμπιακών αγώνων, από τους αρμόδιους πολιτικούς παράγοντες. Όλα τα μεγάλα θέματα στο συρτάρι με τα αζήτητα, όλα τα μεγάλα προβλήματα καλά κρυμμένα κάτω από το χαλί, για να αναζητήσουν τη λύση τους στα επόμενα χρόνια από τις επόμενες κυβερνήσεις. Εξάλλου τα τρέχοντα τότε ζητήματα και απαιτήσεις μπορούσαν να καλυφθούν άνετα με προσφυγή και πάλι στα δανεικά. Και έτσι τα προβλήματα μεγάλωναν και όταν αυτά γιγαντώθηκαν και πουθενά πια δεν χωρούσαν, οι κυβερνώντες είχαν τη λύση έτοιμη. Παρέδωσαν την εξουσία στον επόμενο φιλόδοξο-αφελή κυβερνήτη. Αυτός θα έβγαζε τα κάστανα από τη φωτιά, αυτός θα οδηγούσε τη χώρα στη χρεοκοπία και μάλιστα με δική του ευθύνη, μιας και διαλαλούσε ότι "λεφτά υπάρχουν"...
Και η κατάρρευση, η χρεοκοπία, ο διασυρμός, όπως όλα ήταν προδιαγεγραμμένα, δεν άργησαν να έρθουν. Εξαγγέλθηκαν από τον νεοεκλεγμένο πρωθυπουργό από το ακριτικό Καστελόριζο. Τις καταστροφικές τους επιπτώσεις τις βιώνουμε ακόμη, πέντε χρόνια μετά...
Μπορεί, 10 χρόνια πριν, τα ολυμπιακά ακίνητα (που ήταν και η αφορμή για αυτές τις πρόχειρες σκέψεις) να έβαλαν λουκέτο άμεσα, με τη λήξη των αγώνων, όμως τα πολλά και επώδυνα λουκέτα στα μαγαζιά και τις επιχειρήσεις θα ακολουθούσαν λίγα χρόνια αργότερα. Μπορεί τα ολυμπιακά ακίνητα να λεηλατήθηκαν σε μικρό διάστημα μετά τη λήξη των αγώνων, όμως η λεηλασία της χώρας είχε ήδη προ πολλού ξεκινήσει και θα συνεχιζόταν με ρυθμούς αμείωτους για χρόνια πολλά ακόμη. Μπορεί τα ολυμπιακά ακίνητα να άρχισαν να ρημάζουν λίγα χρόνια μετά τη λήξη των αγώνων, όμως αυτό δεν ήταν τίποτα μπροστά στο φόβο να ρημάξει εντελώς η χώρα ολόκληρη.
Σαν να αποτύπωσε, η τύχη των ολυμπιακών ακινήτων, την πορεία μια ολόκληρης χώρας...
Σημειώσεις:
Υπενθυμίζεται ότι οι Αγώνες της 28ης Ολυμπιάδας, κοινώς γνωστοί ως Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 2004 διοργανώθηκαν στην Αθήνα από τις 13 Αυγούστου έως τις 29 Αυγούστου 2004.
Το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου 2004, ή αλλιώς Euro 2004, διεξήχθη στα γήπεδα της Πορτογαλίας από τις 12 Ιουνίου ως τις 4 Ιουλίου 2004. Πήραν μέρος 16 εθνικές ομάδες. Το τρόπαιο, ενάντια σε όλα τα προγνωστικά, το κατέκτησε η Ελλάδα, υπό την καθοδήγηση του Ότο Ρεχάγκελ.
Οι Βουλευτικές εκλογές του 2004 έγιναν στις 7 Μαρτίου. Η Νέα Δημοκρατία με πρόεδρο τον Κωνσταντίνο Καραμανλή κέρδισε τις εκλογές με ποσοστό 45,36%, έλαβε 165 έδρες και σχημάτισε κυβέρνηση τερματίζοντας την 11χρονη διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Takis Ant για το afirimeno.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου