... "Kάποια, ωστόσο, νομιζόμενα «περιθωριακά» θέματα που τα προσέχουν ελάχιστοι και προβληματίζουν ελαχιστότατους, ενδέχεται να είναι νεοπλάσματα με προδιαγεγραμμένη, εξαιρετικά οδυνηρή, εξέλιξη. Δεν μιλάμε γι’ αυτά ούτε τους δίνουμε σημασία. Iσως, για παράδειγμα, να είναι ένδειξη νέκρωσης της κοινωνικής συνείδησης και ευθύνης, να δηλώνει αφανισμό της «αίσθησης δημοσίου συμφέροντος» (δηλαδή πρωτογονισμό οριστικά παγιωμένο), το γεγονός ότι, σε ολόκληρη τη χώρα, κάποιοι πολίτες (όχι τυχαίος αριθμός) καταστρέφουν τις πινακίδες της Tροχαίας στους δρόμους – σήματα διευκόλυνσης της κυκλοφορίας, κατευθυντήριους δείχτες, αναγραφές τοπωνυμίων και ό,τι άλλο. Δεν πρόκειται για πολιτική διαμαρτυρία ούτε καν για αντικρατιστές ή αντι-εξουσιαστές, πρόκειται για ξεκάθαρη πρόθεση να μπερδευτούν, να ταλαιπωρηθούν, να παραπλανηθούν, να κινδυνεύσουν συνάνθρωποι. Eτσι, «για πλάκα», για τον «χαβαλέ» – ανεπίγνωστη ίσως, αλλά ωμή, κτηνώδης απανθρωπία. Oργανικά γεννήματα αυτής της ψυχοπαθολογικής αντικοινωνικής συμπεριφοράς είναι στη συνέχεια η φοροδιαφυγή, τα «αυθαίρετα», ο χρηματισμός του δημόσιου λειτουργού και τα ατέλειωτα συναφή.
Δεύτερο (χιλιοειπωμένο στις εδώ επιφυλλίδες) παράδειγμα: οι αυτονόητες επιδόσεις μαθητών και φοιτητών σε βανδαλισμούς των κτηρίων της δημόσιας εκπαίδευσης. Oχι μόνο όταν επιδίδονται σε «καταλήψεις», αλλά και όταν απλώς «φοιτούν» μέσα στα κτήρια που τους παρέχει δωρεάν το κράτος. Mε τον μαρκαδόρο, τον σουγιά, το σπρέι, το ελληνόπουλο θα καταστρέψει το θρανίο του, τους τοίχους, τις πόρτες, τα παράθυρα, τα κάδρα διακόσμησης, ό,τι μπορεί από τα όσα δωρεάν του προσφέρει η ελλαδική κοινωνία. Kαι όταν εθισθεί στις καταλήψεις, στις «πορείες», στην παραισθησιογόνο υπερδιέγερση της «μάχης» με τους υπαλλήλους που πληρώνει η κοινωνία για να εξασφαλίζουν την έννομη τάξη («μπάτσους, γουρούνια, δολοφόνους»), το ελληνόπουλο θα πάρει τη βαριοπούλα να συντρίψει μαρμάρινες γλυπτές διακοσμήσεις σε κεντρικά δημόσια κτήρια, με τυφλό πρωτογονισμό που τρομάζει"...
Στη συνέχεια ο Χρήστος Γιανναράς επισημαίνει (πιο αναλυτικά) ένα ακόμα παράδειγμα κοινωνικής παρακμής. Πρόκειται για τον τρόπο εκλογής των επισκόπων στην Eκκλησία της Eλλάδος...
Πηγή: www.kathimerini.gr 16.08.2014
Ολόκληρο το άρθρο του Χρήστου Γιανναρά στο:
Oυσιώδη σε αποσιώπηση
Δεύτερο (χιλιοειπωμένο στις εδώ επιφυλλίδες) παράδειγμα: οι αυτονόητες επιδόσεις μαθητών και φοιτητών σε βανδαλισμούς των κτηρίων της δημόσιας εκπαίδευσης. Oχι μόνο όταν επιδίδονται σε «καταλήψεις», αλλά και όταν απλώς «φοιτούν» μέσα στα κτήρια που τους παρέχει δωρεάν το κράτος. Mε τον μαρκαδόρο, τον σουγιά, το σπρέι, το ελληνόπουλο θα καταστρέψει το θρανίο του, τους τοίχους, τις πόρτες, τα παράθυρα, τα κάδρα διακόσμησης, ό,τι μπορεί από τα όσα δωρεάν του προσφέρει η ελλαδική κοινωνία. Kαι όταν εθισθεί στις καταλήψεις, στις «πορείες», στην παραισθησιογόνο υπερδιέγερση της «μάχης» με τους υπαλλήλους που πληρώνει η κοινωνία για να εξασφαλίζουν την έννομη τάξη («μπάτσους, γουρούνια, δολοφόνους»), το ελληνόπουλο θα πάρει τη βαριοπούλα να συντρίψει μαρμάρινες γλυπτές διακοσμήσεις σε κεντρικά δημόσια κτήρια, με τυφλό πρωτογονισμό που τρομάζει"...
Στη συνέχεια ο Χρήστος Γιανναράς επισημαίνει (πιο αναλυτικά) ένα ακόμα παράδειγμα κοινωνικής παρακμής. Πρόκειται για τον τρόπο εκλογής των επισκόπων στην Eκκλησία της Eλλάδος...
Πηγή: www.kathimerini.gr 16.08.2014
Ολόκληρο το άρθρο του Χρήστου Γιανναρά στο:
Oυσιώδη σε αποσιώπηση
http://www.kathimerini.gr/780081/opinion/epikairothta/politikh/oysiwdh-se-aposiwphsh
Διαβάζω στο tovima.gr με ημερομ. 18.8.2014: "Διάρρηξη με βανδαλισμούς, που πληροφορίες αποδίδουν σε ομάδα χρυσαυγιτών, σημειώθηκε στη διάρκεια δύο περιστατικών στις εγκαταστάσεις του 14ου και 15ου Γυμνασίου Πειραιά, στο χώρο όπου συστεγάζεται και το Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών Πειραιά (ΑΣΜΠ). Οι δράστες προκάλεσαν ζημιές και έγραψαν συνθήματα στους τοίχους, ενώ σύμφωνα με την αστυνομία, απέσπασαν από το ένα σχολικό συγκρότημα ένα ηλεκτρονικό υπολογιστή. Τα περιστατικά της διάρρηξης και των βανδαλισμών εκτιμάται ότι συνέβησαν τις νύχτες της 14ης και 15ης Αυγούστου..."
ΑπάντησηΔιαγραφή