Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και η αίσθηση του γελοίου:
Οι Γερμανοί και τα άλογα
"... Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν το μέλλον της Ευρώπης ήταν εξαρτημένο από την τριγωνική διαπραγμάτευση μεταξύ Γερμανίας, Γαλλίας και Βρετανίας, διαδικασία η οποία και κατέληξε με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, Πρόεδρος της Δημοκρατίας τότε, ήταν προσκεκλημένος για δείπνο στο σπίτι εντός φίλου του.
Στο τραπέζι κάθονταν και νεαρά μέλη της οικογένειας του οικοδεσπότη, η δε συζήτηση περιεστράφη γύρω από το (φλέγον για την Ελλάδα) ευρωπαϊκό ζήτημα. Κάποιος ρώτησε τον Καραμανλή αν ίσως ο ίδιος, καθότι γνωστός και σεβαστός στο εξωτερικό, θα μπορούσε κάτι να κάνει ώστε η υπόθεση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, που είχε βαλτώσει, να κινηθεί κάπως. «Οχι», ήταν η απάντηση του Καραμανλή, ο οποίος πρόσθεσε: «Διότι, νεαρέ μου, έχω ανεπτυγμένη την αίσθηση του γελοίου».
Ας σημειωθεί, αναφέρει ο αρθρογράφος, χάριν του ιστορικού πλαισίου, ότι ήταν η εποχή όπου η γελοιότητα είχε πλέον ονομασθεί «ουτοπία» και η επιδίωξή της εθεωρείτο ηθική υποχρέωση κάθε εμφορούμενου με προοδευτικές πεποιθήσεις πολίτη. Ηταν η εποχή που η Γούβα είχε κηρυχθεί «αποπυρηνικοποιημένη ζώνη», με πινακίδα που είχε στήσει ο δήμος..."
Στο τραπέζι κάθονταν και νεαρά μέλη της οικογένειας του οικοδεσπότη, η δε συζήτηση περιεστράφη γύρω από το (φλέγον για την Ελλάδα) ευρωπαϊκό ζήτημα. Κάποιος ρώτησε τον Καραμανλή αν ίσως ο ίδιος, καθότι γνωστός και σεβαστός στο εξωτερικό, θα μπορούσε κάτι να κάνει ώστε η υπόθεση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, που είχε βαλτώσει, να κινηθεί κάπως. «Οχι», ήταν η απάντηση του Καραμανλή, ο οποίος πρόσθεσε: «Διότι, νεαρέ μου, έχω ανεπτυγμένη την αίσθηση του γελοίου».
Ας σημειωθεί, αναφέρει ο αρθρογράφος, χάριν του ιστορικού πλαισίου, ότι ήταν η εποχή όπου η γελοιότητα είχε πλέον ονομασθεί «ουτοπία» και η επιδίωξή της εθεωρείτο ηθική υποχρέωση κάθε εμφορούμενου με προοδευτικές πεποιθήσεις πολίτη. Ηταν η εποχή που η Γούβα είχε κηρυχθεί «αποπυρηνικοποιημένη ζώνη», με πινακίδα που είχε στήσει ο δήμος..."
Το παραπάνω περιστατικό συσχετίζεται από τον κ. Στ. Κασιμάτη με τα σχέδια του ΣΥΡΙΖΑ για "τη μετάλλαξη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του ΝΑΤΟ και, γενικώς, του κόσμου", όπως ο ίδιος αναφέρει.
"Η Αγκελα Μέρκελ κέρασε τον Αντώνη Σαμαρά ένα γλυκό από ιπποφαές, όπως άκουσα στις ειδήσεις. Να εξηγήσω, πρώτα, τι είναι αυτό το «ιπποφαές»: πρόκειται για ένα πράγμα που κανονικά δεν τρώγεται από ανθρώπους, το οποίο όμως κάποιοι το καταναλώνουν ως τροφή (με κάποιο ζόρι, δεν αμφιβάλλω...) επειδή έχει προστεθεί στον αχανή κατάλογο των άνοστων ουσιών που «κάνουν καλό», γενικώς. Κατά την εκδοχή του περιστατικού που άκουσα, ο Ελληνας πρωθυπουργός σχολίασε, απευθυνόμενος προς την οικοδέσποινά του, ότι ο Αλέξανδρος ο Μέγας τάιζε με αυτό το πράγμα τα άλογά του. (Ηταν, με άλλα λόγια, το φαΐ του Βουκεφάλα...). Παίρνω το γεγονός ως αφορμή, για να πω ότι αν εγώ ήμουν στην θέση του ποτέ δεν θα έλεγα κάτι σχετικά με Γερμανούς και άλογα (όσο «χαριτωμένο» και αν ήταν) σε Γερμανό συνομιλητή μου. Διότι δεν θα μπορούσα να ξέρω εκ των προτέρων αν είχε υπ’ όψιν του τη ρήση του αυτοκράτορα Καρόλου Ε΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας: «Μιλώ ισπανικά στον Θεό, ιταλικά στις γυναίκες, γαλλικά στους άνδρες και γερμανικά στο άλογό μου»..."
Είναι προφανές ότι αναφέρεται στην πρόσφατη επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στο Βερολίνο.
Πηγή: kathimerini.gr 25.09.2014 Αποσπάσματα από άρθρο.
Το σύνολο του άρθρου με τίτλο: Η χρήσιμη αίσθηση του γελοίου στο: http://www.kathimerini.gr/785313/opinion/epikairothta/politikh/h-xrhsimh-ais8hsh-toy-geloioy
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου