.jpg)
Θα ήταν παράδοξο ένας ειρηνικός λαός να γιορτάζει το ξέσπασμα του πολέμου. Και όμως κάτι τέτοιο φαίνεται να συμβαίνει με μας τους Έλληνες, το μόνο λαό που έχει καθιερώσει ως γιορτή τη μέρα που ξεκίνησε ο πόλεμος, την 28η Οκτωβρίου.
Δικαιολογείται βέβαια από το γεγονός ότι την την μέρα εκείνη η χώρα μας αρνήθηκε να δεχθεί τον ζυγό κατοχής της τότε φασιστικής Ιταλίας. Δικαιολογείται από το ΟΧΙ του τότε πρωθυπουργού-δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά, που είχε σαν αποτέλεσμα η Ιταλία να μας κηρύξει τον πόλεμο. Έχουν όμως, οι εορτασμοί αυτοί και οι παρελάσεις, κάποιον ουσιαστικό αντίκτυπο στο λαό μας σήμερα;
Συνήθως οι χώρες έχουν καθιερώσει ως εθνική γιορτή τη μέρα που ξεκίνησε ο απελευθερωτικός τους αγώνας (όπως και εμείς την 25η Μαρτίου) ή τη μέρα που απέκτησαν την ανεξαρτησία τους από τον ξένο κατοχικό ζυγό. Επίσης έχουν καθιερώσει μια και μόνο εθνική γιορτή το χρόνο, εμείς δύο.
Δυο εθνικές γιορτές που τις "γιορτάζουν" οι μαθητές και οι στρατιώτες που παρελαύνουν καθώς και οι "επίσημοι" από την εξέδρα τους. Βασικό χαρακτηριστικό τους, πέρα από τη σπατάλη πόρων, η απουσία και σχετική αδιαφορία του κόσμου που απολαμβάνει την μέρα της "αργίας". Ούτε καν οι γονείς, να δούνε τα παιδιά τους να παρελαύνουν, δεν παρευρίσκονται πια.
Μήπως λοιπόν είναι καιρός να αναθεωρήσουμε ορισμένα πράγματα σχετικά με τις "εθνικές μας εορτές", περιορίζοντας μάλιστα τις δυο σε μια; Με ουσιαστικό περιεχόμενο. Θα μπορούσαμε για παράδειγμα στις 25 Μαρτίου να γιορτάζουμε όλους τους κατά καιρούς αγώνες που έχει δώσει ο ελληνικός λαός για να αποκτήσει ή να διατηρήσει την ανεξαρτησία του. Εξάλλου η ημερομηνία συμβολική είναι.
Takis Ant για το afirimeno.com
«Σε όλον τον κόσμο πραγματοποιούνται παρελάσεις για τις επετείους της απελευθέρωσης ή της λήξης του πολέμου. Εμείς εδώ κάνουμε παρελάσεις επειδή άρχισε ο πόλεμος» έλεγε ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Ι Μπουτάρης οργισμένος και για τη στρατιωτική παρέλαση
ΑπάντησηΔιαγραφή