Όρθιες πέτρες στη Χώρα

Ξαφνικά, λίγο μετά τη Χώρα πηγαίνοντας προς Πύλο, βλέπεις πάνω στο δρόμο να έχει στηθεί μια σειρά από άχαρους όρθιους βράχους. Μια ακόμη τρέλα σκέφτεσαι. 

Παρατηρείς καλύτερα και μέσα στο σπαρμένο με τεράστιες όρθιες πέτρες χωράφι, διακρίνεις ένα ξωκκλήσι. 

Διαβαίνεις την είσοδο, όπου δεξιά και αριστερά στέκονται σαν φρουροί δυο όρθια βράχια, συνεχίζεις πάνω στη μικρή διπλή πέτρινη γέφυρα, όπου ανάμεσά της στέκονται επίσης δυο τεράστιες πέτρες, και βρίσκεσαι σε ένα πλακόστρωτο χώρο ανάμεσα σε ελιές, καρυδιές, συκιές και άλλα δέντρα. Ότι πρέπει για μια ανάσα σκέφτεσαι.

Ένας πράγματι προσεγμένος χώρος, που δένει την πέτρα και το πράσινο με το ξωκκλήσι. Το εκκλησάκι «η Παναγιά των Βλαχερνών», ανεγέρθη το 1973 από την οικογένεια Δημητρίου Μπίσταρου, διαβάζω σε μια πινακίδα.  

Ο αρχικά αποκρουστικός χώρος, αρχίζει πλέον να φαντάζει σαν ένας καλοσχεδιασμένος και παράξενα όμορφος χώρος, που προσφέρεται για μια στάση, όχι μόνο στον θρησκευόμενο αλλά και στον όποιο περαστικό. 

Το έργο έγινε με δαπάνη των αδελφών Μπίσταρου, από 1973 έως 2006, διαβάζω σε μια άλλη πινακίδα.

Και όλα αυτά, ένα μόλις χιλιόμετρο από τη Χώρα Μεσσηνίας, χίλια μέτρα πριν τον λόφο του Εγκλιανού τον αρχαιολογικό χώρο με τα ερείπια του ανακτόρου του Νέστορα. Αν τύχει και περάσετε από εκεί, κάντε μια στάση... 

Φωτογραφίες και κείμενα: Takis Ant