Αφορμή είχαν δώσει οι αντιδράσεις που είχαν προκαλέσει κάποια «σεξιστικά», όπως τα χαρακτήρισαν κάποιοι, σκίτσα του Δημήτρη Χαντζόπουλου.
Ας δούμε όμως ακριβώς την άποψη του, όπως την βρήκαμε στα: protagon.gr και blog.cartoonists.gr:
Τα όρια του γελοιογράφου
του Ηλία Μακρή
Ο Δημήτρης Χαντζόπουλος είναι ένας από τους κορυφαίους εκπροσώπους της σύγχρονης ελληνικής γελοιογραφίας. Με το ταλέντο, την οξυδέρκεια, την ανατρεπτικότητα και την εντιμότητά του πληροί όλες τις βασικές αρχές, που πρέπει να διέπουν την τέχνη της πολιτικής γελοιογραφίας. Αυτά ως μικρή υπενθύμιση και βάση για συζήτηση με αφορμή τον σάλο που έχουν ξεσηκώσει τα «σεξιστικά» σκίτσα του Χαντζόπουλου.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η γελοιογραφία, από τη στιγμή της δημιουργίας του κόσμου, έφτιαξε ένα παράλληλο σύμπαν για να ζήσει. (Ο Αδάμ και η Εύα ήταν τα πρώτα της «θύματα» με συμπρωταγωνιστές ένα φίδι κι ένα μήλο). Αυτό το παράλληλο σύμπαν, όπως κάθε σύμπαν που σέβεται τον εαυτό του, δεν έχει όρια. Όρια έχει μόνο το μυαλό του γελοιογράφου και το μυαλό του αναγνώστη. Όρια έχει μόνο το χιούμορ του γελοιογράφου και το χιούμορ του αναγνώστη. Όρια έχει μόνο η αισθητική του γελοιογράφου και η αισθητική του αναγνώστη.
Αυτό το σύμπαν της γελοιογραφίας αποτελείται από άπειρους παραμορφωτικούς καθρέφτες και ο γελοιογράφος δεν είναι τίποτε άλλο από χειριστής αυτών. Τους στρέφει προς τον κόσμο, εσύ βλέπεις το παραμορφωμένο είδωλό του και επειδή τον αναγνωρίζεις, γελάς. Ο Χαντζόπουλος λοιπόν, πριν δει τους άλλους στον παραμορφωτικό καθρέφτη, βλέπει πρώτα τον εαυτό του και γελά. Όσοι δεν αναγνωρίζουν το είδωλό τους στον καθρέφτη της γελοιογραφίας εξαγριώνονται όταν τους το δείξεις και θέλουν να τον σπάσουν.
Πηγές: protagon.gr και http://blog.cartoonists.gr
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=29279
Τα όρια του γελοιογράφου-από τόν Ηλία Μακρή!
Ο Δημήτρης Χαντζόπουλος είναι ένας από τους κορυφαίους εκπροσώπους της σύγχρονης ελληνικής γελοιογραφίας. Με το ταλέντο, την οξυδέρκεια, την ανατρεπτικότητα και την εντιμότητά του πληροί όλες τις βασικές αρχές, που πρέπει να διέπουν την τέχνη της πολιτικής γελοιογραφίας. Αυτά ως μικρή υπενθύμιση και βάση για συζήτηση με αφορμή τον σάλο που έχουν ξεσηκώσει τα «σεξιστικά» σκίτσα του Χαντζόπουλου.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η γελοιογραφία, από τη στιγμή της δημιουργίας του κόσμου, έφτιαξε ένα παράλληλο σύμπαν για να ζήσει. (Ο Αδάμ και η Εύα ήταν τα πρώτα της «θύματα» με συμπρωταγωνιστές ένα φίδι κι ένα μήλο). Αυτό το παράλληλο σύμπαν, όπως κάθε σύμπαν που σέβεται τον εαυτό του, δεν έχει όρια. Όρια έχει μόνο το μυαλό του γελοιογράφου και το μυαλό του αναγνώστη. Όρια έχει μόνο το χιούμορ του γελοιογράφου και το χιούμορ του αναγνώστη. Όρια έχει μόνο η αισθητική του γελοιογράφου και η αισθητική του αναγνώστη.
Αυτό το σύμπαν της γελοιογραφίας αποτελείται από άπειρους παραμορφωτικούς καθρέφτες και ο γελοιογράφος δεν είναι τίποτε άλλο από χειριστής αυτών. Τους στρέφει προς τον κόσμο, εσύ βλέπεις το παραμορφωμένο είδωλό του και επειδή τον αναγνωρίζεις, γελάς. Ο Χαντζόπουλος λοιπόν, πριν δει τους άλλους στον παραμορφωτικό καθρέφτη, βλέπει πρώτα τον εαυτό του και γελά. Όσοι δεν αναγνωρίζουν το είδωλό τους στον καθρέφτη της γελοιογραφίας εξαγριώνονται όταν τους το δείξεις και θέλουν να τον σπάσουν.
Πηγές: protagon.gr και http://blog.cartoonists.gr
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=29279
Τα όρια του γελοιογράφου-από τόν Ηλία Μακρή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου