Ζητείται κοινωνική δικαιοσύνη

Τροφή για προβληματισμό, από δύο γερμανικά ιδρύματα, τα Bertelsmann και Friedrich Ebert, όπως προκύπτει από σχετική ανάλυση στην "Καθημερινή", με τρία κοινά στοιχεία: 

(α) Κοινή η ανησυχία τους ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση είτε θα αλλάξει είτε θα ρισκάρει την αυτοδιάλυσή της. 

(β) Κοινή η κατεύθυνση των αλλαγών που προτείνουν: Υπέρ της κοινωνικής δικαιοσύνης. 

(γ) Και τα δύο έχουν δεχθεί κριτική από ακτιβιστές και διανοούμενους της Αριστεράς, ως πολύ ή λιγότερο συντηρητικά. 

Από το Ιδρυμα Bertelsmann*:

Το λιγότερο εντυπωσιακό είναι η κατάταξη της χώρας μας στη χειρότερη θέση (28η) στη γενική κατάταξη, και σε μια από τις χειρότερες στην αντιμετώπιση της φτώχειας, στην παροχή ίσων ευκαιριών εκπαίδευσης, στην πρόσβαση στην αγορά εργασίας, στην ανεργία, στην κοινωνική συνοχή, στην ισοκατανομή των εισοδημάτων, στην περίθαλψη και στη δικαιοσύνη μεταξύ των γενεών: Ζούμε σε βάρος των παιδιών μας, χωρίς πολιτικές στήριξης στο ξεκίνημά τους, καταστρέφοντας το περιβάλλον που θα ζήσουν, δεν επενδύουμε στην έρευνα, κληροδοτούμε κι ένα τεράστιο χρέος.

Αλλά, η έρευνα δεν έγινε για την Ελλάδα, έγινε για την Ευρώπη. Και διαπιστώνει ότι: 

(α) Η κοινωνική δικαιοσύνη έχει υποχωρήσει σε όλη τη γραμμή της Ε.Ε. Και το χάσμα μεταξύ Βορρά και Νότου διευρύνθηκε ώστε «έχει διαμορφωθεί εξαιρετικά εκρηκτική κατάσταση όσον αφορά την κοινωνική συνοχή και την κοινωνική σταθερότητα στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Αν αυτή η κοινωνική διχοτόμηση διατηρηθεί για κάμποσο χρόνο, θα τεθεί σε κίνδυνο η βιωσιμότητα της ίδιας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης». 

(β) Η επιδείνωση της κοινωνικής αδικίας είναι πολύ σημαντική στις χώρες που πλήττει βαρύτερα η κρίση, όπως η Ελλάδα, οφείλεται και στις πολιτικές αυστηρής λιτότητας και διαρθρωτικών αλλαγών, ιδιαίτερα επειδή «οι περικοπές δεν γίνονται με τρόπο κοινωνικά δίκαιο».
Και (γ) η πιο ενδιαφέρουσα διαπίστωση: Η κοινωνική δικαιοσύνη δεν συναρτάται αυτόματα με τη μεταβολή του ΑΕΠ. Τα παραδείγματα της Τσεχίας, της Σλοβενίας και της Εσθονίας, αποδεικνύουν ότι ένας συγκριτικά υψηλός βαθμός κοινωνικής δικαιοσύνης είναι εφικτός και χωρίς αστραφτερά οικονομικά αποτελέσματα. Αντιθέτως, η Ελλάδα έχει περίοπτη θέση στην κατηγορία των χωρών που, αν και έχουν συγκριτικά υψηλό κατά κεφαλήν ΑΕΠ, είναι (και ήταν...) τελευταίες στην κοινωνική δικαιοσύνη.

Και το «Ηθικό δίδαγμα»: Μέσα σε δεδομένα οικονομικά περιθώρια, παράλληλα με την προσπάθεια οικονομικής σταθεροποίησης, υπάρχουν δυνατότητες ενίσχυσης της κοινωνικής δικαιοσύνης, αρκεί αυτό να τεθεί ως στόχος και να ασκηθούν οι πρόσφορες δράσεις. Διαφορετικά δεν υπάρχει δυνατότητα σταθερής διακυβέρνησης. 

Από το Ιδρυμα Friedrich Ebert**

Το Ιδρυμα Friedrich Ebert, προχθές δημοσιοποίησε μια τεκμηριωμένη μελέτη (Contours of a European Minimum Wage Policy) με την οποία εισηγείται την καθιέρωση κατώτατου μισθού σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, το ύψος του οποίου σταδιακά θα ανέλθει στο 60% του μέσου εθνικού μισθού. Διότι «μέχρι σήμερα -αναφέρεται- οι κατώτατοι μισθοί σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες είναι τόσο χαμηλοί, ώστε δεν αποτρέπουν τη φτώχεια λόγω εισοδήματος».

Με βάση τα στοιχεία του ΟΟΣΑ (2012), ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα καλύπτει το 43% του μέσου εθνικού μισθού και η χώρα μας κατατάσσεται σε μια από τις τελευταίες ευρωπαϊκές θέσεις. Αλλά, κι αυτή η μελέτη δεν έγινε για την Ελλάδα, έγινε για την Ευρώπη. Με την πρόταση του Ιδρύματος Ebert, υπολογίζεται ότι θα αυξηθεί το εισόδημα του 16% των μισθωτών της Ε.Ε. Και, έτσι, καταλήγει η μελέτη δηλώνοντας τον στόχο και υποδηλώνοντας τη μεγάλη ανησυχία της, «θα δοθεί ουσία στην ιδέα της κοινωνικής Ευρώπης και η υπόθεση της ευρωπαϊκής ενοποίησης θα βοηθηθεί να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη των ευρωπαϊκών λαών». 

________________

* Το Ιδρυμα Bertelsmann, είναι ο μεγαλύτερος γερμανικός μη κερδοσκοπικός οργανισμός. Κατέχει το 80,9% του πολυεθνικού ομίλου μέσων ενημέρωσης Bertelsmann, που δραστηριοποιείται σε 50 χώρες και απασχολεί περίπου 105.000 εργαζόμενους στις επιχειρήσεις του, στις οποίες συγκαταλέγονται οι εκδόσεις Penguin Random House και το RTL, ο μεγαλύτερος ραδιοτηλεοπτικός ευρωπαϊκός όμιλος. Στα 37 χρόνια λειτουργίας, έχει δαπανήσει 1 δισ. ευρώ σε 800 ερευνητικά προγράμματα. Τελευταίο, η έρευνά του για την κοινωνική δικαιοσύνη στις 28 χώρες της Ε.Ε., που πριν από λίγες ημέρες δημοσιοποίησε τα αποτελέσματά της (Social Justice in the EU-A Cross-national Comparison). 

** Το Ιδρυμα Friedrich Ebert, ανεξάρτητο αλλά με στενές σχέσεις με το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) που συγκυβερνά με το κόμμα της κ. Μέρκελ, με αντιπροσωπείες σε περίπου 100 χώρες (και στην Ελλάδα) και ισχυρή επιρροή στη Γερμανία και διεθνώς. 

_________________

Πηγή: kathimerini.gr (μεγάλο απόσπασμα ανάλυσης) 02.11.2014

Ολόκληρο το λαρθρο του Κώστα Καλλίτση στο:

http://www.kathimerini.gr/790421/opinion/epikairothta/politikh/bertelsmann-kai-friedrich-ebert-zhteitai-koinwnikh-dikaiosynh