Αφηρημένες ...Απόψεις
Μας είπαν πως ήταν μια πετυχημένη «αθλητική» διοργάνωση «ο Αυθεντικός Μαραθώνιος της Αθήνας». Ναι, αυτός που τον ξέραμε για χρόνια με το όνομα «ο Κλασικός Μαραθώνιος της Αθήνας». Μας είπαν για συμμετοχή ρεκόρ. Μάθαμε ότι «έτρεξαν» 35.000 «δρομείς», κατά μεγάλο μέρος απλοί περιπατητές λίγων εκατοντάδων μέτρων, που τον προτίμησαν αντί της βόλτας στο πάρκο, ικανοποιώντας έτσι μια μικρή τους ματαιοδοξία, εκείνη της συμμετοχής.
Κάποιοι μάλιστα πήγαν οικογενειακώς, είχαν μαζί τους και τα καροτσάκια με τα μωρά. Σίγουρα το απόλαυσαν. Πράγματι η συμμετοχή ήταν μαζική...
Άλλοι πάλι «αθλητές», «έτρεξαν» με αρχαιοπρεπή ενδυμασία, ίσως για να μας θυμίσουν τον ένδοξο αρχαίο μαραθωνοδρόμο, τον Φειδιππίδη. Ευτυχώς που δεν τους δόθηκε η ευκαιρία να κραυγάσουν «Νενικήκαμεν»!
Ναι, αλλά η μαζική συμμετοχή έφερε και εμπορική επιτυχία. Μίλησαν λοιπόν για μεγάλες εισπράξεις, πέραν των προσδοκιών. Το κόστος των οδηγών, που δυσανασχετούσε στους κλειστούς ή μπλοκαρισμένους από την κίνηση δρόμους, δεν μετρούσε. Ο στόχος, η επορευματοποίηση του Μαραθωνίου, είχε επιτευχθεί!
Έστω και έτσι, δημιουργήσαμε έναν πετυχημένο θεσμό, τον «Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας», μας είπαν.
Ή μήπως ήταν μια πετυχημένη αθλητική εμποροπανήγυρη, που κατάφερε μάλιστα να κάμψει τις όποιες «προοδευτικές» αντιδράσεις με την προσθήκη: «αφιερωμένος στη μνήμη του Γρηγόρη Λαμπράκη» ...
Και το ερώτημα: Τι θέλουμε; Θέλουμε ένα «Αυθεντικό» Μαραθώνιο στην Αθήνα; μια σημαντική αθλητική διοργάνωση; Ή μήπως μια μαζική εμπορική παράσταση του Μαραθωνίου που δίνεται στην κλασική διαδρομή; χωρίς βέβαια την εμμονή στο «Αυθεντικό» στην περίπτωση αυτή.
Μας είπαν πως ήταν μια πετυχημένη «αθλητική» διοργάνωση «ο Αυθεντικός Μαραθώνιος της Αθήνας». Ναι, αυτός που τον ξέραμε για χρόνια με το όνομα «ο Κλασικός Μαραθώνιος της Αθήνας». Μας είπαν για συμμετοχή ρεκόρ. Μάθαμε ότι «έτρεξαν» 35.000 «δρομείς», κατά μεγάλο μέρος απλοί περιπατητές λίγων εκατοντάδων μέτρων, που τον προτίμησαν αντί της βόλτας στο πάρκο, ικανοποιώντας έτσι μια μικρή τους ματαιοδοξία, εκείνη της συμμετοχής.
Κάποιοι μάλιστα πήγαν οικογενειακώς, είχαν μαζί τους και τα καροτσάκια με τα μωρά. Σίγουρα το απόλαυσαν. Πράγματι η συμμετοχή ήταν μαζική...
Άλλοι πάλι «αθλητές», «έτρεξαν» με αρχαιοπρεπή ενδυμασία, ίσως για να μας θυμίσουν τον ένδοξο αρχαίο μαραθωνοδρόμο, τον Φειδιππίδη. Ευτυχώς που δεν τους δόθηκε η ευκαιρία να κραυγάσουν «Νενικήκαμεν»!
Μέσα στο μέγα πλήθος παραβρέθηκαν ή «έτρεξαν» και κάποιοι επώνυμοι ή ημι-διάσημοι, άνθρωποι των μίντια και της πολιτικής, όχι βέβαια για να δοκιμάσουν την αντοχή τους ή έστω να δουν τη διαδρομή, αλλά για να τους δουν οι άλλοι, οι ανώνυμοι. Ήταν μια καλή ευκαιρία προβολής.
Έτρεξαν βέβαια και οι πραγματικοί αθλητές, καθώς και οι νέοι εκείνοι που αγαπούν τον αθλητισμό και προσπαθούν. Ευτυχώς που από νωρίς ξέφυγαν μπροστά, διαφορετικά θα αναρωτιόνταν τι ζητάνε εκεί, μέσα στο ξέφρενο πλήθος.
Ή μήπως ήταν μια πετυχημένη αθλητική εμποροπανήγυρη, που κατάφερε μάλιστα να κάμψει τις όποιες «προοδευτικές» αντιδράσεις με την προσθήκη: «αφιερωμένος στη μνήμη του Γρηγόρη Λαμπράκη» ...
Και το ερώτημα: Τι θέλουμε; Θέλουμε ένα «Αυθεντικό» Μαραθώνιο στην Αθήνα; μια σημαντική αθλητική διοργάνωση; Ή μήπως μια μαζική εμπορική παράσταση του Μαραθωνίου που δίνεται στην κλασική διαδρομή; χωρίς βέβαια την εμμονή στο «Αυθεντικό» στην περίπτωση αυτή.
Ας αποφασίσουμε, γιατί και τα δυο δεν συμβιβάζονται. Και ας δώσουμε στο Μαραθώνιο που θα επιλέξουμε την πρέπουσα ονομασία. Διαφορετικά, το μόνο που θα καταφέρουμε, έναντι μικρού και πρόσκαιρου οφέλους, θα είναι να απαξιώσουμε όχι μόνο μια ακόμη λέξη ή έναν θεσμό, αλλά ίσως και μια ακόμα ιδέα...
Takis Ant για το afirimeno.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου