Η Γερμανία θέλει να γίνει ψηφιακός πρωτεργάτης, αλλά η κυβέρνηση φοβάται το δωρεάν ίντερνετ και την ανωνυμία στο δίκτυο. Η αντίφαση με το συνταγματικό δίκαιο είναι τεράστια.
Η άνιση μεταχείριση των "συμπτωματικών παρόχων" απέναντι στους μεγάλους εμπορικούς παρόχους δύσκολα δικαιολογείται. Αυτό ήδη οδήγησε το 2012 σε ένα νομοσχέδιο του κόμματος της αριστεράς στην ομοσπονδιακή βουλή, για να εξισωθούν οι διαχειριστές ασύρματων τοπικών δικτύων όσον αφορά στη νομική ευθύνη με τους άλλους παρόχους.
Στη "ψηφιακή ατζέντα" απεναντίας το εγχείρημα εξανεμίστηκε σε ένα απομονωμένο προνόμιο συγκεκριμένων εμπορικών παρόχων ασύρματου τοπικού δικτύου όπως πχ καφετέριες. Ιδιώτεςπου θέλουν να μοιραστούν την πρόσβασή τους στο ίντερνετ, έμειναν με άδεια χέρια - π.χ. οι "Freifunker", οι οποίοι από πεποίθηση προσφέρουν ελεύθερη πρόσβαση στο ίντερνετ.
Τι είναι όμως αυτό που κάνει την κυβέρνηση να ανατριχιάζει στη σκέψη πως ανοικτά δίκτυα θα μπορούσαν να επεκταθούν περαιτέρω; Αν παρατηρήσουμε τις διατυπώσεις κατά την παρουσίαση της "ψηφιακής ατζέντας", εμφανώς πρόκειται για την αποτροπή της ανώνυμης χρήσης του ίντερνετ: Όλοι πρέπει ανά πάσα στιγμή να μπορούν
Απέναντι σε αυτό το ολοκληρωτικό ιδεώδες των διαφανών σέρφερ αρμόζουν βασικές επιφυλάξεις. Το ομοσπονδιακό συνταγματικό δικαστήριο έχει ήδη τονίσει από το 1983 στο αποτέλεσμα της απογραφής την αξία της ανωνυμίας για την πολιτική ενασχόληση σε μία δημοκρατική κοινωνία. Ίδια είναι και η ουσία της τελευταίας απόφασης σχετικά με την αντισυνταγματικότητα της αποθήκευσης δεδομένων.
Και στην απόφαση για το βαυαρικό νόμο περί συγκεντρώσεων επιβαιβέωσε ακόμη μια φορά αυτή την άποψη. Αλλά ακόμη και η ανωνυμία να μην αναγνωριζόταν ως επιθυμητή για τον πολιτικό διάλογο: Η ενασχόληση εναντίων των ανοικτών ασύρματων δικτύων προς όφελος της άπο-ανωνυμοποίησης του ίντερνετ αναδεικνύεται για τεχνικούς λόγους ως μη σοφή.
πηγή: Frankfurter Allgemeine Zeitung
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου