Η Γερμανία θέλει να γίνει ψηφιακός πρωτεράτης, αλλά η κυβέρνηση φοβάται το δωρεάν ίντερνετ και την ανωνυμία στο δίκτυο. Η αντίφαση με το συνταγματικό δίκαιο είναι τεράστια.
Τα ίχνη των δεδομένων να παραμείνουν
Πράγματι σήμερα κινείται κανείς στο ίντερνετ συνήθως κάθε άλλο παρά ανώνυμα. Αν μη τι άλλο οι αποκαλύψεις του Edward Snowden έκαναν σαφές, πως κατά το απλό σερφάρισμα αφήνουμε πίσω μας αναρίθμητα ίχνη δεδομένων, που εύκολα συντίθενται σε προφιλ προσωπικότητας - από μυστικές υπηρεσίες, αλλά και από εταιρείες όπως η Google και το Facebook.
Ταυτόχρονα το ίντερνετ προσφέρει μια πλειάδα πιθανοτήτων, για να αποκρύψει κανείς την ταυτότητά του. Στο σερφάρισμα μέσω δικτύων κινητής τηλεφωνίας, συγκεκριμένες τεχνικές λεπτομέρειες έχουν ως αποτέλεσμα ακόμη και μέσω αποθήκευσης δεδομένων να μη μπορεί συνήθως να εξακριβωθεί ποιός κρύβεται πίσω από μια διεύθυνση ίντερνετ. Πέρα από αυτό μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει ίντερνετ καφέ ή προγράμματα ανωνυμοποίησης όπως πχ το "Tor".
Με άλλα λόγια: Όποιος δεν ενδιαφέρεται για τα ίχνη δεδομένων του, είναι σαν να σερφάρει με πινακίδα κυκλοφορίας και ανοικτά τζάμια. Όποιος όμως κάνει μια μικρή προσπάθεια, μπορεί και σήμερα να κινείται ανώνυμα στο ίντερνετ, χωρίς αυτό να εμποδίζεται αποτελεσματικά από απαγορεύσεις. Και όποιος θέλει να καταχραστεί το ίντερνετ για να διαπράξει αδικήματα, έχει αρκετό κίνητρο για να πράξει τα ελάχιστα απαραίτητα για να πετύχει την ανωνυμοποίησή του.
Υπό αυτό το φόντο η προσπάθεια αποτροπής της ανώνυμης χρήσης ίντερνετ, μέσω καθυστέρησης και θόλωσης της μεταρρύθμισης της ευθύνης του ατόμου που οχλεί φαντάζει σαν άσκοπη μάχη. Ωστόσο αυτές οι αμυντικές αντιδράσεις ίσως να μη μείνουν χωρίς συνέπειες. Αν όλα πήγαιναν σύμφωνα με τη συγκυβέρνηση, θα συνέχιζε να επικρατεί σιγή ασυρμάτου στα πεζοδρόμια, χωρίς έτσι να βελτιώνεται η ασφάλεια της χώρας.
Το ερώτημα της ευθύνης του ατόμου που οχλεί αποτελεί έτσι ένα παράδειγμα για το "Γερμανικό φόβο" της ψηφιακής εποχής: Μία παράλογη αμυντική στάση απέναντη στη δημιουργική ποικιλομορφία του ίντερνετ και της ακυβερνησίας του, στη βάση της οποίας χάνονται μελλοντικές ευκαιρίες.
Η ανταποκρίτρια των New York Times δεν έχασε την ευκαιρία να αντικρίσει τους υπουργούς με αυτή την αντίφαση μεταξύ της αξίωσης της ψηφιακής τους ατζέντας και της θλιβερής πραγματικότητας: "Θέλετε να αναλάβει μια ηγετική θέση στην ψηφιακή βιομηχανία η Γερμανία. Αλλά όταν έρχονται άνθρωποι από το εξωτερικό στη Γερμανία, το πρώτο που αντιλαμβάνονται είναι πόσο δύσκολο είναι να βρει κανείς ένα δημόσιο ασύρματο τοπικό δίκτυο."
πηγή: Frankfurter Allgemeine Zeitung
Σχετικά Άρθρα :Πολιτική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου