Νεκρός βρέθηκε ο Μένης Κουμανταρέας

Μέσα στο σπίτι που πέρασε τα πιο πολλά χρόνια της ζωής του, στην οδό Ζακύνθου 3, στην Κυψέλη, με θέα την Φωκίωνος Νέγρη και τη Δημοτική Αγορά, εκεί άφησε χθες αργά τη νύχτα την τελευταία του πνοή ο πολύ αγαπημένος συγγραφέας Μένης Κουμανταρέας. Οχι από φυσικά αίτια. Ο Μένης Κουμανταρέας δολοφονήθηκε από άγνωστο μέσα στο διαμέρισμά του, που σύμφωνα με την αστυνομία δεν βρέθηκε παραβιασμένο και ο δράστης (ή οι δράστες) είχαν επιλεκτικά ψάξει σε κάποια σημεία του.

Ο ευγενής, αρχοντικός Μένης, έμελλε να δώσει μάχη με τον δολοφόνο του τις τελευταίες στιγμές της ζωής του, αφού είχε εκδορές και μώλωπες στο πρόσωπο. Ηταν 83 ετών. Σήμερα το πρωί ο άνθρωπος που τα τελευταία χρόνια δούλευε στο αρχείο του Μένη Κουμανταρέα, ο ποιητής Θάνος Φωσκαρίνης, βρέθηκε μπροστά στο αποτρόπαιο θέαμα. Τα ακριβή αίτια του θανάτου του θα ανακοινωθούν τη Δευτέρα μετά τη νεκροψία που θα διενεργηθεί.

Το πρώτο του βιβλίο, «Τα μηχανάκια» κυκλοφόρησαν πριν από 52 χρόνια, το 1962. Και ήταν, όπως δήλωνε σε συνέντευξή του στην «Κ» το πιο αγαπημένο του «γιατί είναι το πρώτο μου βιβλίο και είναι αυτό που μ' έβγαλε από το κουκούλι μου και μ' έβαλε να ανοιχτώ στην περιπέτεια της γραφής». Οσο για τον άνθρωπο που του έδωσε την τελική ώθηση να δημοσιεύσει τα κείμενά του ήταν, όπως έλεγε πάλι ο Μένης Κουμανταρέας σ' εκείνη τη συνέντευξη, ο Βασίλης Βασιλικός: «Μετά πήγα στον Μάνο τον Χατζιδάκι. “Α”, μου λέει, “εντάξει, θα σε στείλω στον Φέξη”, έναν εκδότη με κύρος την περίοδο εκείνη. Μου δίνει ένα σημείωμα και το πάω στον Φέξη, ο οποίος το βλέπει και μου λέει: “Βεβαίως, κύριε Κουμανταρέα, θα σας το βγάλω το βιβλίο. Αλλά όχι μ' αυτόν τον τίτλο”. Ποιον τίτλο, λέω εγώ. Ο Μάνος είχε γράψει στο σημείωμα ανάμεσα σε άλλα, σαν λογοπαίχνιο, τον τίτλο του τραγουδιού “Ο ταχυδρόμος πέθανε”! Βέβαια ο τίτλος ήταν “Τα μηχανάκια”, που δεν είναι τα δίκυκλα, αλλά τα φλίπερ, με τα οποία έπαιζα μανιωδώς εγώ τότε. Αυτά περιγράφω, και τα παιδιά που έπαιζαν φλιπεράκια εκείνη την εποχή».

Σ' αυτά τα 52 χρόνια ο Μένης Κουμανταρέας μας χάρισε μερικά από τα σημαντικότερα κείμενα της σύγχρονης ελληνικής πεζογραφίας: «Βιοτεχνία υαλικών», «Η κυρία Κούλα», «Το κουρείο», «Ο ωραίος λοχαγός», «Η φανέλα με το εννιά», «Πλανόδιος σαλπιγκτής», «Η συμμορία της άρπας», «Η μυρωδιά τους με κάνει να κλαίω», «Η μέρα για τα γραπτά κι η νύχτα για το σώμα», «Δυο φορές Ελληνας», και πολλά άλλα. Είκοσι τέσσερα συνολικά μυθιστορήματα. 

Πηγή: www.kathimerini.gr 

Δυο λόγια για τη ζωή και το έργο του 

Ο Μένης Κουμανταρέας γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα και αποφοίτησε από το Πρότυπο Λύκειο Αθηνών Κάρολος Μπερζάν και φοίτησε κατά καιρούς στη Νομική και Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Εργάστηκε κατά καιρούς σε ναυτιλιακές και ασφαλιστικές εταιρείες.

Το 1961 ξεκίνησε να συνεργάζεται με το περιοδικό Ταχυδρόμος και την επόμενη χρονιά εκδόθηκε το πρώτο του βιβλίο, η συλλογή διηγημάτων "Τα μηχανάκια". Κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας οδηγήθηκε τρεις φορές σε δίκη για το διήγημα του "Το Αρμένισμα". Από το 1982 ζούσε αποκλειστικά από τη συγγραφική του δραστηριότητα. Το 1987 το μυθιστόρημα του "Η φανέλα με το εννιά" μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Παντελή Βούλγαρη.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, μέλος του Δ.Σ. της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και της Κρατικής Ορχήστρας Ελληνικής Μουσικής του Σταύρου Ξαρχάκου.Είχε τιμηθεί με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος το 1967 για Το Αρμένισμα και το 1997 για το Η μυρωδιά τους με κάνει να κλαίω, με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος το 1976 για τη Βιοτεχνία υαλικών και το 2002 για το Δύο φορές Έλληνας και με το βραβείο Blue Book στην Παγκόσμια Έκθεση Βιβλίου στην Φρανκφούρτη το 2001 για το μυθιστόρημά του Ο ωραίος λοχαγός.
Βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του στην Κυψέλη, το πρωί της 6ης Δεκεμβρίου 2014, από τον ανιψιό του "με εμφανείς μώλωπες στο λαιμό και το πρόσωπο". 

Πηγή: http://el.wikipedia.org 

Δήλωση του υπουργού Πολιτισμού 

Ο υπουργός Πολιτισμού, Κώστας Τασούλας, μόλις έμαθε την είδηση της δολοφονίας του Μένη Κουμανταρέα έκανε την ακόλουθη δήλωση: 

«Ο τραγικός θάνατος του Μένη Κουμανταρέα στέρησε την ελληνική λογοτεχνία από έναν από τους κορυφαίους πεζογράφους της και τη χώρα από έναν ενεργό πολίτη. Για περισσότερο από μισόν αιώνα, από «Τα μηχανάκια» του 1962 έως το «Ο θησαυρός του χρόνου», που εκδόθηκε μόλις πρόσφατα, ο Κουμανταρέας παρακολούθησε με απαράμιλλη ευαισθησία και ενάργεια, καθώς και με γοητευτικά προσωπική γραφή τον εσωτερικό παλμό και τις προσδοκίες τού σύγχρονου ανθρώπου, της ίδιας της ελληνικής κοινωνίας. Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στους οικείους του».