Στο Γαλαξείδι, στην παραθαλάσσια ιστορική κωμόπολη με τους 1.700 περίπου κατοίκους, βρεθήκαμε μια μέρα της Άνοιξης. Περπατήσαμε στο λιμάνι και στα δρομάκια με τα αρχοντικά που θυμίζουν κάτι από την εποχή της ακμής του, τότε που ήταν ένα σημαντικό ναυτιλιακό κέντρο. Επισκεφθήκαμε το Ναυτικό Ιστορικό Μουσείο, το Λαογραφικό μουσείο, τον Βυζαντινό ναό του Αγίου Νικολάου και κάποια ακόμη αξιοθέατα. Φάγαμε σε μια ψαροταβέρνα στο λιμάνι. Πήραμε και πολλές φωτογραφίες. Ωραία ήταν!
Μια περιγραφή του Γαλαξειδίου από την ιστοσελίδα του Ναυτικού Ιστορικού Μουσείου Γαλαξειδίου (galaxidimuseum.gr) στη συνέχεια:
Γραφικό και περήφανο το Γαλαξείδι, χτισµένο στη θέση της αρχαίας Λοκρικής πόλης Χάλειον, στέκει δυτικά του Κρισσαίου Κόλπου.
Με πλούσια ιστορία, άρρηκτα συνδεδεµένη µε τη θάλασσα, κουβαλά µια κληρονοµιά 4.000 χρόνων, κατά τη διάρκεια των οποίων επιδρομείς όπως Φράγκοι, Καταλανοί, Ιππότες της Ρόδου και Τούρκοι, προσπάθησαν να το κατακτήσουν. Κατά την Εθνεγερσία του 1821 οι Γαλαξειδιώτες υπήρξαν ηρωικοί αγωνιστές και στη στεριά αλλά κυρίως στη θάλασσα µε το σηµαντικό στόλο που διέθεταν.
Λίγα λόγια για την Ιστορία του Μουσείου και τα εκθέματά του, επίσης από την ιστοσελίδα του Ναυτικού Ιστορικού Μουσείου Γαλαξειδίου (galaxidimuseum.gr) στη συνέχεια:
Το κτίριο (φωτογραφία κάτω) που στεγάζει σήμερα το Ναυτικό και Ιστορικό Μουσείο Γαλαξειδίου κτίστηκε το 1870 και χρησιμοποιήθηκε αρχικά ως Δημαρχείο. Η ιδέα της δημιουργίας τοπικής συλλογής αντικειμένων σχετικών με την ιστορία του Γαλαξειδίου γεννήθηκε το 1928 από τον γιατρό Ευθύμιο Κ. Βλάμη, ο οποίος διετέλεσε Δήμαρχος και Κοινοτάρχης του Γαλαξειδίου.
Στις συχνές ιατρικές επισκέψεις του στα γαλαξιδειώτικα σπίτια, έβλεπε τα πορτρέτα των καραβιών της οικογένειας και σκέφτηκε πως άξιζε να συγκεντρωθούν με στόχο τη δημιουργία Μουσείου. Άρχισε να ζητά τους πίνακες ιστιοφόρων και άλλων ναυτικών αντικειμένων από τους Γαλαξειδιώτες οι οποίοι και ανταποκρίθηκαν με μεγάλη προθυμία.. Έτσι τα κειμήλια που για χρόνια στόλιζαν τα σπίτια τους, ζωγραφικοί πίνακες ιστιοφόρων, εξαρτήματα καραβιών, ναυτιλιακά όργανα, ναυτικά εργαλεία, ημερολόγια καταστρώματος, ναυτικοί χάρτες κ.α., αποτέλεσαν τον βασικό πυρήνα της Ναυτικής Συλλογής του Μουσείου, που έγινε το πρώτο Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδος.
Το 1932, η δραστήρια «΄Ενωσις Νέων Γαλαξειδίου» δημιούργησε την Αρχαιολογική Συλλογή του Μουσείου, η οποία περιλάμβανε ευρήματα από ανασκαφές της αρχαιολογικής υπηρεσίας καθώς και τυχαία ευρήματα. Το 1962, συγκεντρώθηκε όλο το υλικό των συλλογών στη τοτε μεγάλη αίθουσα του κτηρίου. Ο γαλαξειδιώτης ζωγράφος Σπύρος Βασιλείου κλήθηκε να επιστατήσει προσωπικά στην ανάρτηση των πινάκων και στην τοποθέτηση των ναυτικών αντικειμένων...
Το 2000, το ίδρυμα «Σταύρος Σ. Νιάρχος», χάρη στο ενδιαφέρον του καθηγητή Νικ. Β. Καρατζά, πραγματοποίησε σημαντική χορηγία για τη συντήρηση εκθεμάτων και τη ριζική αποκατάσταση και ανακαίνιση του διατηρητέου κτιρίου του Μουσείου... Οι εργασίες ολοκληρώθηκαν το 2002 και τα εγκαίνια του νέου Μουσείου πραγματοποιήθηκαν στις 19 Ιουνίου 2004...
Σημαντικά εκθέματα του Ναυτικού τμήματος:
Επίσκεψη στο Λαογραφικό Μουσείο Γαλαξειδίου.
Το λαογραφικό μουσείο στεγάζεται στην άλλοτε οικεία (φωτογραφία κάτω) της οικογένειας Αγγελή. Οι απόγονοι του Παναγιώτη Αγγελή (1814-1897) δώρισαν το οίκημα το 1955. Αρχικά στεγάστηκε το σχολείο του Γαλαξειδίου και στη συνέχεια μετατράπηκε σε λαογραφικό μουσείο.
Το έθιμο του αλευρομουτζουρώματος: Η εβδομάδα της Αποκριάς στο Γαλαξείδι έχει ιδιαίτερη σημασία, ειδικά την καθαρά Δευτέρα όπου λαμβάνει χώρα το έθιμο του αλευρομουτζουρώματος. Το έθιμο είναι σχετικά απλό. Οι κάτοικοι μαζεύονται στο λιμάνι το μεσημέρι της Δευτέρας και εφοδιασμένοι με σακούλες αλευριού και μπογιάς. Στη συνέχεια επιδίδονται σε «επικές» μάχες, οι οποίες κρατάνε για ώρες. Το έθιμο έχει τις ρίζες του στην εποχή του Βυζαντινής Αυτοκρατορίας που οι παλιάτσοι των ιπποδρόμων χρωμάτιζαν τα πρόσωπα τους. Τη σημερινή του μορφή την έλαβε την εποχή της ιστιοφόρου Ναυτιλίας, δηλαδή από το 1840 και μετά, οπότε η γιορτή αυτή πήρε μεγάλες διαστάσεις αφού ήταν η τελευταία και αποχαιρετιστήρια πριν από την αναχώρηση των ναυτικών.
Πηγές: Στοιχεία κυρίως από galaxidimuseum.gr και ορισμένα από el.wikipedia.org
Φωτογραφίες: Takis Ant
Σχετική ανάρτηση: Στην Αράχωβα την Άνοιξη
Με πλούσια ιστορία, άρρηκτα συνδεδεµένη µε τη θάλασσα, κουβαλά µια κληρονοµιά 4.000 χρόνων, κατά τη διάρκεια των οποίων επιδρομείς όπως Φράγκοι, Καταλανοί, Ιππότες της Ρόδου και Τούρκοι, προσπάθησαν να το κατακτήσουν. Κατά την Εθνεγερσία του 1821 οι Γαλαξειδιώτες υπήρξαν ηρωικοί αγωνιστές και στη στεριά αλλά κυρίως στη θάλασσα µε το σηµαντικό στόλο που διέθεταν.
Μετά την απελευθέρωση, το Γαλαξείδι γνωρίζει άνθηση µε τα πολυάριθμα ιστιοφόρα του να ταξιδεύουν στις θάλασσες της Ευρώπης, στη Μαύρη Θάλασσα και στην Αµερική φέρνοντας μαζί τους πλούτη. Η περίοδος της ευηµερίας τελειώνει στις αρχές του 20ου αιώνα µε την εµφάνιση των ατµόπλοιων. Ωστόσο, άφησε πίσω της µια ισχυρή παράδοση, αναµνήσεις και µνηµεία µιας ευηµερούσας ναυτικής πολιτείας.
Η ξεχωριστή αρχιτεκτονική και η πολιτιστική κληρονομιά που διασώθηκε µέχρι σήµερα διατηρεί ακέραιη τη γοητευτική ατµόσφαιρα παλαιών εποχών. Μόλις την αντικρίσεις σε κερδίζει µε τη χάρη και το μεγαλείο της, ενώ στο βάθος, πίσω από το γαλανό της θάλασσας, στέκεται σαν ζωγραφιά ο επιβλητικός Παρνασσός.
Η ξεχωριστή αρχιτεκτονική και η πολιτιστική κληρονομιά που διασώθηκε µέχρι σήµερα διατηρεί ακέραιη τη γοητευτική ατµόσφαιρα παλαιών εποχών. Μόλις την αντικρίσεις σε κερδίζει µε τη χάρη και το μεγαλείο της, ενώ στο βάθος, πίσω από το γαλανό της θάλασσας, στέκεται σαν ζωγραφιά ο επιβλητικός Παρνασσός.
Από τις λίγες πόλεις της Ελλάδας που έχουν διατηρήσει τον παραδοσιακό τους χαρακτήρα, ολόκληρο το Γαλαξείδι προσφέρεται για περίπατο στα γραφικά καντούνια και εξερεύνηση. Τα διάφορα μνημεία, διάσπαρτα σε όλο το Γαλαξείδι, μαρτυρούν τις εποχές της ακμής που έζησε.
Ο Βυζαντινός ναός του Πολιούχου και προστάτη των ναυτικών Αγίου Νικολάου δεσπώζει στην κορυφή του λόφου του Γαλαξειδιού. Ο πρώτος ναός στην ίδια θέση κτίστηκε των 8ο αιώνα, ο δεύτερος λίγο πριν την επανάσταση του 1821 για τον οποίον κατασκευάστηκε το θαυμάσιο ξυλόγλυπτο τέμπλο και ο παρών το 1897.
Ο Βυζαντινός ναός του Πολιούχου και προστάτη των ναυτικών Αγίου Νικολάου δεσπώζει στην κορυφή του λόφου του Γαλαξειδιού. Ο πρώτος ναός στην ίδια θέση κτίστηκε των 8ο αιώνα, ο δεύτερος λίγο πριν την επανάσταση του 1821 για τον οποίον κατασκευάστηκε το θαυμάσιο ξυλόγλυπτο τέμπλο και ο παρών το 1897.
Ο ναός του Αγίου Νικολάου
Χαρακτηριστικό δείγμα ομορφιάς είναι το ξύλινο τέμπλο του ναού του Αγ. Νικολάου.
Κατασκευάστηκε τη δεκαετία 1840-1850 και είναι τεχνοτροπίας "μπαρόκ"
Κάτω: Λεπτομέρεια (αποκεφαλισμός του Ιωάννη) στο ξύλινο τέμπλο του ναού Αγ. Νικολάου
Κάτω: Λεπτομέρεια (αποκεφαλισμός του Ιωάννη) στο ξύλινο τέμπλο του ναού Αγ. Νικολάου
Λίγο πιο πάνω από το Ναυτικό και Ιστορικό Μουσείο υπάρχει ο Ναός της Αγίας Παρασκευής, χτίσμα του 16ου αι, που κοσμείται με παλαιές αγιογραφίες, ηλιακό ρολόι και πελεκητό ζωδιακό κύκλο στο δάπεδό του.
ο Ναός της Αγίας Παρασκευής
Λίγο μετά την είσοδο της πόλης υπάρχει το Παρθεναγωγείο, παλαιό σχολείο θηλέων, που σήμερα χρησιμοποιείται ως αίθουσα εκδηλώσεων και συνεδριάσεων. Αξιοπρόσεκτος είναι και ο Ναός του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου... Νότια του Γαλαξειδίου σε υψόμετρο 300μ βρίσκεται το βυζαντινό Μοναστήρι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού... Τη θέση «Κεντρί», λίγο πιο μακριά από το κέντρο της πόλης, κοσμεί το Διεθνές Μνημείο της Γυναίκας του Ναυτικού, τρανή απόδειξη της σπουδαίας ναυτικής ιστορίας του Γαλαξειδίου.
Ο επισκέπτης έχει επίσης την ευκαιρία να δοκιμάσει τις υπέροχες γεύσεις της Γαλαξειδιώτικης μαγειρικής (κελέμια) και ζαχαροπλαστικής (αμυγδαλωτά, ραβανί) σε όλες τις ταβέρνες και τα ουζερί της ναυτικής πολιτείας. Τέλος, τα θαλασσινά νερά του Γαλαξειδίου στις μικρές παραλίες του άλσους (Σκούλες και Κεντρί) και στην παραλία Καλαφάτη (πριν από την είσοδο του Γαλαξειδίου) προσφέρονται για κολύμπι και χαλάρωση.
Ο επισκέπτης έχει επίσης την ευκαιρία να δοκιμάσει τις υπέροχες γεύσεις της Γαλαξειδιώτικης μαγειρικής (κελέμια) και ζαχαροπλαστικής (αμυγδαλωτά, ραβανί) σε όλες τις ταβέρνες και τα ουζερί της ναυτικής πολιτείας. Τέλος, τα θαλασσινά νερά του Γαλαξειδίου στις μικρές παραλίες του άλσους (Σκούλες και Κεντρί) και στην παραλία Καλαφάτη (πριν από την είσοδο του Γαλαξειδίου) προσφέρονται για κολύμπι και χαλάρωση.
Επίσκεψη στο Ναυτικό Ιστορικό Μουσείο Γαλαξειδίου.
Λίγα λόγια για την Ιστορία του Μουσείου και τα εκθέματά του, επίσης από την ιστοσελίδα του Ναυτικού Ιστορικού Μουσείου Γαλαξειδίου (galaxidimuseum.gr) στη συνέχεια:
Το κτίριο (φωτογραφία κάτω) που στεγάζει σήμερα το Ναυτικό και Ιστορικό Μουσείο Γαλαξειδίου κτίστηκε το 1870 και χρησιμοποιήθηκε αρχικά ως Δημαρχείο. Η ιδέα της δημιουργίας τοπικής συλλογής αντικειμένων σχετικών με την ιστορία του Γαλαξειδίου γεννήθηκε το 1928 από τον γιατρό Ευθύμιο Κ. Βλάμη, ο οποίος διετέλεσε Δήμαρχος και Κοινοτάρχης του Γαλαξειδίου.
Στις συχνές ιατρικές επισκέψεις του στα γαλαξιδειώτικα σπίτια, έβλεπε τα πορτρέτα των καραβιών της οικογένειας και σκέφτηκε πως άξιζε να συγκεντρωθούν με στόχο τη δημιουργία Μουσείου. Άρχισε να ζητά τους πίνακες ιστιοφόρων και άλλων ναυτικών αντικειμένων από τους Γαλαξειδιώτες οι οποίοι και ανταποκρίθηκαν με μεγάλη προθυμία.. Έτσι τα κειμήλια που για χρόνια στόλιζαν τα σπίτια τους, ζωγραφικοί πίνακες ιστιοφόρων, εξαρτήματα καραβιών, ναυτιλιακά όργανα, ναυτικά εργαλεία, ημερολόγια καταστρώματος, ναυτικοί χάρτες κ.α., αποτέλεσαν τον βασικό πυρήνα της Ναυτικής Συλλογής του Μουσείου, που έγινε το πρώτο Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδος.
Το 1932, η δραστήρια «΄Ενωσις Νέων Γαλαξειδίου» δημιούργησε την Αρχαιολογική Συλλογή του Μουσείου, η οποία περιλάμβανε ευρήματα από ανασκαφές της αρχαιολογικής υπηρεσίας καθώς και τυχαία ευρήματα. Το 1962, συγκεντρώθηκε όλο το υλικό των συλλογών στη τοτε μεγάλη αίθουσα του κτηρίου. Ο γαλαξειδιώτης ζωγράφος Σπύρος Βασιλείου κλήθηκε να επιστατήσει προσωπικά στην ανάρτηση των πινάκων και στην τοποθέτηση των ναυτικών αντικειμένων...
Το 2000, το ίδρυμα «Σταύρος Σ. Νιάρχος», χάρη στο ενδιαφέρον του καθηγητή Νικ. Β. Καρατζά, πραγματοποίησε σημαντική χορηγία για τη συντήρηση εκθεμάτων και τη ριζική αποκατάσταση και ανακαίνιση του διατηρητέου κτιρίου του Μουσείου... Οι εργασίες ολοκληρώθηκαν το 2002 και τα εγκαίνια του νέου Μουσείου πραγματοποιήθηκαν στις 19 Ιουνίου 2004...
γυναικείο ακρόπρωρο
Σημαντικά εκθέματα του Ναυτικού τμήματος:
Το χειρόγραφο «Χρονικό του Γαλαξειδίου» του ιερομόναχου Ευθύμιου. Μεταβυζαντινό κείμενο που καλύπτει την περίοδο από τα τέλη του 10ου έως τις αρχές του 18ου αιώνα.
Ακρόπρωρα, που κοσμούσαν την πλώρη. Υπάρχουν τέσσερα γυναικεία ακρόπρωρα.
Εργαλεία Ναυπηγικής και Ναυσιπλοΐας. Τα περισσότερα ανήκουν στην τελευταία ακμή της ναυτικής πολιτείας από το 1830 έως τις αρχές του 20ου αιώνα.
Πινακοθήκη. Ίσως η μεγαλύτερη στο πανελλήνιο συλλογή ζωγραφικών πινάκων ιστιοφόρων.
Συλλογή Γραμματοσήμων και Ναυτιλιακών Εγγράφων.
Πίνακες του σπουδαίου Γαλαξειδιώτη ζωγράφου Σπύρου Βασιλείου.
Πίνακες του σπουδαίου Γαλαξειδιώτη ζωγράφου Σπύρου Βασιλείου.
Επίσκεψη στο Λαογραφικό Μουσείο Γαλαξειδίου.
Το λαογραφικό μουσείο στεγάζεται στην άλλοτε οικεία (φωτογραφία κάτω) της οικογένειας Αγγελή. Οι απόγονοι του Παναγιώτη Αγγελή (1814-1897) δώρισαν το οίκημα το 1955. Αρχικά στεγάστηκε το σχολείο του Γαλαξειδίου και στη συνέχεια μετατράπηκε σε λαογραφικό μουσείο.
Στο λαογραφικό μουσείο
Στο λαογραφικό μουσείο
Το έθιμο του αλευρομουτζουρώματος: Η εβδομάδα της Αποκριάς στο Γαλαξείδι έχει ιδιαίτερη σημασία, ειδικά την καθαρά Δευτέρα όπου λαμβάνει χώρα το έθιμο του αλευρομουτζουρώματος. Το έθιμο είναι σχετικά απλό. Οι κάτοικοι μαζεύονται στο λιμάνι το μεσημέρι της Δευτέρας και εφοδιασμένοι με σακούλες αλευριού και μπογιάς. Στη συνέχεια επιδίδονται σε «επικές» μάχες, οι οποίες κρατάνε για ώρες. Το έθιμο έχει τις ρίζες του στην εποχή του Βυζαντινής Αυτοκρατορίας που οι παλιάτσοι των ιπποδρόμων χρωμάτιζαν τα πρόσωπα τους. Τη σημερινή του μορφή την έλαβε την εποχή της ιστιοφόρου Ναυτιλίας, δηλαδή από το 1840 και μετά, οπότε η γιορτή αυτή πήρε μεγάλες διαστάσεις αφού ήταν η τελευταία και αποχαιρετιστήρια πριν από την αναχώρηση των ναυτικών.
Φωτογραφίες: Takis Ant
Σχετική ανάρτηση: Στην Αράχωβα την Άνοιξη
Προσεγμένη και καλή παρουσίαση, όπως και οι φωτογρφίες. Ευχάριστη εκπληξη για μένα τουλάχιστον τα δυο μουσεία. Μια επισκεψη πρέπει να αξίζει τον κόπο!
ΑπάντησηΔιαγραφή