Λίγο πριν φτάσουμε στην Αντίπαρο, δεξιά μας αντικρίζουμε ένα μικρό κατάφυτο νησάκι, που ανήκει στην οικογένεια Γουλανδρή, το Ρευματονήσι (φωτογραφία κάτω):
Φτάνοντας στην Αντίπαρο:
Η Αντίπαρος, με τη χαρακτηριστική κυκλαδίτικη ομορφιά της, με τα λευκά σπίτια με τις μπλε πόρτες και παράθυρα και τις μπουκαμβίλιες στις αυλές τους, με τα λιθόστρωτα σοκάκια της, ήταν φυσικό να αποτελέσει δημοφιλές τουριστικό θέρετρο. Έτσι τα καλοκαίρια κατακλύζεται από Έλληνες αλλά και Ευρωπαίους επισκέπτες. Εξάλλου διαθέτει και αρκετές όμορφες παραλίες.
Στο λιμάνι της Αντιπάρου, το εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας, όπου τον Ιούλιο γίνεται και η μεγαλύτερη γιορτή στο νησί:
Πρωτεύουσα του Δήμου Αντιπάρου είναι ο ομώνυμος οικισμός, στο βορειοανατολικό άκρο του νησιού, που αναπτύσσεται περιμετρικά του ιστορικού κέντρου στο ενετικό Κάστρο, το οποίο συνδέεται μέσα από τον εμπορικό δρόμο με το πορθμείο στην παραλιακή.
Το κάστρο της Αντιπάρου αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα των οχυρωμέμων οικισμών που δημιουργήθηκαν στις Κυκλάδες κατά την περίοδο της Λατινοκρατίας. Φωτογραφία κάτω: Η πύλη του Κάστρου, όπως σώζεται σήμερα.
Η ίδρυση του κάστρου χρονολογείται στα μέσα του 15ου αιώνα, όπως μας πληροφορεί η τοποθετημένη εκεί πινακίδα:
Εκκλησάκι μέσα στο κάστρο:
Ο εμπορικός δρόμος που συνδέει το ιστορικό κέντρο με την παραλιακή:
Αλλά και ο ελληνικός κινηματογράφος συνέβαλε, ώστε να γίνει από παλιότερα γνωστή στο ευρύτερο ελληνικό κοινό η Αντίπαρος, όταν το 1960 στο ιστορικό της κέντρο φιλοξενήθηκαν τα συνεργεία της Φίνος Φιλμ για τα γυρίσματα της ταινίας Μανταλένα.
Στο λιμάνι της Αντιπάρου:
Στον τουρισμό κυρίως βασίζεται η οικονομία του νησιού. Έχει όμως και ανεπτυγμένη την αλιεία και την κτηνοτροφία και λιγότερο τη γεωργία στον κάμπο και στις βορειοανατολικές πεδινές εκτάσεις της.
Μια ακόμα άποψη από το λιμάνι της Αντιπάρου:
Πηγαίνοντας προς το νότο, περίπου στο κέντρο του νησιού, περνάμε αρκετά κοντά από το γνωστό Σπήλαιο της Αντιπάρου, που θεωρείται ως ένα από τα πιο όμορφα και μυστηριώδη σπήλαια του κόσμου, όπως λένε κάποιοι. Τα ευρήματα μαρτυρούν ότι ο χώρος του σπηλαίου είχε χρησιμοποιηθεί ως φυσικό καταφύγιο από τη νεολιθική ακόμα εποχή. Δυστυχώς δεν μπορέσαμε να το επισκεφτούμε, ο χρόνος μας πίεζε και έτσι το αφήσαμε για μια άλλη φορά. Πάντα κάτι μένει για την επόμενη φορά.
Πλήθος ανεμόμυλοι, παλιοί και καινούργιοι:
Ένα κάπως διαφορετικό κτίσμα:
Ένας από τους γνωστούς οικισμούς του νησιού είναι ο παραθεριστικός οικισμός του Αϊ-Γιώργη στο νοτιοδυτικό άκρο του νησιού. Απέναντι από τον Αϊ-Γιώργη είναι το Δεσποτικό, ένα ακατοίκητο νησί στο οποίο τα τελευταία χρόνια πραγματοποιούνται ανασκαφές με ευρήματα μεγάλης αρχαιολογικής αξίας. Φωτογραφία κάτω, στο βάθος το Δεσποτικό:
Στο εκκλησάκι του Αϊ-Γιώργη (δυο φωτογραφίες στη συνέχεια). Στη μικρή του παραλία κάναμε το μπάνιο μας, η μέρα προς το τέλος της άνοιξης ήταν ζεστή. Στη συνέχεια απολαύσαμε το ψάρι μας σε μια από τις καλές ψαροταβέρνες της περιοχής.
Κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο οι κάτοικοι του νησιού πήραν ενεργό μέρος στην αντίσταση κατά των Γερμανών, χρησιμοποιώντας την περιοχή του Άϊ-Γιώργη, πίσω από το βουνό της Αντιπάρου, ως μυστική βάση υποβρυχίων. Χαρακτηριστική περίοδος της ιστορίας του νησιού ήταν η λεγόμενη «Επιχείρηση Αντίπαρος», η οποία στοίχισε τη ζωή πολλών Ελλήνων και συμμάχων...
Η αρχαία ονομασία του νησιού ήταν "Ωλίαρος", αλλά αργότερα, καθώς βρίσκεται απέναντι από την Πάρο, το νησί ονομάστηκε "Αντίπαρος".
Απόγευμα, αποχαιρετάμε την Αντίπαρο (φωτογραφίες πάνω και κάτω) και επιστρέφουμε την Πάρο.
Εμείς όμως είδαμε την Αντίπαρο δυο φορές ακόμη, από ψηλά, πετώντας πάνω της με το μικρό αεροπλάνο (Δείτε και την ανάρτησή μας: Φωτογραφίες από τον Αέρα: Από τα Μέγαρα στην Πάρο.) Την πρώτη φορά πηγαίνοντας στην Πάρο (δυο φωτογραφίες στη συνέχεια):
Και την τελευταία φεύγοντας από την Πάρο και πετώντας πάνω από την Αντίπαρο (δυο φωτογραφίες στη συνέχεια).:
Και από ψηλά είναι εξίσου όμορφη!
Μια τουλάχιστον επίσκεψη στην Αντίπαρο πραγματικά αξίζει!
Πηγές:
Φωτογραφίες: Takis Ant
Κείμενα: Takis Ant με κάποια στοιχεία από το el.wikipedia.org
Σχετικές αναρτήσεις:
Φωτογραφίες από τον Αέρα: Από τα Μέγαρα στην Πάρο
Κάποιες μέρες στην Πάρο
Στις Κολυμπήθρες της Πάρου, φωτογραφίες.
Εκκλησάκι μέσα στο κάστρο:
Ένα ακόμη εκκλησάκι δίπλα στο κάστρο:
Ο εμπορικός δρόμος που συνδέει το ιστορικό κέντρο με την παραλιακή:
Αλλά και ο ελληνικός κινηματογράφος συνέβαλε, ώστε να γίνει από παλιότερα γνωστή στο ευρύτερο ελληνικό κοινό η Αντίπαρος, όταν το 1960 στο ιστορικό της κέντρο φιλοξενήθηκαν τα συνεργεία της Φίνος Φιλμ για τα γυρίσματα της ταινίας Μανταλένα.
Στο λιμάνι της Αντιπάρου:
Στον τουρισμό κυρίως βασίζεται η οικονομία του νησιού. Έχει όμως και ανεπτυγμένη την αλιεία και την κτηνοτροφία και λιγότερο τη γεωργία στον κάμπο και στις βορειοανατολικές πεδινές εκτάσεις της.
Μια ακόμα άποψη από το λιμάνι της Αντιπάρου:
Πηγαίνοντας προς το νότο, περίπου στο κέντρο του νησιού, περνάμε αρκετά κοντά από το γνωστό Σπήλαιο της Αντιπάρου, που θεωρείται ως ένα από τα πιο όμορφα και μυστηριώδη σπήλαια του κόσμου, όπως λένε κάποιοι. Τα ευρήματα μαρτυρούν ότι ο χώρος του σπηλαίου είχε χρησιμοποιηθεί ως φυσικό καταφύγιο από τη νεολιθική ακόμα εποχή. Δυστυχώς δεν μπορέσαμε να το επισκεφτούμε, ο χρόνος μας πίεζε και έτσι το αφήσαμε για μια άλλη φορά. Πάντα κάτι μένει για την επόμενη φορά.
Πλήθος ανεμόμυλοι, παλιοί και καινούργιοι:
Ένα κάπως διαφορετικό κτίσμα:
Ένας από τους γνωστούς οικισμούς του νησιού είναι ο παραθεριστικός οικισμός του Αϊ-Γιώργη στο νοτιοδυτικό άκρο του νησιού. Απέναντι από τον Αϊ-Γιώργη είναι το Δεσποτικό, ένα ακατοίκητο νησί στο οποίο τα τελευταία χρόνια πραγματοποιούνται ανασκαφές με ευρήματα μεγάλης αρχαιολογικής αξίας. Φωτογραφία κάτω, στο βάθος το Δεσποτικό:
Στο εκκλησάκι του Αϊ-Γιώργη (δυο φωτογραφίες στη συνέχεια). Στη μικρή του παραλία κάναμε το μπάνιο μας, η μέρα προς το τέλος της άνοιξης ήταν ζεστή. Στη συνέχεια απολαύσαμε το ψάρι μας σε μια από τις καλές ψαροταβέρνες της περιοχής.
Κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο οι κάτοικοι του νησιού πήραν ενεργό μέρος στην αντίσταση κατά των Γερμανών, χρησιμοποιώντας την περιοχή του Άϊ-Γιώργη, πίσω από το βουνό της Αντιπάρου, ως μυστική βάση υποβρυχίων. Χαρακτηριστική περίοδος της ιστορίας του νησιού ήταν η λεγόμενη «Επιχείρηση Αντίπαρος», η οποία στοίχισε τη ζωή πολλών Ελλήνων και συμμάχων...
Η αρχαία ονομασία του νησιού ήταν "Ωλίαρος", αλλά αργότερα, καθώς βρίσκεται απέναντι από την Πάρο, το νησί ονομάστηκε "Αντίπαρος".
Απόγευμα, αποχαιρετάμε την Αντίπαρο (φωτογραφίες πάνω και κάτω) και επιστρέφουμε την Πάρο.
Εμείς όμως είδαμε την Αντίπαρο δυο φορές ακόμη, από ψηλά, πετώντας πάνω της με το μικρό αεροπλάνο (Δείτε και την ανάρτησή μας: Φωτογραφίες από τον Αέρα: Από τα Μέγαρα στην Πάρο.) Την πρώτη φορά πηγαίνοντας στην Πάρο (δυο φωτογραφίες στη συνέχεια):
Και την τελευταία φεύγοντας από την Πάρο και πετώντας πάνω από την Αντίπαρο (δυο φωτογραφίες στη συνέχεια).:
Και από ψηλά είναι εξίσου όμορφη!
Μια τουλάχιστον επίσκεψη στην Αντίπαρο πραγματικά αξίζει!
Πηγές:
Φωτογραφίες: Takis Ant
Κείμενα: Takis Ant με κάποια στοιχεία από το el.wikipedia.org
Σχετικές αναρτήσεις:
Φωτογραφίες από τον Αέρα: Από τα Μέγαρα στην Πάρο
Κάποιες μέρες στην Πάρο
Στις Κολυμπήθρες της Πάρου, φωτογραφίες.
Ωραία παρουσίαση για την Αντίπαρο, της αξίζει. Ωραίες και οι φωτογραφίες, αλλά γιτί δεν τις βάλατε πιο μεγάλες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι φωτογραφίες μπορούν να φανούν "πιο μεγάλες" με ένα κλικ πάνω στη φωτογραφία.
Διαγραφή