Από τη σύγκριση των δύο σχεδίων που είδαν το φως της δημοσιότητας προκύπτουν, σύμφωνα με την Καθημερινή, συγκλίσεις και διαφορές στα εξής ζητήματα:
1. Πρωτογενή πλεονάσματα. Και στις δύο προτάσεις, η πορεία του πρωτογενούς πλεονάσματος καταλήγει σε κοινό σημείο για το 2018 και μετά (3,5% του ΑΕΠ). Ωστόσο, η διαδρομή είναι διαφορετική. Για φέτος η κυβέρνηση προτείνει 0,6% του ΑΕΠ και οι δανειστές 1% του ΑΕΠ. Για το 2016, οι προβλέψεις είναι 1,5% και 2% του ΑΕΠ αντιστοίχως, ενώ για το 2017 στο 2,5% και 3% του ΑΕΠ.
2. Πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας. Η Αθήνα υποχώρησε στα όρια που προέβλεπε η ρύθμιση Χατζηδάκη για την προστασία της πρώτης κατοικίας από τους πλειστηριασμούς, ενώ σύγκλιση υπάρχει και στον τρόπο με τον οποίο θα διαχειριστεί η κυβέρνηση το θέμα των «κόκκινων» δανείων.
3. Μεταρρυθμίσεις και απελευθέρωση κλειστών επαγγελμάτων.Οπως προκύπτει από την ελληνική πρόταση, η κυβέρνηση είναι διατεθειμένη να προχωρήσει στην εφαρμογή της πλειονότητας των προτάσεων του ΟΟΣΑ που περιλαμβάνονται στις εργαλειοθήκες του. Ενδεικτικό ότι η πρότασή της περιλαμβάνει και την πώληση των μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων στα σούπερ μάρκετ, που η προηγούμενη κυβέρνηση δεν είχε πράξει.
4. Ιδιωτικοποιήσεις. Με εξαίρεση το σχέδιο ιδιωτικοποίησης του Ελληνικού, η Αθήνα προτίθεται να εφαρμόσει τις υπόλοιπες αποκρατικοποιήσεις που είχαν συμφωνηθεί με τους δανειστές.
Διαφορές των δύο προτάσεων:
1. Δημοσιονομικά μέτρα. Η κυβέρνηση προτείνει τρεις συντελεστές ΦΠΑ (6%, 11% και 23%), ενώ οι δανειστές δύο, που θα αποδώσουν επιπλέον έσοδα 1,8 δισ. ευρώ τουλάχιστον. Επίσης, η Αθήνα για ενίσχυση των εσόδων κατά 1 δισ. ευρώ προτείνει την επιβολή φόρου επί των κερδών των επιχειρήσεων (με καθαρά κέρδη άνω των 5 εκατ. ευρώ και με συντελεστές 5% έως 10%). Ωστόσο, οι θεσμοί ζητούν αύξηση της προκαταβολής του φόρου των επιχειρήσεων στο 100%, περικοπή των φοροαπαλλαγών και ιδίως εκείνων των αγροτών, κατάργηση του επιδόματος θέρμανσης, εφαρμογή ΕΝΦΙΑ και το 2016 με στόχο την είσπραξη 2,65 δισ. ευρώ ετησίως, ανεξαρτήτως αλλαγής των αντικειμενικών αξιών και άλλες σκληρές παρεμβάσεις.
2. Ασφαλιστικό. Πρόκειται για τη σημαντικότερη απόκλιση που υπάρχει στις δύο πλευρές, καθώς τα μέτρα που προτείνουν οι δανειστές αποδίδουν περισσότερα από 2 δισ. ευρώ επιπλέον από τα μέτρα της κυβέρνησης. Το «μαχαίρι» με την πρόταση των θεσμών μπαίνει ακόμη και στις κύριες συντάξεις, ενώ αναμένουν περαιτέρω αλλαγές και από το 2016.
3. Εργασιακά. Η κυβέρνηση δεν υποχωρεί από τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, με τους δανειστές να μη δέχονται καμία ανατροπή των θεσμοθετημένων μέτρων.
4. Χρέος. Η Αθήνα προτείνει να εξοφλήσει πλήρως το ΔΝΤ σε δύο φάσεις (μία τον Ιούνιο του 2015 και μία από τον Ιούλιο έως τον Μάρτιο του 2016 που λήγει το πρόγραμμα του Ταμείου). Επίσης, ζητάει να αγοράσει ο ΕSM όλα τα ελληνικά ομόλογα που κατέχει η ΕΚΤ. Αντιθέτως, οι δανειστές δεν έχουν καμία αναφορά στο θέμα του χρέους, παραπέμποντας τη συζήτηση σε μεταγενέστερο χρόνο.
Συγκλίσεις των δύο προτάσεων:
1. Πρωτογενή πλεονάσματα. Και στις δύο προτάσεις, η πορεία του πρωτογενούς πλεονάσματος καταλήγει σε κοινό σημείο για το 2018 και μετά (3,5% του ΑΕΠ). Ωστόσο, η διαδρομή είναι διαφορετική. Για φέτος η κυβέρνηση προτείνει 0,6% του ΑΕΠ και οι δανειστές 1% του ΑΕΠ. Για το 2016, οι προβλέψεις είναι 1,5% και 2% του ΑΕΠ αντιστοίχως, ενώ για το 2017 στο 2,5% και 3% του ΑΕΠ.
2. Πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας. Η Αθήνα υποχώρησε στα όρια που προέβλεπε η ρύθμιση Χατζηδάκη για την προστασία της πρώτης κατοικίας από τους πλειστηριασμούς, ενώ σύγκλιση υπάρχει και στον τρόπο με τον οποίο θα διαχειριστεί η κυβέρνηση το θέμα των «κόκκινων» δανείων.
3. Μεταρρυθμίσεις και απελευθέρωση κλειστών επαγγελμάτων.Οπως προκύπτει από την ελληνική πρόταση, η κυβέρνηση είναι διατεθειμένη να προχωρήσει στην εφαρμογή της πλειονότητας των προτάσεων του ΟΟΣΑ που περιλαμβάνονται στις εργαλειοθήκες του. Ενδεικτικό ότι η πρότασή της περιλαμβάνει και την πώληση των μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων στα σούπερ μάρκετ, που η προηγούμενη κυβέρνηση δεν είχε πράξει.
4. Ιδιωτικοποιήσεις. Με εξαίρεση το σχέδιο ιδιωτικοποίησης του Ελληνικού, η Αθήνα προτίθεται να εφαρμόσει τις υπόλοιπες αποκρατικοποιήσεις που είχαν συμφωνηθεί με τους δανειστές.
Διαφορές των δύο προτάσεων:
1. Δημοσιονομικά μέτρα. Η κυβέρνηση προτείνει τρεις συντελεστές ΦΠΑ (6%, 11% και 23%), ενώ οι δανειστές δύο, που θα αποδώσουν επιπλέον έσοδα 1,8 δισ. ευρώ τουλάχιστον. Επίσης, η Αθήνα για ενίσχυση των εσόδων κατά 1 δισ. ευρώ προτείνει την επιβολή φόρου επί των κερδών των επιχειρήσεων (με καθαρά κέρδη άνω των 5 εκατ. ευρώ και με συντελεστές 5% έως 10%). Ωστόσο, οι θεσμοί ζητούν αύξηση της προκαταβολής του φόρου των επιχειρήσεων στο 100%, περικοπή των φοροαπαλλαγών και ιδίως εκείνων των αγροτών, κατάργηση του επιδόματος θέρμανσης, εφαρμογή ΕΝΦΙΑ και το 2016 με στόχο την είσπραξη 2,65 δισ. ευρώ ετησίως, ανεξαρτήτως αλλαγής των αντικειμενικών αξιών και άλλες σκληρές παρεμβάσεις.
2. Ασφαλιστικό. Πρόκειται για τη σημαντικότερη απόκλιση που υπάρχει στις δύο πλευρές, καθώς τα μέτρα που προτείνουν οι δανειστές αποδίδουν περισσότερα από 2 δισ. ευρώ επιπλέον από τα μέτρα της κυβέρνησης. Το «μαχαίρι» με την πρόταση των θεσμών μπαίνει ακόμη και στις κύριες συντάξεις, ενώ αναμένουν περαιτέρω αλλαγές και από το 2016.
3. Εργασιακά. Η κυβέρνηση δεν υποχωρεί από τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, με τους δανειστές να μη δέχονται καμία ανατροπή των θεσμοθετημένων μέτρων.
4. Χρέος. Η Αθήνα προτείνει να εξοφλήσει πλήρως το ΔΝΤ σε δύο φάσεις (μία τον Ιούνιο του 2015 και μία από τον Ιούλιο έως τον Μάρτιο του 2016 που λήγει το πρόγραμμα του Ταμείου). Επίσης, ζητάει να αγοράσει ο ΕSM όλα τα ελληνικά ομόλογα που κατέχει η ΕΚΤ. Αντιθέτως, οι δανειστές δεν έχουν καμία αναφορά στο θέμα του χρέους, παραπέμποντας τη συζήτηση σε μεταγενέστερο χρόνο.
Πηγή: www.kathimerini.gr 05.06.2015
Σχετικές αναρτήσεις:
Το κείμενο της ελληνικής πρότασης προς τους δανειστές
Το Σχέδιο της τρόικας για την Ελλάδα
Σχετικές αναρτήσεις:
Το κείμενο της ελληνικής πρότασης προς τους δανειστές
Το Σχέδιο της τρόικας για την Ελλάδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου