4 Ιουνίου 2015

Κάποιες μέρες στην Πάρο

 Η Πάρος είναι το τρίτο σε μέγεθος νησί των Κυκλάδων, μετά τη Νάξο και την Άνδρο, αλλά και ο τρίτος δημοφιλής τουριστικός προορισμός, μετά τη Μύκονο και Σαντορίνη. Εκεί στην Πάρο, στο νησί με τα χαρακτηριστικά κυκλαδίτικα χρώματα και τις όμορφες παραλίες, βρεθήκαμε και εμείς, προς τα τέλη της άνοιξης, για κάποιες μέρες. Και φυσικά δεν έχασα την ευκαιρία για πολλές φωτογραφίες σε όσα αξιοθέατα επισκεφθήκαμε. 

Παντού, σε πόλεις και χωρία, θα συναντήσει κανείς τα κατάλευκα σπίτια, παλιά και καινούργια, με τα βαθυγάλανα παράθυρα και πόρτες
και τις λουλουδιαστές αυλές, τους ξεχασμένους ανεμόμυλους, πολλοί από τους οποίους έχουν ανακαινισθεί. Επίσης διάσπαρτα παντού στην Πάρο είναι και τα κατάλευκα εκκλησάκια, πολλά από τα οποία έχουν τους μπλε χαρακτηριστικούς τρούλους. 

Στη φωτογραφία κάτω, χαρακτηριστικό εκκλησάκι, στην παραλία της Παροικιάς.


Η Παροικιά, στα δυτικά της νήσου, στο βάθος του δεύτερου μεγαλύτερου όρμου της, είναι η μεγαλύτερη πόλη και πρωτεύουσα (χώρα) της Πάρου και αποτελεί το βασικό της λιμάνι. Χτισμένη στη θέση της αρχαίας πόλης, παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια ραγδαία ανάπτυξη, έχει επεκταθεί προς τις παρυφές του λόφου, προσπαθώντας να διατηρήσει την κυκλαδική αρχιτεκτονική και το τοπικό της χρώμα.  

Στο λιμάνι της Παροικιάς

 Εκκλησάκι, στην παραλία της Παροικιάς.

Στο λιμάνι της Παροικιάς

Παναγία η Εκατονταπυλιανή (που έχει εκατό πύλες), στην Παροικιά. Πρόκειται για ένα από τα σπουδαιότερα καλοδιατηρημένα παλαιοχριστιανικά μνημεία που βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια. 


Σύμφωνα με την παράδοση το αρχικό κτίσμα του ναού ήταν έργο του Αυτοκράτορα του Βυζαντίου Μέγα Κωνσταντίνου, προς εκπλήρωση επιθυμίας της μητέρας του, της Αγίας Ελένης. Στο σημείο αυτό αναφέρεται ότι κατά το ταξίδι της Βασιλομήτορος Ελένης προς τους Αγίους Τόπους λόγω μεγάλης θαλασσοταραχής το πλοίο που επέβαινε αναγκάσθηκε να καταφύγει στη Πάρο. Εκεί, προσευχόμενη στην Παναγία, έταξε με την ολοκλήρωση του ταξιδιού της να κτίσει μια μεγαλόπρεπη εκκλησία αφιερωμένη στη Κοίμηση της Θεοτόκου. Το τάμα αυτό υλοποίησε ο γιος της Μέγας Κωνσταντίνος χτίζοντας μια τρίκλιτη βασιλική περί τον 4ο αιώνα.


Επί εποχής του Αυτοκράτορα Ιουστινιανού (6ος αιώνας) ο ναός αυτός ανακαινίσθηκε. Τελικά με τις διάφορες κατά καιρούς μετατροπές και προσθήκες το κτιριακό συγκρότημα της Εκατονταπυλιανής, αναδείχθηκε σε ένα σύμμεικτο αρχιτεκτόνημα με παλαιοχριστιανικά, βυζαντινά ακόμα και μεταβυζαντινά στοιχεία αρχιτεκτονικής. 

Στο ιερό εικονοστάσιο που χωρίζει τον κυρίως ναό από το Ιερό Βήμα φέρεται η ιερή εικόνα της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής (εικόνα κάτω) που όμως θεωρείται έργο μόλις του 17ου αιώνα. 


Στο εσωτερικό του ναού της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής


Οι καμπάνες στο ναό της Εκατονταπυλιανής

Στον κυρίως ναό της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής, φέρονται ως προσθήκες ιδιαίτερα δωμάτια που αποτελούν ιερά παρεκκλήσια. Έτσι στο αριστερό του τμήμα υφίσταται ένα παρεκκλήσιο αφιερωμένο στον Άγιο Νικόλαο και ένα ακόμα, των Αγίων Αναργύρων. Στο δεξιό τμήμα βρίσκονται τα παρεκκλήσια του Αγίου Φιλίππου και της Οσίας Θεοκτίστης. 

Στη νότια πλευρά, εκτός του μεγάλου ναού 
της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής, βρίσκεται το αρχαίο Βαπτιστήριο που ανάγεται στον 4ο αιώνα και θεωρείται το καλλίτερα διατηρημένο βαπτιστήριο όλης της Ορθόδοξης Ανατολής. 


Δίπλα στον κυρίως ναό της Παναγίας της Εκατονταπυλιανήςστεγάζεται και το Βυζαντινό μουσείο της Παροικιάς με σπάνια θρησκευτικά εκθέματα.



Αυτό συναντά συχνά κάποιος στην Πάρο είναι το πλήθος από τους ξεχασμένους ανεμόμυλους, πολλοί από τους οποίους έχουν ανακαινισθεί και κάποιοι μάλιστα κατοικούνται.


Αν κάποιος ενδιαφέρεται υπάρχουν και ανεμόμυλοι προς πώληση, όπως αυτός της φωτογραφίας κάτω!: 


Τα αρχαία λατομεία της Πάρου βρίσκονται στη θέση «Μαράθι» σε απόσταση περίπου 5 χλμ από την πρωτεύουσα Παροικία. Τα λατομεία αυτά είναι γνωστά από το εξαιρετικής ποιότητας λευκό μάρμαρο, που εξορυσσόταν εκεί από τον 7ο π.Χ. αιώνα και ήταν πηγή πλούτου για το νησί της Πάρου. Από το μάρμαρο αυτό έχουν κατασκευαστεί πασίγνωστα γλυπτά όπως η Αφροδίτη της Μήλου, ο Ερμής του Πραξιτέλους και η Νίκη της Σαμοθράκης. Μετά από αιώνες εκμετάλευσης η λειτουργία των λατομείων έχει πλέον διακοπεί, πιθανόν γιατί η φλέβα του άριστης ποιότητας μαρμάρου έχει σχεδόν εξαντληθεί. Στην περιοχή σήμερα σώζονται ερείπια κτηρίων και υποδομών που είχαν κατασκευαστεί από τη Γαλλική Εταιρεία. 

Λεύκες στην Πάρο: Ένα όμορφο ορεινό χωριό (φωτογραφία κάτω), που υπήρξε κάποτε η πρωτεύουσα του νησιού: 


Εντυπωσιακή είναι η μαρμάρινη εκκλησία της Αγίας Τριάδας (φωτογραφία κάτω), στο ανατολικό μέρος των Λευκών: 


Η Νάουσα της Πάρου είναι η δεύτερη μεγαλύτερη σε πληθυσμό πόλη της νήσου Πάρου, μετά την Παροικιά, από την οποία και απέχει 10 χλμ. Διαθέτει μικρό ασφαλή λιμένα στον ανατολικό μυχό του ομώνυμου γραφικού όρμου, στο βόρειο άκρο του νησιού. Ένα ήρεμο ψαροχώρι κάποτε τη Νάουσα, σήμερα κρατάει τα ηνία της νυχτερινής διασκέδασης ολόκληρου του νησιού της Πάρου. Έχει καταφέρει με επιτυχία να διατηρήσει αναλλοίωτο το παραδοσιακό της χρώμα. Εντυπωσιακά είναι τα λιθόστρωτα σοκάκια (νυχτερινές φωτογραφίες κάτω) με τα μικρά ολόλευκα σπίτια, κολλημένα σε καμπυλωτά ξωκλήσια, δίπλα σε ξεχασμένους ανεμόμυλους. Πλήθος από ψαροταβέρνες και μπαράκια, εμπορικά μαγαζιά κάθε είδους, ποζάρουν προκλητικά μπροστά στον επισκέπτη, έλληνα ή ξένο. Όλα όμως ακολουθούν την αυστηρότητα των λιτών γραμμών της κυκλαδικής αρχιτεκτονικής. 



Το καλοκαίρι το μικρό λιμανάκι της Νάουσας και τα γύρω δρομάκια ξεχειλίζουν από τις φωνές των ηλιοκαμένων παραθεριστών που τρώνε, πίνουν, γελάνε, τραγουδάνε και χορεύουν μέχρι το ξημέρωμα…

Ο ναός της Κοίμηση της Θεοτόκου στη Νάουσα, τη νύχτα

Ως οικισμός η Νάουσα φέρεται να διαμορφώθηκε γύρω από το ομώνυμο λιμάνι κατά τη βυζαντινή περίοδο. Έφερε οχυρωμένο τείχος τμήμα του οποίου διασώζεται μέχρι σήμερα το οποίο κατέληγε σε καστέλι, που υπήρξε ενετικός προμαχώνας, του οποίου επίσης ένα τμήμα του σώζεται. Τόσο η βυζαντινή όσο και η μεταβυζαντινή εποχή είναι αποτυπωμένες στα παλιά σπίτια και τις μικρές μεν αλλά ιστορικές εκκλησίες της ευρύτερης περιοχής. Η κύρια εκκλησία της Νάουσας είναι αφιερωμένη στη Κοίμηση της Θεοτόκου.

Ο ναός της Κοίμηση της Θεοτόκου στη Νάουσα, τη νύχτα

Νάουσα, αναμφισβήτητα η πιο γραφική και ενδιαφέρουσα πόλη της Πάρου. 
Ένα από τους ανεμόμυλους, κάπου κοντά στη Νάουσα, τη νύχτα: 


Οι Κολυμπήθρες (δυο φωτογραφίες κάτω) είναι περιοχή στο δυτικό τμήμα του κόλπου της Νάουσας στην οποία συμπεριλαμβάνεται μια από τις πιο γνωστές παραλίες της Πάρου. Δεν πρόκειται για μία μόνο παραλία, αλλά για πολλές μικρές αμμουδιές, κρυμμένες ανάμεσα σε τεράστιους γρανιτένιους εντυπωσιακούς βράχους, με διάφορα σχήματα, εξαιτίας του φαινόμενου της αποσάθρωσης, που φαντάζουν σαν γλυπτά αριστουργήματα της φύσης, που φτάνουν μέχρι τη θάλασσα. Εκεί δημιουργούν φυσικές κοιλότητες που γεμίζουν με θαλασσινό νερό και μοιάζουν με κολυμπήθρες, έτσι πήραν και το όνομά τους. 



Πολλές φωτογραφίες για τις Κολυμπήθρες και κάποια παραπάνω λόγια σε ειδική ανάρτηση που ακολουθεί. 

Κάποια ακόμη χωριά και παραλίες που επισκεφθήκαμε: 

Αλυκή, (δυο φωτογραφίες κάτω), νότιοδυτικά στο νησί της Πάρου, διαθέτει μεγάλες και μικρότερες αμμουδιές, λιμάνι και ψαροταβέρνες. Σε μια μάλιστα από αυτές καθίσαμε και φάγαμε, ωραία ήταν: 



Δρυός, νότια στο νησί της Πάρου, ένα εκκλησάκι:


Πυργάκι, νότια στην Πάρο, κοντά στο Δρυός, ένας μικρός οικισμός. Εκεί μάλιστα μείναμε. Έχει μια θαυμάσια παραλία, του Λολαντώνη (δυστυχώς είχα ξεχάσει τη φωτογραφική μηχανή), όπου και κολυμπήσαμε. Διαθέτει επίσης και ένα μικρό λιμανάκι (δυο φωτογραφίες κάτω): 



Άσπρο Χωριό, νότια στην Πάρο. Στη φωτογραφία κάτω η κεντρική εκκλησία:


Πίσω Λειβάδι, ανατολικά στην Πάρο. Η περιοχή διαθέτει αμμουδιά, λιμάνι και ταβερνάκια πάνω στην παραλία (δυο φωτογραφίες κάτω): 



Απέναντι από την Αντίπαρο, είναι η Πούντα, με αμμουδιές, αλλά και λιμάνι. Από την Πούντα κάθε μισή ώρα ξεκινά ferry-boat, για την Αντίπαρο, είναι πιο σύντομη πρόσβαση. Φυσικά και επισκεφθήκαμε την Αντίπαρο, για την οποία ακολουθεί ειδική ανάρτηση. 

Και κάτι ακόμη: Όσοι δεν έχετε ακόμη επισκεφθεί την Πάρο, κάντε το στην πρώτη ευκαιρία. Εμείς μείναμε πολύ ευχαριστημένοι. 

afirimeno.com
Kείμενα Takis Ant με στοιχεία από το el.wikipedia.org 
Φωτογραφίες: Takis Ant 

1 σχόλιο:

  1. πετυχημένες οι φωτογραφίες, αλλά τη Νάουσα γιατί την έχεις μόνο νυχτα; είναι ωραία και την ημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή