Ορισμένα αποσπάσματα στη συνέχεια από το δημοσίευμα των Financial Times, από το euro2day.gr:
Ο αρχετυπικός εργάτης σε μία ανεπτυγμένη οικονομία ήταν ένας άνθρωπος στη γραμμή παραγωγής ή ένας μισθωτός σε κάποιο γραφείο της πόλης -ένα εξασφαλισμένο, αν και καταπιεσμένο, γρανάζι σε μία μηχανή...
Ο νέος κόσμος της εργασίας είναι ταυτόχρονα περισσότερο συναρπαστικός και λιγότερο σίγουρος. Υπάρχει μεγαλύτερη ποικιλία, τόσο στην αμοιβή όσο και στις συνθήκες. Μια δουλειά είναι πιθανότερο να είναι part time, προσωρινή, ανεξάρτητη συνεργασία ή αυτοαπασχόληση. Μπορεί να μην είναι καν δουλειά, με τον τρόπο που οριζόταν στο παρελθόν.
Η Χίλαρι Κλίντον, η υποψήφια πρόεδρος από τους Δημοκρατικούς, θρήνησε σε πρόσφατη προεκλογική ομιλία της την αποδυνάμωση της εργασιακής ευκαιρίας στις Ηνωμένες Πολιτείες, η οποία «χτίζει τη μεγαλύτερη οικονομία και την ισχυρότερη μεσαία τάξη που έχει γνωρίσει ο κόσμος» -που «αν δουλέψεις σκληρά και κάνεις το δικό σου μέρος της συμφωνίας, θα μπορέσεις να πας μπροστά». Όπως παρατήρησε, η «οικονομία gig», η αύξηση των διαδικτυακών πλατφορμών όπως οι Airbnb και Uber, στις οποίες ο κόσμος αγοράζει και πουλάει υπηρεσίες και θέσεις εργασίας, «δημιουργεί συναρπαστικές οικονομίες και πυροδοτεί την καινοτομία, αλλά ταυτόχρονα εγείρει δύσκολα ερωτήματα σχετικά με την προστασία στον χώρο εργασίας και με το πώς θα είναι μια καλή δουλειά στο μέλλον».
Η οικονομία gig είναι απλά μέρος μιας αλλαγής στην απασχόληση τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, η οποία έχει πυροδοτηθεί από την τεχνολογία και το παγκόσμιο εμπόριο. Έχει δημιουργήσει πολλούς νικητές και χαμένους, και τις δύο κατηγορίες μέσω της ανάθεσης θέσεων εργασίας από τη Δύση στην Ασία και την Αφρική και της αλλαγής των προϋποθέσεων υπό τις οποίες δουλεύουν οι περισσότεροι άνθρωποι. Οικονομικοί κίνδυνοι και άλλοι που σχετίζονται με τις συμβάσεις, οι οποίοι υποστηρίζονταν από τις εταιρίες, έχουν μετατεθεί στους υπαλλήλους...
Ωστόσο, αυτός ο κόσμος της ανασφάλειας και του κινδύνου είναι επίσης ένας κόσμος τον οποίο πολλοί άνθρωποι φαίνεται να εκτιμούν. Περισσότεροι αυτοαπασχολούμενοι άνθρωποι στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ αναφέρουν ότι απολαμβάνουν τη δουλειά τους, σε σύγκριση με εκείνους που εργάζονται. Πολλοί επιχειρηματίες, ακόμη κι εκείνοι που κατέχουν μία μικρή επιχείρηση που καταλήγει σε αυτοαπασχόληση, αγαπούν την ελευθερία τους, το γεγονός ότι εξαρτώνται από τον εαυτό τους και την πιθανότητα να πλουτίσουν.
Υπάρχουν πολλές δυνατότητες στον νέο κόσμο της εργασίας... Η ιδανική επαγγελματική ζωή για πολλούς αυτής της γενιάς δεν είναι η εύρεση μιας δουλειάς που θα κρατήσει για μια ζωή, αλλά η δημιουργία μιας νέας επιχείρησης που να σχετίζεται με την τεχνολογία, μία μορφή μικρής επιχείρησης που να αποπνέει αίγλη και να υποστηρίζεται από αγγέλους επενδυτές. Ονειρεύονται να γίνουν ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ του Facebook ή ο Λάρι Πέιτζ και ο Σεργκέι Μπριν της Google, όχι ένα στέλεχος μίας εταιρίας επαγγελματικών υπηρεσιών ή μίας δημόσιας εταιρίας...
Το έργο που πρέπει να επιτευχθεί είναι ο περιορισμός του μειονεκτήματος της νέας οικονομίας, χωρίς να αναχαιτιστεί η ανάπτυξη στην εργασία, ή να αποτραπούν οι άνθρωποι από το να δουλεύουν με τον τρόπο που προτιμούν. Υπάρχει ο κίνδυνος της ωραιοποίησης των παλαιών παροχών της μόνιμης, πλήρους απασχόλησης και των σταθερών συμβάσεων, όταν πολλοί τώρα θέλουν εναλλακτικές.
Λίγοι θέλουν να είναι γρανάζι στη μηχανή, ακόμη και όταν τους δίνεται η ευκαιρία. Ο νέος κόσμος της εργασίας πρέπει να χαράξει μία πορεία ανάμεσα στους δίδυμους κινδύνους του εταιρικού κομφορμισμού και της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.
Πηγή: www.euro2day.gr 05.08.2015
Διαβάστε το ολόκληρο στο: Ερχεται το τέλος της καριέρας όπως την ξέρατε!
Ο αρχετυπικός εργάτης σε μία ανεπτυγμένη οικονομία ήταν ένας άνθρωπος στη γραμμή παραγωγής ή ένας μισθωτός σε κάποιο γραφείο της πόλης -ένα εξασφαλισμένο, αν και καταπιεσμένο, γρανάζι σε μία μηχανή...
Ο νέος κόσμος της εργασίας είναι ταυτόχρονα περισσότερο συναρπαστικός και λιγότερο σίγουρος. Υπάρχει μεγαλύτερη ποικιλία, τόσο στην αμοιβή όσο και στις συνθήκες. Μια δουλειά είναι πιθανότερο να είναι part time, προσωρινή, ανεξάρτητη συνεργασία ή αυτοαπασχόληση. Μπορεί να μην είναι καν δουλειά, με τον τρόπο που οριζόταν στο παρελθόν.
Η Χίλαρι Κλίντον, η υποψήφια πρόεδρος από τους Δημοκρατικούς, θρήνησε σε πρόσφατη προεκλογική ομιλία της την αποδυνάμωση της εργασιακής ευκαιρίας στις Ηνωμένες Πολιτείες, η οποία «χτίζει τη μεγαλύτερη οικονομία και την ισχυρότερη μεσαία τάξη που έχει γνωρίσει ο κόσμος» -που «αν δουλέψεις σκληρά και κάνεις το δικό σου μέρος της συμφωνίας, θα μπορέσεις να πας μπροστά». Όπως παρατήρησε, η «οικονομία gig», η αύξηση των διαδικτυακών πλατφορμών όπως οι Airbnb και Uber, στις οποίες ο κόσμος αγοράζει και πουλάει υπηρεσίες και θέσεις εργασίας, «δημιουργεί συναρπαστικές οικονομίες και πυροδοτεί την καινοτομία, αλλά ταυτόχρονα εγείρει δύσκολα ερωτήματα σχετικά με την προστασία στον χώρο εργασίας και με το πώς θα είναι μια καλή δουλειά στο μέλλον».
Η οικονομία gig είναι απλά μέρος μιας αλλαγής στην απασχόληση τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, η οποία έχει πυροδοτηθεί από την τεχνολογία και το παγκόσμιο εμπόριο. Έχει δημιουργήσει πολλούς νικητές και χαμένους, και τις δύο κατηγορίες μέσω της ανάθεσης θέσεων εργασίας από τη Δύση στην Ασία και την Αφρική και της αλλαγής των προϋποθέσεων υπό τις οποίες δουλεύουν οι περισσότεροι άνθρωποι. Οικονομικοί κίνδυνοι και άλλοι που σχετίζονται με τις συμβάσεις, οι οποίοι υποστηρίζονταν από τις εταιρίες, έχουν μετατεθεί στους υπαλλήλους...
Ωστόσο, αυτός ο κόσμος της ανασφάλειας και του κινδύνου είναι επίσης ένας κόσμος τον οποίο πολλοί άνθρωποι φαίνεται να εκτιμούν. Περισσότεροι αυτοαπασχολούμενοι άνθρωποι στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ αναφέρουν ότι απολαμβάνουν τη δουλειά τους, σε σύγκριση με εκείνους που εργάζονται. Πολλοί επιχειρηματίες, ακόμη κι εκείνοι που κατέχουν μία μικρή επιχείρηση που καταλήγει σε αυτοαπασχόληση, αγαπούν την ελευθερία τους, το γεγονός ότι εξαρτώνται από τον εαυτό τους και την πιθανότητα να πλουτίσουν.
Υπάρχουν πολλές δυνατότητες στον νέο κόσμο της εργασίας... Η ιδανική επαγγελματική ζωή για πολλούς αυτής της γενιάς δεν είναι η εύρεση μιας δουλειάς που θα κρατήσει για μια ζωή, αλλά η δημιουργία μιας νέας επιχείρησης που να σχετίζεται με την τεχνολογία, μία μορφή μικρής επιχείρησης που να αποπνέει αίγλη και να υποστηρίζεται από αγγέλους επενδυτές. Ονειρεύονται να γίνουν ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ του Facebook ή ο Λάρι Πέιτζ και ο Σεργκέι Μπριν της Google, όχι ένα στέλεχος μίας εταιρίας επαγγελματικών υπηρεσιών ή μίας δημόσιας εταιρίας...
Το έργο που πρέπει να επιτευχθεί είναι ο περιορισμός του μειονεκτήματος της νέας οικονομίας, χωρίς να αναχαιτιστεί η ανάπτυξη στην εργασία, ή να αποτραπούν οι άνθρωποι από το να δουλεύουν με τον τρόπο που προτιμούν. Υπάρχει ο κίνδυνος της ωραιοποίησης των παλαιών παροχών της μόνιμης, πλήρους απασχόλησης και των σταθερών συμβάσεων, όταν πολλοί τώρα θέλουν εναλλακτικές.
Λίγοι θέλουν να είναι γρανάζι στη μηχανή, ακόμη και όταν τους δίνεται η ευκαιρία. Ο νέος κόσμος της εργασίας πρέπει να χαράξει μία πορεία ανάμεσα στους δίδυμους κινδύνους του εταιρικού κομφορμισμού και της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.
Πηγή: www.euro2day.gr 05.08.2015
Διαβάστε το ολόκληρο στο: Ερχεται το τέλος της καριέρας όπως την ξέρατε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου