από το capital.gr
Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που ο Αλέξης Τσίπρας χαρακτήριζε "εγκληματία" το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και απαιτούσε από τη Γερμανία να καταβάλει τις αποζημιώσεις του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το γεγονός ότι είναι σήμερα ο προτιμώμενος υποψήφιος της Ευρώπης για να γίνει πρωθυπουργός της Ελλάδας είναι ένα παράδοξο που κάθε άλλο παρά πρέπει να μας καθησυχάζει.
Όποιος και να κερδίσει τις κοινοβουλευτικές εκλογές της Κυριακής, το αποτέλεσμα δεν θα είναι ικανοποιητικό εάν Έλληνες και Ευρωπαίοι δεν συμφωνήσουν σε ένα απλό, άμεσο πρόγραμμα: όχι άλλη κωλυσιεργία. Είτε οι Έλληνες αποδέχονται τις επώδυνες μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για να παραμείνει η χώρα στο ευρώ -ή τις απορρίπτουν, επιστρέφουν στο νόμισμά τους και αναλαμβάνουν τον πλήρη έλεγχο της οικονομίας τους.
Δεν είναι αυτή η απόφαση που καλούνται να πάρουν οι Έλληνες το σαββατοκύριακο. Τόσο ο Αλέξης Τσίπρας, όσο και ο ηγέτης της Ν.Δ., Ευάγγελος Μεϊμαράκης, τάσσονται υπέρ της συμφωνίας στήριξης και φαίνονται πρόθυμοι να... αλλάξουν θέμα. Στην τηλεμαχία της Δευτέρας, οι δύο άνδρες φιλονικούσαν για το ποιος έχει μέχρι στιγμής τις πιο αποτυχημένες επιτυχίες.
Σε ένα λιγότερο πολωμένο πολιτικό περιβάλλον -και μια πιο υγιή δημοκρατία- μια επιλογή θα ήταν να σχηματιστεί μια συμμαχία μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων, ούτως ώστε να μπορέσουν να αναλάβουν από κοινού την ευθύνη της υλοποίησης της συμφωνίας διάσωσης. Ο Μεϊμαράκης έχει κάνει μια τέτοια πρόταση, αλλά ο Τσίπρας έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο. Δυστυχώς, ο τελευταίος έχει μάλλον δίκιο: μια τέτοια συμφωνία θα μπορούσε να ενδυναμώσει περιθωριακά κόμματα, όπως το νεοναζιστικό κόμμα της Χρυσής Αυγής, καθιστώντας τα κυρίαρχη αντιπολίτευση που θα ταχθεί κατά της διάσωσης.
Οι υπολογισμοί που πραγματοποιούνται σε Βερολίνο και Παρίσι είναι ότι εάν ο ΣΥΡΙΖΑ χάσει τις εκλογές της Κυριακής, θα επιστρέψει στην αντιπολίτευση και θα εγκαταλείψει την (ήδη χλιαρή) υποστήριξη της συμφωνίας διάσωσης. Η καλύτερη σκέψη είναι να παραμείνει ο Τσίπρας επικεφαλής -της χώρας και της συμφωνίας διάσωσης. Έτσι και στο μέτωπο αντιπολίτευση, ο Μεϊμαράκης πιθανότατα θα συνεχίσει να στηρίζει το πακέτο διάσωσης.
Είναι ένα περίπλοκο σκεπτικό που καταδεικνύει το πώς η κρίση χρέους έχει παραμορφώσει την ελληνική δημοκρατία.
Μπορεί κάλλιστα λοιπόν μια νίκη Τσίπρα να είναι το πιο επιθυμητό αποτέλεσμα για την Ευρώπη, καθώς προσφέρει την καλύτερη ελπίδα για μια περίοδο σταθερότητας. Ακόμη κι έτσι η ελπίδα είναι αμυδρή. Το αποτέλεσμα που χρειάζονται περισσότερο από όλα Ελλάδα και Ευρώπη είναι μεγαλύτερη ορατότητα και σαφήνεια για το μέλλον τους.
Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που ο Αλέξης Τσίπρας χαρακτήριζε "εγκληματία" το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και απαιτούσε από τη Γερμανία να καταβάλει τις αποζημιώσεις του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το γεγονός ότι είναι σήμερα ο προτιμώμενος υποψήφιος της Ευρώπης για να γίνει πρωθυπουργός της Ελλάδας είναι ένα παράδοξο που κάθε άλλο παρά πρέπει να μας καθησυχάζει.
Όποιος και να κερδίσει τις κοινοβουλευτικές εκλογές της Κυριακής, το αποτέλεσμα δεν θα είναι ικανοποιητικό εάν Έλληνες και Ευρωπαίοι δεν συμφωνήσουν σε ένα απλό, άμεσο πρόγραμμα: όχι άλλη κωλυσιεργία. Είτε οι Έλληνες αποδέχονται τις επώδυνες μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για να παραμείνει η χώρα στο ευρώ -ή τις απορρίπτουν, επιστρέφουν στο νόμισμά τους και αναλαμβάνουν τον πλήρη έλεγχο της οικονομίας τους.
Δεν είναι αυτή η απόφαση που καλούνται να πάρουν οι Έλληνες το σαββατοκύριακο. Τόσο ο Αλέξης Τσίπρας, όσο και ο ηγέτης της Ν.Δ., Ευάγγελος Μεϊμαράκης, τάσσονται υπέρ της συμφωνίας στήριξης και φαίνονται πρόθυμοι να... αλλάξουν θέμα. Στην τηλεμαχία της Δευτέρας, οι δύο άνδρες φιλονικούσαν για το ποιος έχει μέχρι στιγμής τις πιο αποτυχημένες επιτυχίες.
Σε ένα λιγότερο πολωμένο πολιτικό περιβάλλον -και μια πιο υγιή δημοκρατία- μια επιλογή θα ήταν να σχηματιστεί μια συμμαχία μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων, ούτως ώστε να μπορέσουν να αναλάβουν από κοινού την ευθύνη της υλοποίησης της συμφωνίας διάσωσης. Ο Μεϊμαράκης έχει κάνει μια τέτοια πρόταση, αλλά ο Τσίπρας έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο. Δυστυχώς, ο τελευταίος έχει μάλλον δίκιο: μια τέτοια συμφωνία θα μπορούσε να ενδυναμώσει περιθωριακά κόμματα, όπως το νεοναζιστικό κόμμα της Χρυσής Αυγής, καθιστώντας τα κυρίαρχη αντιπολίτευση που θα ταχθεί κατά της διάσωσης.
Οι υπολογισμοί που πραγματοποιούνται σε Βερολίνο και Παρίσι είναι ότι εάν ο ΣΥΡΙΖΑ χάσει τις εκλογές της Κυριακής, θα επιστρέψει στην αντιπολίτευση και θα εγκαταλείψει την (ήδη χλιαρή) υποστήριξη της συμφωνίας διάσωσης. Η καλύτερη σκέψη είναι να παραμείνει ο Τσίπρας επικεφαλής -της χώρας και της συμφωνίας διάσωσης. Έτσι και στο μέτωπο αντιπολίτευση, ο Μεϊμαράκης πιθανότατα θα συνεχίσει να στηρίζει το πακέτο διάσωσης.
Είναι ένα περίπλοκο σκεπτικό που καταδεικνύει το πώς η κρίση χρέους έχει παραμορφώσει την ελληνική δημοκρατία.
Μπορεί κάλλιστα λοιπόν μια νίκη Τσίπρα να είναι το πιο επιθυμητό αποτέλεσμα για την Ευρώπη, καθώς προσφέρει την καλύτερη ελπίδα για μια περίοδο σταθερότητας. Ακόμη κι έτσι η ελπίδα είναι αμυδρή. Το αποτέλεσμα που χρειάζονται περισσότερο από όλα Ελλάδα και Ευρώπη είναι μεγαλύτερη ορατότητα και σαφήνεια για το μέλλον τους.
Πηγή: www.capital.gr/bloomberg-view 17.09.2015
Τους έλεγε εγκληματίες και τώρα τον θέλουν για πρωθυπουργό
Τους έλεγε εγκληματίες και τώρα τον θέλουν για πρωθυπουργό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου