VIKAS BAJAJ / THE NEW YORK TIMES
από την Καθημερινή
Πολλών οικονομολόγων το έργο είναι απροσπέλαστο για το ευρύ κοινό. Δεν ισχύει όμως το ίδιο για την ερευνητική δουλειά και το συγγραφικό έργο του κ. Ανγκους Ντίτον, καθηγητή στο Πρίνστον, ο οποίος κέρδισε την προηγούμενη Δευτέρα το Νομπέλ Οικονομίας.
Η σουηδική Βασιλική Ακαδημία Επιστημών ανακοίνωσε ότι δίνει το βραβείο στον κ. Ανγκους Ντίτον για την εργασία του σχετικά με την «ανάλυση της κατανάλωσης, της φτώχειας και του κράτους πρόνοιας». Το στοιχείο που καθιστά το έργο του ιδιαίτερα αξιοσημείωτο είναι ότι χρησιμοποίησε στοιχεία από τις έρευνες νοικοκυριών, αντί για τα εθνικά στατιστικά στοιχεία που παρέχουν μέσους όρους, προκειμένου να αποδείξει ότι συχνά οι άνθρωποι συμπεριφέρονται διαφορετικά απ’ ό,τι προβλέπει η οικονομική θεωρία. Καλή εισαγωγή στο έργο και στη σκέψη του κ. Ντίτον αποτελεί το βιβλίο του «The Great Escape: Health, Wealth, and the Origins of Inequality». Πρόκειται για μια πειστική και περιεκτική περιγραφή του τρόπου με τον οποίο ξέφυγαν από τη φτώχεια και τις ασθένειες δισεκατομμύρια άνθρωποι ανά τον κόσμο τα τελευταία 250 χρόνια. Εξηγεί επίσης ποιοι παράγοντες κρατούν εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους δέσμιους της φτώχειας και με ποιον τρόπο μπορούμε να τους βοηθήσουμε.
Πολλών οικονομολόγων το έργο είναι απροσπέλαστο για το ευρύ κοινό. Δεν ισχύει όμως το ίδιο για την ερευνητική δουλειά και το συγγραφικό έργο του κ. Ανγκους Ντίτον, καθηγητή στο Πρίνστον, ο οποίος κέρδισε την προηγούμενη Δευτέρα το Νομπέλ Οικονομίας.
Η σουηδική Βασιλική Ακαδημία Επιστημών ανακοίνωσε ότι δίνει το βραβείο στον κ. Ανγκους Ντίτον για την εργασία του σχετικά με την «ανάλυση της κατανάλωσης, της φτώχειας και του κράτους πρόνοιας». Το στοιχείο που καθιστά το έργο του ιδιαίτερα αξιοσημείωτο είναι ότι χρησιμοποίησε στοιχεία από τις έρευνες νοικοκυριών, αντί για τα εθνικά στατιστικά στοιχεία που παρέχουν μέσους όρους, προκειμένου να αποδείξει ότι συχνά οι άνθρωποι συμπεριφέρονται διαφορετικά απ’ ό,τι προβλέπει η οικονομική θεωρία. Καλή εισαγωγή στο έργο και στη σκέψη του κ. Ντίτον αποτελεί το βιβλίο του «The Great Escape: Health, Wealth, and the Origins of Inequality». Πρόκειται για μια πειστική και περιεκτική περιγραφή του τρόπου με τον οποίο ξέφυγαν από τη φτώχεια και τις ασθένειες δισεκατομμύρια άνθρωποι ανά τον κόσμο τα τελευταία 250 χρόνια. Εξηγεί επίσης ποιοι παράγοντες κρατούν εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους δέσμιους της φτώχειας και με ποιον τρόπο μπορούμε να τους βοηθήσουμε.
Αναλύοντας το θέμα, ο κ. Ντίτον υποστηρίζει πως η παροχή ξένης βοήθειας δεν είναι ο καλύτερος τρόπος για να καλυφθούν οι ανάγκες των φτωχών και ότι στην πραγματικότητα η παροχή ξένης βοήθειας μπορεί να πλήξει τις χώρες που τη δέχονται.
Επισημαίνει ότι η Ινδία και η Κίνα σημείωσαν τεράστια πρόοδο τις τελευταίες δεκαετίες παρά το γεγονός ότι έλαβαν σχετικά μικρή ξένη βοήθεια. Ορίστε ένα απόσπασμα από το βιβλίο του κ. Ντίτον σχετικά με την παροχή ξένης βοήθειας:
«Για να καταλάβουμε τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η ξένη βοήθεια, πρέπει να μελετήσουμε τη σχέση της με την πολιτική. Οι πολιτικοί και νομικοί θεσμικοί οργανισμοί διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στο πώς θα διαμορφωθεί το περιβάλλον που μπορεί να εκκολάψει την ευημερία και την οικονομική ανάπτυξη. Η παροχή ξένης βοήθειας, ιδιαίτερα όταν είναι σημαντικού ύψους, επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν και μεταμορφώνονται οι θεσμικοί οργανισμοί. Συχνά η πολιτική πνίγει την οικονομική ανάπτυξη, και υπήρχαν καλά και κακά πολιτικά συστήματα στον κόσμο ακόμη και πριν αρχίσει να δίνεται ξένη βοήθεια. Ομως η σημαντική εισροή ξένης βοήθειας αλλάζει προς το χειρότερο την τοπική πολιτική και υπονομεύει τους θεσμικούς οργανισμούς που είναι απαραίτητοι προκειμένου να εκκολαφτεί η μακροπρόθεσμη ανάπτυξη.
Η ξένη βοήθεια υπονομεύει επίσης τη δημοκρατία και τη συμμετοχή των πολιτικών στα κοινά, ένα άμεσο πρόβλημα διαφορετικό από τη ζημιά που προκαλείται εξαιτίας της υπονόμευσης της οικονομικής ανάπτυξης. Πρέπει να εξισορροπήσουμε τα δεινά που προκαλεί η παροχή ξένης βοήθειας με τα καλά στοιχεία της, είτε πρόκειται για την εκπαίδευση παιδιών που διαφορετικά δεν θα πήγαιναν στο σχολείο είτε πρόκειται για τη σωτηρία ανθρώπων που διαφορετικά θα πέθαιναν.
Πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στις ιδέες και τις έρευνες του κ. Ντίτον, όχι μόνο από οικονομολόγους και πανεπιστημιακούς, αλλά και από πολιτικούς. Τον Σεπτέμβριο, ο ΟΗΕ υιοθέτησε 17 στόχους για βιώσιμη ανάπτυξη, περιλαμβανομένης της εξάλειψης της ακραίας φτώχειας στα επόμενα 15 χρόνια. Σε αυτό το πλαίσιο ο ΟΗΕ καλεί τις ανεπτυγμένες χώρες να δώσουν περισσότερη βοήθειας προς τις φτωχότερες. Ενώ όμως η ξένη βοήθεια μπορεί να αποτρέψει τις χειρότερες καταστροφές και να αντιμετωπίσει την ακραία φτώχεια, όπως σημειώνει ο κ. Ντίτον, ο καλύτερος τρόπος για να εξαλειφθεί η φτώχεια είναι οι αναπτυσσόμενες χώρες να επιδιώξουν με δικά τους μέσα ταχύτερη και ποιοτικότερη οικονομική ανάπτυξη.
Επισημαίνει ότι η Ινδία και η Κίνα σημείωσαν τεράστια πρόοδο τις τελευταίες δεκαετίες παρά το γεγονός ότι έλαβαν σχετικά μικρή ξένη βοήθεια. Ορίστε ένα απόσπασμα από το βιβλίο του κ. Ντίτον σχετικά με την παροχή ξένης βοήθειας:
«Για να καταλάβουμε τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η ξένη βοήθεια, πρέπει να μελετήσουμε τη σχέση της με την πολιτική. Οι πολιτικοί και νομικοί θεσμικοί οργανισμοί διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στο πώς θα διαμορφωθεί το περιβάλλον που μπορεί να εκκολάψει την ευημερία και την οικονομική ανάπτυξη. Η παροχή ξένης βοήθειας, ιδιαίτερα όταν είναι σημαντικού ύψους, επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν και μεταμορφώνονται οι θεσμικοί οργανισμοί. Συχνά η πολιτική πνίγει την οικονομική ανάπτυξη, και υπήρχαν καλά και κακά πολιτικά συστήματα στον κόσμο ακόμη και πριν αρχίσει να δίνεται ξένη βοήθεια. Ομως η σημαντική εισροή ξένης βοήθειας αλλάζει προς το χειρότερο την τοπική πολιτική και υπονομεύει τους θεσμικούς οργανισμούς που είναι απαραίτητοι προκειμένου να εκκολαφτεί η μακροπρόθεσμη ανάπτυξη.
Η ξένη βοήθεια υπονομεύει επίσης τη δημοκρατία και τη συμμετοχή των πολιτικών στα κοινά, ένα άμεσο πρόβλημα διαφορετικό από τη ζημιά που προκαλείται εξαιτίας της υπονόμευσης της οικονομικής ανάπτυξης. Πρέπει να εξισορροπήσουμε τα δεινά που προκαλεί η παροχή ξένης βοήθειας με τα καλά στοιχεία της, είτε πρόκειται για την εκπαίδευση παιδιών που διαφορετικά δεν θα πήγαιναν στο σχολείο είτε πρόκειται για τη σωτηρία ανθρώπων που διαφορετικά θα πέθαιναν.
Πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στις ιδέες και τις έρευνες του κ. Ντίτον, όχι μόνο από οικονομολόγους και πανεπιστημιακούς, αλλά και από πολιτικούς. Τον Σεπτέμβριο, ο ΟΗΕ υιοθέτησε 17 στόχους για βιώσιμη ανάπτυξη, περιλαμβανομένης της εξάλειψης της ακραίας φτώχειας στα επόμενα 15 χρόνια. Σε αυτό το πλαίσιο ο ΟΗΕ καλεί τις ανεπτυγμένες χώρες να δώσουν περισσότερη βοήθειας προς τις φτωχότερες. Ενώ όμως η ξένη βοήθεια μπορεί να αποτρέψει τις χειρότερες καταστροφές και να αντιμετωπίσει την ακραία φτώχεια, όπως σημειώνει ο κ. Ντίτον, ο καλύτερος τρόπος για να εξαλειφθεί η φτώχεια είναι οι αναπτυσσόμενες χώρες να επιδιώξουν με δικά τους μέσα ταχύτερη και ποιοτικότερη οικονομική ανάπτυξη.
Πηγή: www.kathimerini.gr
Σχετική ανάρτηση: Το Νομπέλ Οικονομικών Επιστημών στον Άνγκους Ντίτον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου