Τρεις Εύθυμες Κρητικές Ιστορίες

Διάλογος μεταξύ δυο γειτόνων που προσπαθούσαν πάντα ο ένας να προσβάλει και να ταπεινώσει τον άλλον:

- Που τονε πηγαίνεις το γάιδαρο; 
- Στραβός είσαι; Δεν θωρείς πως είναι αίγα;
- Ντα ποιος σου μίλησε, μωρέ, εσένα; Τσ’ αίγας μιλώ. 

Του Αριστοφάνη Χουρδάκη*, απόσπασμα από μια ιστορία με τίτλο «Ποιος του μίλησε;», από το πρώτο βιβλίο του με τίτλο «Εύθυμες Κρητικές Ιστορίες και Ανέκδοτα».

Ακολουθούν δυο ακόμη ιστορίες από το ίδιο βιβλίο, (αποσπάσματα με έμφαση στους διαλόγους): 

«Ο Βενζινάς» 

Ένας νεαρός με μακριά μαλλιά έφτασε με τη βέσπα του σε ένα ορεινό κεφαλοχώρι. Σταμάτησε στην πλατεία και εκείνο που του έκανε εντύπωση ήταν ο βενζινοπώλης. Ένας ηλικιωμένος άντρας ...σωστός Κρητίκαρος. Θέλοντας να τονε πειράξει του λέει: 

- Μπάρμπα, βάλε μου εκατό γραμμάρια βενζίνη και μια δαχτυλήθρα λάδι.
Ο γέρος βενζινάς μετρά με προσοχή τη βενζίνη, του βάνει και το λάδι και την ώρα που του δινε τα ρέστα του λέει:
- Κουμπαράκι, μπα θες εδά να σου παίξω και δυο πόρδους να φουσκώσεις τα λάστιχα;

«Τα βούγια»

Παραμονές εκλογών και ο υποψήφιος βουλευτής του «Αγροτικού Κόματος», αναπτύσσει το πρόγραμμά του στην πλατεία του χωριού. Στο τέλος μοιράζει στους αγρότες τα ψηφοδέλτια του «Αγροτικού Κόμματος» με ζωγραφισμένο στο πάνω μέρος ένα αλέτρι και ένα ζυγό.
Τότε ο πονηρός της παρέας λέει στους άλλους χωρικούς:
- Εβρήκανε το αλέτρι και το ζυγό, μα να βρούνε θέλει μπακαλούμου και τα βούγια; 

μπακαλούμου = άραγε 
βούγια = βόδια

______________
* Αριστοφάνης Χουρδάκης: Συνταξιούχος εκπαιδευτικός, που εδώ και χρόνια, με αγάπη για την παράδοση της Κρήτης και το τοπικό γλωσσικό της ιδίωμα, έχει καταφέρει να καταγράψει και να διασώσει ένα μεγάλο μέρος από τους θησαυρούς της προφορικής Κρητικής λογοτεχνίας.