Ανέκδοτο: Όταν ο Θεός δημιούργησε το ...γάιδαρο!

Οταν ο Θεός δημιούργησε το γάιδαρο του είπε:
"Θα δουλεύεις από το πρωί ως το βράδυ και θα κουβαλάς βαριά πράγματα στην πλάτη σου. Θα τρως χόρτο και θα έχεις πολύ λίγη νοημοσύνη. Θα ζεις 50 χρόνια".
Τότε ο γάιδαρος του απάντησε: 

"50 χρόνια τέτοια ζωή είναι πολύ σκληρό. Δώσε μου μόνο 30 χρόνια . 

Ετσι κι έγινε.

Μετά ο Θεός δημιούργησε το σκύλο και του είπε:
"Θα φυλάς την ιδιοκτησία του ανθρώπου και θα είσαι ο πιο υπάκουος και αφοσιωμένος φίλος του. Θα τρως ότι περισσεύει από τον άνθρωπο και θα ζεις για 25 χρόνια".
Τότε ο σκύλος απάντησε: 

"Θεέ μου, 25 χρόνια τέτοια ζωή δεν αντέχεται. Δώσε μου μόνο 10 χρόνια". 

Ετσι κι έγινε.

Μετά ο Θεός δημιούργησε τον πίθηκο και του είπε:
"Θα πηδάς από δέντρο σε δέντρο και θα συμπεριφέρεσαι σαν βλάκας. Θα κάνεις το γελωτοποιό και θα ζεις για 20 χρόνια". 

Τότε ο πίθηκος απάντησε: 

"Θεέ μου, 20 χρόνια σαν γελωτοποιός πάει πολύ. Δώσε μου μόνο 10 χρόνια". 

Ετσι κι έγινε. 

Τελικά ο Θεός δημιούργησε τον άντρα και του είπε:
"Είσαι άντρας, το μόνο λογικό ον που θα κατοικεί στη γη. Θα χρησιμοποιείς τη νοημοσύνη σου για να επιβάλλεσαι στα άλλα δημιουργήματα. Θα εξουσιάζεις τη γη και θα ζεις για 20 χρόνια".
Tότε άντρας απάντησε: 

"Θεέ μου, να είμαι άντρας μόνο για 20 χρόνια δεν αρκεί. Δώσε μου σε παρακαλώ τα 20 χρόνια που άφησε ο γάιδαρος, τα 15 χρόνια που άφησε ο σκύλος και τα 10 χρόνια που άφησε ο πίθηκος".

Ετσι κι έγινε.

Από τότε ζει 20 χρόνια σαν άντρας.
Μετά αρχίζει να δουλεύει, για 20 χρόνια σκληρά σαν γάιδαρος από το πρωί ως το βράδυ κουβαλώντας όλα τα βάρη, παντρεύεται...

Μετά αποκτά παιδιά... και ζει 15 χρόνια σαν σκύλος φρουρώντας το σπίτι και την περιουσία του, τρώγοντας ότι περισσεύει από την οικογένεια.
Και αφού γεράσει πια ζει σαν πίθηκος, συμπεριφέρεται σαν βλάκας και κάνει τον γελωτοποιό στα εγγόνια του... 

_____________

Μια άλλη άποψη στην ανάρτησή μας:
Μύθοι Αισώπου: Το άλογο, το βόδι, ο σκύλος και ο άνθρωπος
Έχετε προσέξει ότι οι άνθρωποι, αμέσως μετά τη μέση ηλικία, αλλάζουν χαρακτήρα; Τους βλέπεις αρχικά να καμαρώνουν, για όσα μέχρι τότε θεωρούν ότι πέτυχαν στη ζωή τους, για να βαρύνουν όμως στη συνέχεια και να γίνουν ξεροκέφαλοι, επίμονοι και απαιτητικοί, ώσπου να καταλήξουν εριστικοί, γκρινιάρηδες και με το παραμικρό να θυμώνουν. Γιατί;
Μια απάντηση από τον Αίσωπο...