1. Αναγνωρίσιμοι υποψήφιοι
Το συνέδριο του AKP επαναπρογραμματίστηκε για τις 12 Σεπτεμβρίου επιτρέποντας στο κόμμα να επαναφέρει κάποια δυνατά ονόματα που είχαν αποσυρθεί τον Ιούνιο εξαιτίας της πολιτικής του AKP να απαγορεύσει σε βουλευτές να θέσουν υποψηφιότητα για τρεις συνεχόμενες θητείες - για λόγους «ανανέωσης της πολιτικής ζωής», στην πραγματικότητα για να μην γίνουν δελφίνοι και απειλήσουν τον Ερντογάν. Ετσι πρόσωπα γνωστά στον τουρκικό λαό μπόρεσαν να θέσουν και πάλι υποψηφιότητα στις εκλογές.
2. Οικονομικές υποσχέσεις
Ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα την περίοδο πριν από τις εκλογές της 7ης Ιουνίου ήταν η οικονομική πλατφόρμα των κεμαλικών, δηλαδή του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP). Στο νέο μανιφέστο του για τις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου, το AKP συμπεριέλαβε κάποιες επεξεργασμένες θέσεις του CHP.
3. Πολιτικοί ελιγμοί του Ερντογάν
Μετά τις εκλογές της 7ης Ιουνίου, η αντιπολίτευση δεν κατάφερε να αποκρούσει τους πολιτικούς ελιγμούς του προέδρου Ερντογάν και του AKP, ιδίως σχετικά με την υποτιθέμενη αδυναμία συμφωνίας για πολυκομματική κυβέρνηση. Αυτό επέτρεψε στο AKP να υλοποιήσει τα σχέδιά του για αυτοδυναμία.
4. Επιθυμία για σταθερότητα
Το γεγονός ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν κατάφεραν να συνεργαστούν σε αρκετά ζητήματα, παρά το ότι απέσπασαν το 60% των ψήφων, χρησίμευσε πολιτικά στο AKP. Απέτυχαν να συνεργαστούν στο θέμα της εκλογής του προέδρου της βουλής, όπως και στον σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού. Το αδιέξοδο πυροδότησε το άγχος πολλών ψηφοφόρων για τη σταθερότητα, έπειτα από 13 χρόνια μονοκομματικής κυβέρνησης.
5. Κουρδικό: διακοπή της ειρηνευτικής διαδικασίας
Η ειρηνευτική διαδικασία για λύση του κουρδικού προβλήματος, απορρίφθηκε από πολλούς τούρκους εθνικιστές, οι οποίοι απομακρύνθηκαν από το AKP. Ωστόσο, από τη στιγμή που ο Ερντογάν έβαλε το ζήτημα στο «ψυγείο» και ξεκίνησε στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά του PKK και του Ισλαμικού Κράτους αυτοί οι δυσαρεστημένοι «πατριώτες» ψηφοφόροι επέστρεψαν στο AKP.
6. Επιθέσεις από το PKK και το Ισλαμικό Κράτος
Τρομοκρατικές επιθέσεις από το PKK επικρίθηκαν έντονα από την κοινή γνώμη. Η κλιμάκωση των επιθέσεων από το PKK και το Ισλαμικό Κράτος ενίσχυσε την επιθυμία των ψηφοφόρων για πολιτική σταθερότητα σε μία περίοδο που η δημόσια ασφάλεια απειλείται. Ο φιλοκουρδικός συνασπισμός HDP δεν επέδειξε σκληρή στάση κατά της τρομοκρατίας ενώ το μήνυμα του AKP, αντίθετα, ήταν ξεκάθαρο, κινδυνολογώντας ότι «μία κυβέρνηση συνασπισμού θα έθετε σε κίνδυνο την ασφάλεια».
7. Τέλος στη συζήτηση για προεδρική δημοκρατία
Η προεκλογική εκστρατεία του AKP για τις εκλογές της 7ης Ιουνίου επικεντρώθηκε στην αλλαγή του πολιτεύματος από προεδρευομένη σε προεδρική δημοκρατία, με υπερεξουσίες για τον ήδη εξαιρετικά αυταρχικό Ερντογάν. Αλλά ένα μεγάλο μέρος του τουρκικού πληθυσμού είναι ενάντια σε μία τέτοια αλλαγή, επομένως το AKP έχασε ψήφους. Αυτή τη φορά το AKP δεν αναφέρθηκε ανοιχτά στο ζήτημα και εστίασε στην οικονομία.
8. Αποδοτική προεκλογική εκστρατεία του AKP
Η προεκλογική εκστρατεία του AKP ήταν καλύτερη από εκείνες των αντιπάλων του. Ο πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου, εργάστηκε πιο σκληρά από άλλους ηγέτες κομμάτων και οι τοπικές οργανώσεις του AKP ήταν καλύτερα προετοιμασμένες.
9. Εκμετάλλευση δήμων και δημόσιων ΜΜΕ
Σε αντίθεση με τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα, το κυβερνητικό AKP επωφελήθηκε από τις υπηρεσίες του κράτους και των δήμων. Επίσης εκμεταλλεύτηκε τη δημόσια ραδιοτηλεόραση, που προέβαλε το AKP περισσότερο από τους ανταγωνιστές του, όπως και αρκετά άλλα μέσα ενημέρωσης που το υποστηρίζουν.
10. Ψηφοφόροι εντός και εκτός Τουρκίας
Το AKP είχε αποτύχει να κινητοποιήσει σημαντική μερίδα υποστηρικτών του στις εκλογές της 7ης Ιουνίου, ωστόσο το πέτυχε στις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου, στις οποίες το κόμμα απέσπασε μία ξεκάθαρη πλειοψηφία από πολίτες που ζουν τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.
Πηγή: www.tovima.gr
Σχετική ανάρτηση: DW: Ο Ερντογάν θα παραμείνει σκληρός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου