Αφηρημένα ...Σχόλια
«Τα σκυλιά ουρλιάζουν, αλλά το καραβάνι προχωρά», την αραβική αυτή παροιμία χρησιμοποίησε σήμερα ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στην κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, θέλοντας προφανώς να μεταφέρει στους βουλευτές του, την αποφασιστικότητά του να προχωρήσει στα δύσκολα.
Είναι πράγματι έτσι; Ή ήταν απλά ένα ακόμη επικοινωνιακό τρικ;
Γιατί το κυβερνητικό καραβάνι μπορεί να προχωρά, αλλά που πάει; Έχει πράγματι ο επικεφαλής του χαράξει την οριστική του πορεία; Ή προχωρά στα τυφλά, ψάχνοντας να βρει το δρόμο του; Ή μήπως ακόμα ο πρωθυπουργός πιστεύει ότι "δρόμος δεν υπάρχει, τον δρόμο τον ανοίγεις περπατώντας", όπως είχε πει * πρόσφατα, χρησιμοποιώντας το γνωστό στίχο του Ισπανού ποιητή Antonio Machado. Και στο πρώτο εμπόδιο, που θα συναντήσει το ανομοιογενές κυβερνητικό καραβάνι, τι κάνει; Αποφασίζει να αλλάξει πορεία; Είναι και αυτό κάτι γνώριμο στον επικεφαλής του, κάτι που ο κ Τσίπρας συνηθίζει. Ή μήπως το καραβάνι έχει χάσει οριστικά το δρόμο του;
Ας προβληματιστεί επιτέλους σοβαρά ο κ. πρωθυπουργός. Ξέρει ότι ένας δρόμος υπάρχει, ο άλλος οδηγεί στα βράχια, όπως είχε και ο ίδιος παραδεχτεί. Ας τον ακολουθήσει με συνέπεια, χωρίς πισωγυρίσματα. Αν κάποτε καταφέρει να φτάσει στο τέρμα του, ίσως τελικά δικαιωθεί...
* Τσίπρας, περί ρομαντικής επανάστασης!
«Τα σκυλιά ουρλιάζουν, αλλά το καραβάνι προχωρά», την αραβική αυτή παροιμία χρησιμοποίησε σήμερα ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στην κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, θέλοντας προφανώς να μεταφέρει στους βουλευτές του, την αποφασιστικότητά του να προχωρήσει στα δύσκολα.
Είναι πράγματι έτσι; Ή ήταν απλά ένα ακόμη επικοινωνιακό τρικ;
Γιατί το κυβερνητικό καραβάνι μπορεί να προχωρά, αλλά που πάει; Έχει πράγματι ο επικεφαλής του χαράξει την οριστική του πορεία; Ή προχωρά στα τυφλά, ψάχνοντας να βρει το δρόμο του; Ή μήπως ακόμα ο πρωθυπουργός πιστεύει ότι "δρόμος δεν υπάρχει, τον δρόμο τον ανοίγεις περπατώντας", όπως είχε πει * πρόσφατα, χρησιμοποιώντας το γνωστό στίχο του Ισπανού ποιητή Antonio Machado. Και στο πρώτο εμπόδιο, που θα συναντήσει το ανομοιογενές κυβερνητικό καραβάνι, τι κάνει; Αποφασίζει να αλλάξει πορεία; Είναι και αυτό κάτι γνώριμο στον επικεφαλής του, κάτι που ο κ Τσίπρας συνηθίζει. Ή μήπως το καραβάνι έχει χάσει οριστικά το δρόμο του;
Ας προβληματιστεί επιτέλους σοβαρά ο κ. πρωθυπουργός. Ξέρει ότι ένας δρόμος υπάρχει, ο άλλος οδηγεί στα βράχια, όπως είχε και ο ίδιος παραδεχτεί. Ας τον ακολουθήσει με συνέπεια, χωρίς πισωγυρίσματα. Αν κάποτε καταφέρει να φτάσει στο τέρμα του, ίσως τελικά δικαιωθεί...
* Τσίπρας, περί ρομαντικής επανάστασης!
Τον Τσίπρα ένα τον ενδιαφέρει, η καρέκλα του πρωθυπουργού και θα κάτσει εκεί με κάθε κόστος!
ΑπάντησηΔιαγραφή