Ενδεχομένως το πάθημα από την καταψήφιση της απόφασης του πρώτου Eurogroup για επιβολή τέλους σε όλες τις καταθέσεις, αντί «κουρέματος» σε καταθέσεις στη Λαϊκή και στην Τράπεζα Κύπρου, να έδωσε ένα καλό μάθημα στους βουλευτές.
Οταν το 2013 η Κύπρος εισερχόταν σε μνημόνιο συνοδευόμενο από πρωτοφανή μέτρα για ολόκληρη την Ευρωζώνη, κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει πώς θα εξελισσόταν η πορεία της οικονομίας τα επόμενα χρόνια. Οι προβλέψεις των δανειστών, αλλά και εγχώριων θεσμών, έκαναν λόγο για ύφεση μέχρι και 15% την τριετία 2013-15, ενώ και η κατάσταση στο τραπεζικό σύστημα ήταν ιδιαίτερα αβέβαιη, μετά το «κούρεμα» καταθέσεων και το λουκέτο της Λαϊκής Τράπεζας.
Στην πορεία, ωστόσο, διαφάνηκε πως η εγχώρια ζήτηση ήταν πολύ πιο ανθεκτική απ’ ό,τι αναμενόταν, συμβάλλοντας σημαντικά στην επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων, αφού τα έσοδα ήταν σταθερά περισσότερα από όσα αναμενόταν πως θα είναι. Την ίδια ώρα, η αυστηρή δημοσιονομική πολιτική είχε ως αποτέλεσμα να περιοριστούν τα έξοδα και το δημοσιονομικό ισοζύγιο να βελτιωθεί σημαντικά.
Σημαντικό ρόλο στη συγκράτηση της ύφεσης είχε και η συμμετοχή ξένων επενδυτών. Η παραχώρηση διαφόρων κινήτρων από την κυβέρνηση, τόσο φορολογικών όσο και πολιτικών, είχε ως αποτέλεσμα την επένδυση νέων κεφαλαίων στην κυπριακή οικονομία, έστω κι αν αρκετές από τις επενδύσεις έγιναν προς εκμετάλλευση της ιδιαίτερα μεγάλης πτώσης των τιμών των ακινήτων.
Ως αποτέλεσμα, ένα ποσό της τάξης περίπου των 2 δισ. ευρώ από το πρόγραμμα στήριξης καθίσταται μη αναγκαίο, παρά το γεγονός πως εκκρεμεί ακόμα μία δόση των 300 εκατ. ευρώ, η οποία φαίνεται πως τελικά δεν θα καταβληθεί αφού το προαπαιτούμενο που απομένει δεν πρόκειται να εγκριθεί από τη Βουλή.
Με εξαίρεση κάποια νομοσχέδια που καθυστέρησαν να εγκριθούν, όπως αυτό που αφορούσε τις εκποιήσεις, η κυπριακή Βουλή δεν δυσκόλεψε την προσπάθεια της κυβέρνησης για τήρηση των προαπαιτουμένων που έθεταν οι δανειστές. Ειδικά το ΔΗΚΟ, που έχει τον ρόλο του ρυθμιστή στα κοινοβουλευτικά έδρανα, παρόλο που αποχώρησε νωρίς από την κυβέρνηση, εντούτοις κατά τη συζήτηση βασικών νομοσχεδίων, που θα έκριναν την καταβολή δόσεων, τηρούσε θετική στάση.
Ενδεχομένως το πάθημα από την καταψήφιση της απόφασης του πρώτου Eurogroup για επιβολή τέλους σε όλες τις καταθέσεις, αντί «κουρέματος» σε καταθέσεις στη Λαϊκή και την Τράπεζα Κύπρου, να έδωσε ένα καλό μάθημα στους βουλευτές.
Η αντιπολίτευση στην Κύπρο διαμαρτύρεται συνεχώς πως οι αριθμοί ευημερούν αλλά οι άνθρωποι όχι. Για να στηρίξουν το επιχείρημά τους, προτάσσουν το υψηλό ποσοστό ανεργίας, τη σημαντική μείωση των εισοδημάτων, τη μεγέθυνση του χάσματος μεταξύ πλουσίων και φτωχών και τα πολύ υψηλά επίπεδα μη εξυπηρετούμενων δανείων, τα οποία, αν και οι αναδιαρθρώσεις τρέχουν, εξακολουθούν να είναι σε επίπεδα που πλησιάζουν το 50%.
Η κυβέρνηση από την πλευρά της ευελπιστεί πως τέτοιας φύσεως ζητήματα δεν μπορούν να αμβλυνθούν από τη μία μέρα στην άλλη και πως η αποκλιμάκωσή τους είναι άμεσα συνυφασμένη με τη γενικότερη πορεία της οικονομίας. Εκφράζεται η αισιοδοξία πως με την εδραίωση και αύξηση των ρυθμών ανάπτυξης της οικονομίας τα προαναφερόμενα προβλήματα σταδιακά θα αμβλύνονται.
Ολόκληρο το άρθρο του Αντώνη Αντωνίου στο: www.kathimerini.gr
Στην πορεία, ωστόσο, διαφάνηκε πως η εγχώρια ζήτηση ήταν πολύ πιο ανθεκτική απ’ ό,τι αναμενόταν, συμβάλλοντας σημαντικά στην επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων, αφού τα έσοδα ήταν σταθερά περισσότερα από όσα αναμενόταν πως θα είναι. Την ίδια ώρα, η αυστηρή δημοσιονομική πολιτική είχε ως αποτέλεσμα να περιοριστούν τα έξοδα και το δημοσιονομικό ισοζύγιο να βελτιωθεί σημαντικά.
Σημαντικό ρόλο στη συγκράτηση της ύφεσης είχε και η συμμετοχή ξένων επενδυτών. Η παραχώρηση διαφόρων κινήτρων από την κυβέρνηση, τόσο φορολογικών όσο και πολιτικών, είχε ως αποτέλεσμα την επένδυση νέων κεφαλαίων στην κυπριακή οικονομία, έστω κι αν αρκετές από τις επενδύσεις έγιναν προς εκμετάλλευση της ιδιαίτερα μεγάλης πτώσης των τιμών των ακινήτων.
Ως αποτέλεσμα, ένα ποσό της τάξης περίπου των 2 δισ. ευρώ από το πρόγραμμα στήριξης καθίσταται μη αναγκαίο, παρά το γεγονός πως εκκρεμεί ακόμα μία δόση των 300 εκατ. ευρώ, η οποία φαίνεται πως τελικά δεν θα καταβληθεί αφού το προαπαιτούμενο που απομένει δεν πρόκειται να εγκριθεί από τη Βουλή.
Με εξαίρεση κάποια νομοσχέδια που καθυστέρησαν να εγκριθούν, όπως αυτό που αφορούσε τις εκποιήσεις, η κυπριακή Βουλή δεν δυσκόλεψε την προσπάθεια της κυβέρνησης για τήρηση των προαπαιτουμένων που έθεταν οι δανειστές. Ειδικά το ΔΗΚΟ, που έχει τον ρόλο του ρυθμιστή στα κοινοβουλευτικά έδρανα, παρόλο που αποχώρησε νωρίς από την κυβέρνηση, εντούτοις κατά τη συζήτηση βασικών νομοσχεδίων, που θα έκριναν την καταβολή δόσεων, τηρούσε θετική στάση.
Ενδεχομένως το πάθημα από την καταψήφιση της απόφασης του πρώτου Eurogroup για επιβολή τέλους σε όλες τις καταθέσεις, αντί «κουρέματος» σε καταθέσεις στη Λαϊκή και την Τράπεζα Κύπρου, να έδωσε ένα καλό μάθημα στους βουλευτές.
Η αντιπολίτευση στην Κύπρο διαμαρτύρεται συνεχώς πως οι αριθμοί ευημερούν αλλά οι άνθρωποι όχι. Για να στηρίξουν το επιχείρημά τους, προτάσσουν το υψηλό ποσοστό ανεργίας, τη σημαντική μείωση των εισοδημάτων, τη μεγέθυνση του χάσματος μεταξύ πλουσίων και φτωχών και τα πολύ υψηλά επίπεδα μη εξυπηρετούμενων δανείων, τα οποία, αν και οι αναδιαρθρώσεις τρέχουν, εξακολουθούν να είναι σε επίπεδα που πλησιάζουν το 50%.
Η κυβέρνηση από την πλευρά της ευελπιστεί πως τέτοιας φύσεως ζητήματα δεν μπορούν να αμβλυνθούν από τη μία μέρα στην άλλη και πως η αποκλιμάκωσή τους είναι άμεσα συνυφασμένη με τη γενικότερη πορεία της οικονομίας. Εκφράζεται η αισιοδοξία πως με την εδραίωση και αύξηση των ρυθμών ανάπτυξης της οικονομίας τα προαναφερόμενα προβλήματα σταδιακά θα αμβλύνονται.
Ολόκληρο το άρθρο του Αντώνη Αντωνίου στο: www.kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου