Οι δύο υπερδυνάμεις του πετρελαίου συναντήθηκαν στην Doha του Κατάρ, με σκοπό να σταθεροποιήσουν την τιμή του πετρελαίου. Η Ρωσία και η Σαουδική Αραβία προσπάθησαν να συμφωνήσουν σε ένα σχέδιο για να ανακόψουν την πτώση του πετρελαίου, όμως απέτυχαν παταγωδώς.
Η παραγωγή θα “παγώσει” στα ίδια επίπεδα, είπε ο σαουδάραβας υπουργός πετρελαίου Ali al-Naimi. Αυτή δεν ήταν όμως η λέξη που ήλπιζαν να ακούσουν επενδυτές και πολιτικοί. Πολύ προτιμότερο θα ήταν το “περιορίσουν” ή το “μειώσουν”. Η παραγωγή δεν έπρεπε να μείνει στα ίδια υπερβολικά υψηλά επίπεδα, αλλά να πέσει: Λιγότερο πετρέλαιο, μεγαλύτερη τιμή. Αυτό ήταν το σχέδιο. Αλλά Ρωσία και Σαουδική Αραβία δεν ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες.
Λίγα λεπτά μετά την ανακοίνωση η τιμή του πετρελαίου πήρε την κατιούσα. Οι ειδικοί βλέπουν μια χρεοκοπία των πετρελαιοπαραγωγικών χωρών και ένα ξεκάθαρο σημάδι, πως οι επιθυμητή άνοδος της τιμής του πετρελαίου θα αργήσει να συμβεί. Οι σεΐχηδες θέλουν να συνεχίσουν να παράγουν ως έχει, ακόμη και αν αυτό οδηγεί σε υπερβολικά αποθέματα. Σε διαφορετική περίπτωση φοβούνται, πως θα χάσουν την πελατεία τους, ενώ ταυτόχρονα προσπαθούν να ανακόψουν την άνοδο του μεγάλου σιιτικού αντιπάλου τους, που δεν είναι άλλος από το Ιράν. Αυτοί ήταν ενδεχομένως και οι λόγοι που δε μπόρεσε να επιτευχθεί μια συμφωνία με τη Ρωσία.
Το πάγωμα της παραγωγής στα ίδια επίπεδα σημαίνει, πως καμία χώρα δεν είναι έτοιμη να αλλάξει στρατηγική: Οι χώρες του πετρελαίου θα συνεχίσουν να παράγουν ανεξέλεγκτα. Πρωτίστως η Σαουδική Αραβία πλημμυρίζει την αγορά και οδηγεί έτσι την τιμή σε ελεύθερη πτώση. Πέρυσι, ένα βαρέλι κόστιζε ακόμη άνω των 100 δολαρίων, δηλαδή τρεις φορές όσο σήμερα. Αυτό σημαίνει καταστροφή για τις χώρες που ζουν από την εξαγωγή των πρώτων υλών τους.
Ο μεγάλος χαμένος εδώ είναι η Ρωσία. Η οικονομία ήδη πιέζεται από τις αμερικανικές και ευρωπαϊκές εμπορικές κυρώσεις, καθώς και τη δραματική πτώση του ρουβλίου. Το τελευταίο που χρειάζεται τώρα είναι να χάνει έσοδα από τις εξαγωγές πετρελαίου. “Το σημαντικότερο είναι πως αποφασίσαμε να μην αυξηθεί άλλο η παραγωγή”, λένε στη Μόσχα. “Τώρα είναι σημαντικό να συμφωνήσει και το Ιράν.”
Αυτή η επιθυμία όμως αναμένεται να μείνει ανεκπλήρωτη, καθώς το Ιράν αύξησε πρόσφατα την παραγωγή του με στόχο να φτάσει τα επίπεδα που είχε πριν τις παγκόσμιες κυρώσεις. Σύμφωνα με μια πηγή από την Τεχεράνη, δε θα αλλάξει κάτι μέχρι να επιτευχθεί αυτός ο στόχος “και έχουμε δρόμο ακόμη.”
Ένας ακόμη χαμένος είναι ο οργανισμός των χωρών που παράγουν πετρέλαιο, Opec. Κατά τους προηγούμενους μήνες πραγματοποιήθηκαν πολλές άκαρπες συναντήσεις με θέμα τη μείωση της παραγωγής, καθώς υπήρχε μεγάλη ένταση μεταξύ των μελών.
Αυτό είναι ένα επικίνδυνο παιχνίδι, καθώς οι άραβες χάσουν δισεκατομμύρια έσοδα που απειλούν το βασιλικό πλούτο, τις λαϊκές ενισχύσεις και τα μεγαλεία του Ριάντ. Η κυβέρνηση ήδη έχει περικόψει τις επιδοτήσεις για βενζίνη, ρεύμα και νερό.
Η παραγωγή θα “παγώσει” στα ίδια επίπεδα, είπε ο σαουδάραβας υπουργός πετρελαίου Ali al-Naimi. Αυτή δεν ήταν όμως η λέξη που ήλπιζαν να ακούσουν επενδυτές και πολιτικοί. Πολύ προτιμότερο θα ήταν το “περιορίσουν” ή το “μειώσουν”. Η παραγωγή δεν έπρεπε να μείνει στα ίδια υπερβολικά υψηλά επίπεδα, αλλά να πέσει: Λιγότερο πετρέλαιο, μεγαλύτερη τιμή. Αυτό ήταν το σχέδιο. Αλλά Ρωσία και Σαουδική Αραβία δεν ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες.
Λίγα λεπτά μετά την ανακοίνωση η τιμή του πετρελαίου πήρε την κατιούσα. Οι ειδικοί βλέπουν μια χρεοκοπία των πετρελαιοπαραγωγικών χωρών και ένα ξεκάθαρο σημάδι, πως οι επιθυμητή άνοδος της τιμής του πετρελαίου θα αργήσει να συμβεί. Οι σεΐχηδες θέλουν να συνεχίσουν να παράγουν ως έχει, ακόμη και αν αυτό οδηγεί σε υπερβολικά αποθέματα. Σε διαφορετική περίπτωση φοβούνται, πως θα χάσουν την πελατεία τους, ενώ ταυτόχρονα προσπαθούν να ανακόψουν την άνοδο του μεγάλου σιιτικού αντιπάλου τους, που δεν είναι άλλος από το Ιράν. Αυτοί ήταν ενδεχομένως και οι λόγοι που δε μπόρεσε να επιτευχθεί μια συμφωνία με τη Ρωσία.
Το πάγωμα της παραγωγής στα ίδια επίπεδα σημαίνει, πως καμία χώρα δεν είναι έτοιμη να αλλάξει στρατηγική: Οι χώρες του πετρελαίου θα συνεχίσουν να παράγουν ανεξέλεγκτα. Πρωτίστως η Σαουδική Αραβία πλημμυρίζει την αγορά και οδηγεί έτσι την τιμή σε ελεύθερη πτώση. Πέρυσι, ένα βαρέλι κόστιζε ακόμη άνω των 100 δολαρίων, δηλαδή τρεις φορές όσο σήμερα. Αυτό σημαίνει καταστροφή για τις χώρες που ζουν από την εξαγωγή των πρώτων υλών τους.
Ο μεγάλος χαμένος εδώ είναι η Ρωσία. Η οικονομία ήδη πιέζεται από τις αμερικανικές και ευρωπαϊκές εμπορικές κυρώσεις, καθώς και τη δραματική πτώση του ρουβλίου. Το τελευταίο που χρειάζεται τώρα είναι να χάνει έσοδα από τις εξαγωγές πετρελαίου. “Το σημαντικότερο είναι πως αποφασίσαμε να μην αυξηθεί άλλο η παραγωγή”, λένε στη Μόσχα. “Τώρα είναι σημαντικό να συμφωνήσει και το Ιράν.”
Αυτή η επιθυμία όμως αναμένεται να μείνει ανεκπλήρωτη, καθώς το Ιράν αύξησε πρόσφατα την παραγωγή του με στόχο να φτάσει τα επίπεδα που είχε πριν τις παγκόσμιες κυρώσεις. Σύμφωνα με μια πηγή από την Τεχεράνη, δε θα αλλάξει κάτι μέχρι να επιτευχθεί αυτός ο στόχος “και έχουμε δρόμο ακόμη.”
Αυτό είναι ένα επικίνδυνο παιχνίδι, καθώς οι άραβες χάσουν δισεκατομμύρια έσοδα που απειλούν το βασιλικό πλούτο, τις λαϊκές ενισχύσεις και τα μεγαλεία του Ριάντ. Η κυβέρνηση ήδη έχει περικόψει τις επιδοτήσεις για βενζίνη, ρεύμα και νερό.
Καλή η ανάρτηση, αλλά ως συνήθως από μια οικονομική ανάλυση κάπου διαφεύγουν κάποιοι άλλοι παράγοντες, ο γεωστρατηγικός στην περίπτωση. Ο στόχος της μεγάλης υπερδύναμης, των ΗΠΑ που επηρεάζουν αποφασιστικά τη Σαουδική Αραβία είναι η περαιτέρω πίεση προς τη Ρωσία. Ο μεγάλος χαμένος εδώ είναι η Ρωσία. Οι εμπορικές κυρώσεις κλπ δεν τους αρκούν. Και αυτό, η πίεση στις τιμές του πετρελαίου, με κόστος και για τους ίδιους τους Αμερικάνους και κυρίως για τις εταιρείες τους που παράγουν πλέον ζημιογόνα πετρέλαιο και φυσικό αέριο από σχιστόλιθο. Αλλά αυτοί πιστεύουν ότι μπορούν να αντέξουν... Δες και τη σχετική ανάρτηση: "Ο θαυμαστός κόσμος της τιμής του πετρελαίου" http://www.afirimeno.com/2016/02/blog-post_70.html
ΑπάντησηΔιαγραφή