Μέχρι πρότινος μια νησίδα σταθερότητας και ασφάλειας μέσα σε εμπόλεμη ζώνη, το ιρακινό Κουρδιστάν ζει σήμερα υπό την απειλή του Ισλαμικού Κράτους, αυτό όμως δεν εμποδίζει τους κατοίκους του να οραματίζονται το μέλλον. «Σε μια εποχή καταστροφής, ειδικά σε μια εποχή πολιτισμικής καταστροφής, έχεις την επιθυμία να χτίσεις»,
είναι το μότο του αναγνωρισμένου Νεοϋορκέζου αρχιτέκτονα Ντάνιελ Λίμπεσκιντ, που πριν από λίγες ημέρες αποκάλυψε τα σχέδια για ένα αρκετά φιλόδοξο εγχείρημα: Την κατασκευή του πρώτου μουσείου αφιερωμένου στην ιστορία και τον πολιτισμό των Κούρδων, στην πρωτεύουσα του μοναδικού αυτόνομου κουρδικού κράτους, το Ερμπίλ.
Χτισμένο δίπλα στο αρχαίο οχυρό της πόλης, το μουσείο θα έχει εμβαδόν 14 στρέμματα και θα αποτελείται από ένα σύμπλεγμα τεσσάρων κτιρίων – ένα για κάθε τόπο διαμονής των Κούρδων, οι οποίοι ζουν διασκορπισμένοι και ενίοτε διωκόμενοι στην Τουρκία, τη Συρία, το Ιράκ και το Ιράν.
Στόχος του πολωνικής καταγωγής αρχιτέκτονα ήταν η εξεύρεση ισορροπίας «ανάμεσα σε δύο ακραία συναισθήματα: θλίψη και τραγωδία, μέσα από το βάρος της ιστορίας και της χαράς και της ελπίδας, καθώς ένα έθνος κοιτά προς το μέλλον».
Ετσι, τους τέσσερις γεωμετρικούς όγκους διασχίζει μία γραμμή, η οποία χωρίζεται στα δύο: Η συμπαγής τσιμεντένια «Γραμμή Ανφάλ» συμβολίζει το δύσκολο παρελθόν των Κούρδων και τη γενοκτονία τους από το καθεστώς του Σαντάμ Χουσεΐν, ενώ η «Γραμμή της Ελευθερίας» οδηγεί προς έναν υπερυψωμένο κήπο με θέα ολόκληρη την πόλη και καταλήγει στην «αιώνια φλόγα», ισχυρό σύμβολο της κουρδικής κουλτούρας. Ο εσωτερικός κήπος, στο κέντρο του οικοδομήματος, είναι εμπνευσμένος από την τοπική αρχιτεκτονική και τα δύο κανάλια με νερό παραπέμπουν στα ποτάμια της περιοχής.
Ο Λίμπεσκιντ «δούλευε» το πρότζεκτ στο μυαλό του –υπό άκρα μυστικότητα– από το 2009, όταν ο τότε πρωθυπουργός του ιρακινού Κουρδιστάν του ζήτησε να σχεδιάσει ένα μουσείο, το οποίο θα αφηγούνταν την πολυτάραχη ιστορία των Κούρδων και θα αναδείκνυε τον πολιτισμό τους.
Μέχρι τις αρχές του 2014 όλα έδειχναν πως το έργο, με προϋπολογισμό περίπου 220 εκατ. δολάρια, δεν θα αργούσε να περάσει σε στάδιο υλοποίησης. Λίγους μήνες αργότερα, το Ισλαμικό Κράτος κατέκτησε τη Μοσούλη και η κουρδική κυβέρνηση άρχισε να διοχετεύει όλους τους διαθέσιμους πόρους στην άμυνα. Οπως υπογραμμίζει το αρχιτεκτονικό γραφείο του Λίμπεσκιντ, το μουσείο μπορεί να γίνει πραγματικότητα μόνο με τη γενναιόδωρη συμβολή χορηγών και, φυσικά, μόνο αφού η περιοχή έχει σταθεροποιηθεί και η απειλή του Ισλαμικού Κράτους αντιμετωπιστεί.
είναι το μότο του αναγνωρισμένου Νεοϋορκέζου αρχιτέκτονα Ντάνιελ Λίμπεσκιντ, που πριν από λίγες ημέρες αποκάλυψε τα σχέδια για ένα αρκετά φιλόδοξο εγχείρημα: Την κατασκευή του πρώτου μουσείου αφιερωμένου στην ιστορία και τον πολιτισμό των Κούρδων, στην πρωτεύουσα του μοναδικού αυτόνομου κουρδικού κράτους, το Ερμπίλ.
Χτισμένο δίπλα στο αρχαίο οχυρό της πόλης, το μουσείο θα έχει εμβαδόν 14 στρέμματα και θα αποτελείται από ένα σύμπλεγμα τεσσάρων κτιρίων – ένα για κάθε τόπο διαμονής των Κούρδων, οι οποίοι ζουν διασκορπισμένοι και ενίοτε διωκόμενοι στην Τουρκία, τη Συρία, το Ιράκ και το Ιράν.
Στόχος του πολωνικής καταγωγής αρχιτέκτονα ήταν η εξεύρεση ισορροπίας «ανάμεσα σε δύο ακραία συναισθήματα: θλίψη και τραγωδία, μέσα από το βάρος της ιστορίας και της χαράς και της ελπίδας, καθώς ένα έθνος κοιτά προς το μέλλον».
Ετσι, τους τέσσερις γεωμετρικούς όγκους διασχίζει μία γραμμή, η οποία χωρίζεται στα δύο: Η συμπαγής τσιμεντένια «Γραμμή Ανφάλ» συμβολίζει το δύσκολο παρελθόν των Κούρδων και τη γενοκτονία τους από το καθεστώς του Σαντάμ Χουσεΐν, ενώ η «Γραμμή της Ελευθερίας» οδηγεί προς έναν υπερυψωμένο κήπο με θέα ολόκληρη την πόλη και καταλήγει στην «αιώνια φλόγα», ισχυρό σύμβολο της κουρδικής κουλτούρας. Ο εσωτερικός κήπος, στο κέντρο του οικοδομήματος, είναι εμπνευσμένος από την τοπική αρχιτεκτονική και τα δύο κανάλια με νερό παραπέμπουν στα ποτάμια της περιοχής.
Ο Λίμπεσκιντ «δούλευε» το πρότζεκτ στο μυαλό του –υπό άκρα μυστικότητα– από το 2009, όταν ο τότε πρωθυπουργός του ιρακινού Κουρδιστάν του ζήτησε να σχεδιάσει ένα μουσείο, το οποίο θα αφηγούνταν την πολυτάραχη ιστορία των Κούρδων και θα αναδείκνυε τον πολιτισμό τους.
Μέχρι τις αρχές του 2014 όλα έδειχναν πως το έργο, με προϋπολογισμό περίπου 220 εκατ. δολάρια, δεν θα αργούσε να περάσει σε στάδιο υλοποίησης. Λίγους μήνες αργότερα, το Ισλαμικό Κράτος κατέκτησε τη Μοσούλη και η κουρδική κυβέρνηση άρχισε να διοχετεύει όλους τους διαθέσιμους πόρους στην άμυνα. Οπως υπογραμμίζει το αρχιτεκτονικό γραφείο του Λίμπεσκιντ, το μουσείο μπορεί να γίνει πραγματικότητα μόνο με τη γενναιόδωρη συμβολή χορηγών και, φυσικά, μόνο αφού η περιοχή έχει σταθεροποιηθεί και η απειλή του Ισλαμικού Κράτους αντιμετωπιστεί.
Μιλώντας στο Bloomberg, ο καταξιωμένος αρχιτέκτονας παραδέχτηκε ότι δεν γνωρίζει «κανένα πρότζεκτ τέτοιας εμβέλειας που να υλοποιήθηκε στη διάρκεια του πολέμου». Πρόσθεσε, ωστόσο, ότι η αρχιτεκτονική είναι κάτι πολύ πιο σημαντικό από ό,τι συνειδητοποιούν οι περισσότεροι άνθρωποι: «Η δύναμη της αρχιτεκτονικής είναι η δύναμη του να κάνεις κάτι καλό».
Πηγή: www.kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου