Κάποιοι διερχόμενοι οδηγοί προσπαθούν να κατασβέσουν τη φωτιά με πυροσβεστήρες που έχουν στα αυτοκίνητά τους, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Λίγο μετά στο σημείο φτάνουν τα πρώτα αυτοκίνητα με υπαλλήλους της Αττικής Οδού. Στη συνέχεια έρχονται άνδρες της Ελληνικής Αστυνομίας και τελευταίοι φτάνουν οι άνδρες της Πυροσβεστικής που καταφέρνουν να σβήσουν τη φωτιά. Είναι όμως αργά για τον Παναγιώτη Μαυρίκο. Ο εκδότης της εφημερίδας «Ακρόπολη» έχει βρει τραγικό θάνατο μέσα στην Porsche Cayenne που οδηγούσε. Είναι πλήρως απανθρακωμένος.
Κάποια στοιχεία από το ρεπορτάζ στο Πρώτο Θέμα, στη συνέχεια:
Ο Παναγιώτης Μαυρίκος, ο άνθρωπος που θεωρήθηκε «παιδί-θαύμα» των εκδόσεων -όταν, σε νεαρή ηλικία, κατάφερε να εκδώσει πολλές διαφορετικές εφημερίδες και να λάβει σημαντικά χρηματικά ποσά από κρατική διαφήμιση, ήταν ένας εκ των βασικών κατηγορουμένων στην υπόθεση των δημοσιογράφων-εκβιαστών. Ο εκδότης της εφημερίδας «Ακρόπολη» είχε συλληφθεί, τον Φεβρουάριο του 2016, ωστόσο λίγο αργότερα αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους.
Πριν από την ενασχόληση του με το ρεπορτάζ και τη δημοσιογραφία, ο Παναγιώτης Μαυρίκος ήταν υπάλληλος στη ΔΕΗ. Σε αυτήν γνωρίστηκε με τη σύζυγό του Ευαγγελία, με την οποία απέκτησαν μία κόρη, την Σοφία.Ο Παναγιώτης Μαυρίκος, ο άνθρωπος που θεωρήθηκε «παιδί-θαύμα» των εκδόσεων -όταν, σε νεαρή ηλικία, κατάφερε να εκδώσει πολλές διαφορετικές εφημερίδες και να λάβει σημαντικά χρηματικά ποσά από κρατική διαφήμιση, ήταν ένας εκ των βασικών κατηγορουμένων στην υπόθεση των δημοσιογράφων-εκβιαστών. Ο εκδότης της εφημερίδας «Ακρόπολη» είχε συλληφθεί, τον Φεβρουάριο του 2016, ωστόσο λίγο αργότερα αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους.
Ο Παναγιώτης Μαυρίκος ήταν δημοσιογράφος και εκδότης πληθώρας έντυπων και ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης, με εκδοτικό όμιλο με έδρα την Ακτή Μιαούλη. Μερικά από τα μέσα ιδιοκτησίας του ήταν: «ΑΚΡΟΠΟΛΗ», «24 ΩΡΕΣ», «ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ», «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΒΟΡΡΑΣ», «Αθλητική Ημέρα», «ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ», www.greeknews.biz.
Αν και ξεκίνησε από απλός ρεπόρτερ του ΤΗΛΕΑΣΤΥ, είχε ταχεία ανέλιξη ως εκδότης. Ωστόσο, η εκδοτική του δράση υπήρξε αμφιλεγόμενη, εξαιτίας της περίεργης στρατηγικής που ακολουθούσε. Ο γνωστός εκδότης παρακολουθούσε στην Επιτροπή Σημάτων του υπουργείου Εμπορίου τον χρόνο λήξης των σημάτων και, μόλις διαπίστωνε ότι οι κάτοχοί τους δεν ανανέωναν τους τίτλους, έσπευδε και τους κατοχύρωνε.
Συνήθως επέλεγε ιστορικούς τίτλους εφημερίδων («Ακρόπολις», «Μεσημβρινή», «24 Ωρες», «Επικαιρότητα») προκαλώντας την οργή, την ενόχληση, ακόμα και τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων εναντίον του. Παράλληλα, είχε ως στόχο την προσέλκυση όσο το δυνατόν περισσότερης κρατικής διαφήμισης.
Συνήθιζε να στέλνει ονομαστικές επιστολές προς τους εκάστοτε υπουργούς, απαιτώντας να συμπεριλάβουν στα σώματα των εφημερίδων πέντε φύλλα από τα έντυπα που εξέδιδε. Όταν δεν επετύγχανε τον στόχο του, έστελνε επιστολές διαμαρτυρίας μέχρι να τα καταφέρει.
Εκτός από την κρατική διαφήμιση και τις εκδοτικές του ικανότητες, υπήρξε και αντιπρόεδρος του Ψυχιατρικού νοσοκομείου -είχε παραχωρήσει, μάλιστα, το μισθό του στο ίδρυμα, σημειώνοντας πως ήταν συναισθηματικά δεμένος με αυτό, λόγω της περιπέτειας ενός συγγενικού του προσώπου.
Αν και ξεκίνησε από απλός ρεπόρτερ του ΤΗΛΕΑΣΤΥ, είχε ταχεία ανέλιξη ως εκδότης. Ωστόσο, η εκδοτική του δράση υπήρξε αμφιλεγόμενη, εξαιτίας της περίεργης στρατηγικής που ακολουθούσε. Ο γνωστός εκδότης παρακολουθούσε στην Επιτροπή Σημάτων του υπουργείου Εμπορίου τον χρόνο λήξης των σημάτων και, μόλις διαπίστωνε ότι οι κάτοχοί τους δεν ανανέωναν τους τίτλους, έσπευδε και τους κατοχύρωνε.
Συνήθως επέλεγε ιστορικούς τίτλους εφημερίδων («Ακρόπολις», «Μεσημβρινή», «24 Ωρες», «Επικαιρότητα») προκαλώντας την οργή, την ενόχληση, ακόμα και τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων εναντίον του. Παράλληλα, είχε ως στόχο την προσέλκυση όσο το δυνατόν περισσότερης κρατικής διαφήμισης.
Συνήθιζε να στέλνει ονομαστικές επιστολές προς τους εκάστοτε υπουργούς, απαιτώντας να συμπεριλάβουν στα σώματα των εφημερίδων πέντε φύλλα από τα έντυπα που εξέδιδε. Όταν δεν επετύγχανε τον στόχο του, έστελνε επιστολές διαμαρτυρίας μέχρι να τα καταφέρει.
Εκτός από την κρατική διαφήμιση και τις εκδοτικές του ικανότητες, υπήρξε και αντιπρόεδρος του Ψυχιατρικού νοσοκομείου -είχε παραχωρήσει, μάλιστα, το μισθό του στο ίδρυμα, σημειώνοντας πως ήταν συναισθηματικά δεμένος με αυτό, λόγω της περιπέτειας ενός συγγενικού του προσώπου.
Ο «θολός» τρόπος που εξασφάλιζε κρατική διαφήμιση και το κύκλωμα εκβιαστών. Ο τρόπος με τον οποίο ο κ. Μαυρίκος εξασφάλιζε την κρατική διαφήμιση για τις εφημερίδες του παρέμενε «θολός» για πολλά χρόνια. Όπως αποκαλύφθηκε, όταν «έσκασε» η υπόθεση με το κύκλωμα δημοσιογράφων-εκβιαστών και με βάση το κατηγορητήριο εις βάρος του Παναγιώτη Μαυρίκου και των συνεργατών του, Παναγιώτη (Τάκη) Μουσσά και Χρήστου Φράγκου, οι τρεις τους είχαν συγκροτήσει ομάδα, εκβιάζοντας κυβερνητικούς υπαλλήλους, με σκοπό να λαμβάνουν «ζεστό» χρήμα μέσω κρατικής διαφήμισης, την οποία μοίραζαν σε sites, πολλές φορές ανύπαρκτα, σε blogs με πολύ χαμηλή επισκεψιμότητα ή ιστοσελίδες-σφραγίδες, που δημιουργούνταν με μοναδικό σκοπό να απορροφούν χρήμα από δημόσιους οργανισμούς.
Όπως είχε γράψει το «Πρώτο ΘΕΜΑ», το διάστημα από τις 12 Φεβρουαρίου του 2016, όταν η δράση της ομάδας των «δημοσιογράφων» είχε τεθεί στο επίκεντρο της Ασφάλειας και οι συνομιλίες των Μουσσά, Φράγκου και Μαυρίκου με την Αμαλία Κάτζου, που κατήγγειλε τον εκβιασμό, αλλά και με άλλους δημοσιογράφους, εκδότες ή διαχειριστές ιστοσελίδων καταγράφονταν μέσω συνακροάσεων ή με άλλα τεχνικά μέσα, αποκαλύφθηκε το «modus operandi» τους.
Από την ανασύνθεση του τρόπου λειτουργίας της ομάδας προέκυψε, με τρόπο που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση, πώς επιχειρούσαν τις δοσοληψίες για να εισπράττουν κρατική διαφήμιση, η οποία διοχετευόταν από εταιρείες μονοπωλιακού χαρακτήρα, όπως η ΕΥΔΑΠ.
Οι φερόμενοι εκβιαστές, με προεξάρχοντα τον 50χρονο Τάκη Μουσσά, ο οποίος εμφανίζεται στις περισσότερες απομαγνητοφωνημένες συνομιλίες και φέρεται ως ο ιθύνων νους της ομάδας, αφού λάμβαναν διαβεβαιώσεις από την Αμαλία Κάτζου ότι θα πληρωθούν με κρατικό χρήμα για να διαφημίσουν το έργο της ΕΥΔΑΠ, φέρονται ότι έδιναν οδηγίες σε διαχειριστές ιστοσελίδων, με τις οποίες συνεργάζονταν, να σταματήσουν την κριτική στην κυβέρνηση ή και να ξεκινήσουν θετικά δημοσιεύματα υπέρ συγκεκριμένων υπουργών.
Οι τρεις «δημοσιογράφοι»-μέλη του κυκλώματος φαίνεται ότι θεωρούσαν την Αμαλία Κάτζου, επικεφαλής του Γραφείου Τύπου της ΕΥΔΑΠ, ως το πρόσωπο που λειτουργούσε σαν να είναι το «βαθύ λαρύγγι» της ομάδας των εκβιαστών στο Μέγαρο Μαξίμου.
Η επίθεση σε Μεϊμαράκη. Ο Παναγιώτης Μαυρίκος είχε βρεθεί στην επικαιρότητα λίγο πριν έρθει στο φως η υπόθεση των εκβιασμών, όταν, μέσα από τη συχνότητα της ΕΡΤ, είχε επιτεθεί στον τότε πρόεδρο της ΝΔ, Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Όπως είχε προκύψει τότε, από τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν στη «Διαύγεια», η διοίκηση της ΝΕΡΙΤ είχε αρχικά αποφασίσει την παραχώρηση δωρεάν χρόνου και χώρου προβολής στα site της εφημερίδας «Ακρόπολη» και «24 Ώρες», έναντι 3.000 ευρώ μηνιαίως. Η σύμβαση εν συνεχεία είχε ανανεωθεί από τη διοίκηση της ΕΡΤ, με την επαναλειτουργία της, με τη διαφορά ότι οι «24 Ώρες» αντικαταστάθηκαν από την αθλητική εφημερίδα «Αθλητική Ημέρα», συμφερόντων του ίδιου επιχειρηματία.
Πηγή: www.protothema.gr
Λένε ο πεθαμένος δεδικαίωται. Όμως δύσκολα μπορεί να το πει κάποιος αυτό στην περίπτωση του Μαυρίκου
ΑπάντησηΔιαγραφή