Ορισμένες φωτογραφίες από τον αρχαιολογικό χώρο της Ερέτριας που "τράβηξα", καθώς και κάποια ακόμη στοιχεία που "πήρα" από το eretria.gr, στη συνέχεια:
Το Αρχαίο Θέατρο της Ερέτριας είχε αρχικά κατασκευαστεί περί τον 5ο αι. π.Χ. Αργότερα η σκηνή του μετατοπίστηκε, βορειότερα,στη θέση που βρίσκεται σήμερα.Η σημαντικότερη μετατροπή στην κατασκευή του μνημείου, έγινε τον 4ο αι. π.Χ. Το κοίλο του Ερετριακού Θεάτρου, σε αντίθεση με πολλά άλλα ελληνικά θέατρα, βρίσκεται πάνω σε τεχνητά κατασκευασμένο λόφο.Σήμερα πάνω του διακρίνονται έντεκα κερκίδες, με τα εδώλιά τους κατασκευασμένα από τοπικό πωρόλιθο, ενώ διακρίνονται οκτώ κλίμακες. Η σκηνή είχε πρόσοψη ιωνικού ρυθμού. Διαθέτει δύο χώρους παρασκηνίου και στοά, που μέσω μίας κλίμακας, την συνδέει με την ορχήστρα. Στο κέντρο της καταλήγει και η υπόγεια δίοδος που ξεκινά από την σκηνή. Η Δημοτική αρχή και οι πολιτιστικοί φορείς της πόλης καταβάλουν προσπάθειες για την Αναστύλωση του θεάτρου.
Το Αρχαιολογικό Μουσείο της Ερέτριας αποτελεί ένα από τα σημαντικά αρχαιολογικά μουσεία του ελληνικού χώρου, στο οποίο παρουσιάζονται ευρήματα από διάφορες εποχές. Εξέχουσα θέση σ' αυτά κατέχουν τα γλυπτά του ναού του Δαφνηφόρου Απόλλωνα, και ιδιαίτερα το σύμπλεγμα του Θησέα με την αμαζόνα Αντιόπη. Το Μουσείο βρίσκεται σε άμεση γειτνίαση με το χώρο. Το κτίριο του Μουσείου ανήκει στο ελληνικό κράτος, ενώ η επέκτασή του με μια δεύτερη μεγάλη αίθουσα χρηματοδοτήθηκε από την Ελβετική Αρχαιολογική Σχολή.
Η «Οικία των Ψηφιδωτών» ήταν ισόγεια, κατασκευασμένη πάνω σε παλαιότερα οικοδομήματα περί το 370 π.Χ. Καταλάμβανε ένα χώρο 625 τ.μ. Η αρχιτεκτονική της αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της αρχαιας ελληνικής κατοικίας. Περιλαμβάνει αίθριο, επίσημους και βοηθητικούς χώρους. Λόγω του ψηφιδωτού διάκοσμου οι αίθουσες στην βόρεια πλευρά χαρακτηρίζονται ως οι πιό θεαματικές. Η εικονογραφική θεματολογία του ψηφιδωτού διάκοσμου είναι εμπνευσμένη από την μυθολογία και τη Ιλιάδα. Η Οικία καταστράφηκε από πυρκαγιά στις αρχές του 3ου αι. π.Χ.
Το ιερό του Δαφνηφόρου Απόλλωνα ιδρύθηκε, σύμφωνα με τα ανασκαφικά δεδομένα, γύρω στον 8ο αι. π.Χ. Καταστράφηκε πιθανόν, στη διάρκεια του Ληλαντίου πολέμου, για να ξαναχτιστεί στα μέσα του 7ου αι. π.Χ. Μοναδική, στη κατασκευή αυτού του ναού, είναι η αρμονική συνύπαρξη ιωνικών και δωρικών αρχιτεκτονικών στοιχείων. Ο δυτικός εναέτιος διάκοσμος του αναπαριστά αμαζονομαχία και συγκεκριμένα το επεισόδιο της αρπαγής της βασίλισσας των Αμαζόνων, Αντιόπης, από τον Θησέα. Τα γλυπτά αυτά φιλοξενούνται σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης. Ο ναός υπέστη μία κατατροφή από τους Πέρσες το 490 π.Χ. και ανακατασκευάστηκε αργότερα. Καταστράφηκε από τους Ρωμαίους , το 198 π.Χ.
Takis Ant για το afirimeno.com με στοιχεία από το eretria.gr
Το Αρχαίο Θέατρο της Ερέτριας είχε αρχικά κατασκευαστεί περί τον 5ο αι. π.Χ. Αργότερα η σκηνή του μετατοπίστηκε, βορειότερα,στη θέση που βρίσκεται σήμερα.Η σημαντικότερη μετατροπή στην κατασκευή του μνημείου, έγινε τον 4ο αι. π.Χ. Το κοίλο του Ερετριακού Θεάτρου, σε αντίθεση με πολλά άλλα ελληνικά θέατρα, βρίσκεται πάνω σε τεχνητά κατασκευασμένο λόφο.Σήμερα πάνω του διακρίνονται έντεκα κερκίδες, με τα εδώλιά τους κατασκευασμένα από τοπικό πωρόλιθο, ενώ διακρίνονται οκτώ κλίμακες. Η σκηνή είχε πρόσοψη ιωνικού ρυθμού. Διαθέτει δύο χώρους παρασκηνίου και στοά, που μέσω μίας κλίμακας, την συνδέει με την ορχήστρα. Στο κέντρο της καταλήγει και η υπόγεια δίοδος που ξεκινά από την σκηνή. Η Δημοτική αρχή και οι πολιτιστικοί φορείς της πόλης καταβάλουν προσπάθειες για την Αναστύλωση του θεάτρου.
Το Αρχαιολογικό Μουσείο της Ερέτριας αποτελεί ένα από τα σημαντικά αρχαιολογικά μουσεία του ελληνικού χώρου, στο οποίο παρουσιάζονται ευρήματα από διάφορες εποχές. Εξέχουσα θέση σ' αυτά κατέχουν τα γλυπτά του ναού του Δαφνηφόρου Απόλλωνα, και ιδιαίτερα το σύμπλεγμα του Θησέα με την αμαζόνα Αντιόπη. Το Μουσείο βρίσκεται σε άμεση γειτνίαση με το χώρο. Το κτίριο του Μουσείου ανήκει στο ελληνικό κράτος, ενώ η επέκτασή του με μια δεύτερη μεγάλη αίθουσα χρηματοδοτήθηκε από την Ελβετική Αρχαιολογική Σχολή.
Το ιερό του Δαφνηφόρου Απόλλωνα ιδρύθηκε, σύμφωνα με τα ανασκαφικά δεδομένα, γύρω στον 8ο αι. π.Χ. Καταστράφηκε πιθανόν, στη διάρκεια του Ληλαντίου πολέμου, για να ξαναχτιστεί στα μέσα του 7ου αι. π.Χ. Μοναδική, στη κατασκευή αυτού του ναού, είναι η αρμονική συνύπαρξη ιωνικών και δωρικών αρχιτεκτονικών στοιχείων. Ο δυτικός εναέτιος διάκοσμος του αναπαριστά αμαζονομαχία και συγκεκριμένα το επεισόδιο της αρπαγής της βασίλισσας των Αμαζόνων, Αντιόπης, από τον Θησέα. Τα γλυπτά αυτά φιλοξενούνται σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης. Ο ναός υπέστη μία κατατροφή από τους Πέρσες το 490 π.Χ. και ανακατασκευάστηκε αργότερα. Καταστράφηκε από τους Ρωμαίους , το 198 π.Χ.
Ο τάφος των «Ερώτων». Πρόκειται για έναν τάφο μακεδονικού τύπου που χρονολογείται στα τέλη του 4ου αι. π.Χ., περίοδος κατά την οποία, μετά την κυριαρχία των μακεδόνων εμφανίζονται και στη νότια ελλαδα ταφικά μνημεία αυτού του τύπου. Ανάμεσα στα άλλα ευρήματα του τάφου, που σήμερα εκτίθενται στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης, βρέθηκαν και πήλινα αγαλματίδια Ερώτων, στα οποία οφείλεται η σημερινή ονομασία του μνημείου. Βρίσκεται στο λόφο βορειοδυτικά της Ερέτριας και διατηρείται σε αρκετά καλη κατάσταση.
Και μια μακρινή εικόνα της Ερέτριας από το Νησί των Ονείρων*:
Takis Ant για το afirimeno.com με στοιχεία από το eretria.gr
Πέτρες! Δυστυχώς οι νεοέλληνες λίγο ενδιαφέρονται!
ΑπάντησηΔιαγραφή