Πολλοί πρόσφυγες και ακτιβιστές ήλπιζαν ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο θα δώσει το πράσινο φως στη λεγόμενη ανθρωπιστική βίζα. Εντούτοις οι δικαστές του Λουξεμβούργου αποφάσισαν το αντίθετο. Αντιδράσεις στην απόφαση, σύμφωνα με όσα μεταδίδει η Deutsche Welle.
Οι δικαστές του Λουξεμβούργου, παρά την αρχική γνωμοδότηση του γενικού εισαγγελέα Πάολο Μενγκότσι, ο οποίος πριν λίγο καιρό είχε επιχειρηματολογήσει υπέρ της παροχής ανθρωπιστικής βίζας σε πρόσφυγες που αντιμετωπίζουν πραγματικό κίνδυνο για τη ζωή τους, έκριναν ότι τα κράτη-μέλη της ΕΕ δεν έχουν υποχρέωση έκδοσης θεωρήσεων στις πρεσβείες τους που βρίσκονται σε τρίτες χώρες.
Σύμφωνα με το σκεπτικό των δικαστών κάθε κράτος-μέλος οφείλει να εξετάσει τα αιτήματα παροχής ανθρωπιστικής βίζας βάσει του εθνικού και όχι του ευρωπαϊκού δικαίου και συνεπώς διαθέτει τη διακριτική ευχέρεια να τις χορηγήσει ή να τις απορρίψει.
Η αρχική γνωμοδότηση του γενικού εισαγγελέα είχε γεννήσει πολλές προσδοκίες για αλλαγές στο δίκαιο ασύλου της ΕΕ. Οι προσδοκίες αυτές όμως διαψεύσθηκαν. Η Pro Asyl χαρακτήρισε τη χθεσινή μέρα ως μια «λυπηρή μέρα για την προστασία των προσφύγων», ενώ ο επικεφαλής της, Καρλ Ποπ, υπογράμμισε ότι με τον τρόπο αυτό ενθαρρύνονται οι παράνομες δραστηριότητες των διακινητών.
Η όλη διαδικασία ενώπιον του ΔΕΕ (Δικαστηρίου της ΕΕ) κινήθηκε με πρωτοβουλία των βελγικών αρχών, όταν μια οικογένεια από το Χαλέπι της Συρίας ζήτησε ανθρωπιστική βίζα στη βελγική πρεσβεία του Λιβάνου το 2016 προκειμένου να μεταβεί στο Βέλγιο και να καταθέσει εκεί αίτηση παροχής ασύλου. Η βελγική Υπηρεσία Αλλοδαπών απέρριψε το αίτημα της οικογένειας, η οποία στη συνέχεια προσέβαλε αυτή την απόφαση ενώπιον της βελγικής δικαιοσύνης. Η τελευταία με τη σειρά της απέστειλε στο ΔΕΕ προδικαστικό ερώτημα. Η χθεσινή απάντηση του Δικαστηρίου του Λουξεμβούργου ανακόπτει οριστικά το δρόμο προς την Ευρώπη για τη συγκεκριμένη οικογένεια.
Η όλη διαδικασία ενώπιον του ΔΕΕ (Δικαστηρίου της ΕΕ) κινήθηκε με πρωτοβουλία των βελγικών αρχών, όταν μια οικογένεια από το Χαλέπι της Συρίας ζήτησε ανθρωπιστική βίζα στη βελγική πρεσβεία του Λιβάνου το 2016 προκειμένου να μεταβεί στο Βέλγιο και να καταθέσει εκεί αίτηση παροχής ασύλου. Η βελγική Υπηρεσία Αλλοδαπών απέρριψε το αίτημα της οικογένειας, η οποία στη συνέχεια προσέβαλε αυτή την απόφαση ενώπιον της βελγικής δικαιοσύνης. Η τελευταία με τη σειρά της απέστειλε στο ΔΕΕ προδικαστικό ερώτημα. Η χθεσινή απάντηση του Δικαστηρίου του Λουξεμβούργου ανακόπτει οριστικά το δρόμο προς την Ευρώπη για τη συγκεκριμένη οικογένεια.
Η απόφαση ελήφθη αλλά το βασικότερο ερώτημα παραμένει ανοιχτό. «Πώς μπορεί κάποιος που δικαιούται διεθνούς δικαστικής προστασίας να φτάσει στα ευρωπαϊκά σύνορα;». Ο Ευγένιο Αμπρόσι, διευθυντής του γραφείου Βρυξελλών του Παγκόσμιου Οργανισμού Μετανάστευσης, ζητά απαντήσεις. Οι υπάρχοντες κανόνες παροχής ασύλου ισχύουν από τη στιγμή που ένα πρόσωπο φτάνει σε ευρωπαϊκό έδαφος. «Υπάρχουν κενά, που μόνο η ΕΕ μπορεί να κλείσει» λέει ο Αμπρόσι. Πέρυσι πάνω από 5000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στη Μεσόγειο κατά την προσπάθειά τους να διαφύγουν από εμπόλεμες ζώνες και να ζητήσουν άσυλο στην Ευρώπη. Πολλοί εκτιμούν ότι το Δικαστήριο της ΕΕ στο Λουξεμβούργο είχε τη δυνατότητα να ανοίξει τη νομική οδό προκειμένου να μπει τέλος σε αυτή την τραγική κατάσταση.
Πηγή: Deutsche Welle
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου