Στα μέσα του 2000 είχε ξεκινήσει η δύσκολη συζήτηση για την δημιουργία της ευρωπαικής δομής ασφάλειας και τη συνεργασία ΝΑΤΟ – ΕΕ, ζητήματα με πολύ σημαντικές διαστάσεις και για την Ελλάδα και για την Κύπρο. Επειτα από μία σειρά δραματικών συνεδριάσεων τις οποίες αφηγείται ο Κασκαρέλης και με την ελληνική πολιτική ηγεσία να έχει φτάσει στις Βρυξέλλες εντελώς απροετοίμαστη και μη δίνοντας την παραμικρή σημασία στην αναγκαία ενημέρωση για τα φλέγοντα ζητήματα, συνεχίζει:
Πηγή: tovima.gr
«Μέσα σε αυτή την καταιγίδα, η ελληνική πλευρά απλώς παρακολουθούσε ήρεμη, λες και το θέμα δεν την αφορούσε. Μέχρι τη στιγμή που τις απογευματινές ώρες με πλησίασε ο συμπαθής αμερικανός ομόλογός μου Πρέσβης Sandy Vershbow και μου ζήτησε διμερή συνάντηση των Υπουργών μας. […]
Πήγαμε στην απέναντι αίθουσα όπου μας περίμενε η Albright με τους διπλωματικούς και στρατιωτικούς συμβούλους της. Καθίσαμε απέναντί τους και μετά τα πρώτα τυπικά ο Γιώργος Παπανδρέου άρχισε να κάνει μία ενημέρωση για το πρόσφατο ταξίδι του στη Μέση Ανατολή, αναλύοντας το Παλαιστινιακό. […]
Δεδομένου ότι καθόμουν δίπλα του, του ψιθυρίζω στα ελληνικά να αλλάξει αμέσως θέμα και να μπει στην ουσία του ESDP. […]
Ο Υπουργός όμως, με την παροιμιώδη ψυχραιμία του και την τάση για αποστασιοποίηση από την ενοχλητική πραγματικότητα, συνέχισε ακάθεκτος στην ανάλυση της παλαιστινιακής κατάστασης. […]
Μετά από τα έξι επτά πρώτα λεπτά (η Albright) άρχισε με τη γλώσσα του σώματος να εκφράζει σαφέστατα τη δυσανασχέτησή της. Οι συνεργάτες της μας κοιτούσαν με έκπλήξη προσπαθώντας να καταλάβουν που το πάμε.
Προσπάθησα και πάλι […] να τον πείσω να μπει στο θέμα.
Υστερα από άλλα πέντε λεπτά ανάλυσης της ψυχολογίας των καταπιεσμένων Παλαιστινίων, και ενώ στην αίθουσα 1 γινόταν πανδαιμόνιο, η Αμερικανίδα υπουργός τον διέκοψε απότομα λέγοντας ‘όλα αυτά είναι καλά, αλλά ας μπούμε στο θέμα’», δηλαδή στις ελληνικές απόψεις για το ζήτημα της Συνόδου.
«Η αντίδρασή του μας άφησε όλους άφωνους. Την ευχαρίστησε για την ενδιαφέρουσα ανταλλαγή απόψεων (που δεν υπήρξε), σηκώθηκε, πήγε στην απέναντι πλευρά του τραπεζιού, τη χαιρέτησε ευγενέστατα και της είπε ότι ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος, δηλαδή εγώ, θα συζητήσει το θέμα με τους συμβούλους της γιατί ο ίδιος έχει μία επείγουσα συνάντηση (που δεν είχε). Εμειναν εμβρόντητοι»…
Και ο αρθρογράφος μεταξύ άλλων σημειώνει:
Το παραπάνω περιστατικό είναι τόσο εύγλωττο για την ουσία του ελληνικού προβλήματος αλλά και για το τι μπορεί να διαβάσει κανείς στις σελίδες αυτού του βιβλίου...
Τέτοιου είδους στιγμές που προδίδουν την ανικανότητα της χώρας να σταθεί αποτελεσματικά στο διεθνές περιβάλλον, να το κατανοήσει και να δράσει προς όφελός της μέσα σε αυτό, θα συναντήσει πλήθος ο αναγνώστης του βιβλίου.
Αλλωστε, όπως γράφει ορθότατα σε άλλο σημείο ο Κασκαρέλης «Στην περίπτωση της Ελλάδας, επί δεκαετίες παρατηρείται το φαινόμενο της καθημερινής πλύσης εγκεφάλου του μέσου πολίτη από το σύστημα με στόχο την αποφυγή λήψης δύσκολων αποφάσεων, με αποκλειστικό σκοπό τον προσπορισμό ψήφων τη δεδομένη στιγμή. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τη διατήρηση ανοικτών θεμάτων με σκοπό και τον προσπορισμό οικονομικών κερδών και με την ταυτόχρονη έλλειψη πολιτικού δυναμικού του διαμετρήματος του Ελευθερίου Βενιζέλου επιβεβαιώνει ανάγλυφα τη λαϊκή σοφία που συνοψίζεται στο ότι ‘σχεδόν τίποτα δεν είναι τυχαίο’»…
Πηγή: tovima.gr
Απόσπασμα από το άρθρο του Γ. Μαλούχου με τίτλο "Το ΝΑΤΟ και η Ελλάδα στην «Τέλεια καταιγίδα»"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου